Dispositie

[drama]

Disposition

Mention this to me
Mention something, mention anything

... and watch the weather change.


Ik ben in hondenschijt gaan staan. Het kleeft aan m’n schoen. Met lange veegbewegingen probeer ik het van m’n zool te schrapen. Het lukt niet, het blijft zelfverzekerd plakken. Ranzig. Haat.

Zittend op het zadel van mijn fiets genoot ik van de zon die op dat moment voor heel even zo intens mooi kan schijnen. Mensen fietsen fluitend langs. Ik mijn leven. Zij hun leven. Ik verbaas me over de veelzijdigheid van mensen die ik spot. Iedereen z’n eigen zijn eigen leven, ieder zijn eigen gewoontes. Ieder een individu. Schijnbaar.

Er beeft iets. Een niet voelbare kracht heeft ons in zijn macht. Dreiging voedt onze geest. We gaan door met leven maar het doel is verdwenen. Het leven is verdwenen. Voorheen nog vol energie, nu totaal uitgeput.

Watch the weather change…

Afstanden die ironisch genoeg eeuwen geleden niet te overbruggen waren zullen ons noodlot worden. Een duif strijkt naast mij neer. Rustig pikt de vogel graszaden van de grond. Schijnbare rust. De Vredesbrenger is niet meer, bestaat niet meer, leeft niet meer. Het dier is slechts een omhulsel van iets wat tot voor kort nog een ziel had.
De duif is verdwenen. De hoop is verdwenen.
Wit wordt zwart. Hoop wordt wanhoop.

Ik tuur over het water. Boten varen langs mij heen. Informeel in strakke lijnen. We gaan door. Dóór het leven. We maken ons sterk. We steken ons bortst vier vooruit. We zijn zwak. Destructief.

Watch the weather change…

Het is een prachtige dag. De zon schijnt maar toch hangen er zware depressief boven me. Neerslag met een dodelijke impact, kraters slaand in het oppervlak des levens.
Beving. Maar we gaan door, angst, maar we gaan door, levenloos, maar we gaan wanhopig dóór.

Er woedt een inferno in ons. We zijn dappere brandweerlieden die ijverig pogingen doen de brand te doven. Afkoeling is niet genoeg maar meer kunnen we niet doen. Geduld.
Geduldig blussen we de vlammen aan het oppervlak. Tegelijkertijd voeden we de brandhaard met meer brandstof. Ontvlambaar. Het vuur laait op, blussen heeft geen zin. Het draaiboek der bestrijding van het kwaad wordt open geslagen. De inhoud brengt gene oplossing, woorden bieden geen hulp. Herschrijven.

Dóór gaat het leven. Dóór, tot het niet meer kan.

Watch the weather change…

De zon schijnt nog steeds. Onzichtbare bewolking verduistert het licht dat ons laat bestaan. Donkere wolken sluiten de hemel hermetisch af. Nu schijnt het licht nog, niet lang meer. Het zal doven.
Niet lang meer zijn wij. Wat zijn jaren als het weer kan veranderen in secondes? Wat is ene ziekte als het zichzelf besmet?

Een hond verschijnt aan de kade waar ik zit. Verdwaasd kijkt het dier in het rimpelige water. Langzaam waggelend zoekt het een plek.
Een plek om onze situatie te deponeren.
De hond zakt door zijn achterpoten en schijt onze essentie op de straattegels.

.

.

.
Verhaal wat ik heb geschreven over hoe ik me voel over de hele situatie in de wereld op dit moment...



[Dit bericht is aangepast door drama (14-10-2001).]

[stroopwafel]

(hoezo ik vin deze smiley leuk)

[Ninnoc]

t onschrijft t gevoel heel mooi *hug*

[The one who I am]

Super klasse! echt mooi telkens die herhaling van dat ene engelse zinnetje! Echt heel origineel.. keep going on like this!
x

[drama]

The one who I am schreef:
Super klasse! echt mooi telkens die herhaling van dat ene engelse zinnetje! Echt heel origineel.. keep going on like this!
x

(dat zinnetje btw niet van mij maar van Tool...)

[Juultje Molecuultje]

*kippevel*