jaloers? hem niks gunnen?

[~ice~]

Zo. Ik heb de knoop doorgehakt om mijn verhaal hier te posten.

Het is vrijdagavond. Vriendlief vertoeft zich in de stad met een groep vrienden om te stappen. Ik zit thuis op de bank, moet morgen om 06:00 op, dus meegaan zag ik niet zo zitten. Het steekt enorm van binnen. Hij alleen uit?! Het maakt me kwaad. Ben ik even blij dat ik in het bezit ben van een boksbal.

En zo gaat dit heel vaak. Elke keer neem ik me voor dat ik me rustig hou, hem niet ga bestoken met vervelende sms-jes en al helemáál niet ga huilen. En elke keer mislukt het...

Het idee dat hij daar lol heeft, wat biertjes drinkt, met mensen kletst (misschien wel met leuke meiden), pas vroeg in de ochtend thuis naar huis gaat... Het maakt me gek. Van jaloersheid.

De volgende dag wordt meneer uit-ge-breid uitgehoord over wat, hoe, wanneer, waarom, hoelang, met wie en dat soort ongein. Begrijp dus: ik wil de precieze aantallen glazen alcohol horen, de lengte van ieder gesprek met een willekeurig grietje enzovoorts.

Voor hem dus behoorlijk verstikkend. Welke jongen zit nou steeds op een kruisverhoor te wachten als hij een avondje lol heeft gehad? Hij niet. Maar hij kan er mee leven.

Ik niet.

Ik word zó kwaad, aggressief, vervelend, chagrijnig en verdrietig. Pure jaloezie omdat híj het leuk heeft en ik niet. Ik wil bij hem zijn. Hem in de gaten houden. Hem in mijn armen hebben. Niet alleen zijn.

Hij stuurt vaak berichtjes met waar hij zich bevindt. Heel lief, maar het herinnert me steeds aan dat hij weg is. En ik niet. Een soort misselijkmakende vorm van zelfmedelijden.

Hoe kan ik nou (als liefhebbende vriendin) hem zo'n avondje misgunnen? Het laatste dat ik wil is zo'n BankStel worden, maar dan moeten we dus wel onze eigen dingen houden en dat lijk ik met mijn gedrag te willen voorkomen.

Ik hoop dat iemand de moeite neemt om dit te lezen...

[*RL-girl*]

Nou, ik heb de moeite genomen om dit te lezen en ik moet toegeven dat ik zo'n beetje hetzelfde voel als jij als mijn vriendlief (met nichtjes en ''vriendinnen'' van die nichtjes) uitgaat en lol heeft (met andere grietjes) waar ik niet bij kan zijn...

[femkeb]

is wel herkenbaar ben zelf ook redelijk jaloers, maar na een poosje gaat dat bij mij vaak wel over hoe vaker het gebeurt dat de persoon in kwestie weg is.

Probeer eens als je vriend uit is dat jij ook iets leuks gaat doen met vriendinnen. Dan heb je tenminste afleiding

Praat er met je vriend over dat je bang bent dat hij evt. met iemand anders zit te praten (voornamelijk meisjes) en leg hem uit waarom (dat je hem niet kwijt wil enzo), want naar mijn idee komt jaloersheid voort uit het niet zo erg vertrouwen van die persoon (kan ook zeker onbewust zijn) of hem idd erg graag bij je wil hebben. Als het eerste punt het geval is bedenk dat bij jezelf dat je vriend voor jou gekozen heeft en niet voor die andere griet in de bar als je er met hem over gepraat hebt zal je dat ook zeker van hem horen.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.

[Ochlocraat]

Wat waardeloos dat hij überhaupt wenst uit te gaan, en dan ook nog zonder jou. Wat is er nou beter dan met je lieve meisje op de bank te zitten?

[Williams]

heej,

jou verhaal komt me heel erg bekend voor! als je wilt praten mag je me gerust pme!!

ps. dit is een serieuze repley he!!

[Rubke18]

Ik heb geluk, ik kan eindelijk m'n vriendin voor 200% vertrouwen dus ik hoef me er niet (meer) druk om te maken praat gewoon goed met elkaar dat scheelt heel veel

sterkte

[Knabbel]

Erg herkenbaar moet ik zeggen!!!
Soms is het moeilijk om hem te laten gaan (is tenminste in mijn geval) niet zozeer dat hij niet bij je kan zijn maar omdat je misschien bang bent dat ie ook zo leuk kletst en lacht naar iemand anders ofzo. Het is moeilijk uit te leggen vind ik.

