stom getal...

[~~dolce~~]

keej, dit topic stond er vanmiddag ook, maar ik heb hem weer verwijderd. Ik laat hem nu maar staan

Ik weet niet zo goed hoe ik moet beginnen, maar iig was ik voor de vakantie niet goed aan het eten. Ik was heel erg met me gewicht bezig. Dat stomme getal op de weegschaal bepaalde echt wat ik ging eten, of hoe ik me voelde.

In de kerstvakantie was ik weg, eerst had ik het nog wel moeilijk met eten enz. maar later werd dat toch minder. Ik kon me alleen niet wegen en werd toch wel erg bang dat ik was aangekomen.
En ik weet gewoon als dat zo is, dan raak ik in paniek oid. iig helemaal in de stress.

Nu ben ik al 2 weken thuis. En heb mezelf nog niet gewogen. Ik durf het gewoon niet. Ik durf niet meer op die weegschaal te gaan staan. Ik ben gewoon bang voor dat getal.. Dat getal is blijkbaar superbelangrijk voor mij.

Hoe kan ik ervoor zorgen dat dat kut getal uit me kop gaat.. Ik word dr nu echt zo'n beetje gek van...
Ik ben nu weer net zo moeilijk aan het doen met eten als voor de vakantie, het is gewoon echt superbelangrijk voor me..

[Quiana]

~~dolce~~ schreef op 17-01-2004 @ 17:42:
keej, dit topic stond er vanmiddag ook, maar ik heb hem weer verwijderd. Ik laat hem nu maar staan

Ik dacht al.

Ik blijf iig bij wat ik (Leonoor eigenlijk ) toen ook zei, vertel dit ook bij Jeugdzorg/Altrecht... Ik denk ook dat de mensen daar
je het beste kunnen helpen het uit je hoofd te krijgen ed.

Take care. (f)

[Maarten]

Mag ik je weegschaal lenen?

Eigenlijk zou iemand die weegschaal gewoon moeten ombouwen zodat hij om een min of meer constante waarde schommelt (dit om argwaan te vermijden) ;p

Quiana schreef op 17-01-2004 @ 17:45:
Ik dacht al.

Ik blijf iig bij wat ik (Leonoor eigenlijk ) toen ook zei, vertel dit ook bij Jeugdzorg/Altrecht... Ik denk ook dat de mensen daar
je het beste kunnen helpen het uit je hoofd te krijgen ed.

Take care. (f)

Ben ik het helemaal mee eens, vertel het aan iemand die je kan helpen voor het te laat is.

[Sandpaper Tears]

Guusie schreef op 17-01-2004 @ 17:57:
Ben ik het helemaal mee eens, vertel het aan iemand die je kan helpen voor het te laat is.

Ja idd, dat is het beste. En waarom zou je jezelf wegen als je weet dat je er ongelukkig door gaat voelen? 'Normale' mensen wegen zich vrijwel nooit.

[~~dolce~~]

Sandpaper Tears schreef op 17-01-2004 @ 19:17:
.En waarom zou je jezelf wegen als je weet dat je er ongelukkig door gaat voelen? 'Normale' mensen wegen zich vrijwel nooit.

omdat ik moet afvallen van mezelf.. en tja.. Ik wist me gewicht dus dan blijf je wegen..

[Droomvlucht]

Lieve meis,

Ik zou hier inderdaad echt met iemand over praten, want als het je eenmaal in zijn macht heeft kom je er heel moeilijk weer vanaf.

Zoals ik je volgens mij al eens verteld heb is mijn eetpatroon ook alles behalve normaal te noemen, ben er echt in doorgeschoten, en ik kom er echt zelf nu niet meer uit. Heb hier ook afgelopen week eindelijk eens met mijn moeder over gesproken.. veel te laat dus... Jij kunt het nog voorkomen dat het zover gaat... (K)...

[Dreamerfly]

Aragnabite schreef op 18-01-2004 @ 01:22:
Lieve meis,

Ik zou hier inderdaad echt met iemand over praten, want als het je eenmaal in zijn macht heeft kom je er heel moeilijk weer vanaf.

Zoals ik je volgens mij al eens verteld heb is mijn eetpatroon ook alles behalve normaal te noemen, ben er echt in doorgeschoten, en ik kom er echt zelf nu niet meer uit. Heb hier ook afgelopen week eindelijk eens met mijn moeder over gesproken.. veel te laat dus... Jij kunt het nog voorkomen dat het zover gaat... (K)...

