mn vader

sorry dat ik er nou alweer een topic over open maar ik weet ook niet wat ik nu weer moet

Heb t nooit echt met mn vader kunnen vinden, hij wel met mij.. Ik ben echt zijn lievelingetje maar hij is geowon zo aso.. Tegen mij valt het wle mee, als ik braaf alles doe watie van me vraagt maar vooral tegen mn broer

Even 2 quotes van onzin (gaat wel over mn broer maar het legt wel een beetje uit hoe hij is)

hji heeft mn broer al weken nie gevoerd

elke avond zegtie van ja vanavond gaan we lekker eten en dan komtie om 10 uur thuis en zegtie: ja iwein, maak maar wat voor jezelf klaar

ben echt blij dak hem nie meer hoef te zien

en verder looptie hem constant uit te schelden en overal van te verwijten

vandaag weer verhaal gehoord:

mn vader wou t plafond witten, dus trekt ie bij mn broer t internet druit.. mn broer gaat maar een spelletje spelen.. na 1.5 uur komt mn vader naar boven van ik trap je computer in mekaar als je nu nie komt helpen

dus mn broer zo alle vlekken die mn vader aant makne is opruimen

mn broer stelt dus voor van: t is handiger als ik dat doe als je klaar bent, en zo van roep maar als je klaar bent

1.5 ur later, IWEIN kom nu onmiddelijk de verf opruimen, wat doe je dr lang over.. je zou alleen maar naar de wc gaan..

Verder zetie mij gewoon altijd vreselijk onder druk (en dat is nou net iets waar ik totaal niet tegen kan en ziek van word) en als ik niet precies doe wat hij van me vraagt word hij heel kwaad en gaat ie naar me schreeuwen (weer iets waar ik totaal niet tegenkan)

Hij is zn hele leven al zo geweest, en ergens heb ik wel het idee dat hij mij en mn broer verkeerde dingen aangeleerd heeft (bijv het feit dat ik nu niet tegen spanningen kan, kan komen omdat hij me vroeger ontzettend onder druk heeft gezet enzo) maar dat is gebeurd, daar ben ik niet kwaad om. Ben ergens ookwel bang dat hij gewoon een slechte invloed is, en dat met hem blijven omgaan alleen maar betekent dat ik ziek blijf.

Hmm ja ik weet ook niet meer wat ik moet doen, het gaat al een hele tijd zo, en steeds hoor ik ergere verhalen van mn broer en heb ik minder zin hem te zien

misschien dat je er een keer vol tegenin kan gaan. gewoon helemaal door het lint gaan. want praten zal, zoals ik dit lees, weinig zin hebben. het is wel ruzie uitlokken, maar het is wel een van de weinige manieren waarop je kan duidelijk maken dat je het zat bent.

succes!

WooF schreef op 04-08-2003 @ 19:05:
misschien dat je er een keer vol tegenin kan gaan. gewoon helemaal door het lint gaan. want praten zal, zoals ik dit lees, weinig zin hebben. het is wel ruzie uitlokken, maar het is wel een van de weinige manieren waarop je kan duidelijk maken dat je het zat bent.

succes!

dat heb ik geprobeerd, en mn moeder, en mn broer.. en het hielp allemaal niks.

En ik ben gewoon niet sterk genoeg, als er iemand tegen je gaat schreeuwen,en je echt de grond in loopt te boren (en hij heeft al zo n uitstraling en uiterlijk), tja ik breek dan gewoon. Ik kan daar zelf echt niet tegen.. Mn broer kan t wel hebben maar wat hij ook zget, het helpt gewoon niet, en mn moeder lukt het ookal niet. Niemand kan tegen hem in

Op het moment ben ik ook nog een beetje bang voor hem.

[Quiana]

Ruzie lost niks op, het zorgt ws alleen maar voor meer
spanningen. Ja, je laat wel zien dat je er tegen bent,
maar je komt geen stap dichter bij een evt oplossing,
integendeel zelfs.

