Onzin?

Ik schrijf dit stukje omdat ik momenteel ook een beetje down ben maarja ben het soms veelste vaak.

Het zit eigenlijk zo, waarom maken mensen zoveel problemen over uiterlijk, persoonlijk leven, vrienden, kleding enzo.? Ik ben vroeger veel gepest omdat ik haze tanden heb ik kreeg op een gegeven moment puistjes (1ste/2de klas). Dus daardoor werd ik erg gevoelig ik reageerde heel snel op dingen wat ik achteraf dacht dat het stom was. Daardoor haalde ik veel aand8 en was het ook leuk om mij te pesten. Door dat pesten ben ik veel alleen komen te zitten en dan word je alleen maar eenzamer en verlies je je sociale contacten.

Sinds 3 jaar woon ik nu in Hoorn ik ben na 2de verhuist hierheen woonde eerst in Zaanstad. Ik had zeg maar 2 of 3 goede vrienden in Zaanstad die ik kwijt geraakt ben. Als je verhuist dan weet je zoals iedereen weet dat je nieuwe contacten gaat maken nieuwe vrienden buren klasgenoten etc. Maar ik was dus al erg gevoelig geworden dus heb de in de 3de en 4de eigenlijk nooit vrienden gemaakt ofzo. In de 4de leerde ik dat computeren erg leuk vind dus ben ik dat thuis ook gaan doen lekker internetten alleen we hadden toen nog telefoonlijn na 2 maanden veel internetten en dat soort dingen besloten me ouders om kabel te nemen voor de kosten. Sindsdien ben ik erg verslaafd aan de computer geraakt wat me alleen maar nog verder van sociale contacten haalde.

Ik werk nu al een tijdje bij een supermarkt wat erg leuk is vandaag was weer zo dag dat ik moest werken en er zijn wel wat aardige mensen daar ik moest samen met een jongen op een afdeling staan en we hebben de hele tijd zitten praten over een paar meiden die we wel leuk vinden, maar ik weet in me achter hoofd dat ik sowieso nooit zo'n meid zal krijgen maar er gewoon naar kijken en over praten is ook heel leuk. Maar als je dan klaar bent met werken dan wacht je met zijn allen in de gang en dan is iedereen met elkaar aan praten hebben goede contacten zijn blij hebben vrienden/vriendinnen maar dan ga ik altijd na denken waarom ik dat niet heb of krijg? Dan begint er zo een mooi meisje over dat ze een puist heeft en dat ze er wat tegen moet doen enzo. terwijl ik gewoon al 3 jaar lang met die k*t dingen loop en ze gaan maar niet weg. Ik doe er echt alles aan heb tientalle middeltjes en troep maar het werkt gewoon niet. Ik kan echt niet tegen dat soort dingen dat mensen al klagen over de simpelste dingen terwijl ze alles kunnen krijgen wat ze willen.

Als ik dan naar huis fiets dan voel ik me altijd heel eenzaam en dan denk ik aan wat er toch gaat gebeuren later. Ik ben nu bijna 17 1/2 en heb nog steeds niet gezoend en zelfs nog nooit een vriendinnetje gehad. Me ouders vinden me onderhand gestoord en ik heb ook nog steeds geen vrienden. Ik heb 7 jaar gevoebalt maar ben er 1 jaar geleden afgegaan omdat ze me daar teveel zaten te treiteren en op een gegeven moment waren me schoenen weg en zaten ze in me tas te pissen dus had er echt geen zin meer in. Ik denk al een hele tijd aan zelfmoord wat zit erachter? hoe zou ik het doen/waarom/wat zijn de consiquenties? en nog veel meer. Jullie denken dan niet doen is slecht denk aan je ouders je zus/broertje familie enzo. Maar waarom denken jullie dan niet aan mij? Ik ben diegene die aan het lijden ik wil een keer iets anders ik leef niet om me eenzaam te voelen om te wachten tot er wel wat gebeurd wat niet zeker is of leuk is. Het enigste wat ik wil is wat liefde en misschien een beetje aandacht.

Het leven voor mij is momenteel gewoon 1 zuigzooi en zit serieus te denken aan zelfmoord alleen maar om wat anders mee te maken, vrienden zal ik nooit meer krijgen omdat ik me gewoon helemaal afgesloten heb..... ben de laatste tijd veelste veel down gewoon....

