hold on to the world?

[blote bosmens]

Hoi mensjes,

Ik zal eens proberen uit te leggen hoe ik me voel. Ik heb het de laatste tijd precies moeilijk met de realiteit. Ik heb nu 2 weken een relatie achter de rug die een maand geduurd heeft. ZIj had het uitgemaakt en ik zag het totaal niet aankomen. Ik ben er serieus slecht van geweest, maar nu gaat het alweer. Ik voel me eenzaam 's avonds en doordat mijn beste maatje op reis is voel ik me extra verlaten. Nu ja, volgens mij is dit het begin van iets groters: Mijn ex ontwijkt me nu totaal, ze trok zelfs eens haar vriendin weg terwijl ik tegen haar aan het praten was. Echt toppunt van grofheid kun je wel zeggen. Ik had zoiets nooit van haar verwacht, want ik was helemaal weg van haar en ik heb het nog altijd moeilijk als ik haar naam hoor of haar zie.

Nu ja, nu komt eigenlijk hetgene dat ik feitelijk wou zeggen: Ik begrijp soms echt niet waarom mensen zoiets kunnen doen? Hoe kun je nu zo "koud" zijn? Ik was helemaal weg van haar en ik moet in sprookjes geloven. Ik weet niet waarom, maar ik moet geloven dat het leven mooi en vreugdevol is. Als ik zo eens rondkijk in de wereld zie je heel veel elende. Op het nieuws gaat het bijna altijd over moord en oorlog, als je op straat kijkt zie je oude mensen met een vertrokken gezicht van pijn. Soms zie je ook wel eens iemand lachen, maar toch veel minder. Andere mensen lijken dan gehaast en overdreven serieus...wat hebben die aan het leven?

Soms begrijp ik echt niet waarom mensen zo hard kunnen zijn en je hoort altijd maar mensen zeveren over "het leven is hard", maarja ik geloof daar niet in. Het leven is wat je er zelf van maakt! En ik weet wel dat ik nu mezelf tegenspreek want ik wil dat het leven een sprookje wordt ofzo, maar toch is het niet zo. Ik zoek een houvast in de wereld, maar momenteel vind ik die totaal niet. Wat maakt jullie eigenlijk gelukkig? Voor mij is dit vooral chocolade, een vriendelijke lach, een oude vriend terug zien, ... maar dit gebeurt niet echt veel de laatste tijd en ik wou graag eens weten wat jullie aanspoort om blijven door te gaan. Nu ja, ik ben niet zot en ik denk heus niet aan zelfmoord, maar ik weet het soms echt niet meer wat ik moet doen.

Een ander iets dat ik me afvraag is waar ik nog een meisje kan vinden die bij me past. Ik heb het vorige meisje duidelijk verkeerd ingeschat, maar dan blijft bij mij de vraag: wie past er dan wel bij mij? Ik wil een deftig meisje die me eerlijk behandelt en die in haar binnenste echt "GOED" is. En als ik dan de dagelijkse sleur zie denk ik dat zo iemand niet meer bestaat. Misschien vroeger ooit eens want je hoort mensen altijd praten over dat het vroeger beter was, maar nu...ik weet het niet meer. Ik voel me gewoon eenzaam en radeloos...

Graag reacties aub
(misschien had ik dit beter gezet bij "liefde en relatie", maar ik wist het niet zeker)

[//ItsJustMe\\]

blote bosmens schreef:
Hoi mensjes,

Ik zal eens proberen uit te leggen hoe ik me voel. Ik heb het de laatste tijd precies moeilijk met de realiteit. Ik heb nu 2 weken een relatie achter de rug die een maand geduurd heeft. ZIj had het uitgemaakt en ik zag het totaal niet aankomen. Ik ben er serieus slecht van geweest, maar nu gaat het alweer. Ik voel me eenzaam 's avonds en doordat mijn beste maatje op reis is voel ik me extra verlaten. Nu ja, volgens mij is dit het begin van iets groters: Mijn ex ontwijkt me nu totaal, ze trok zelfs eens haar vriendin weg terwijl ik tegen haar aan het praten was. Echt toppunt van grofheid kun je wel zeggen. Ik had zoiets nooit van haar verwacht, want ik was helemaal weg van haar en ik heb het nog altijd moeilijk als ik haar naam hoor of haar zie.


KLote , maar gaat wel over. Als het helpt "ze was de ware niet voor jouw".