Hebben jullie (het hele gezin bedoel ik dan) wel eens
geprobeerd om te praten, en evt afspraken oid
te maken om te voorkomen dat er teveel ruzies ed zijn?
Want het lijkt me nou niet fijn voor jou om er telkens
tussen te zitten, of het telkens te horen,
zeker niet omdat je slecht tegen spanning ed kan...

Quiana schreef op 04-08-2003 @ 19:40:
Ruzie lost niks op, het zorgt ws alleen maar voor meer
spanningen. Ja, je laat wel zien dat je er tegen bent,
maar je komt geen stap dichter bij een evt oplossing,
integendeel zelfs.

Hebben jullie (het hele gezin bedoel ik dan) wel eens
geprobeerd om te praten, en evt afspraken oid
te maken om te voorkomen dat er teveel ruzies ed zijn?
Want het lijkt me nou niet fijn voor jou om er telkens
tussen te zitten, of het telkens te horen,
zeker niet omdat je slecht tegen spanning ed kan...

mn ouders zijn gescheiden.. Met hem valt niet te praten, alle gesprekken tussen mn ouders lopen uit in ruzies waarbij hij constant loopt te schreeuwen en drna boos weggaat

[Quiana]

******** schreef op 04-08-2003 @ 19:43:
mn ouders zijn gescheiden.. Met hem valt niet te praten, alle gesprekken tussen mn ouders lopen uit in ruzies waarbij hij constant loopt te schreeuwen en drna boos weggaat

Hmm, bij wie woon je het meest zeg maar?
En moet je vaak naar hem toe, (als je bij je moeder woont),
of mag je dat min of meer zelf bepalen?

Zou het helpen als er een tussenpersoon,
(kennis, tante, iemand met wie hij ook goed omgaat ed)
er bij zou zijn als jullie proberen te overleggen?

Ik weet het niet, als je vaak en lang naar hem toe moet
gaan, vind ik dat jij je er ook thuis moet kunnen voelen,
en niet met allerlei klachten weggaat oid.

Misschien zou je kunnen proberen om af te spreken
zo min mogelijk spanning ed te maken als jij er bent,
maar ja, dan kom je weer op het punt dat hij gaat lopen schreeuwen ed.

Heb je hem weleens geconfronteerd met de dingen
die je aan zijn gedrag overhoudt? Hoeveel invloed
zijn gedrag kan hebben, en dat jij je er alleen maar rot(ter)
door voelt? Je bent tenslotte z'n lievelingetje,
neem aan dat hij ook wil dat het goed met je gaat.

Offtopic: tis niet zo'n nuttige post als ik zou willen,
ben ik nou gezakt?

Hmm, bij wie woon je het meest zeg maar?
En moet je vaak naar hem toe, (als je bij je moeder woont),
of mag je dat min of meer zelf bepalen?

Woon altijd bij mn moeder en zie hem iets van 1 keer per week
Ik mag zelf bepalen of ik ga of niet

Zou het helpen als er een tussenpersoon,
(kennis, tante, iemand met wie hij ook goed omgaat ed)
er bij zou zijn als jullie proberen te overleggen?
Ik denk het en bovendien wil mn vader het niet, zulke dingen hebben we al eerder voorgesteld, in de 1e plaats heeft mn vader er geen tijd voor, in de 2e plaats geen zin

Ik weet het niet, als je vaak en lang naar hem toe moet
gaan, vind ik dat jij je er ook thuis moet kunnen voelen,
en niet met allerlei klachten weggaat oid.

Jamaar dat gebeurd gewoon niet, en vaak zijn die klachten er dan ookal.. laatste keer dast ik dr was, was ik heel ziek geworden en ik wou naar huis en had mn moeder gebeld ipv hem wakker gemaakt, en hij is toen helemaal geflipt en heel veel gaan schreeuwen en dreigen enzo

Misschien zou je kunnen proberen om af te spreken
zo min mogelijk spanning ed te maken als jij er bent,
maar ja, dan kom je weer op het punt dat hij gaat lopen schreeuwen ed.

