Uit Tacitus zijn boeken blijkt dat hij altijd een beetje hekel had aan de keizerstijd. Hij mistte de vrijheid van de republiek en de oude Romeinse "virtus". Tacitus geeft dan ook vaak eenzijdige beschrijvingen van keizers, deze kloppen dan ook niet helemaal met modern historisch onderzoek.
In latere jaren zijn veel boeken van Tacitus verloren gegaan, tegenwoordige hebben we er niet zo heel veel meer. In de middeleeuwen werd Tacitus ook heel weinig gelezen, maar in de Renaissance werd hij een zeer geliefd schrijver, wat men ook heel terecht mag noemen.
Dit vond ik nog wel voor je in een werkstuk, je zou dus in de renaissance kunnen kijken... hij schreef over Nero en de brand van Rome, dus daar is vast iets mee te connecteren!
__________________
Eifo Diederik?
|