Ik zie het zo, dat er
2 soorten "heksen" zijn.
- Je hebt het archetype heks, dat is het oer-denkbeeld van een heks. Zoals je die in sprookjes tegenkomt.
Dat is een symbool ( ! dus niet letterlijk bestaand ! ) voor onzuiver gevoelsleven. Voor misbruik van besef. Van hoog besef. Omdat het gevoel is, wordt een vrouw als symbool gebruikt.
Omdat het om wijsheid gaat, is het symbool een oude vrouw.
Omdat het om onzuiverheid gaat, heeft ze een wrat, haakneus, enz.
Omdat het om geestelijke kennis gaat, heeft ze een punthoed, die iets heeft van de klassieke tovenaarshoed. Maar dan is de hoed in zeer slechte staat. De hoed is net zoals bij de tovenaar een symbool van de verbinding tussen de mens en het hogere. Tussen haar hoofd en de geestelijke wereld.
Omdat het een type gevoel is, wat zichzelf verbergt voor iedereen, heeft ze zwarte kleren aan.
De bezem, dat weet ik niet zo zeker, maar ik vermoed dat het gaat om de stok van de bezem. Zoals de tovenaar een staf heeft (toverstaf voor het volk) heeft de heks een stok, de bezem. In de tarot vind je dat symbool ook, daar heet het in het meervoud "staven". Het is een symbool voor het element vuur.
Een tovenaar is het mannelijke archetype voor "wijze man". En je hebt 2 soorten tovenaars: zuivere en onzuivere. De zuivere staan in verbinding met wijsheid, begrijpen de wereld op een spirituele manier. En "toveren" niet, dat is volgens mij de mening van het onwetende volk geweest, als ze dingen niet konden begrijpen, die hun boven de pet gingen. De tovenaar is een man, hier ligt de nadruk meer op wijsheid, kennis, van het bovennatuurlijke, dan op gevoelsleven. Daarom dus een man in plaats van een vrouw.
Je kan het archetype heks ergens vergelijken met een vampier, die is alleen mannelijk. Maar bij een vampier gaat het ook om een symbool voor onzuiver bewustzijn, misbruik van geestelijke kennis. Het bloed wat ze drinken kan je zien als een symbool voor de levenskracht van andere mensen. Waar ze afhankelijk van zijn.
Voor een heks bestaat ook een zuiver archetype, de "wijze vrouw" of crone, zoals het in de moderne hekserij genoemd wordt.
- de menselijkse 'heksen', dat is het 2e type heks. Er zijn mensen die in deze moderne tijd heksen worden genoemd.
Je zou hiervoor moeten begrijpen, dat het christendom rond 1500 of zo zijn best deed, om de mensen van hun eigen natuurgodsdiensten af te houden, en christelijk te worden. Dat dit niet zo goed lukte. In die tijd waren er problemen en angsten, en men had zondebokken nodig. Dat zijn dan, volgens wat ik gelezen heb op internet, de natuurgenezers van die tijd geworden, die in die natuurgodsdiensten geloofden, kruidenvrouwtjes waren, enz. Die werden vanuit het christendom dus niet goed begrepen, in hun bijbel wordt "hekserij en toverij" als slecht gezien. De bijbel zal magie bedoelen, het beinvloeden van mensen via magie. Maar in die tijd werden deze mensen van de Germaanse natuurgodsdiensten van toverij en hekserij beschuldigd, van geslachtsgemeenschap met de duivel, enz.
Volgens mij is dat een soort "geuzennaam" geworden. Zo van: "noem je ons héksen? Ok, dan zijn we voor jullie heksen met onze natuurgodsdienst". Het christendom heeft tot nog toe ongeveer niets gedaan om dit vooroordeel te bestrijden, want christenen geloven dit nog steeds zo. Daarom is de 2e soort heksen de menselijke soort, die dit eigenlijk als scheldnaam kregen een paar honderd jaar geleden. Die van misbruik van geestelijke kennis beschuldigd werden.
Je kunt mensen dus niet vergelijken met het archetype, oerdenkbeeld heks. Een mens is sterfelijk, zijn lichaam tenminste. En een archetype is een denkbeeld, een oer-idee. Kun je niet vergelijken.
Soms zijn de moderne heksen hier zelf ook mee in de war, net als de christenen die afschuw voelen voor heksen. Ik denk dat ze (terecht) afschuw voelen voor de onzuiverheid van het archetype "heks". Dat is het nut van dit archetype ook. Weten, dat je afschuw voelt voor misbruik van geestelijke kennis, voor bad magic. Dat houdt je fris en zuiver.
Maar je moet natuurlijk wel in de gaten hebben, dat deze moderne heksen zichzelf die naam niet hebben gegeven. En zelfs als ze dat doen, dan nog kan een mens niet een archetype zijn, een tovenaar of heks. Dit zijn eigenlijk voorbeeld-ideeën, mythische figuren zoals de figuren in The Lord of the Rings.
Mensen kiezen hun geloof niet zelf. Ergens wel natuurlijk, ze kiezen naar hun gevoel. Maar ze bepalen natuurlijk zelf niet, of ze voorliefde voor "the old religion", het oude natuurgeloof voelen, wat tegenwoordig hekserij heet - of dat ze voorliefde voelen voor het christendom bijv. Het maakt soms uit, waarin je geboren wordt, maar er zijn de laatste tijd steeds meer mensen, die vanuit hun eigen gevoel kiezen voor de natuurgodsdiensten. Als je waarachtig wilt leven, kan je alleen maar je eigen gevoel volgen. En als je gevoel naar het oude natuurgeloof uitgaat, dan kan je daar niets aan doen. Je voelt wat je voelt. Magie hoort daar niet per sé bij, er zijn er die het nooit doen. Maar je kunt het natuurlijk niet helpen, voor welke godsdienst je iets voelt.
Deze mensen hebben een moeilijker leven dan christenen, lijkt me. Want ze worden vaak met de nek aangekeken. Uit onbegrip. Daar zit dus ook onschuld in, in de mensen die tegen de moderne hekserij zijn. Ze zien niet, dat het om een respectabele godsdienst gaat, die toevallig dit scheldwoord kreeg een paar honderd jaar geleden.
Of iemand wel of niet aan zwarte magie doet, kun je gewoon niet zien aan de buitenkant. Daar kan je dus moeilijk mensen voor aankijken, die in hetzelfde natuurgeloof als geloven als onze eigen voorvaderen, voordat het christendom kwam.
Ik hoop dat ik het een beetje goed uitgelegd heb, want ik heb het laatste deel alleen op het internet gelezen. En zelf ben ik geen heks, mijn geloof is anders. Meer een persoonlijk geloof, geen groepsgeloof, en het heeft veel met het paranormale te maken.
groeten, peter.