Dat hebben we al met hem af gesproken maar zelfs als ie niet schreeuwt.. Je voelt de spanning gewoon in dat huis zitten

Heb je hem weleens geconfronteerd met de dingen
die je aan zijn gedrag overhoudt? Hoeveel invloed
zijn gedrag kan hebben, en dat jij je er alleen maar rot(ter)
door voelt? Je bent tenslotte z'n lievelingetje,
neem aan dat hij ook wil dat het goed met je gaat.

Hij geeft anderen de schuld.. We hebben hem er wel mee geconfronteerd.. Vooral andere familieleden, hem de schuld ergens van geven is eng. Ikzlef durf het iig niet aan, mn moeder wel en dat hielp ookal niet.

Offtopic: tis niet zo'n nuttige post als ik zou willen,
ben ik nou gezakt? nee hoor.. Het is iig iets

[poesiefox]

Goh, ben jij mijn halfzus war niemand iets van mocht weten ofzo?

Bij ons thuis ging het precies zo, pa als huistiran.

Er bleek helaas maar een oplossing: het huis uit.

Hij miste me toen zo erg, dat hij zich beter ging gedragen, want ik kon nu zelf bepalen of ik hem wilde zien of niet.

Niet dat dat perfect werkte, want hij ging op allerlei slinkse manieren ervoor zorgen dat we met goed fatsoen niet konden wegblijven. Als we dat wel deden, ( mijn vriend en ik) dan stond hij opeens voor onze neus.

Erg bezitterig. Maar de toon was al gezet door 22 jaar grote bekken van hem krijgen, ik moest hem niet meer. het was kapot, de vader dochter band.

Ik heb me daar nog een hele tijd schuldig over gevoeld, maar besloot toen dat het een volwassen vent was, en ik was maar een kind. Wie zat er nou fout?

Ik ben blij dat hij dood is, het luchtte op. Probleem uit de weg geruimd. Hij manoeuvreerde zich steeds tussen mijn vriend en mij. Jaloers.

Nutteloze reply. Sorry.

poesiefox schreef op 04-08-2003 @ 22:45:
Goh, ben jij mijn halfzus war niemand iets van mocht weten ofzo?

Bij ons thuis ging het precies zo, pa als huistiran.

Er bleek helaas maar een oplossing: het huis uit.

Hij miste me toen zo erg, dat hij zich beter ging gedragen, want ik kon nu zelf bepalen of ik hem wilde zien of niet.

Niet dat dat perfect werkte, want hij ging op allerlei slinkse manieren ervoor zorgen dat we met goed fatsoen niet konden wegblijven. Als we dat wel deden, ( mijn vriend en ik) dan stond hij opeens voor onze neus.

Erg bezitterig. Maar de toon was al gezet door 22 jaar grote bekken van hem krijgen, ik moest hem niet meer. het was kapot, de vader dochter band.

Ik heb me daar nog een hele tijd schuldig over gevoeld, maar besloot toen dat het een volwassen vent was, en ik was maar een kind. Wie zat er nou fout?

Ik ben blij dat hij dood is, het luchtte op. Probleem uit de weg geruimd. Hij manoeuvreerde zich steeds tussen mijn vriend en mij. Jaloers.

Nutteloze reply. Sorry.

Ik mag hem zelf zien, dat heeft de schoolpsychologe vastgesteld, hij oefent daar ook geen druk op uit.. Alleen als ik daar ben dan wel, en het is niet dat hij nu zoveel fout doet, hij houd de foute dingen van vroeger meer instand

En nee,m het was geen nutteloze reply

Hmmm heb de hele nacht dr over nagedacht, positieve dingen aan hem.. Begon lijstjes te maken van de positieve eigenschappen, en de negatieve eigenschappen van hem.. Maar weetje wat, ik weet gewoon geen positieve eigenschap van hem.. Ja misschien datie doorzet, maar dat heeft tot nu toe altijd negatief uitgepakt..