Ik weet niet wat het is, misschien is het iets in je onbewustzijn: het niet vertrouwen van iemand. Terwijl ik dat juist zo vreemd vind omdat ik eigenlijk heel diep in mijn hart weet dat hij niet vreemdgaat of whatever je daar mag onder verstaan. Wat is dat toch voor akelig gevoel????

[Rubke18]

Knabbel schreef op 04-08-2003 @ 23:02:
Erg herkenbaar moet ik zeggen!!!
Soms is het moeilijk om hem te laten gaan (is tenminste in mijn geval) niet zozeer dat hij niet bij je kan zijn maar omdat je misschien bang bent dat ie ook zo leuk kletst en lacht naar iemand anders ofzo. Het is moeilijk uit te leggen vind ik.

Ik weet niet wat het is, misschien is het iets in je onbewustzijn: het niet vertrouwen van iemand. Terwijl ik dat juist zo vreemd vind omdat ik eigenlijk heel diep in mijn hart weet dat hij niet vreemdgaat of whatever je daar mag onder verstaan. Wat is dat toch voor akelig gevoel????

Probeer dit wel met je (goede) vrienden te bespreken want als je het hier over (dit onderwerp) veel met je vriend of vriendin hebt dan wordt dit ook irritant voor hem / haar

[Knabbel]

Probeer dit wel met je (goede) vrienden te bespreken want als je het hier over (dit onderwerp) veel met je vriend of vriendin hebt dan wordt dit ook irritant voor hem / haar

ja heb ik al gedaan! Want daar blijf ik natuurlijk niet mee rondlopen, dan hou je het gewoon niet vol...(raad ik anderen trouwens ook aan om het in ieder geval wel te vertellen aan je vriend/vriendin omdat het enorm kan opluchten)
Mijn vriend is alleen heel makkelijk in de omgang en kletst graag met mensen (maakt niet uit wie). Maar dat is niet altijd even leuk. En jah, zelf ben ik niet zo makkelijk qua een praatje maken. Het ligt aan de persoon die hij is. Accepteren of weggaan als je er niet tegen kan. En ik heb het geaccepteerd, zo is hij nu eenmaal!!!

[Rubke18]

Ik had bij m'n vorige vriendin het ook wel eens dat ze heel veel met andere jongens ging praten en die konden niet altijd van haar af blijven dus dan liep ik altijd naar een goede vriendin van mij en daar gingen we maar weer naar de bar, damn dat was ook een leuke tijd

[Knabbel]

Ahaa op die manier....

[miekmuis]

Ook voor mij is dit erg herkenbaar. Ik ben ook enorm jaloers
en vreselijk onzeker. Ik vind het knap van je dat je het hier neer
durft te zetten. Ik schaam me er nogal voor dat ik zo jaloers ben want ik dacht min of meer de enige te zijn, maar gelukkig blijk ik dat niet te zijn

Ik wou dat ik je kon vertellen wat je moet doen om het leuk te hebben. Ikzelf probeer hem altijd een beetje jaloers te maken als een soort wraak, compleet zinloos maar soms voelt het wel fijn.
Njah nutteloze reply

Jaloezie is erg vervelend, en het kan je vriend behoorlijk gaan irriteren uiteindelijk ook al zegt hij nu van niet. Als je hem wel vertrouwt, probeer dan simpelweg op te houden met dit soort acties en zoek afleiding als hij weg is. Je hoeft niet altijd samen te zijn of samen uit te gaan.
Ik ken je vriend natuurlijk niet, en jou ook niet. Als er een gegronde reden voor jaloezie is (zoals vreemdgaan in het verleden) dan kan je dat beter proberen op te lossen, maar dat was in jouw geval dus niet zei je al. Helaas zijn sommige mensen van nature erg jaloers maar je kan het echt negeren (deed ik ook)

[Soezen]

*herkenbaar*

Ik heb daar ook veel problemen mee, als hij iets leuks gaat doen, en ik zit in mn eentje thuis voor de tv.
Ik heb het er met mijn vriend over gehad, en hij begrijpt me. En we willen daar natuurlijk samen iets aan gaan doen. Wij hebben besloten dat we normaal gesproken samen uitgaan. Even veel lol, en praten met wie je wil, maar wel samen zijn..

[Williams]

Sjoe schreef op 05-08-2003 @ 10:05:
*herkenbaar*

Ik heb daar ook veel problemen mee, als hij iets leuks gaat doen, en ik zit in mn eentje thuis voor de tv.
Ik heb het er met mijn vriend over gehad, en hij begrijpt me. En we willen daar natuurlijk samen iets aan gaan doen. Wij hebben besloten dat we normaal gesproken samen uitgaan. Even veel lol, en praten met wie je wil, maar wel samen zijn..

dat heb je mooi geregeld

[Soezen]

Williams schreef op 05-08-2003 @ 10:26:
dat heb je mooi geregeld

Ja he? Helemaal zelf bedacht..

