Citaat:
Orchid schreef op 22-12-2003 @ 16:47:
Fietspad
op hoge voeten sloeg zij
haar tempo trapper door
schaduw barstte tegenlicht
rood doorbrak haar wangen
wielen holden over asfalt
uit haar hart dat wak zag
in ieder gat en tak een wrak
lijkt - en iedere zak 'lijk' gaf
|
ik begrijp d'r niet zo veel van, eigenlijk.
'haar tempo trapper door' : eehh... wablief ? 'trapper' ? is-da niet zo-ene voetballerke, of nie soms ?
'rood doorbrak haar wangen' : erg mooi.
'haar hart dat wak zag' -> haar hart dat een wak zag ? of zo ?
en iedere zak 'lijk ' gaf : eeuuhhh
is-ut niet de bedoeling dat andere mensen weten wat je over probeert te brengen ? tis niet slecht hoor, maar na vijf keer lezen weet ik pas zeker dat ik elk woord gezien heb, en nog snap-ik um niet.
en even over het metrum : da's op zich niet verkeerd. beetje vreemd, maar wel lekker, zullen we maar zeggen. maar bijna niemand zoekt eerst naar het metrum en pas dan naar de woorden, volgens mij, maar de meesten proberen de woorden in het metrum te laten vallen.
het probleem met de tweede vers ligt denk ik in het gedwongen rijmen : soms kun je beter niet rijmen, maar gewoon een mooi woord neerzetten. tis geen gedicht, tis poezie. als het dan toevallig goed is of rijmt, noemen we het een gedicht. anders is-t gewoon mooie proza.