Daarna ben ik maar een lijstje gaan maken van de leuke en niet leuke gebeurtenissen die we samen hebben meegemaakt. Conclusie: hij was er nooit, we hebben nooit een fatsoenlijk gesprek gehad (wel 2 keer over mijn ziek zijn maar that's it), en al mijn pogingen daartoe wees hij af. Hij is er nooit voor mij geweest en mn hele leven heeftie nooit echt dankje gezegd, en nooit laten zien datie blij met me was (afgezien van het gebruikelijke verjaardagskado, maar ook dat is negatief want vaak was het gewoon iets dat hij uitzocht en wat hem leukleek voor ons)

Er waren ookwel een boel neutrale dingen maar dat weegt niet op tegen de zeer lange lijst van negatieve eigenschappen en gebeurtenissen.

Ach eigenlijk weet ik dit al een paar jaar maar ik blijf hem nieuwe kansen geven maar ja.. Nu ben ik ziek geworden (wat als je in het verleden graaft grotendeels zijn schuld is) en nu word ik gewoon altiijd ziek als ik hem zie/

[Daantje_0705]

Heej meissie,

Ik kan me wel een beetje voorstellen hoe je je moet voelen, zoals je waarschijnlijk wel weet zijn mijn ouders ook gescheiden en daar zijn ook heel veel problemen door gekomen.

Ik heb afgelopen week, sinds ik terug ben van vakantie heel veel ruzie gehad met mijn vader en ik snap heel goed dat je er geen zin en geen energie meer voor over hebt.

Ik kan helaas niets bedenken hoe je het op zou moeten lossen want dat zou dan waarschijnlijk ook de sleutel zijn tot de oplossing voor mijn problemen.

Ik wil je wel heel veel sterkte wensen, en laat je niet te veel de put indrukken door je vader meis,

Groetjes Dana

en nu krijg ik net te horen dat hij mijn foto;s keihard is gaan utilachen en naar al zn vrienden rondstuurt om gezamelijk te lachen drover

en ik had s.com en mn msn daar dus aan laten staan.. hij was echt van plan aan te spreken enzo.. mn broer heeft hem gelukkig kunnen tegenhouden

nou weetje wat, fuck him.. ik kap dr mee

hoef hem niet meer te zien

[bartjehill]

lieve schat als je bij je moeder kan wonen moet je dat vooral zo laten ik zie mijn moeder nooit meer omdat ik het simpelweg niet prettig vind aanvoelen als ik d'r zie
ze maakte vroeger namelijk hele lullige opmerkingen tegen mij over mij alsof het een grapje was en was gewoon een slechte moeder
en ik moet zeggen het bevalt me wel alleen met me pa enzo
geen moeder was voor mij de oplossing

hopelijk heb je hier wat aan
kusjes bart

Bootsman123 schreef op 15-08-2003 @ 01:09:
Je bent niet de enigste. Mijn broertje is ook echt zo ontzettend vervelend, irritant, eigenwijs, onaardig, opschepperig, gewoonweg klote dus. Maar ja, ik heb een eigen computer en tv op mijn kamer en ik kan mijn kamer op slot doen, dus meestal lukt het allemaal wel.

Ze heeft een hekel aan haar vader, niet aan haar broer. misschien beter lezen?

Bootsman123 schreef op 15-08-2003 @ 17:50:
Ik dacht eigenlijk dat haar vader haar broer zodanig had 'veranderd' dat ze problemen had met haar broer.

En wat dan nog. Mijn broertje is gewoon klote.

dat is ookwel zo

maar ik heb even vluchtig mijn posts dorogelezen en zie mezelf nergens daarover praten in dit topic dus waar haal je dat vandaan?

[idmind]

Als jij en je vader (of wie dan ook) het blijkbaar niet met elkaar kunnen vinden dan zit daar waarschijnlijk iets achter. Ik weet dat jij liever niet zo diep kijkt (of dat jij je ergert als ik dat doe) maar ik geloof dat je de banden met je vader zou moeten losmaken tot de tijd dat jij sterk genoeg bent om vanuit je liefde voor hem weer een band aan te gaan. Dat kan betekenen dat je hem gewoon een tijd niet meer ziet.
Ik zou je wel willen aanraden om hem te vertellen wat de reden is. Vanuit jezelf gezien dus.
Zelf hanteer ik daar een drie stappen formule voor:

1. Als jij je op deze manier gedraagt en deze dingen tegen mij zegt,
2. dan voel ik pijn en spanning,
3. en sluit ik mij voor je af en heb geen zin om nog contact met jou te hebben.