Nu ja, nu komt eigenlijk hetgene dat ik feitelijk wou zeggen: Ik begrijp soms echt niet waarom mensen zoiets kunnen doen? Hoe kun je nu zo "koud" zijn? Ik was helemaal weg van haar en ik moet in sprookjes geloven. Ik weet niet waarom, maar ik moet geloven dat het leven mooi en vreugdevol is. Als ik zo eens rondkijk in de wereld zie je heel veel elende. Op het nieuws gaat het bijna altijd over moord en oorlog, als je op straat kijkt zie je oude mensen met een vertrokken gezicht van pijn. Soms zie je ook wel eens iemand lachen, maar toch veel minder. Andere mensen lijken dan gehaast en overdreven serieus...wat hebben die aan het leven?

Het leven is nou eenmaal hard , maar zoms ook heel erg leuk. en dat word het ook wel weer

Soms begrijp ik echt niet waarom mensen zo hard kunnen zijn en je hoort altijd maar mensen zeveren over "het leven is hard", maarja ik geloof daar niet in. Het leven is wat je er zelf van maakt! En ik weet wel dat ik nu mezelf tegenspreek want ik wil dat het leven een sprookje wordt ofzo, maar toch is het niet zo. Ik zoek een houvast in de wereld, maar momenteel vind ik die totaal niet. Wat maakt jullie eigenlijk gelukkig? Voor mij is dit vooral chocolade, een vriendelijke lach, een oude vriend terug zien, ... maar dit gebeurt niet echt veel de laatste tijd en ik wou graag eens weten wat jullie aanspoort om blijven door te gaan. Nu ja, ik ben niet zot en ik denk heus niet aan zelfmoord, maar ik weet het soms echt niet meer wat ik moet doen.


ik weet ut zeker niet sorry, (ik denk welles aan zelfmoord maar nooit serieus, misschien heb je dat ook?)
Vallen en opstaan. van je fouten leer je, gelukkig zijn is een keuze
blabla enz, niemand weet ut allemaal.

Een ander iets dat ik me afvraag is waar ik nog een meisje kan vinden die bij me past. Ik heb het vorige meisje duidelijk verkeerd ingeschat, maar dan blijft bij mij de vraag: wie past er dan wel bij mij? Ik wil een deftig meisje die me eerlijk behandelt en die in haar binnenste echt "GOED" is. En als ik dan de dagelijkse sleur zie denk ik dat zo iemand niet meer bestaat. Misschien vroeger ooit eens want je hoort mensen altijd praten over dat het vroeger beter was, maar nu...ik weet het niet meer. Ik voel me gewoon eenzaam en radeloos...

Hoe oud ben je? 17? Jij bent uiteraard ook deftig en eerlijk en beschaafd dus?
Binnenste echt goed is? huh?
Your kidding me right?
Daar kom je sowieso niet zo snel achter
maar toch, je vind wel iemand...

Graag reacties aub
(misschien had ik dit beter gezet bij "liefde en relatie", maar ik wist het niet zeker)

Misschien wel beter bij pyschologie...
iig niet hier denk ik.
(puberteit... ut is klote.)

[McCaine]

Lijkt me iets voor Psychologie. Filosofie & Levensbeschouwing -> Psychologie.

gewoon schijt hebbeb aan alles wat je niet bevalt

blote bosmens schreef:

Nu ja, nu komt eigenlijk hetgene dat ik feitelijk wou zeggen: Ik begrijp soms echt niet waarom mensen zoiets kunnen doen? Hoe kun je nu zo "koud" zijn?

misschien wel uit zelfbescherming....

blote bosmens schreef:

Wat maakt jullie eigenlijk gelukkig?

gewoon een lach van iemand die naar jou lacht... het zien van vrienden.. die kleine dingen.. mn hondje... als ik naar buiten kijk

blote bosmens schreef:

Een ander iets dat ik me afvraag is waar ik nog een meisje kan vinden die bij me past.

tuurlijk wel.. gewoon goed zoeken en geduld hebben

[fil]

blote bosmens schreef:
Soms begrijp ik echt niet waarom mensen zo hard kunnen zijn en je hoort altijd maar mensen zeveren over "het leven is hard", maarja ik geloof daar niet in. Het leven is wat je er zelf van maakt!

Neem eens een kijkje in het Oorlogsmuseum in Overloon. Wanneer je daar een dag hebt rondgewandeld, dan begrijp je misschien iets beter hoe hard mensen kunnen zijn.
Zie eens wat plaatjes en verhalen over de martelingen die daar plaats hebben gevonden en gepleegd werden door doodgewone vaders, die savonds gewoon hun dochtertjes een slaapverhaaltje voorlazen en welterusten knuffelden. Of loop eens een weekje mee met rebellen in Tsjetsjenië (of hoe je het ook schrijft). Dan zie je misschien een topje van de ijsberg hoe verschrikkelijk hard mensen kunnen zijn (ja, ook jij en ik ja!).

