afstand van iemand nemen.

**24-06-2003, 11:11**

Hoe nemen jullie afstand van iemand die nu ziek is en waarschijnlijk niet meer beter zal worden?

Mijn nicht heeft nu de afgelopen 5 maanden steeds in t ziekenhuis gelegen, intencive care en spoedoperaties dat maar blijven volgen enz. ik denk zelf dat ze binnenkort(???) dood gaat...

dus hoe zouden jullie hier mee omgaan enz?

**24-06-2003, 11:15**

Citaat:

spacegirl schreef op 24-06-2003 @ 12:11:
dus hoe zouden jullie hier mee omgaan enz?

Ik heb geen standaard manier om er mee om te gaan...ik denk ook niet dat er een standaard manier is. Ik ga er altijd maar mee om zoals ik er op dat moment mee omga...klinkt een beetje vaag, maar je weet van te voren toch nooit hoe je gaat reageren ed. Of is dit niet wat je bedoeld?

**24-06-2003, 11:17**

Citaat:

Leonoor schreef op 24-06-2003 @ 12:15:
Ik heb geen standaard manier om er mee om te gaan...ik denk ook niet dat er een standaard manier is. Ik ga er altijd maar mee om zoals ik er op dat moment mee omga...klinkt een beetje vaag, maar je weet van te voren toch nooit hoe je gaat reageren ed. Of is dit niet wat je bedoeld?

ja het is wel min of meer ook wat ik bedoel,maar ook hoe je t beste afstand van zoiets kan doen,en hoe je denkt op zoiets te reageren ofzo.

**24-06-2003, 11:25**

'k Weet niet, maar mss is het wel n idee.

Als je nu eens een groot schrift of dagboek of zo kocht en op de eerste pagina iets voor haar schreef, met de bedoeling dat ze terugschrijft en dit zo blijft doen, dan heb je een herinnering aan haar en weet zij mss meer haar tijd te doden?
Dan wordt het een soort van wisselboekje.

Ofwel maak je een schrift met foto's en zo in, helemaal voor haar alleen en laat je iedereen er iets inschrijven, da's ook een soort van afscheid?

sorry als het stomme ideeën zijn

Ik weet eigenlijk zelf niet wat ik zou doen om iets te verwerken of hoe ik me zou gedragen...

**24-06-2003, 11:26**

Citaat:

spacegirl schreef op 24-06-2003 @ 12:17:
ja het is wel min of meer ook wat ik bedoel,maar ook hoe je t beste afstand van zoiets kan doen,en hoe je denkt op zoiets te reageren ofzo.

Ik weet van te voren nooit hoe ik ga reageren... Het afstand nemen gaat soms automatisch en soms absoluut niet, ik vraag me ook af of het wel altijd even goed is om afstand te nemen. Ik denk dat ik er op zich heel 'droog' me om ga nu oid...tuurlijk vind ik het wel erg, maar het is gewoon anders geworden oid, 'kweenie, misschien dat het 'went' oid.

**24-06-2003, 11:29**

Citaat:

Leonoor schreef op 24-06-2003 @ 12:26:
Ik weet van te voren nooit hoe ik ga reageren... Het afstand nemen gaat soms automatisch en soms absoluut niet, ik vraag me ook af of het wel altijd even goed is om afstand te nemen. Ik denk dat ik er op zich heel 'droog' me om ga nu oid...tuurlijk vind ik het wel erg, maar het is gewoon anders geworden oid, 'kweenie, misschien dat het 'went' oid.

bij mij is het tot nu toe wel geweest dat ik het t ergst vond voordat die gene dood is, daarna heb ik t wel kunnen accepteren, misschien dat ik er nu gewoon veel moeite mee heb om die gene te zien lijden en de rest van de familie ook, automatisch afstand lukt me niet

**24-06-2003, 11:31**

Citaat:

spacegirl schreef op 24-06-2003 @ 12:29:
bij mij is het tot nu toe wel geweest dat ik het t ergst vond voordat die gene dood is, daarna heb ik t wel kunnen accepteren, misschien dat ik er nu gewoon veel moeite mee heb om die gene te zien lijden en de rest van de familie ook, automatisch afstand lukt me niet

Dat van moeite hebben om diegene en de rest van de familie te zien lijden ken ik wel...dat heb ik ook (heel erg) gehad...