Omdat je het niet in de verwijtende vorm zegt maar het zuiver vanuit je eigen gevoel zegt zou het kunnen zijn dat hij er over na gaat denken en gaat veranderen. Als je hem beschuldigd van dingen dan zal hij zich meer gaan afzetten en dat zal uiteindelijk niet echt bevorderlijk zijn voor de toekomst. Ik ga er vanuit dat jouw beslissing om hem niet meer te willen zien van tijdelijke aard is. Voor mij was dat 15 jaar naar mijn moeder. Die ga ik volgende week eens bij mij thuis uitnodigen voor een dinner…

Als jij en je vader (of wie dan ook) het blijkbaar niet met elkaar kunnen vinden dan zit daar waarschijnlijk iets achter. Ik weet dat jij liever niet zo diep kijkt (of dat jij je ergert als ik dat doe) maar ik geloof dat je de banden met je vader zou moeten losmaken tot de tijd dat jij sterk genoeg bent om vanuit je liefde voor hem weer een band aan te gaan. Dat kan betekenen dat je hem gewoon een tijd niet meer ziet.

Liefde.. Voor hem??? Dan mag je me even 1, slechts 1 gebeurtenis noemen waarin hij mij daar reden toe heeft gegeven.. En idmind, zoals je misschien al begrepen had, ik had het over een permanente oplossing

Ik zou je wel willen aanraden om hem te vertellen wat de reden is. Vanuit jezelf gezien dus.

Ik heb zoiets al 1 keer geprobeerd maar hij werd woest.. Praten helpt dus echt niet.

Zelf hanteer ik daar een drie stappen formule voor:

1. Als jij je op deze manier gedraagt en deze dingen tegen mij zegt,
2. dan voel ik pijn en spanning,
3. en sluit ik mij voor je af en heb geen zin om nog contact met jou te hebben.

Omdat je het niet in de verwijtende vorm zegt maar het zuiver vanuit je eigen gevoel zegt zou het kunnen zijn dat hij er over na gaat denken en gaat veranderen. Als je hem beschuldigd van dingen dan zal hij zich meer gaan afzetten en dat zal uiteindelijk niet echt bevorderlijk zijn voor de toekomst. Ik ga er vanuit dat jouw beslissing om hem niet meer te willen zien van tijdelijke aard is. Voor mij was dat 15 jaar naar mijn moeder. Die ga ik volgende week eens bij mij thuis uitnodigen voor een dinner…

Nogmaals.. Jij kent mijn vader niet.. Hij is ongelofelijk koppig en eigenwijs en denk je serieus dat ik al die dingen nog neit geprobeerd heb? Hij heeft echt niks door

En denk aub nog een keer.. Ik heb het over permanent.. Ik wil hem uit mn leven bannen.

Psst, vat deze post aub niet aanvallend op, ik ben chagrijnig en zo bedoel ik het niet

******** schreef op 16-08-2003 @ 22:25:
Hij is ongelofelijk koppig en eigenwijs

Jij ook.

Ik heb het over permanent.. Ik wil hem uit mn leven bannen.

Ik heb de topic niet 100% gelezen...maar als je hem uit je leven wilt bannen, waarom doe je dat dan niet? Wat hij gedaan heeft kun je niet ongedaan maken, dat snap ik ook wel, daar zul je aan moeten werken (doe je al, weet ik) en het een plaats moeten geven. Maar aan de toekomst kun je wel direct iets doen. 'k zou alleen goed bedenken of dat echt is wat je wilt, 't is wel een grote stap die waarschijnlijk (erg) veel gevolgen zou hebben. En dan bedoel ik ook gevolgen die je nu waarschijnlijk nog niet kunt overzien.

