praten helpt niet altijd?

[thinky]

Ik ben al jaren depressief en daarbij heb ik ook nog eens een gigantische hekel aan mezelf. Ik praat er over met een psycholoog, met een vertrouwenspersoon op school...en af en toe zo nog wat mensen, maar het helpt niet. Ik heb wel het gevoel dat ik op de een of andere manier positief in het leven sta, maar ik ben toch al jaren depressief en heb toch al jaren een hekel aanmezelf. Ik heb het gevoel dat vanaf het moment dat ik over die zelf-haat ben gaan praten, die zelf-haat alleen maar steeds meer is toegenomen. Het is nu iets waar ik zo in verstrikt zit dat ik er niet meer uitkom. (mijn depressie is overigens weer wel wat afgenomen door de gesprekken, maar ik heb het nog steeds). Inmiddels geloof ik niet meer dat de gesprekken mij verder helpen en ben ik gestopt met de gesprekken met de psychologe. Ik heb het gevoel dat het praten me het juist allemaal veel moeilijker maakt en ik geloof dat het gewoon niet helpt omdat ik er al jaren over praat.
Ik begin te denken aan medicijnen alhoewel die het zelf-haat gevoel waarschijnlijk niet weg zullen nemen, maar de depressie wel voor een deel. Ik weet het niet meer zo goed, ik weet dat ik door wil zetten en opzoek wil blijven naar oplossingen, maar ik heb het gevoel dat ik het ergens anders moet zoeken, en niet bij het praten. Iemand een ander idee? of iemand met de zelfde ervaring?

[forumfreakie]

pfief. erg moeilijke situatie....Ik denk dat ik me wel een beetje kan indenken hoe je je voelt. Je blijft het maar proberen maar het word niet veel beter. Maar ik denk dat praten toch wel erg belangrijk blijft. Je moet niet vergeten dat er jaren en nog eens jaren overheen kunnen gaan voordat het weer helemaal goed met je gaat en je weer positief over jezelf denkt maar ik denk dat dit uiteindelijk echt wel komt. Medicijnen zijn misschien ook wel een manier maar ikzelf vind dat altijd niet erg veel. Ik heb dan het gevoel dat je op dat moment er maar mee wil leren leven en ik denk dat je moet blijven vechten. Hoe moeilijk het ook is!

Heel veel sterkte ermee
Ik hoop dat je iets met deze post kan, kweet niet meer te zeggen

[phensicske]

Ik heb geen ervaring met psychologen, maar ik vond mijn diepgravend gesprek van ruim een uur met de homeopaat al angstaanjagend. Ik heb me eindelijk blootgegeven en voel me nu gegeneert dat ik dat allemaal heb verteld en wil eigenlijk niet meer teruggaan, want ik voel me al slecht worden als ik er aan denk.

Misschien moet je wel eerst alles naar boven halen en het verwerken voor je weer verder kan gaan met je leven?
Maar dit is idd heel moeilijk en confronterend.

Ehm, waar dacht je dan aan als alternatief?
Medicijnen vind ik eigenlijk niet de oplossing, want die bestrijden enkel het uiterlijke en dan blijft het diep vanbinnen toch weer borrelen en spuit het er opeens weer uit.

[Ilja_]

*knuffelt*

Ik weet niet of medicijnen nou de beste oplossing zijn maar je kunt het er altijd over hebben, je laten informeren etc.
En volgens mij zijn er heel veel meerdere soorten therapie, zoals creatieve therapieen.. Ze hoeven niet alles weg te nemen maar kunnen 't misschien een beetje verlichten en ontspanning geven(?)
Succes in ieder geval!

[Miss Pluisje]

Misschien moet je er met je beste vriend/vriendin over praten. Zelf heb k t ook heel moeilijk gehad en nog steeds maar k praat er liever over met mijn vrienden en vaak hebben we na t praten veel lol omdat k dan wat mun hart heb gelucht. En vrienden zullen je altijd blijven steunen enzo..tenminste als het een echte vriend iz...
K weet niet of het bij jou helpt maar bij mij wel. K hoop dat je er wat aanhebt! Succes heh!

[Droomvlucht]

Ik denk dat het verstandig is om je psycholoog hierover te vertellen. Vertel hem/haar dat je het gevoel hebt vast te lopen, niet verder te komen op de manier waarop het nu gaat. Misschien dat jullie samen naar een oplossing kunnen zoeken.

Liefs,

Laura

[Drizzt]

Praten & pillen is de huidige succesformule =)

[Quiana]

Aragnabite schreef op 10-03-2004 @ 14:26:
Ik denk dat het verstandig is om je psycholoog hierover te vertellen. Vertel hem/haar dat je het gevoel hebt vast te lopen, niet verder te komen op de manier waarop het nu gaat. Misschien dat jullie samen naar een oplossing kunnen zoeken.

