Help iemand met faalangst..

[Linlilalove55]

... Mijn vriendin was vroeger al erg verlegen, maar ze is halverwege dit jaar steeds onzekerder geworden. Langzamerhand ging ze onwijs tegen SO's en Prefwerke enzo opzien.. Later kon ze niet meer naar school, zo erg was het. Ze is de laatste 4 maanden niet op school geweest.

Is er iemand die ook zoiets heeft meegemaakt of zelf heeft gehad?
Want ik wil graag weten hoe ik kan helpen..

Bijv. door helpen leren met proefwerken of juist niet?

Heeft ze al hulp gezocht? En weten ze er op school vanaf?

Verder kun je denk ik haar het beste vragen wat zij fijn vindt. Dat kan nl per persoon nogal verschillen. (Niet dat je dan niks aan de reacties van andere hebt oid, maar ook dan zou ik het er toch met haar over hebben.)

[snoops]

Ik denk dat je haar het best kan helpen door te zorgen dat ze meer zelfvertrouwen krijgt. Dat kan door vaak leuke dingen met haar te doen en veel met haar te praten over wat haar dwarszit. Als ze meer in zichzelf geloofd is ze ook minder bang om de so's en proefwerken te verpesten. Het is in ieder geval gezonder om veel zelfvertrouwen te hebben dan het helemaal niet te hebben.

[sweet_gurl]

hey...

IK heb dit ook gehad in de tweede....hiervoor kregen we van de toetsen om te zien of je faalangst had..en bleek het zo te zijn uit de test.dan kregn we bepaalde testen....laat de school wel weten wat er aan de hand is en leer haar digen die haar zelfverzekerd maken en dat ze de omgeving vertrouwt zoals het volgende...doe haar een blindoek om......laat een stuk of 6 mensen om haar heen staan maar in de ruimte veel opstakels en dingen waaraan ze zich pij ka doen...laat de andere personen haar de weg leiden zodat ze vertrouwen krijgt...natuurlijk wel seri he..misschien zit er wel een dubbele probleems vorm bij...


maar jah suc-6 ermee

en het is goed dat je dit doet voor je vriendin

[shy girl]

vorig jaar had ik dit ook heel erg en ik zat bij het riagg(toch al een jaar) bij mij had het temaken met het niveau.ik wilde altijd maar hoge punten ik was bang om onvoldoendes te halen en ging dus vaak nie naar de proefwerke.op het laatste kon ik het zelfs nie meer aan om naar de pwweek te gaan ik was echt 'bang'. ik had het helemaal gehad met school. uiteindelijk heeft de school me aangeraden om te stoppe ..ze wilden natuurlijk dat ik het wel probeerde maar het ging echt niet meer..ik heb ongeveer een half jaar nix gedaan en ben toch naar schoolgegaan..dat was fijn omdat je nooit thuis moet blijven zitten daar wordt het dus alleen maar erger van..je isoleert je namelijk van je omgeving. Misschien is het verstandig toch naar een riagg in de buurt te gaan of met een vertrouwenslerares op school te praten. succes ik hoor het nog! xxx

Linlilalove55 schreef op 16-07-2003 @ 11:40:
... Mijn vriendin was vroeger al erg verlegen, maar ze is halverwege dit jaar steeds onzekerder geworden. Langzamerhand ging ze onwijs tegen SO's en Prefwerke enzo opzien.. Later kon ze niet meer naar school, zo erg was het. Ze is de laatste 4 maanden niet op school geweest.

Is er iemand die ook zoiets heeft meegemaakt of zelf heeft gehad?
Want ik wil graag weten hoe ik kan helpen..

Bijv. door helpen leren met proefwerken of juist niet?

[TranceGirl]

Linlilalove55 schreef op 16-07-2003 @ 11:40:
... Mijn vriendin was vroeger al erg verlegen, maar ze is halverwege dit jaar steeds onzekerder geworden. Langzamerhand ging ze onwijs tegen SO's en Prefwerke enzo opzien.. Later kon ze niet meer naar school, zo erg was het. Ze is de laatste 4 maanden niet op school geweest.

Is er iemand die ook zoiets heeft meegemaakt of zelf heeft gehad?
Want ik wil graag weten hoe ik kan helpen..

Bijv. door helpen leren met proefwerken of juist niet?

Ik....ik heb heel erge faalangst, al mijn hele leven gehad, alleen op het voortgezet onderwijs is het erger geworden. We kregen een test. Factor 10 was de ergste faalangst die je kon hebben, ik had factor 9 en kan dus wel spreken van een erge faalangst

Ik begon ook tegen proefwerken/school/alles op te zien, durfde daardoor ook heel veel niet meer. Ben in totaal 3 weken thuis geweest en in die drie weken heb ik veel met mijn ouders (toen mijn vriendje) en de dokter gepraat. En ben dr langzaam toch weer bovenop gekomen. Ook wel door mezelf. Heb gewoon gedacht van: Kom op, Sil!

Hoe je haar kunt helpen? Heel veel praten....Heel veel! Dat helpt echt! En laat haar anders hulp zoeken, want zonder die hulp was ik dr ook niet uitgekomen.