Jij ook.

ja dat weet ik.. maar hij dus NOG meer

Ik heb de topic niet 100% gelezen...maar als je hem uit je leven wilt bannen, waarom doe je dat dan niet? Wat hij gedaan heeft kun je niet ongedaan maken, dat snap ik ook wel, daar zul je aan moeten werken (doe je al, weet ik) en het een plaats moeten geven. Maar aan de toekomst kun je wel direct iets doen. 'k zou alleen goed bedenken of dat echt is wat je wilt, 't is wel een grote stap die waarschijnlijk (erg) veel gevolgen zou hebben. En dan bedoel ik ook gevolgen die je nu waarschijnlijk nog niet kunt overzien.

omdat ik nog een klein beetje twijfel..

Ik weet dat het grote gevolgen zal hebben, daarom heb ik nog geen definitieve beslissing genomen

[Iwein]

ongelofelijk asociaal.... kan het nu niet in 10 000 woorden uitleggen door tijdgebrek,.... maar ik weet wel dat ik hier z.s.m. weg wil / ga

[maf fluitketeltje]

ik denk dat jullie vader diep van binnen kapot gaat van verdriet.

maf fluitketeltje schreef op 18-08-2003 @ 08:35:
ik denk dat jullie vader diep van binnen kapot gaat van verdriet.

ik denk dat hij het er helemaal zelf naar gemaakt heeft (en ook dat hij zich voor emoties afsluit)

******** schreef op 18-08-2003 @ 10:04:
ik denk dat hij het er helemaal zelf naar gemaakt heeft (en ook dat hij zich voor emoties afsluit)

Mens en omgeving is een wisselwerking, denk ik.

Mensen moeten tegen/over jou eens zeggen dat je het er zelf naar gemaakt hebt...dan wordt je ook pissig, voel je je onbegrepen en dan vindt je het opeens onzin. Wat maakt dat het voor jouw vader anders zou zijn dan voor jou?

Leonoor schreef op 18-08-2003 @ 13:45:
Mens en omgeving is een wisselwerking, denk ik.

Mensen moeten tegen/over jou eens zeggen dat je het er zelf naar gemaakt hebt...dan wordt je ook pissig, voel je je onbegrepen en dan vindt je het opeens onzin. Wat maakt dat het voor jouw vader anders zou zijn dan voor jou?

Tuurlijk zou ik kwaad worden.. Maar ik zou bij mezelf nagaan wat er precies gebeurd is, en wat ik dan precies heb foutgedaan.. En meestal kom ik dan tot de conclusie dat ik wat fouten gemaakr heb.. En dan leer ik daar mee leven, en zorg ik ervoor (altans probeer ik ervoor te zorgen) dat het niet nog een keer gebeurd.

maar in het hele vader gebeuren kan ik niks vinden wat ik fout doe.. Of wat mijn broer fout doet.. En ik heb echt vaak erover nagedacht..
Ik heb echt ongeveer alles wat zou kunnen helpen geprobeerd om het wat leuker te krijgen..:

om te beginnen het feit dat ik de afgelopen paar jaar ongeveer alles geprobeerd heb dat ik kan..

Ik heb hem tevreden proberne te houden, in de hoop dat hij dan normaal zou doen (dit gebeurde niet)

Heb hem aandacht gegeven (hij wees het af)

Heb hem geconfronteerd ermee (hij werd pissig en kreeg een woedeaanval)

Ik heb neutraal proberen te doen (hielp niks)

Ik heb geprobeerd leuke dingen met hem te gaan doen (die hij allemaal voor mij verpest heeft, door flauw te gaan lopen doen.. )

ik heb geprobeerd hem in mijn leven te betrekken (gevolg, hij werd kwaad en ging nog meer zeuren)

Tja ik weet het ook niet meer, tuurlijk is het een wisselwerking..
Maar in zijn geval doet hij ookal stom zonder dat jij daar een reden toe gegeven hebt.Tuurlijk als jij stom doet, doet hij dat nog veel meer.. Maar je hoeft niks fout te doen bij hem om op je kop te krijgen

[Yab-Yum]

Ik zou in jouw sitatie voor mezelf kiezen en ergens anders gaan wonen. Het klinkt alsof je alles al geprobeerd hebt, dus lijkt me dit het beste. Ik zou me denk ik eerst vreselijk schuldig voelen, maar uiteindelijk kom je er alleen maar beter uit. En misschien dat ie dan eens na gaat denken.

ondertussen krijgen we ongeveer dagelijks klaagmailtjes over mn broer van mn vader.. Dreigmailtjes, over watie met hem gaat doen en wat dr wel en wat dr niet gaat gebeuren.. Allemaal grote onzin, hij denkt echt fout..

