Hoi. Ik heb nu 8 maanden met mijn vriend. En de laatste tijd gaat het volgens mij en volgens hem niet super goed meer. Het probleem is dat ik het niet uit wil.. misschien komt dat ook wel omdat ik aan hem gehecht ben. Maar als ik eraan denk dat het uit is, wordt ik ook helemaal misselijk. Ook als ik met hem erover praat, voelt het kut als het erover gaat dat het uit is.
Ik voel me niet meer echt tot hem aangetrokken. Sexueel niet. Het is nietspannend. En eerst heb ik wel zin, maar als we eenmaal bezig zijn vind ik het niet super.
Ook erger ik me vaak aan hem, hij doet heel anders op school en wanneer we met anderen zijn, dan als we met zijn 2en zijn. Als we niet met zijn 2en zijn, moet hij opvallen ofzo. Dit heb ik ook tegen hem gezegt. Dat ik dat wel heel erg vreemd vind. En nu gaat hij heel anders doen als ik er bij ben. Oftewel: hij is zichzelf niet meer als ik erbij ben! ZO bedoelde ik het niet.. maarja, ik snap als hij dit zo opvangt. Want hij wil niet dat ik me aan hem irriteer zegt hij. Dus dat heb ik aan mezelf te danken
Misschien had ik dat beter niet kunnen zeggen??
Soms heb ik het idee dat ik hem alleen als goede vriend zie, ipv een 'echte' vriend. Of heeft iedereen wel zo'n periode waar het zo gaat in een relatie? Help me aub. Ik weet het echt niet meer. Herkenning ofzo?
Liefs!