Gewoon onzeker of wat anders...?

[Elka]

Ik weet niet waar ik moet beginnen, ik begin dus gewoon maar ergens en ik zie dan wel waar ik uit kom. Het kan dus een beetje wazig lijken...sorry, daarvoor.

Ik kan heel slecht tegen veranderingen...als iets altijd op een bepaalde manier gaat, dan moet het ook altijd zo gaan, als het dan eens anders gaan, dan ben ik meteen van slag. En als ik me voorgenomen heb iets te gaan doen, dan moet ik dat ook doen. Als er plotseling iets tusen komt, ben ik van slag. Als we iets gepland hebben en het gaat niet door of het wordt anders dan ik had verwacht, dan, je raadt het nooit, ben ik van slag. Als ik dingen niet kan plannen om wat voor reden dan ook of als ik niet weet wat ik er van moet verwachten, dan kan ik dagen/weken/maanden daardoor in de war zijn. Erg lastig dus.

Dingen waarvan ik niet weet wat ik er van moet verwachten, zijn onbekende dingen. En dan vooral als er andere mensen zijn of mensen waarbij ik me niet op m'n gemak voel, om wat voor reden dan ook. Ik verschuil me dan vaak achter mensen die ik ken en die ik vertrouw ed of ik verschuil me achter een grote mond en druk gedrag of ik word juist heel stil. Mensen denken daardoor vaak dat ik lui ben of extreem verlegen ed of dat ik alleen maar aan mezelf denk ed. Terwijl dat allebei absoluut niet klopt, ik wil best dingen doen en ik wil best praten enzo, maar mensen moeten me dan wel duidelijk vertellen wat ze van me verwachten, want dat weet ik negen van de tien keer niet.

En zo zijn er nog enorm dingen, maar dan wordt het wel erg veel en lang. Soms vraag ik me af of het door m'n opvoeding komt of dat het onzekerheid ofzo iets is of dat er iets anders de oorzaak van is of wat dan ook. Iemand een idee...? Of iig iets wat ik kan doen wat misschien 'helpt'? iig heel erg bedankt voor het lezen van deze waarschijnlijk erg onzinnige post.

[Orsino*]

Ik vind het geen onzinnige post.
Ik ben ook zo'n iemand die heel graag aan structuur vasthoudt. Als het anders loopt dan dat ik in m'n hoofd had, geeft me dat geen goed gevoel.
Als je een 'normale' opvoeding hebt gehad, lijkt het me niet dat het daar aan ligt. Misschien is er iets gebeurt in je verleden, maar het kan van alles zijn.. Misschien ben je zoiezo wat structureel ingesteld.
Ik heb niet echt tips om het te verbeteren.. maar als je er echt mee zit, kun je naar een psycholoog gaan, en samen met diegene je leven wat meer ruimte proberen te geven.

[//ItsJustMe\\]

Hoi eLKa,
K wil eerst even zeggen dat ik echt ook wel enigzins heb. Maar ik weet gewoon van mezelf dat ik mezelf misschien iets meer moet pushen om dingen gewoon te kunnen doen.
K heb er niet altijd last van hangt er beetje vanaf wat ik schat/gok dat ik kan verwachten. En verder denk k ook altijd wat is nou het ergste wat kan gebeuren enz. Maar dat helpt niet altijd. naja. Zo heb ik ook nog wel meer dingetjes.

Em ik laatst boek gelezen over HSP Hoog Sensitieve Personen klinkt misschien in eerste instantie beetje dom maar ik kan je het boek echt aanraden om eens te lezen, is gewoon bij de bieb te lenen. Ik denk dat je misschien wel veel herkent. maja .

Ga er iig niet vanuit dat er iets mis met je is ofzo denk ik. Ik zou als ik jouw was echt eens kijken naar dat boek of HSP in algemeen, wat het is enzo.
http://www.hsperson.com/ ( site van schrijverster) engels
http://www.vrouwenovergang.nl/nieuws...ember/test.htm (test hsp)

Greetz me.