Mn moeder gaat proberen mn broer bij hem weg te halen, ik mag er ook neit meer langs (niet dat ik dat zelf wil)

[idmind]

******** schreef op 16-08-2003 @ 22:25:
Als jij en je vader (of wie dan ook) het blijkbaar niet met elkaar kunnen vinden dan zit daar waarschijnlijk iets achter. Ik weet dat jij liever niet zo diep kijkt (of dat jij je ergert als ik dat doe) maar ik geloof dat je de banden met je vader zou moeten losmaken tot de tijd dat jij sterk genoeg bent om vanuit je liefde voor hem weer een band aan te gaan. Dat kan betekenen dat je hem gewoon een tijd niet meer ziet.

Liefde.. Voor hem??? Dan mag je me even 1, slechts 1 gebeurtenis noemen waarin hij mij daar reden toe heeft gegeven.. En idmind, zoals je misschien al begrepen had, ik had het over een permanente oplossing

Ik zou je wel willen aanraden om hem te vertellen wat de reden is. Vanuit jezelf gezien dus.

Ik heb zoiets al 1 keer geprobeerd maar hij werd woest.. Praten helpt dus echt niet.

Zelf hanteer ik daar een drie stappen formule voor:

1. Als jij je op deze manier gedraagt en deze dingen tegen mij zegt,
2. dan voel ik pijn en spanning,
3. en sluit ik mij voor je af en heb geen zin om nog contact met jou te hebben.

Omdat je het niet in de verwijtende vorm zegt maar het zuiver vanuit je eigen gevoel zegt zou het kunnen zijn dat hij er over na gaat denken en gaat veranderen. Als je hem beschuldigd van dingen dan zal hij zich meer gaan afzetten en dat zal uiteindelijk niet echt bevorderlijk zijn voor de toekomst. Ik ga er vanuit dat jouw beslissing om hem niet meer te willen zien van tijdelijke aard is. Voor mij was dat 15 jaar naar mijn moeder. Die ga ik volgende week eens bij mij thuis uitnodigen voor een dinner…

Nogmaals.. Jij kent mijn vader niet.. Hij is ongelofelijk koppig en eigenwijs en denk je serieus dat ik al die dingen nog neit geprobeerd heb? Hij heeft echt niks door

En denk aub nog een keer.. Ik heb het over permanent.. Ik wil hem uit mn leven bannen.

Psst, vat deze post aub niet aanvallend op, ik ben chagrijnig en zo bedoel ik het niet

......gebruik dan dat "enorme" IQ eens van je.....

idmind schreef op 20-08-2003 @ 03:15:
......gebruik dan dat "enorme" IQ eens van je.....

Ja dat zal best, maar ik ben niet van plan nu milder tegen hem te gaan doen alleen omdat ik dan misschien in de verdere toekomst weer contact met hem kan zoeken (ik ga er vanuit dat je hierop doelde)

Hij heeft geen respect voor ons, waarom zouden wij dat dan wel voor hem hebben? Ik bedoel hij geeft me juist alleen maar weer reden om niet langs te komen... Loopt mn broer de hele tijd zonder reden uit te schelden, overal van te beschuldigen.. Ja sorry maar het is mijn broer, en ik ga echt niet met hem om, alleen omdat hij dat nog niet bij mij doet (in mn gezicht zeggen dan)

[idmind]

Wat betreft het uit je leven trappen van je vader geef ik je voor nu helemaal gelijk. Maar als jij straks (over een paar jaar of zo) geen puber meer bent maar volwassen dan zal je wellicht anders tegen het fenomeen "vader" aankijken en zou het zo kunnen zijn dat jij weer wilt proberen een vriendschap op te bouwen met hem.