Hoi!
Iedereen hier heeft het steeds over dat je met die persoon die faalangst heeft moet gaan praten. Maar weet je wel hoe moeilijk dat is als die persoon niets wil zeggen over wat hem/haar dwars zit? Dan kom je er gewoon niet uit. Hoe moet je iemand meer zelfvertrouwen geven wanneer hij/zij niet in zichzelf durft te geloven en niet de goede dingen van zichzelf inziet. Hoe vaak je ook tegen hem/haar zegt dat hij/zij bijvoorbeeld aardig, knap of lief is. Wanneer je het zelf niet gelooft is dat heel moeilijk om in te gáán geloven.
Ik heb helaas geen echte goede tips voor je. Maar probeer iig je vriendin meer zelfvertrouwen te geven, door leuke dingen met haar te doen. Haar ervan overtuigen dat ze *in dit geval* proefwerken heus goed maakt, wanneer ze er maar goed voor leert. Ga desnoods samen met haar leren, wat je ook al zei. Zodat ze misschien het gevoel krijgt dat ze goed leert wanneer jij erbij bent. Omdat je haar dan in de gaten kan houden dát ze leert en haar gerust kunt stellen. Misschien helpt dat.
Heel veel succes!!

[TranceGirl]

Charlie1704 schreef op 17-07-2003 @ 15:41:
Hoi!
Iedereen hier heeft het steeds over dat je met die persoon die faalangst heeft moet gaan praten. Maar weet je wel hoe moeilijk dat is als die persoon niets wil zeggen over wat hem/haar dwars zit?

Dan is het een ander verhaal ja, in mijn situatie wilde ik dus juist wel wat vertellen over wat mij dwars zat... En dat praten heeft bij mij dus wel geholpen

[Linlilalove55]

Maar vonden jullie het fijn als jullie een dag nie naar school kwamen voor je angst zegmaar, dat je vriendinne dan s middags langs kwame? Of andere dinge..

Kan iemand vertellen wat fijn/niet fijn is..?!?!

Linlilalove55 schreef op 17-07-2003 @ 17:00:
Kan iemand vertellen wat fijn/niet fijn is..?!?!

Wat ik al zei, ik denk je het beste aan haar kunt vragen wat zij het fijnste vindt. Dit is nl niet standaard. Oa om wat Charlie1704 dus zei (en wat ik ook oa bedoelde met mijn post).

Mijn tip is en blijft: vraag je vriendin wat zij fijn vindt.

[Fantôme]

heey lieve meid,
wat goed/lief van je dat je je vriendin hierin wilt steunen.
ik kan je misschien het een en ander vertellen aangezien ik er zelf last van gehad.

zelf ben ik geen maanden weggeweest van school maar spijbelde regelmatig omdat ik werkelijk heel erg bang was die toets te verknallen.

Het is bijj iedereen verschillend, maar helpen bij leren zou in mijn geval geen zin hebben gehad. Juist omdat ik me al helemaal kapot leerde. Het enige wat misschien wel iets zou zijn, is savonds bij je vriendin te komen, en zeggen dat je haar gaat overhoren. maar probeer dan ook wat makkelijkere vragen te stellen die ze zeker weet... zodat ze er wat meer vertrouwen in krijgt dat ze het kan.

Verder moet je er op andere manieren ook voor haar zijn.
blijf vooral NORMAAL met haar omgaan, en behandel haar niet als anders. Wat ik bij mezelf merkte is dat ik, vooral in die tijd, zeer fijngevoelig was. Als ik maar even het gevoel had dat een vriendin anders deed dan normaal dacht ik dat het aan mij lag.

Mensen met faalangst, zeker in de mate die zij het heeft, hebben vaak behalve de angst voor toetsen e.d. ook 'sociale faalangst'. Ook juist vanwege dat moet je normaal met haar blijven omgaan. Geef af en toe eens een compliment enz.

Erkent ze trouwens zelf wel dat ze last heeft van faalangst.
zo ja... neem haar dan eens mee naar een faalangsttrain(st)er op school oid. Ze kan iig over haar gevoelens praten en wat oefeningen krijgen. Wil ze dat niet... kan ik evt. jou wel wat dingen opsturen die ik heb moeten doen en dat jij die aan haar voorlegt oid. Als je dat wilt tenminste....

als je nog een vraag hebt, kan je altijd pm'en of mailen (kikkertje1987@hotmail.com)

heel veel liefs, Wendy

[Juliah]

Ik ben altijd wel naar school geweest, heb ook geen toetsen om deze reden niet gemaakt, ik wilde geen aansteller zijn, ook niet tov mezelf. Ik haalde dus gewoon vaak (hele) lage cijfers. Wel deden sommige docenten 'anders' tegen me...ze hielpen me een beetje extra, probeerden me op m'n gemak te stellen, enz.

Bij mij zou praten over dat onderwerp geen zin hebben gehad en nog steeds niet trouwens. Samen leren nog minder en me overhoren nog minder. Juist bij 'mondelinge' dingen klapte ik volledig dicht (en nog steeds). Met iemand samen leren liep negen van de tien keer uit op gigantische ruzie, schreeuwpartijen, schelden, huilbuien, enz. En voor mondelinge tentamens haalde ik onvoldoendes of ze wilden/konden me niet eens een cijfer geven... Wat al gezegd is: het is bij iedereen verschillend wat hij/zij prettig vindt. Vraag het haar dus.

Wat denk ik idd belangrijk is, wat ...; ) zegt:

Verder moet je er op andere manieren ook voor haar zijn.
blijf vooral NORMAAL met haar omgaan, en behandel haar niet als anders. Wat ik bij mezelf merkte is dat ik, vooral in die tijd, zeer fijngevoelig was. Als ik maar even het gevoel had dat een vriendin anders deed dan normaal dacht ik dat het aan mij lag.