En daar kun je weinig tot niks aan doen, denk ik...er voor die mensen zijn enzo, dat wel. Afstand nemen kan ik dat geval denk ik alleen letterlijk...en dat lijkt me ook niet de bedoeling... Sterkte iig.

**24-06-2003, 11:32**

Citaat:

Leonoor schreef op 24-06-2003 @ 12:31:
Sterkte iig.

thnx

Nolita · **24-06-2003, 11:34**

Ik ga dan juist zo veel mogelijk met die persoon om. Als hij/zij dan overleden is, doet het wel meer pijn, maar uiteindelijk is het voor je verwerking beter.
Sterkte.

Fade of Light · **24-06-2003, 11:48**

en tevens ook nog even aan de persoon in kwestie denken. De meeste mensen willen blijkbaar dat je normaal met hen blijft omgaan en je niet anders gaat gedragen.

Naja ik kan je geen persoonlijke tips geven, aangezien mijn methode/geheel bij weinig mensen past

Phylicia 14 · **25-06-2003, 19:58**

het is en blijft moeilijk...
mijn opa had longkanker en zou dus snel overlijden...
ik ben afentoe met hem alleen geweest en hebben we gepraat over van alles en nog wat en wat hij altijd met ons ging doen als we klein waren.. enz..

het doet je goed als je ook echt afscheid kan nemen...
de laatste woorden van mijn opa tegen mij waren dag meisss

tja..
en als diegene dan overleden is, is het wel heel stil..
hij en mijn oma kwamen altijd op zondagavond maar nu dus nie meer
en mijn opa was altijd duidelijk aanwezig

maar dan valt het extra op dat hij er niet meer is...
het is nu 1 jaar geleden ofsow..
ik denk nog wel vaak aan hem omdat ik een hele goede band met hem had...

en tsja.. soms loopt er nog wel een traantje..
ook al is het een tijd geleden het is en blijft erg..

heel veel sterkte!

kusss Phylicia

smilegirl · **26-06-2003, 13:38**

er is denk ik geen standaard manier..
maar probeer tijd met haar door te brengen..
haar laatste tijd nog even leuk te maken..
zodat je als ze er niet meer is ook goeie herinneringen hebt.
denk dat het tijd nodig zou hebben..
het slijt denk ik

nouja b-je vaag allemaal

veel sterkte ermee

In_stilte · **26-06-2003, 22:13**

Alstjeblieft neem goed afscheid van mensen om wie je geeft.
Ikzelf heb mijn moeder in zo'n korte tijd zien sterven.
Vrijdag zou ik nog naar een feest gaan... Dit werd op donderdag omgegooid omdat bleek dat t misschien ernstiger was en evt wel dodelijk. Iedereen scheen het al te beseffen behalve ik.
Ik was best bang en heb nooit veel kunnen zeggen, niet genoeg denkik.
Ik had eigenlijk niet door wat er was.

Als ik het over mocht doen denkik dat ik nog met haar zou willen praten, gewoon al is het over kleine dingen. gewoon tijd doorbrengen.
Vaak maakt het niet uit hoe...

dyfusica · **27-06-2003, 07:26**

uik weet het niet.. Ik zou wel veel bij dr langsgaan.. En veel praten.. Zeggen wat er te zeggen valt.. Alles wat je wil dat zij weet aan haar zeggen.. Tja echt weten weet ik ook niet..

Ik kan me alleen voorstellen dat ik later grote spijt zou hebben als ik niet bij dr langs ben geweest ben geweest, en haar niet zou hebben verteld wat me dwarszat..

**27-06-2003, 09:58**

Citaat:

dyfusica schreef op 27-06-2003 @ 08:26:
uik weet het niet.. Ik zou wel veel bij dr langsgaan.. En veel praten.. Zeggen wat er te zeggen valt.. Alles wat je wil dat zij weet aan haar zeggen.. Tja echt weten weet ik ook niet..

Ik kan me alleen voorstellen dat ik later grote spijt zou hebben als ik niet bij dr langs ben geweest ben geweest, en haar niet zou hebben verteld wat me dwarszat..

ik kan wel alles zeggen, dat begrijpt ze niet, ze is gehandicapt.
Maar we gaan wel veel langs want daar zou ik wel spijt van krijgen inderdaad als ik t niet zou doen

**27-06-2003, 10:34**

Het klinkt stom wat ik nu ga zeggen: maar ik heb geleerd geen afstand te nemen.