Wat betreft de maakbaarheid van het leven denk ik ook dat je daar veeeeel minder controle over hebt dan dat je denk te hebben. Dat wij hier in Nederland geboren zijn, en daardoor al bevoorrecht zijn al het goede om ons heen te hebben waarvan een mens kan dromen, wil nog niet zeggen dat iedereen die luxe heeft.
Maar goed, ik ben in ieder geval blij om te lezen dat jij de dingen zo optimistisch ziet! Daar heb ik respect voor. Doei! Geluk! fil

blote bosmens schreef:
Hoi mensjes,

Soms begrijp ik echt niet waarom mensen zo hard kunnen zijn en je hoort altijd maar mensen zeveren over "het leven is hard", maarja ik geloof daar niet in. Het leven is wat je er zelf van maakt! En ik weet wel dat ik nu mezelf tegenspreek want ik wil dat het leven een sprookje wordt ofzo, maar toch is het niet zo. Ik zoek een houvast in de wereld, maar momenteel vind ik die totaal niet. Wat maakt jullie eigenlijk gelukkig?

Er is op dit moment weinig dat me gelukkig maakt, niet intens.

blote bosmens schreef:
Voor mij is dit vooral chocolade, een vriendelijke lach, een oude vriend terug zien, ... maar dit gebeurt niet echt veel de laatste tijd en ik wou graag eens weten wat jullie aanspoort om blijven door te gaan. .

Ik geloof in reincarnatie en dat als ik nu niks doe zullen problemen niet zomaar opgelost zijn in een volgend leven. Ik weet dat er een paar mensen zijn om wie ik echt geef (heel weinig) en die ook seriues om mij geven, hen en mezelf kan ik het niet aandoen om niet door te gaan. Ik wil eigenlijk helemaal niet dood ik wil alleen anders leven, om anders te leven als dat ik nu doe zal ik door moeten gaan.

blote bosmens schreef:
Nu ja, ik ben niet zot en ik denk heus niet aan zelfmoord, maar ik weet het soms echt niet meer wat ik moet doen.

Ik weet niet of je het zo bedoel maar je hoeft niet zot te zijn om zelfmoord te plegen.

[blote bosmens]

moonchild schreef:
Ik weet niet of je het zo bedoel maar je hoeft niet zot te zijn om zelfmoord te plegen.

Was niet zo bedoelt hoor.

blote bosmens schreef:
Was niet zo bedoelt hoor.

[KissMyJackass]

Je voelt je rot, maar geloof me, ooit gaat dat weer beter.
En er bestaan echt nog wel mensen die goed zijn van binnen hoor... volgensmij zijn alle mensen wel goed van binnen, alleen de meesten laten het niet merken, of hebben het misschien zo ver weggestopt dat het niet meer tot uiting komt. Maar goede mensen zijn er nog genoeg, en vast ook wel een vriendin voor jou!!
En wat mij gelukkig maakt... tsja meestal toch vrienden, mn hond, familie, de lente, muziek... Kan van alles zijn!

[Kazanka]

't leven is niet hard, de meeste mensen zijn hard

blote bosmens schreef:
Hoi mensjes,

Aloha.

Ik heb het de laatste tijd precies moeilijk met de realiteit.

De realiteit is zoals die is. Jezelf ertegen verzetten maakt het alleen maar moeilijker.

Mijn ex ontwijkt me nu totaal, ze trok zelfs eens haar vriendin weg terwijl ik tegen haar aan het praten was.

Nu ja, nu komt eigenlijk hetgene dat ik feitelijk wou zeggen: Ik begrijp soms echt niet waarom mensen zoiets kunnen doen? Hoe kun je nu zo "koud" zijn?

Cliché

Dit komt echt in 1001 songtexten terug en in weet God hoeveel films Ze neemt gewoon afstand, sluit het hoofdstuk 'blote bosmens' af.

Maar ja, wat wil je eraan doen? Juist, niks! Het is gewoon zo, morgen kom je iemand anders tegen en voel je je gelijk weer beter. Dan lees je je eigen topic en denk je "pfff waarom dacht ik nou gelijk dat de hele wereld zo is? omdat 1 mens mij negeerde?!?"

Wat maakt jullie eigenlijk gelukkig?

Och, dat het leven niet hopeloos is en dat ik merk dat er steeds meer deuren voor mij open gaan

Een ander iets dat ik me afvraag is waar ik nog een meisje kan vinden die bij me past.

Begin eerst maar eens anders te denken. Heb jij per se een meisje nodig om gelukkig te zijn?

Mensen komen en gaan. Als jij je geluk afhankelijk maakt van anderen ben je vroeg of laat gewoon de lul.

Succes.