Idd, Grijp die hulp bij de armen!

[arP-socialist]

Vrouwen

Quiana schreef op 17-01-2004 @ 17:45:
Ik blijf iig bij wat ik (Leonoor eigenlijk ) toen ook zei, vertel dit ook bij Jeugdzorg/Altrecht... Ik denk ook dat de mensen daar
je het beste kunnen helpen het uit je hoofd te krijgen ed.

Wat ik verder zei weet ik niet meer zo precies...

iig dat je niet de enige bent, in de anorexia/boulimia topic zijn er veel mensen voor dat 'stomme getalletje' ook zo verschrikkelijk belangrijk is. Laat het niet nog verder komen, geef aan bij Jeugdzorg/Altrecht aan dat je er mee zit en zorg dat je ook hier hulp voor krijgt.

[Anne]

Praten helpt wel. Ik heb hetzelfde ook erg lang gehad, pas toen ik er met anderen over praatte, raakte ik het een beetje kwijt. Hoe ik het uiteindelijk helemaal ben kwijt geraakt, weet ik niet meer eigenlijk. Daarna ben ik heel erg lang bang geweest voor weegschalen en alles wat met gewicht te maken had. Nu weeg ik 69, het getal dat vroeger altijd door mijn hoofd spookte, maar dat ik nooit heb gehaald.

[Droomvlucht]

arP schreef op 18-01-2004 @ 10:57:
Vrouwen

Eetstoornissen/gewichtsproblematiek/etc komen niet alleen bij vrouwen voor. Bij mannen minder, maar het komt wel voor.

[Fledderpoep]

Aragnabite schreef op 18-01-2004 @ 13:46:
Eetstoornissen/gewichtsproblematiek/etc komen niet alleen bij vrouwen voor. Bij mannen minder, maar het komt wel voor.

Ik heb zelf wel last van eetstoornissen. Maar dat speelt met vlagen. Ik ben in de afgelopen 2 jaar van 80 naar 130 kilo gegaan en nu ben ik in afgelopen maand of zo van die 130 vaar 102 gegaan.

Ik probeer nu wel wat gezonder te doen, maar het is niet makkelijk.

[Fantôme]

heey mir! *sorry dat ik je topic niet gezien had, ghehe*

ik denk dat al zo'n beetje alles is gezegd.
je moet dit wel op je gesprekken melden, als je er echt wat aan wilt doen. En dat wil je ook vast wel! dat getalletjes, zoals je het noemt, moet geen obsessie gaan worden.

Mir, ik weet echt niet wat ik verder moet zeggen, alles is al gezegd.
maar doe er wat aan! en, naja, niet kwetsend bedoeld maar laat het ajb niet zo ver komen als wat Aragnabite beschreef. <<ik wil niemand kwetsen hiermee hoor>>

xxx wen

[~~dolce~~]

~~Fantôme~~ schreef op 18-01-2004 @ 16:44:
moet geen obsessie gaan worden.

maar wie zegt mij dat het dat al niet is? Wat houdt een obessie nu precies in?
Ik ben al bijna de hele dag bezig met dat stomme getal.
Ik word gek als ik een weegschaal zie, en al helemaal bij de gedachte dat dat getal wel eens hoger kan zijn dan ik wil.
Bij alles wat ik eet, speelt dat getal een rol.. altijd..ik krijg het niet meer uit me kop..

[Quiana]

~~dolce~~ schreef op 18-01-2004 @ 17:13:
maar wie zegt mij dat het dat al niet is? Wat houdt een obessie nu precies in?
Ik ben al bijna de hele dag bezig met dat stomme getal.
Ik word gek als ik een weegschaal zie, en al helemaal bij de gedachte dat dat getal wel eens hoger kan zijn dan ik wil.
Bij alles wat ik eet, speelt dat getal een rol.. altijd..ik krijg het niet meer uit me kop..

Des te meer reden om er iets aan te doen Mir... Praat er, alsjeblieft, met iemand over. Blijf hier niet mee rondlopen, hoe langer je dat doet, des te moeilijker het vaak is om er weer uit te klimmen...

