[geen titel] het gaat over verliefdheid enzo :)

[zozze]

Ik kijk
Mijn ogen en jouw handen
Ze gaan sierlijk door de lucht en komen in een boog rond mijn hals terecht
Je neemt me mee
Jouw ogen tegenover de mijne
We drukken ons tegen mekaar aan
Alsof we samen één willen worden
Ik verdrink in jouw ogen, maar weiger hulp van wie dan ook
Ik zou willen blijven verdrinken
Maar jouw mond redt mij
De jouwe op de mijne
Het lijkt alsof ik vlieg
Alsmaar hoger en hoger
Ik val niet
Nee,
In jouw armen,
Die me stevig tegen je aan drukken,
Met jouw ogen,
Waar ik in verdrink
En met jouw mond
Die teder kusjes op mijn lippen drukt,
Ben ik onsterfelijk

[Secreet]

Ik zou willen blijven verdrinken
Maar jouw mond redt mij


mooi zinnetje...verders...kan er geen ritme in vinden..en te simpel...

[zozze]

Secreet schreef:
Ik zou willen blijven verdrinken
Maar jouw mond redt mij


mooi zinnetje...verders...kan er geen ritme in vinden..en te simpel...

het is dan ook een van mijn eerste gedichten

[berteltje]

Ik ben het inderdaad met Secreet eens, maar blijf gewoon doorgaan. Voor een eerste gedicht zeker niet slecht..... Gewoon blijven proberen en dan komt gevoel voor ritme en metrum vanzelf wel, tenminste meestal


Mijn ogen en jouw handen
Ze gaan sierlijk door de lucht,
komen rond mijn hals terecht
Je neemt me mee

Jouw ogen tegenover de mijne
We drukken ons tegen elkaar aan
Alsof we samen één willen worden
Ik verdrink in jouw ogen,

Maar weiger hulp van iedereen
Ik zou willen blijven verdrinken
Maar jouw mond redt mij
De jouwe op de mijne

Het lijkt alsof ik vlieg
Alsmaar hoger en hoger
Maar jij laat me niet vallen
Stevig tegen je aan gedukt

Jouw ogen, waar ik in verdrink
Jouw mond, die teder kusjes op mijn lippen drukt,

Ben ik onsterfelijk [/B][/QUOTE]

[zozze]

Kimry schreef:
Ik ben het inderdaad met Secreet eens, maar blijf gewoon doorgaan. Voor een eerste gedicht zeker niet slecht..... Gewoon blijven proberen en dan komt gevoel voor ritme en metrum vanzelf wel, tenminste meestal


Mijn ogen en jouw handen
Ze gaan sierlijk door de lucht,
komen rond mijn hals terecht
Je neemt me mee

Jouw ogen tegenover de mijne
We drukken ons tegen elkaar aan
Alsof we samen één willen worden
Ik verdrink in jouw ogen,

Maar weiger hulp van iedereen
Ik zou willen blijven verdrinken
Maar jouw mond redt mij
De jouwe op de mijne

Het lijkt alsof ik vlieg
Alsmaar hoger en hoger
Maar jij laat me niet vallen
Stevig tegen je aan gedukt

Jouw ogen, waar ik in verdrink
Jouw mond, die teder kusjes op mijn lippen drukt,

Ben ik onsterfelijk

[/B][/QUOTE]

dit is een gedicht van enkele jaren geleden
dit is een recenter:

starend naar datgene dat niet bereikt kan worden
reik ik je de hand
met een verwrongen gezicht
en een uitroep van pijn
je neemt ze
maar je knelt ze zo hard dat ik met een schreeuw moet loslaten
je kust ze
maar je bijt tot je bloed voelt
ik
ik lig, verloren, op de koude tegels van de vloer
mijn kleren, doordrenkt met tranen
en ik reik je mijn hand
altijd opnieuw

[hajo]

reactie op no.2

Waarom breek je je te lange zinnen niet af? Het zou namelijk helemaal niet mistaan.