Druppels vallen langs je haren met een zacht geluid,
Stroompjes water spatten zomaar in mijn gezicht,
Met trillende benen vielen verschillende kledingstukken,
Je mag niet kijken, hoogstens met je ogen dicht.
Een kamer die normaal de waarheid laat zien,
Nu half verdonkerd zodat de spiegel stil is,
Het warme water over jouw gladde bovenlichaam,
Als verlaat cadeautje net een dag na kerstmis.
Je gezicht straalt, op mijn gezicht een glimlach,
Daar sta ik dan, als een nog niet volwassen vrouw,
Terwijl een man mij nat spettert met zijn haar,
Heerlijk, gewoon omdat ik hem helemaal vertrouw…
__________________
~ Maybe it won’t last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
|