[~~dolce~~]

Quiana schreef op 18-01-2004 @ 17:20:
Des te meer reden om er iets aan te doen Mir... Praat er, alsjeblieft, met iemand over. Blijf hier niet mee rondlopen, hoe langer je dat doet, des te moeilijker het vaak is om er weer uit te klimmen...

keej, maar ze weten het al bij jeugdzorg.. maar ik sta weer op een wachtlijst voor altrecht, ook daar is (of word) dit bekend. Maar wat moet ik nu in godsnaaam in die tussentijd doen?
Wat heeft het voor zin, om dr nu over te praten, maar eigelijk weet niemand wat ik eraan kan doen..(niet dat hun te dom zijn oid, want ik weet het zelf ook niet, en het is gewoon moeilijk)

[Nona]

Misschien moet je die weegschaal eens bij het grofvuil gaan zetten en eerlijk zijn over jezelf. Kijk eens in de spiegel. Je bent niet dik. Ik weet dat je zelf zegt van wel, maar als je naar een ander kijkt met hetzelfde figuur als jij vind je diegene ook niet dik. Jezelf anders beoordelen dan anderen is gewoon niet eerlijk. Een zelfde oordeel over jezelf geven is allesbehalve makkelijk, maar je moet er echt aan gaan werken om eerlijker naar jezelf te kijken.

Daarnaast heb je waarschijnlijk intensievere hulp nodig en mensen die strenger zijn voor je. Vat dit niet verkeerd op, maar ik heb het idee dat je een beetje blijft hangen. Je doet je verhaal, maar de hulp die je daarbij krijgt is niet intensief genoeg om je te stimuleren uit je dal te klimmen naar mijn idee.

[Droomvlucht]

Kruimel schreef op 18-01-2004 @ 17:56:
Misschien moet je die weegschaal eens bij het grofvuil gaan zetten en eerlijk zijn over jezelf. Kijk eens in de spiegel. Je bent niet dik. Ik weet dat je zelf zegt van wel, maar als je naar een ander kijkt met hetzelfde figuur als jij vind je diegene ook niet dik. Jezelf anders beoordelen dan anderen is gewoon niet eerlijk. Een zelfde oordeel over jezelf geven is allesbehalve makkelijk, maar je moet er echt aan gaan werken om eerlijker naar jezelf te kijken.

Eerlijk zijn tegen jezelf. Makkelijk om te zeggen, moeilijk om te doen.

Daarnaast heb je waarschijnlijk intensievere hulp nodig en mensen die strenger zijn voor je. Vat dit niet verkeerd op, maar ik heb het idee dat je een beetje blijft hangen. Je doet je verhaal, maar de hulp die je daarbij krijgt is niet intensief genoeg om je te stimuleren uit je dal te klimmen naar mijn idee.

Corrigeer me als ik het mis heb. Maar ze is toch bezig met hulpverlening? Dat hulpverlening ook wachtlijsten kent, daar kan zij niets aan doen.

[Nona]

Aragnabite schreef op 18-01-2004 @ 18:43:
Eerlijk zijn tegen jezelf. Makkelijk om te zeggen, moeilijk om te doen.

Dat heb ik niet ontkend. Volledig eerlijk is ook te hoog gegrepen, maar eerlijker dan nu lijkt me wel noodzakelijk op korte termijn. En mij gaat het ook niet om wat makkelijk is, maar om wat nodig is.

Aragnabite schreef op 18-01-2004 @ 18:43:
Corrigeer me als ik het mis heb. Maar ze is toch bezig met hulpverlening? Dat hulpverlening ook wachtlijsten kent, daar kan zij niets aan doen.

Nee, maar het zou me niets verbazen als er daarna weer lauwe hulp komt en een volgende wachtlijst. Helpt het op deze manier? Als mensen nou eens concreter zouden zijn in hulpverlening en niet zo terughoudend...

[Redhair]

Lief meisje
Ik denkt...nee, eigenlijk weet ik zeker dat jij anorexia hebt. En het is goed dat ze het bij jeugdzorg al weten, maar praat er echt over! Ik kan wel zeggen dat jij helemaal niet te dik bent, dat je moet stoppen met afvallen, maar ik weet dat dat niet helpt. Iets in jou vind dat je moet afvallen, en datgene is heel sterk. Praat er echt over met een profesioneel iemand, die is sterker dan dat iets in je. Ga een keer naar www.sabn.nl

Succes en sterkte!

