U kent haar wel, de periode: die zorgvuldig opgebouwde Latijnse zin waarin een complete gedachtegang, een totale scene -in plaats van opsplitsing in verschillende afzonderlijke zinnen- in z'n geheel wordt weergegeven, op die wijze, dat de gewichtigste gebeurtenis door de hoofdzin beslagen wordt, welke hoofdzin wordt onderbroken door bijzinnen (abl. abs. incluis) die de begeleidende omstandigheden in, meestal, temporele volgorde weergeven, en zo de "hoofdgebeurtenis" kleuren. Caesar was er een meester in. Een voorbeeld. Lees en geniet (hoofdzin in dikke letters):
Catuvolcus, rex dimidiae partis Eburonum, qui una cum Ambiorige consilium inierat, aetate iam confectus, cum laborem aut belli aut fugae ferre non posset, omnibus precibus detestatus Ambiorigem, qui eius consilii auctor fuisset,
taxo, cuius magna in Gallia Germaniaque copia est,
se exanimavit .
Ontroerend fraai. Wat een meesterschap.