Een tante van mij overleed aan kanker en iedereen wist dat ze snel dood zou gaan. Ik heb toen afstand genomen en ik heb het er heel erg moeilijk mee gehad.
Toen mijn oma overleed aan kanker ben ik tot het laatste moment bij haar geweest (naja, was er niet bij toen ze overleed) en heb voor haar gezorgd enzo. Ik heb met haar dood veel minder moeite gehad dan met de dood van mijn tante.
Het heeft gewoon deel uitgemaakt van mijn verwerkingsproces. Tuurlijk mis ik haar nog steeds en ook mijn tante. En allebei even erg, maar ik heb de dood van mijn oma, ook richting mezelf, beter kunnen accepteren dan de dood van mijn tante.

Bij mn tante was ik dus niet langs geweest terwijl we wisten dat t de laatste keer zou zijn dat we dr zagen. Ik durfde niet. Was veel te bang dat ik moest huilen. En nu heb ik er heel erg spijt van dat ik niet ben gegaan..

Heel veel sterkte meis.
Kusjes,
Ilona

**27-06-2003, 10:36**

Citaat:

spacegirl schreef op 27-06-2003 @ 10:58:
ik kan wel alles zeggen, dat begrijpt ze niet, ze is gehandicapt.
Maar we gaan wel veel langs want daar zou ik wel spijt van krijgen inderdaad als ik t niet zou doen

Misschien is een brief schrijven een oplossing?
Ik weet niet. Misschien ook voor jou fijn omdat je zo ook je emoties van je af kunt schrijven en misschien niet zo 'frustrerend' (niet zo in de negatieve zin van t woord, maar weet t niet anders te omschrijven) dat ze je niet begrijpt.

poesiefox · **27-06-2003, 10:57**

Beetje lullig voor haar als jij al gaat doen alsof ze al dood is, om zo jouw rouwproces te vergemakkelijken.

Zij zal zelf wel afstand nemen, dus volg haar tempo en manier waarop maar. Zij moet namelijk dood.

Sysy · **27-06-2003, 12:06**

De vriendin van mn oom (niet mn tante, want zijn vrouw is een paar jaar geleden overleden) heeft nog maar een paar maanden te leven. Ik sta niet heel dicht bij haar, vooral omdat ze gwoon een end van mij vandaan woont. Ik weet niet hoe je hier mee om moet gaan. Ik zelf probeer wat uit te zoeken over een ziekte die ze heeft (ze heeft fibromyalgie, maar ook nierkanker waar ze nu dus aan dood gaat) omdat we het daar laatst tijdens mn studie nog over hadden. En voor de rest weet ik het ook niet... Ik heb het gevoel dat ik haar niet meer zal zien voordat ze dood gaat. Dus ik ziet nu al te bedenken hoe ik me misschien zou kunnen voelen, maar ja dat wete je niet. Ik zit zelfs al te bedenken of ik mijn vriend mee nar de begrafenis neem of niet, want hij heeft zowel mn oom als haar nog nooit ontmoet... Dat vind ik zelf nogal een stomme gedachte... Ik weet gewoon niet hoe je hiermee om moet gaan... denk niet dat iemand er een antwoord voor heeft...

~~dolce~~ · **27-06-2003, 13:53**

Citaat:

spacegirl schreef op 24-06-2003 @ 12:11:
Hoe nemen jullie afstand van iemand die nu ziek is en waarschijnlijk niet meer beter zal worden?

Mijn nicht heeft nu de afgelopen 5 maanden steeds in t ziekenhuis gelegen, intencive care en spoedoperaties dat maar blijven volgen enz. ik denk zelf dat ze binnenkort(???) dood gaat...

dus hoe zouden jullie hier mee omgaan enz?

oei, dit lijkt me wel heel moeilijk..

k heb zoiets(gelukkig) nog nooit mee gemaakt, dus k weet ook eigenlijk niet wat k zou doen. k zal den k k geen afstand nemen, maar wat ookal gezegd is, k zal de laatse tijd juist meer naar die persoon gaan... verder weet k het eigenlijk ook niet..
veel sterkte iig.
kuzzies mir

**27-06-2003, 16:59**

Citaat:

poesiefox schreef op 27-06-2003 @ 11:57:
Beetje lullig voor haar als jij al gaat doen alsof ze al dood is, om zo jouw rouwproces te vergemakkelijken.