[~~dolce~~]

Redhair schreef op 18-01-2004 @ 19:23:

Ik denkt...nee, eigenlijk weet ik zeker dat jij anorexia hebt.

welnee... Ik eet nog, en ik kots niet.. dus no way..

~~dolce~~ schreef op 18-01-2004 @ 19:33:
welnee... Ik eet nog, en ik kots niet.. dus no way..

Je hoeft niet te kotsen om anorexia te hebben. En de meeste mensen eten nog wel iets.

Laat het niet zo ver komen, roep op tijd hulp in. Als je op een wachtlijst staat, dan desnoods via een soslijn oid.

[~~dolce~~]

uitslagen van die testjes op die site: www.sabn.nl
waarom ik dit hier neerzet? geen idee, ik denk voor mezelf, dat ik het later terug kan lezen..

Bed
Uit je antwoorden blijkt dat je veel bezig bent met je eetgedrag. Het eten en gewicht overheerst eigenlijk je denken en leven, en je moet altijd plannen wanneer je wat kan eten. Dit betekent ook dat er minder ruimte is voor de goede dingen in het leven (relatie, familie). Dit is bij eetstoornissen vaak het geval.
Je gevoelsleven wordt bepaald door hoe je met eten omgaat. Tevreden en sterk als je erin slaagt het te controleren, en (soms teveel) eten als het je niet lukt. Je zelfbeeld is zo gekoppeld aan wat je eet en wat er op de weegschaal staat. Dit is zo voor heel veel eetstoornis patiënten. Het heeft misschien te maken met het afschermen van invloeden op je gevoelsleven. In plaats van te zeggen wanneer iets je raakt, probeer je het gevoel misschien 'weg te eten'. Bij eetbuien is er vaak sprake van een soort trance, waarbij alles via vaste patronen en rituelen gebeurd. En doordat eten en gewicht zo overheersend is, is er geen ruimte in het hoofd voor andere problemen, problemen uit het verdere leven, of uit het verleden. Een van de eerste doelen bij een behandeling van eetstoornissen is vaak het eten en gewicht minder belangrijk te maken. Niet dat het in een keer allemaal over zal zijn: In de praktijk blijkt dat het wel een tijd kan duren voordat eten weer een normale plek krijgt in het denken.
Als je compenserend gedrag vertoont (laxeren, overgeven, vasten, teveel sporten) is er misschien eerder sprake van boulimia dan van BED.
Een gevolg van de eetbuien is dat het je dagelijkse leven gaat bepalen, omdat je er altijd rekening mee moet houden. Ondanks de schaamte over je gedrag, en dat je er maar niet mee kunt stoppen, kun je er maar beter over praten. Misschien zijn er mensen om je heen die negatief zullen reageren. Meestal is dat echter niet zo, en zullen ze proberen je te helpen.

Boulimia
Uit je antwoorden blijkt wel dat je erg bezig bent met eten. Het gaat eigenlijk je leven overheersen, en je wordt onrustig als je niet weet wanneer je (veel) kan eten. Dit betekent dat het ten koste gaat van andere dingen, zoals werk, school, relaties, familie, enzovoorts. Tegelijk probeer je misschien alles zo normaal mogelijk te laten verlopen in je gewone leven, en in je sociale contacten. Je gevoelsleven wordt bepaald door hoe je met eten omgaat. Tevreden en sterk als je erin slaagt het eten te controleren, en eetbuien als het je niet lukt. Je zelfbeeld is zo gekoppeld aan wat je eet en wat er op de weegschaal staat. Misschien heeft het te maken met het afreageren van emoties, of het afsluiten van andere invloeden op je gevoelsleven. Bij eetbuien is er vaak sprake van een soort trance, waarbij alles via vaste patronen en rituelen gebeurd. En doordat eten en gewicht zo overheersend is, is er als het ware geen ruimte in je hoofd voor andere problemen, problemen uit het verdere leven, of uit het verleden. Een van de eerste doelen bij een behandeling van eetstoornissen is vaak het eten en gewicht minder belangrijk te maken. Niet dat het in een keer allemaal over zal zijn: In de praktijk blijkt dat het wel een tijd kan duren voordat eten weer een normale plek krijgt in het denken.

