Ik voel me klote, iedereen voelt zich klote!

[Soullar]

Ik merk bij een hoop mensen hier dat wanneer zij zich klote, kut en beroerd voelen ze niet alleen zo willen voelen, vaak willen ze dat anderen (lees liever partners) zich dan ook zo voelen...

Maar met wel doel?

Is dat wanneer zij zich ook klote, kut en beroerd voelen, zij beter in staat zijn jullie te begrijpen?

Of is dat omdat jullie dan niet de enige zijn en dan bij jullie zelf kunnen denken, hè gelukkig ik ben dus niet de enige die zich rot voelt!

Mijn vraag is dus:
Waarom merk ik op dat mensen graag willen dat wanneer zij zich klote voelen, mensen in hun direkte omgeving, of mensen die dicht bij diegene staan, zich ook klote voelen?

Of ben ik nou de enige hier die die indruk krijgt wanneer ik topics lees op s.com

[Boeing 747-400]

Soullar schreef:
Waarom merk ik op dat mensen graag willen dat wanneer zij zich klote voelen, mensen in hun direkte omgeving, of mensen die dicht bij diegene staan, zich ook klote voelen?

Hmm, dat heb ik eigenlijk nog nooit echt zo gemerkt. Als mensen in je directe omgeving zich ook klote voelen, komt dat je gevoel meestal niet ten goede. Dan zie je alleen maar bevestigd dat je jezelf klote voelt, en dat de hele wereld k*t is enzo.

Beter is volgens mij dat je vrienden je begrijpen, en willen helpen, en vooral LUISTEREN naar je!!

Voordeel van dat andere zich ook klote voelen is dus dat je ziet dat je gelijk hebt. Misschien is dat even fijn, maar uiteindelijk heb je meer aan de mensen die luisteren, en zeggen dat het allemaal wel meevalt.

[tush]

ik denk dat het gewoon 'tof' is om te weten dat jij je niet alleen zo klote voelt; als je vrienden de hele tijd lekker vrolijk zitten te wezen, ga je jezelf nog slechter voelen

[girlspider]

Persoonlijk verwacht ik helemaal niet dat iemand anders zich ook klote voelt. Dat wens je niemand toe. Soms is het wel gemakkelijker praten, je begrijpt elkaar beter omdat je grotendeels hetzelfde voelt, of tenminste dat gevoel herkent. Maar alles wat je uiteindelijk mag verwachten is steun, of die andere zich nu slecht voelt of goed


-x-


GS

Hmz, ik heb dit eigenlijk nooit zo gemerkt?

Voor mezelf weet ik dat wanneer ik me klote voel ik het fijn vind daar met iemand over te praten. Mijn gevoelens uit te leggen, en zo begrip en troost te ontvangen. Op dit moment vind ik dat bij mn vriend. Hij hoeft zich echt niet ook klote te gaan voelen. Maar ik wil wel mijn gedachtes, niet gevoelens, met hem delen. Jah, dan moek soms huilen, wat hij klote vind, maar vooral voor mij.

Ik kan iig alle steun die ik nodig heb vinden bij mn vriend. Ik voel me dan wel altijd schuldig omdat hij zich er wel rot door gaat voelen. Maar dan zegt hij altijd: jamaar, jij voelt je toch rot, jij huilt toch? Neej, tuurlijk vind ik dit niet leuk, maar dat is omdat ik van je hou en je graag gelukkig zie. Ik ben niet degene die zich kut voelt, dat ben jij, dus maar je nu maar even geen zorgen om mij.

Dus het is vanuit mij niet zozeer dat ik wil dat hij zich klote voelt, ik wil alleen zijn arm om me heen en zijn lieve woorden en troost, zodat ik me beter ga voelen, en ik wil dat hij probeert me te begrijpen, ik leg het hem dan ook zoveel uit als ik kan. Dit doe ik natuurlijk ook allemaal voor hem, als hij zich rot voelt vind ik het ook niet leuk, maar probeer hem te troosten, naar hem te luisteren enz. Als ik dat niet doe voelt ie zich alleen maar rotter, en een beetje steun maakt mij iig altijd beter voelen..

Nooit van het adagium: 'gedeelde smart is halve smart' gehoord?