Greetz, a lonely stranger..... with a long boring story

Om te beginnen: het van je afschrijven is nooit verkeerd

Dingen die me opvallen aan je stukje:

1)
In je vorige woonplaats had je toch enkele vrienden. Wat laat jou denken dat je niet weer zulke vrienden kunt maken? Omdat je je hebt 'afgesloten' ? Besef wel dat je dit in de eerste persoonsvorm uitdrukt in je stukje, het kan ongedaan gemaakt worden door jezelf te openen naar de buitenwereld. Mensen kijken niet alleen naar uiterlijk..

2)
Groeiende wanhoop wegens leeftijd. Schrale troost: ik ben 21 jaar oud en heb nog nooit een vriendin gehad. Niet eens vanwege mijn uiterlijk, maar omdat ik simpelweg niet meer de deur uitkwam (is nu nog steeds moeilijk).

Ik leef in mijn eigen wereldje min of meer, denk constant aan meerdere dingen .. vorige week was het nog een analyse van hoe de concretisering van polymorfische inheritance nou eigenlijk bewerkstelligt wordt tijdens de compilatiefase .. nu is het hoe een IP Packet Filter intern werkt. Sorry voor de tech-praat, maar ik weet niet hoe ik het anders moet uitleggen

Contacten met mensen onderhouden is vaak moeilijk, maar dat ligt simpelweg aan mezelf; meestal zijn mensen niet boeiend genoeg voor me.

Ik vertel dit, omdat ik hiermee een parallel trekken kan met jouw internetverslaving. Je concentreert je op 1 ding dat je leuk vind, en dat is eigenlijk fout (en daarmee wat ik zelf doe dus ook, al kan ik het later nog gebruiken .. dus is het niet weggegooid)..

3)
Doemdenken. "ik weet in me achter hoofd dat ik sowieso nooit zo'n meid zal krijgen" .. wist je dat er ook meiden rondlopen die zich net zo verlaten voelen als jijzelf? Die zich net zo waardeloos voelen? Je bent niet alleen, denk dat niet.

De volhouder wint in principe altijd; meng jezelf met mensen. Je zult afgewezen worden, je zult je rot voelen, maar op een dag kan het anders lopen

Na ja, ik hoop dat je wat aan mijn reply hebt .. ik ga maar naar bed; slapen schijnt goed voor je te zijn

******** schreef:
Om te beginnen: het van je afschrijven is nooit verkeerd

Dingen die me opvallen aan je stukje:

1)
In je vorige woonplaats had je toch enkele vrienden. Wat laat jou denken dat je niet weer zulke vrienden kunt maken? Omdat je je hebt 'afgesloten' ? Besef wel dat je dit in de eerste persoonsvorm uitdrukt in je stukje, het kan ongedaan gemaakt worden door jezelf te openen naar de buitenwereld. Mensen kijken niet alleen naar uiterlijk..

Vrienden zijn een beetje anders geworden dan mij nu....

2)
Groeiende wanhoop wegens leeftijd. Schrale troost: ik ben 21 jaar oud en heb nog nooit een vriendin gehad. Niet eens vanwege mijn uiterlijk, maar omdat ik simpelweg niet meer de deur uitkwam (is nu nog steeds moeilijk).

Ik leef in mijn eigen wereldje min of meer, denk constant aan meerdere dingen .. vorige week was het nog een analyse van hoe de concretisering van polymorfische inheritance nou eigenlijk bewerkstelligt wordt tijdens de compilatiefase .. nu is het hoe een IP Packet Filter intern werkt. Sorry voor de tech-praat, maar ik weet niet hoe ik het anders moet uitleggen

Contacten met mensen onderhouden is vaak moeilijk, maar dat ligt simpelweg aan mezelf; meestal zijn mensen niet boeiend genoeg voor me.

Ik vertel dit, omdat ik hiermee een parallel trekken kan met jouw internetverslaving. Je concentreert je op 1 ding dat je leuk vind, en dat is eigenlijk fout (en daarmee wat ik zelf doe dus ook, al kan ik het later nog gebruiken .. dus is het niet weggegooid)..

blablabla internet zuigt ik vind het eigenlijk niks maar het is het enigste wat nog een beetje intresant is....