Zij zal zelf wel afstand nemen, dus volg haar tempo en manier waarop maar. Zij moet namelijk dood.

nee zo bedoel ik het niet, dat ik gevoelsmatig meer afstand van der kan hebben, zoals ik al zie is ze gehandicapt,dus ik weet niet in hoeveree ze iets meekrijgt,als ze t al krijgt, ik weet dat niet, maar ik ben der altijd voor mijn tante en oom en nicht als er iets mis gaat,als ik ga doen alsof ze al dood is deed ik zelfs dat niet.

posthuman · **27-06-2003, 20:21**

is elke keer weer anders. het hangt er voor mij vanaf hoe mijn band met diegene was, ermee leren omgaan blijft moeilijk. elke keer weer.

Soortgelijke topics
Forum	Topic	Reacties	Laatste bericht
Liefde & Relatie	hij heeft het uitgemaakt MAAR.....komt het weer goed? HelpMePlease	107	08-01-2016 16:16
Verhalen & Gedichten	Ook van Grimm weer een product. Verwijderd	22	12-05-2006 15:59
Liefde & Relatie	Hoe voel jij je op relationeel gebied #30 Thee Muts	499	04-04-2006 21:36
Liefde & Relatie	Vage situatie (wat te doen?) useful_idiot	34	12-08-2005 23:00
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap	Abdul-Jabbar van de Ven wenst Wilders dood Verwijderd	483	02-12-2004 20:18
Liefde & Relatie	Bang voor afhankelijkheid/angst. Phileine	22	14-01-2003 12:41

24-06-2003, 11:11
Verwijderd	Hoe nemen jullie afstand van iemand die nu ziek is en waarschijnlijk niet meer beter zal worden? Mijn nicht heeft nu de afgelopen 5 maanden steeds in t ziekenhuis gelegen, intencive care en spoedoperaties dat maar blijven volgen enz. ik denk zelf dat ze binnenkort(???) dood gaat... dus hoe zouden jullie hier mee omgaan enz?

24-06-2003, 11:34
Nolita	Ik ga dan juist zo veel mogelijk met die persoon om. Als hij/zij dan overleden is, doet het wel meer pijn, maar uiteindelijk is het voor je verwerking beter. Sterkte. __________________ GET OUT! GET OUT! GET OUT!

24-06-2003, 11:48
Fade of Light	en tevens ook nog even aan de persoon in kwestie denken. De meeste mensen willen blijkbaar dat je normaal met hen blijft omgaan en je niet anders gaat gedragen. Naja ik kan je geen persoonlijke tips geven, aangezien mijn methode/geheel bij weinig mensen past

26-06-2003, 13:38
smilegirl	er is denk ik geen standaard manier.. maar probeer tijd met haar door te brengen.. haar laatste tijd nog even leuk te maken.. zodat je als ze er niet meer is ook goeie herinneringen hebt. denk dat het tijd nodig zou hebben.. het slijt denk ik nouja b-je vaag allemaal veel sterkte ermee

27-06-2003, 07:26
dyfusica	uik weet het niet.. Ik zou wel veel bij dr langsgaan.. En veel praten.. Zeggen wat er te zeggen valt.. Alles wat je wil dat zij weet aan haar zeggen.. Tja echt weten weet ik ook niet.. Ik kan me alleen voorstellen dat ik later grote spijt zou hebben als ik niet bij dr langs ben geweest ben geweest, en haar niet zou hebben verteld wat me dwarszat..

27-06-2003, 10:57
poesiefox	Beetje lullig voor haar als jij al gaat doen alsof ze al dood is, om zo jouw rouwproces te vergemakkelijken. Zij zal zelf wel afstand nemen, dus volg haar tempo en manier waarop maar. Zij moet namelijk dood. __________________ Pfff. Boeie.

27-06-2003, 20:21
posthuman	is elke keer weer anders. het hangt er voor mij vanaf hoe mijn band met diegene was, ermee leren omgaan blijft moeilijk. elke keer weer. __________________ (wallflower) Tous que je serai jamais, vous pouvez toujours me couvrir de maquillage.

Advertentie