[Elka]

Ik heb een redelijk normale opvoeding gehad...tenminste, ik vind het normaal. Ik denk wel dat mijn opvoeding wat afwijkt van gemiddeld. Ik ben idd nogal structureel ingesteld, denk ik...maar ook behalve dat...'k weet het niet. Over HSP heb ik idd wel eens wat gelezen en ik herken mezelf er in zekere zin ook wel in, maar toch...

Psycholoog heb ik wel eens over nagedacht...maar dat vind ik ook weer zo overdreven... En ik weet toch nooit waar ik over moet praten, hoe ik dingen moet vertellen en/of uit moet leggen, enz.

Bedankt allebei voor het lezen en het reageren.

[Daantje_0705]

Structuur in je leven is niet verkeerd, voor jonge kinderen is het juist goed omdat ze weten waar ze aan toe zijn. Maar als je wat ouder bent is het fijn als die structuur wat losser wordt zodat er ook ruimte is voor uitzonderingen.

Je moet er denk ik gewoon aan wennen dat het leven niet bestaat uit een vast ritme, voor een deel natuurlijk wel maar er zijn altijd onverwachte dingen.

Ik denk dat het idd voor een groot deel door je opvoeding komt, maar nogmaals: het hoeft geen verkeerde eigenschap te zijn. Het is misschien rot om er mee om te leren gaan, maar het komt vanzelf wel. Naarmate je ouder wordt is er minder structuur, je komt dan in een andere levensfase terecht en dat is heel normaal dat je daaraan moet wennen.

Groetjes Dana

[Elka]

Ik kan er niet aan wennen dat het leven niet bestaat uit een vast ritme, was dat maar zo...dat heb ik nl al zo vaak geprobeerd ed...maar dat werkt gewoon niet. Vanzelf komen doet het ook niet...tenminste, tot nog toe iig niet. Ik ben niet echt met super veel structuur opgevoed, gewoon normaal, denk ik, dus dat is het ook niet. Ik zit al een tijdje in dezelfde leeftijdsfase, met evenveel (of even weinig) structuur, dat is het denk ik ook niet. Structuur kun je ook zelf creëeren. In m'n eentje heb ik er dus ook niet zoveel last van, meer in situaties met anderen ed. Ik wil geen ruimte voor uitzonderingen en ik wil gewoon weten wat er gaat gebeuren, wat er van me verwacht wordt, wat ik moet doen, wat ik moet zeggen, enz. En ik wil niet dat dingen veranderen ed...

Bedankt voor je reactie.

[//ItsJustMe\\]

Dingen veranderen altijd :/

Stuctuur enz is wel goed, ik wou ook dat ik het zelf wat meer had dat ik me aan me eigen afspraken kon houden :/ . Maar je kan niet alles van tevoren inplannen, inschatten, of op voorbereid zijn.
En dat hoeft ook niet. En iedereen is welles van slag. Denk je dat je anders teveel van slag zou zijn? of is het gewoon te vervelend?

[Elka]

//ItsJustMe\\ schreef op 05-07-2003 @ 22:58:
Stuctuur enz is wel goed, ik wou ook dat ik het zelf wat meer had dat ik me aan me eigen afspraken kon houden :/ . Maar je kan niet alles van tevoren inplannen, inschatten, of op voorbereid zijn.
En dat hoeft ook niet. En iedereen is welles van slag. Denk je dat je anders teveel van slag zou zijn? of is het gewoon te vervelend?

En ik wil dus alles inplannen, inschatten en er op voorbereid zijn.

Ik ben niet 'wel eens van slag', ik weet dat iedereen dat wel eens is, maar ik ben het vrijwel de hele dag door en dan niet een beetje, nee, dan zo dat het alles wat ik doe (of dan juist niet doe) beinvloed...

[//ItsJustMe\\]

In welke zin beinvloed je het dan? Wat doe je anders? Raak je geirriteert? Wat doe je er dan aan?