Daar sluit ik me bij aan.

Verder denk ik dat er meerdere manieren zijn om problemen
op te lossen en/of aan te pakken, en dat het per persoon
verschilt welke manier het beste werkt... Misschien werkt
het praten bij jou niet heel goed, maar een andersoortige
therapie bijv wél.

Als je echt niet verder komt bij je psycholoog ed, zou je ook
(samen met hem/haar?) kunnen zoeken naar andere dingen.

[blacky]

Kan dat praten niet op lucht, maar heb je wel eens gedacht aan iets van kunstzinnige therapie of iets dergelijks. Misschien dat dat meer helpt dan praten. Heb het er eens over met je psycholoog dat je het gevoel hebt dat praten niet helpt of tegen je huisarts zeggen.

Ik begin te denken aan medicijnen alhoewel die het zelf-haat gevoel waarschijnlijk niet weg zullen nemen

Is jouw serotoninegehalte getest? Mensen met een (te) laag gehalte hebben meer en vaker last van depressiviteit.

[Weylyn]

Bij mij helpt praten ook niet tegen problemen. Ik ben erg gesloten en houd er niet van om mijzelf bloot te geven of anderszins kwetsbaar op te stellen. Er zijn maar heel weinig mensen waar ik mn hart bij kan luchten, eigenlijk maar één.

Twee jaar terug had ik ok een paar kaar een gesprek met zo'n "councillor"van de scholl. Ik had al meteen "zo'n gevoel van "laat me met rust, het gaat je geen zak aan".

Ik slaag er meestal wel in om mijzelf over mijn problemen heen te zetten, maar ik heb geen ervaring met echte depressies. Het lijkt me iig niet verstandig om het maar gewoon zo te laten zitten.

[phensicske]

Jadie schreef op 10-03-2004 @ 21:07:
Is jouw serotoninegehalte getest? Mensen met een (te) laag gehalte hebben meer en vaker last van depressiviteit.

Kan je dat testen?

Maar anders, idd, dit wordt wel eens meer gezegd. Alsook dopamine of zoiets een effect zou kunnen hebben. Daar werken dan ook die antidepressiva op.

[Bertram]

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik hier niet heeel erg veel van weet, maar ik heb altijd heel erg het idee dat mijn eigen buien heel erg afhangen van hoe het contact met mijn omgeving is. Bijvoorbeeld door positieve dingen in relaties met vrienden en kennissen. Dus mischien kan het je goeddoen om meer contact met vrienden en dergelijke te zoeken of in ieder geval met degene die voor jou belangrijk zijn? Het is volgens mij namelijk ook zo dat je omgeving best wel invloed op je zelfbeeld heeft, dus mischien dat als je meer of leuker contact met anderen hebt, je je dan ook mischien iets meer gewaardeerd voelt.

Mischien dat het ook kan helpen om gewoon eens echt wat te veranderen in je leven, bijvoorbeeld door andere dingen te gaan doen op het gebied van hobby's enzo? Maar zoals ik al zei, ik weet niet hoe het is om echt depressief te zijn, dus om eerlijk te zijn weet ik niet of je er iets aan hebt..Maar het is goed bedoeld moet je maar denken

[thinky]

Bedankt voor jullie reacties! zoveel reacties had ik niet verwacht!
Helaas kan ik niet meer met mijn psychologe praten. Dat had ik misschien niet helemaal duidelijk in het stukje gezet, maar ik ben al gestopt met de gesprekken met haar, dus haar kan ik niet meer om hulp vragen.
Ik wil wel naar de dokter toe..maar is dit wel iets waarvoor je naar de dokter toe kunt gaan? ik weet het niet zo goed, zou ook niet zo goed weten wat ik dan moet zeggen.
Over die test, nee ik ben niet getest en zou ook niet weten wat je er mee kan enz.
Creatieve therapie, ik weet niet helemaal wat ik me daar bij voor moet stellen. Weet iemand daar meer van? ik sta iniedergeval wel open voor andere vormen van therapie.
Met vrienden praten zou natuurlijk ook een oplossing kunnen zijn, maar ik durf het ze niet te vertellen. Ik ben bang dat ze vinden dat ik me aanstel o.i.d en ik blijf het vervelend vinden om over mezelf te praten. Zeker omdat ik mezelf zo erg haat, heb ik het gevoel dat het te confronterend werkt.
Maar iniedergeval heel erg bedankt voor alle reacties. Ik kan er waarschijnlijk wel wat mee en ga er waarschijnlijk wel wat mee doen.