3)
Doemdenken. "ik weet in me achter hoofd dat ik sowieso nooit zo'n meid zal krijgen" .. wist je dat er ook meiden rondlopen die zich net zo verlaten voelen als jijzelf? Die zich net zo waardeloos voelen? Je bent niet alleen, denk dat niet.

De volhouder wint in principe altijd; meng jezelf met mensen. Je zult afgewezen worden, je zult je rot voelen, maar op een dag kan het anders lopen

Misschien is dat wel zo MAAR als ik al niet contact maak wie doet het dan wel? En over dat KOMT wel hoor ik altijd maar het komt gewoon niet klaar.

Na ja, ik hoop dat je wat aan mijn reply hebt .. ik ga maar naar bed; slapen schijnt goed voor je te zijn

@Pollore:

Vrienden zijn een beetje anders geworden dan mij nu....

In welk opzicht?

blablabla internet zuigt ik vind het eigenlijk niks maar het is het enigste wat nog een beetje intresant is....

Waarom zou de rest niet interessant zijn dan? Omdat het jou niet dunkt? Dat noemen ze primaire afweer..

Misschien is dat wel zo MAAR als ik al niet contact maak wie doet het dan wel? En over dat KOMT wel hoor ik altijd maar het komt gewoon niet klaar.

Dat is het nou juist, JIJ moet het doen. Niemand komt vanzelf naar jou toe..

En dat het er nooit van komt, kun je met je 17 jaar nog niet beweren. Net zoals ik dat met mijn 21 jaar niet kan beweren.

Je moet jezelf geen deadlines geven, want dan lijkt het inderdaad alsof het er nooit van komt. Ik herinner mij nog glashelder hoe ik ooit via mail tegen iemand schreef: "Als je volgend jaar niets meer van me hoort, kunnen er 2 dingen gebeurd zijn. Of het gaat beter met me, of ik heb er een einde gemaakt" ..

Na ja, zoveel voor dat, ik loop hier nog steeds vrolijk rond terwijl mijn situatie sociaal gezien er niet zo denderend veel op vooruit is gegaan.

Aan de andere kant zijn er ook weer wel dingen veranderd, hoe klein ze ook zijn. Zo gaat het thuis nu veel beter, ik praat nu meer met mijn vader en kan het inmiddels prima met hem vinden. Ook gaat het goed met mijn opleiding en qua werk schijnen dingen ook de goede kant op te gaan.

En tja, wie weet komt de rest ook nog wel goed.

Zelfmoord is dom. Je bereikt er niks mee, je vergooit je leven gewoon. Hoe kun jij weten hoe jouw leven er uitziet over 3 jaar? Misschien heb je dan wel een vriendin en een paar vrienden? Je kunt het nu nog niet weten..

BTW: voor diegene waar ik ooit zo klakkeloos mijn gevoelens op neerstortte: nogmaals sorry Ik begin nu eigenlijk pas in te zien hoe gek ik bezig was..

*is het met ******** eens*

Ik heb eigenlijk altijd vrienden (gehad), en ik zit me nu af te vragen waarom. Ik denk dat ik tamelijk gemakkelijk met mensen omga, en er is altijd wel iemand met wie het klikt. Dat gebeurt bij mij voornamelijk op school. Je gaat toch wat meer met bepaalde personen om, dan ga je een keer mee naar huis of iets leuks doen, en dan ben je vrienden...
Ik denk dat jij je idd een beetje teveel afsluit. Je moet zelf ook wat doen...

Oh, en ik denk dat je uiterlijk niet zo veel uitmaakt, hoor. Ik ben zelf bijna 3 jr verliefd geweest op een jongen met acne, dus dat maakt niks uit (en hij wou ook nog es niks meer dan vriendschap -_o).

Missschien is het trouwens een idd om weer op voetbal te gaan, maar dan bij een andere club of zo? Als je je dan probeert een beetje zelfverzekerd voor te doen en niet over je heen laat lopen, maar ook niet te agressief reageert, moet je in ieder geval een beetje in contact komen met nieuwe mensen... Bovendien is het zonde, na 7 jr kun je vast goed voetballen ~_^

[Zaza123]

Je moet i.i.g proberen je niet af te sluiten voor de buitenwereld.
En betreffende die vrienden, toen het met mij heel erg slecht ging hebben de meesten me alleen gelaten (niet helemaal, op een paar na) . Maar nogmaal sluit je niet van de wereld af.

succes.