[verhaal] Over de Wonderen die we in ons hart...

[wout_OUD]

HET WAS EEN DROOM, HET IS NIET ECHT GEWEEST


In heel hun geopenbaarde vorm zagen wij die dingen voorbijgaan
Zonder weerstand te kunnen bieden aan onze opsomming van daden
waren wij aan hen overgeleverd toen wij
terugzagen

In heel hun ontaarde vorm zijn die dagen voorbijgegaan waaraan wij
geen recht en aanspraak ontlenen kunnen omdat zij buiten de
wetten vallen
En heel onze beslommering die niet met rust laat is de onmogelijkheid
van revanche

Niets bijft ervan over, niets ervan is aan de wetten onderworpen van
de geldende bestellen

Het is als wind voorbijgegaan en als stof verwaaid

[Vogelvrij]

Tja, het is een beetje vaag, hè? Maar dat vind ik niet erg, want ik houd nogal van vage verhalen omdat ik die zelf ook nogal eens schrijf, haha...

Maar goed, mijn tip voor je is: gebruik alsjeblieft toch wat meer komma's!!! Ik weet zeker dat dat het niet teniet doet, dat het dan net wat duidelijker word. En daarmee net wat mooier.

[wout_OUD]

Bedankt voor de tip, maar ieder zijn stijl denk ik...
Overigens hoeft het werk niet 'vaag' te zijn.

[Vogelvrij]

wout schreef:
Bedankt voor de tip, maar ieder zijn stijl denk ik...
Overigens hoeft het werk niet 'vaag' te zijn.

Natuurlijk: ieder zijn stijl!!!! Ik zeg alleen dat ik je verhaal meer had geprefereerd als je wat meer komma's had gebruikt, that's all.

En ik begrijp eerlijk gezegd niet helemaal hoe je je verhaal als niet vaag kunt beschouwen. Ik zou het ook nooit volledig weg willen laten, dat vage is juist mooi!