Omdat je nu je beslissing vanuit boosheid neemt zal je later spijt kunnen krijgen van de beslissingen die je nu hebt genomen of neemt.

Mijn persoonlijke ervaring is dat ik heel erg hard ben geweest en dat het mij niets meer kon schelen of mijn vader ( en later mijn moeder) nog leefde of dat ze een pijnlijke dood zouden sterven. Ik wilde ze "nooit" meer zien en permanent uit mijn leven bannen....

Nu is mijn vader mijn beste vriend en zal ik met mijn moeder weer een vriendschap moeten gaan opbouwen maar het begrip "ouders" is voor mij in elk geval voorgoed verpest. Dat is iets wat ik jou dus niet toewens en omdat jij je intelligentie kunt gebruiken en de informatie die je krijgt van andere mensen zoals bijvoorbeeld hier op het forum hoef je niet in die zelfde valkuil te stappen al zeg ik daar zeker niet mee dat je milder zou moeten zijn. Hou gewoon in de gaten wat je nou kapot aan het maken bent en realiseer je dat je nu een leeftijd hebt waarin dingen ineens heel heftig kunnen zijn terwijl dat later allemaal anders kan zijn.

idmind schreef op 20-08-2003 @ 10:21:
Wat betreft het uit je leven trappen van je vader geef ik je voor nu helemaal gelijk. Maar als jij straks (over een paar jaar of zo) geen puber meer bent maar volwassen dan zal je wellicht anders tegen het fenomeen "vader" aankijken en zou het zo kunnen zijn dat jij weer wilt proberen een vriendschap op te bouwen met hem.

Ook voor de pubertijd was hij zo, en voordat ik in de pubertijd kwam wou ik hem ookal uit mn leven bannen.. En denk je serieus dat ik nu uit woede handel? Ik wacht al sinds mn 10e op het juiste moment, en om er zeker van te zijn dat ik de juiste beslissing zou nemen. En sinds die tijd is hij alleen maar erger geworden, en steeds meer ontspoort.. Tuurlijk ben ik kwaad op hem, maar de rede dat ik hem niet meer wil zien, is niet omdat ik kwaad ben op wat hij mij heeft aangedaan.. Ik wil geen contact omdat ik niet wil dat hij mijn leven nog verder op negatieve wijze gaat beinvloeden. (En ik op dit moment met zekerheid kan zeggen dat hij dat zal doen)

Ik ga nooit vrienden met hem worden, misschien dat dat in jouw geval wel gebeurd is maar dat wil niet zeggen dat dat bij mij daarom ook gebeuren gaat.

[idmind]

Ik ben bij te horen dat jij zo zeker van je zaak bent en dat het een goed overwogen beslissing is. Ik denk dat ik in jouw geval het zelfde zou hebben gedaan. In mijn geval was het anders maar dat is geen maatstaf voor alle andere gevallen.

Blijkbaar zorgt je vader ervoor dat jij niet de weg kan volgen waar jouw kompas naar wijst. En omdat het voor jou nu steeds duidelijker wordt welke richting je op wilt is het belangrijk om die afleiding te elimineren.

Het feit dat je het hier post zegt mij twee dingen: twijfel en delen.

Aan de ene kant ervaar ik jouw twijfel over deze beslissing al weet je eigenlijk al dat je het gaat doen (of al hebt gedaan) en het tweede deel is dat je het wilt delen om meer argumenten te verzamelen voor je eigen zekerheid. Toch blijft het je eigen beslissing en ik denk dat het de juiste is omdat deze helemaal uit jezelf komt. Kappen met die kerel!!

[offtopic]
Je hoeft je touwens echt niet steeds zo af te zetten naar mij hoor. Ik ben niet verliefd op je of zo en ik wil je ook niet overtroeven of beïnvloeden. Ik geef mijn mening en probeer open en eerlijk naar je te zijn. Ik respecteer je voor wat en wie je bent.
[offtopic/]