Anorexia
Uit je antwoorden blijkt wel dat je veel tijd en energie kwijt bent aan denken over eten. Het overheerst eigenlijk je hele leven. Dit betekent ook dat er heel weinig ruimte is voor andere dingen, zoals werk, school, relaties, familie, enzovoorts. Dit is een vrij algemeen verschijnsel bij eetstoornis patiënten.
Je gevoelsleven wordt bepaald door je eetgedrag. Tevreden en sterk als je erin slaagt niet te eten, en paniek en een gevoel van minderwaardigheid als het je niet lukt. Je zelfbeeld is zo ook gekoppeld aan wat je eet en wat er op de weegschaal staat. En wat anderen ook zeggen, voor jezelf blijf je te dik en je wilt alleen maar nog dunner worden. Misschien heeft het te maken met het afsluiten van alle andere invloeden op het gevoelsleven. Doordat eten en gewicht zo overheersend is, is er geen plaats en gevoel voor andere problemen, problemen uit het verdere leven, of uit het verleden. Bij een behandeling van eetstoornissen is een eerste doel het eten en gewicht minder belangrijk te maken. Niet dat het in een keer allemaal over zal zijn: In de praktijk blijkt dat het wel een tijd kan duren voordat eten weer een normale plek krijgt in het denken.
Het is duidelijk dat je niet kunt ontkennen, dat er iets niet goed met je is.

[Droomvlucht]

~~dolce~~ schreef op 18-01-2004 @ 21:59:
*knip*

Ik denk dat die testjes niet echt een goed beeld van JOU werkelijkheid geven.. Je hoeft maar een paar vinkjes aan te vinken en hopla, daar krijg je deze uitslag. Als je echt zelf wil weten hoe "ver" je bent, en als je er echt zelf iets aan wilt doen dan zou ik dit aankaarten bij de hulpverlening. Die kunnen veel uitgebreider onderzoek doen dan zon website doet.

[~~dolce~~]

Aragnabite schreef op 20-01-2004 @ 13:23:
Ik denk dat die testjes niet echt een goed beeld van JOU werkelijkheid geven.. Je hoeft maar een paar vinkjes aan te vinken en hopla, daar krijg je deze uitslag. Als je echt zelf wil weten hoe "ver" je bent, en als je er echt zelf iets aan wilt doen dan zou ik dit aankaarten bij de hulpverlening. Die kunnen veel uitgebreider onderzoek doen dan zon website doet.

I know

[Droomvlucht]

~~dolce~~ schreef op 20-01-2004 @ 15:56:
I know

Keej (F)

[Philemon]

Wel goed trouwens dat je het hier op de site neer hebt gezet !
Dat je er over wil praten is al heel positief

[Carlie]

Ik snap je wel.
Ik heb zelf een eetstoornis en daar voel ik me ook zo. Heb jarenlang elke dag zo 8keer op de weegschaal gestaan en vanaf september niet meer, omdat toen eerst de batterijen opwaren en daarna had ik het gevoel heel veel te zijn aangekomen. Het is gewoon zo eng!

Ik denk dat je beter niet op die weegschaal kunt gaan staan. Je doet jezelf onnodig pijn als je dat wel doet. Als het getal tegenvalt, voel je je waarschijnlijk heel erg rot. Je voelt je dik en dat allemaal door zo'n stom getal! Je zegt dat je nu normaal eet, dus dat moet je zeker niet veranderen!!! Zo'n getal zorgt er alleen maar voor dat je wil afvallen en als dat doorgaat krijg je straks nog een eetstoornis!!! En geloof me...dat heb je er niet voor over!!

Dus doe gewoon normaal met eten en laat die weegschaal met rust. Je kan ook gewoon in de spiegel kijken of je jezelf te dik vind of niet!

Kus,
Carlie

[~~dolce~~]

Carlie schreef op 20-01-2004 @ 19:44:
en daarna had ik het gevoel heel veel te zijn aangekomen. Het is gewoon zo eng! idd..

Als het getal tegenvalt, voel je je waarschijnlijk heel erg rot. Je voelt je dik en dat allemaal door zo'n stom getal!
Je zegt dat je nu normaal eet, dus dat moet je zeker niet veranderen!!! uhm... zo normaal is het niet meer..

thnx voor je bericht, jij begrijpt echt precies hoe ik me voel (dat moest ik echt ff kwijt )