Ik moet naar de wc. Zittend op de wc wrijf ik met mijn handen over mijn bovenbenen. Ik zet een nagel in mijn vel en schrijf er een letter in. Enkele seconden later word mijn vel rood en is de letter duidelijk te lezen. Een P. Waarom nou weer een P? Denk ik bij mezelf. En wat raar dat ik dit doe. Niemand is toch zo raar? Iedereen doet wat die moet doen, en niet anders.Ik probeer me voor te stellen hoe iemand anders naar de wc zou gaan. Diegene trekt zijn broek omlaag, gaat zitten, doet zijn werk en staat weer op, trekt door, wast eventueel zijn handen en loopt dan weg. Maar zullen zijn gedachten dan ook ergens anders zijn geweest dan alleen maar het gene waarvoor die kwam?
Ik dwaal verder af met mijn gedachten. Zou men pas gek doen als ze beseffen hoe normaal andere zijn? Laat ik nog is wat gekker doen. Ik neem een stukje wc-papier en stop het in mijn mond. Rare ik. Ik zuig er zolang op totdat het uit elkaar weekt. Ik slik het door. Ben ik de enige die dat doet? Die terwijl die op de wc zit zomaar een stukje papier op eet, alleen maar om te beseffen dat die anders is dan andere? Terwijl ik al lang klaar ben waarvoor ik kwam, blijf ik zitten. Ik leun achter over tegen de bak aan. Zit best relaxed zo. Ik kan nu net in de spiegel kijken. Ik begin gekke ogen op te zetten, grote ogen, knijpende ogen, draaiende ogen, daarbij speel ik met mijn wenkbrauwen. Rare ik.
Ik sta op, doe mijn broek omhoog en was mijn handen. Ik loop naar de woonkamer waar mijn vrienden zitten, ze kijken me aan en 1 vriend zegt: “Dat duurde lang, zolang zit ik nooit op de wc….”
__________________
De helft van jullie ken ik niet half zo goed als ik zou willen; en van minder dan de helft van jullie houd ik half zoveel als jullie verdienen.
|