[psychobunny]

dacht echt wel al dat het aan mij lag...heb dr ook ongelooflijk veel last van,ook heel onzeker.maar zoals al eerder gezegd wordt,het helpt echt wel als je dan met bv een vriendin iets gaat drinken ofzo.zolang je maar niet alleen zit,want dan komen zulke gedachten naar boven...

[WB_Oud]

Ik heb pas nog een halve ruzie met mijn vriendin gehad, een beetje uit jaloezie maar vooral omdat ze zo moeilijk deed met alles vertellen. Uiteindelijk moest ik uitspraken van een vriendin die meegeweest was gebruiken om te horen te krijgen dat ze bij iemand op schoot had gezeten, dat ze met z'n allen "ijsklontjes hadden overgegeven" (met de mond wilde ze er niet bijzeggen, heb ik haar nog mee geconfronteerd). Natuurlijk vind ik het alles behalve leuk dat te moeten horen, maar veel erger vind ik het als ik het uit de mond van een vriendin moet horen en ze er zelf omheen probeert te draaien. Na een drietal goede gesprekken ben ik er wel van overtuigd dat ze dat nooit meer doet en gewoon alles verteld, ze weet namelijk dat ze bij de minste achterdocht van mij al problemen krijgt waar ze zich moelijk uit kan praten. Gelukkig is alles goedgekomen na deze vakantie van 4(!!) weken.

[~ice~]

Ben blij met al deze reacties!

@ *RL-girl*, Williams, psychobunny en WB: Fijn (sorry, gemeen) dat jullie er iets in herkennen, ik dacht altijd dat ik de enige was...

@ Knabbel: Ja! Jij hebt het precies goed verwoord! En ik praat er niet over met vrienden, Rubke18, wel met mijn vriend zelf, maar niet met anderen. Mijn vriend weet alleen niet wat hij ermee aan moet.

@ miekmuis: Bij jou komt het voort uit onzekerheid als ik dat zo lees. Dat heb ik niet. Ik ben niet onzeker. Ik wéét dat hij alleen voor mij gaat. Die jaloezie is nergens op gebaseerd en tóch heb ik het. Verder kan ik mezelf wel in jou reactie vinden. Hem ook een beetje jaloers maken. Gemeen eigenlijk. En ik schaam mij ook voor mijn jaloezie. Enorm. Praten erover doe ik niet, alleen met hem een beetje. Het is zo vernederend. Je hebt het, maar je kunt er niks aan doen.

@ femkeb: Bedankt voor je wijze woorden. Ik weet ook dat hij alleen voor mij gaat. Ik kan het alleen niet hebben dat hij alleen weg gaat ofzo. Het voelt een beetje alsof hij me een beetje in de steek laat ofzo. Ik weet het ook niet precies.

@ Ochlocraat: Haha, dat is wel heel overdreven... Hij mág wel van me uit, maar het vreet wel aan alle kanten aan me op die avond.

@ **********: Mijn jaloezie heeft geen reden. Niks uit het verleden ofzo, dus er valt niks op te lossen. Ben wel heel benieuwd hoe jij die jaloerse gevoelens kon negeren...! Mij lukt het niet! Alleen als ik super veel afleiding heb.

@ Sjoe: Voor zo'n oplossing zou ik persoonlijk niet kiezen. Ik vind dat je nog je eigen dingen moet houden. Maar waarom zegt mijn verstand: het is goed dat hij een keer alleen weg is, en mijn gevoel: verdomme ik wil bij hem zijn, hij heeft lol en ik niet!!

[poesiefox]

Zorg ervoor dat jij ook lol hebt als hij uitgaat. Verder vertelt hij jou na afloop ongeveer wat hij heeft gedaan, dus geen kruisverhoor afnemen, en jij vertelt het hem.

[~ice~]

poesiefox schreef op 06-08-2003 @ 19:47:
Zorg ervoor dat jij ook lol hebt als hij uitgaat. Verder vertelt hij jou na afloop ongeveer wat hij heeft gedaan, dus geen kruisverhoor afnemen, en jij vertelt het hem.

Dat heb ik al vaker geprobeerd... En dan lukt het redelijk... Totdat hij iets vertelt (in z'n "ongeveer-gedaan"-praatje) waar ik me dan weer boos om ga maken. Bijvoorbeeld als hij zijn ex tegen het lijf is gelopen. Of dat hij van de laatste uurtjes niks meer weet door overmatig alcohol gebruik. Dat soort dingen. En voila, madame heeft hem al hangen. En daaruit volgt het kruisverhoor dan weer...