Ik wil ook zelf altijd op tijd zijn, ik haat het als iets anders gaat dan gepland was, ik heb er een absolute hekel aan als je een afspraak met iemand maakt, en diegene dan andere mensen meeneemt en je opeens iets totaal anders gaat doen. Ik heb het laatste jaar dat ik heel erg moet wennen dat het leven zeer onregelmatig is, er van alles fout gaat en als ik zo strict tegen mezelf ben dat ik dan alleen maar constant geirriteerd ben, lichtelijk van slag, boos, teleurgesteld etc.
En mood swings helpen hier ook niet bij. Ik ben opgegroeid in een gezin met veel mensen, ouders in pleegzorg, totale chaos dus vandaar mischien mijn hang naar ietwat regelmaat. Oh well Zo erg i shet niet, je moet gewoon leren dat het gewoon zo is, en dat niet alles op een strict schema kan gaan.
Op die test op de site had ik trouwens 17. Ach, het enige zinnige advies wat ik voor je heb is niet alles te zwaar nemen.

[Fantôme]

heeyheey.

zoals al word gezegd, is structuur in je leven best goed...ook voor je gezondheid e.d. Maar het moet niet zo zijn, dat als er maar iets anders gaat dan gewenst het voor jou alles door de war schopt.
Hiermee wil ik je niet beledigen hoor integendeel. ik zeg alleen dat het inderdaad niet 'normaal' is, en dat er waarschijnlijk wel wat aan te doen is.

een heel ander voorbeeld. bij bijv. mensen die autistisch zijn, komt DWANGMATIGHEID vaak voor. maar volgens mij is dat toch anders dan in jouw situatie, omdat die vóórdat ze iets gaan doen bijv. allerlei handelingen moeten verrichten. zo ken ik een verstandelijk gehandicapt iemand die dwangmatig is. voordat hij zijn 'groep' (waar hij dus woont onder begeleiding van van mensen) verlaat, moeten alle deuren behalve die ene op slot, de 'hulpverleners' mogen niet in zicht zijn en hij moet met zijn linkerhand 2 keer op de deurknop tikken en met zijn rechtervoet 2 keer op de grond stampen. en dan pas doet hij de deur open. als hij dat niet mag/kan doen is hij helemaal van streek.

in fact, moet er bij hem dus ook een bepaalde structuur in zitten omdat er anders een bepaalde angst bij hem ontstaat.

nou is het bij jou, volgens mij niet zo dat je bepaalde handelingen moet verrichten, maar als dingen niet gaan als normaal (ofwel hoe het gepland is) raak je van streek. in dat geval is het wel hetzelfde.

wat ik ook bij iemand ken is dat er (net als bij jou) géén veranderingen mogen optreden. het vlees moet dan met dat ene mes worden gesneden, en de lunch moet per se om halfeen plaatsvinden. zo niet, dan gaat hij helemaal over de rooie.
zo erg is het bij jou (gelukkig) niet, maar er zit wel wat in, met die veranderingen.

met een psych praten is volgens mijn zo'n gek idee nog niet.
het is ook geen aanstellerij oid, dus dat moet je niet denken, en goed te volgen was het ook

naja... wat je misschien zou kunnen doen. is beginnen met af en toen een kleine verandering. hierbij moet je zelf even kijken wat je 'klein' vind. ik bedoel, als jij het een probleem vind dat je om 1600 uur bij een vriend(in) hebt afgesproken en het word 1602 uur dan zou je eens met dat soort veranderingen moeten beginnen.

en ik weet niet, is er bij jou een soort 'angst' van: 'als het niet zo gebeurd kan er wel eens iets heel ernstigs gebeuren' ??
zo ja, dan zijn die kleine 'anders dan normale' handelingen misschien wel goed. zodat je ziet dat er niks 'vervelends' gebeurd door die veranderingen. MAAR probeer je daarbij niet te zenuwachtig te maken, omdat het dan juist door die zenuwachtigheid fout kan gaan, en jij kan denken dat iets fout gaat doordat het op een andere tijd of andere manier gebeurd.

ik weet niet of je hier wat aan hebt, waarschijnlijk niet, maargoed.
een psych is dus echt geen slecht idee hoor, lijkt mij.

heel veel liefs, wendy

btw, misschien zoek ik het veel te ver en krijg ik hier allemaal commentaar op... maar lees 'even tussen de regels door' ofwel, ik probeer te zeggen dat ik maar wat loop te gissen en wat voorbeelden noem, okay....

[Elka]

Wendy, heel erg bedankt voor je post, sweetsterretje natuurlijk ook. Om te beginnen, ik had 18 punten bij die HSP-test, hoeft niet veel te zeggen natuurlijk (zoals bij alle internettesten).

@Wendy: Je beledigd me absoluut niet, hoor. Ik ben het eerder met je eens. Ik weet dat het 'niet normaal' is, ik hoor het ook vaak van anderen (oa in zinnen als 'doe nou eens normaal', 'stel je niet zo aan', 'houd er nou eens over op', 'waar maak je je nou druk om?' enz.)

Ik heb idd niet echt last van dwangmatigheid, hooguit dat ik tien keer controleer of de deur nou wel echt dicht zit en als ik het niet zeker weet, gerust weer terug loop om het nog een keer te controleren. Of als iemand me iets vraagt, waar ik zeker het antwoord op weet, dat ik het toch weer ga controleren ed. Maar dat is niet wat je bedoeld.

Er is geen angst dat als het niet op een bepaalde manier gebeurd, dat er dan iets heel ernstigs zal gaan gebeuren ofzo... Ik raak in de war, voel me rot, wordt zenuwachtig, ben de hele tijd met dat ene bezig, enz.

Ik wil liever niet met een psycholoog praten, ik heb het al zo lang alleen gered, ik wil het nu ook zelf kunnen doen. En wat ik al zei, ik vind het ook zo overdreven ed...ik bedoel, op zich red ik me best. Plus dat ik zelden weet waar ik over moet praten, hoe ik dingen moet vertellen en/of uit moet leggen, enz.

Als andere mensen commentaar leveren: lekker laten gaan. Jij doet je best om een nuttige reply te geven en daar gaat het toch om? Bedankt voor het lezen en het reageren.

[//ItsJustMe\\]

eLKa schreef op 07-07-2003 @ 13:21:
Wendy, heel erg bedankt voor je post, sweetsterretje natuurlijk ook. Om te beginnen, ik had 18 punten bij die HSP-test, hoeft niet veel te zeggen natuurlijk (zoals bij alle internettesten).

[note]Die test is letterlijk uit het boek van de schrijfster overgenomen. dus..

[Fantôme]

//ItsJustMe\\ schreef op 07-07-2003 @ 14:23:
[note]Die test is letterlijk uit het boek van de schrijfster overgenomen. dus..

en waar concludeer je dat uit.
dat is dus niet zo.
het boek is nl niet van mij en is allang terug bij de eigenaar.

... schreef op 07-07-2003 @ 14:36:
en waar concludeer je dat uit.
dat is dus niet zo.
het boek is nl niet van mij en is allang terug bij de eigenaar.

Ik denk dat hij het boek bedoelde dat hij zelf in zijn post vermeldde...

[//ItsJustMe\\]

Leonoor schreef op 07-07-2003 @ 14:38:


Ik denk dat hij het boek bedoelde dat hij zelf in zijn post vermeldde...

eh klopt :/

[Fantôme]

Leonoor schreef op 07-07-2003 @ 14:38:


Ik denk dat hij het boek bedoelde dat hij zelf in zijn post vermeldde...

damn... ik ben zo'n btje alles VERKEERD aan het opvatten vandaag.
*begint steeds meer een hekel aan zichelf te krijgen*

... schreef op 07-07-2003 @ 15:09:
*begint steeds meer een hekel aan zichelf te krijgen*

Niet doen, is niet nodig. Besteedt je energie aan belangrijke dingen.

[Fantôme]

Leonoor schreef op 07-07-2003 @ 15:14:
Niet doen, is niet nodig. Besteedt je energie aan belangrijke dingen.

ja. hier kan ik een heel lang antwoord op gaan geven...
maar daar heb ik de puf niet voor.

[//ItsJustMe\\]

... schreef op 07-07-2003 @ 15:09:
*begint steeds meer een hekel aan zichelf te krijgen*

Doe dat nou maar gewoon niet.

... schreef op 07-07-2003 @ 15:19:
ja. hier kan ik een heel lang antwoord op gaan geven...
maar daar heb ik de puf niet voor.

Goedzo. De energie die je hebt moet je aan belangrijke dingen besteden en dat is dus niet op mij reageren.