Morgen schijnt de zon niet meer

[Órelindë]

Jouw woorden laten mijn wereld weer bloeien,
geven mijn leven weer licht
Jouw woorden laten de zon weer stralen,
haar stralen op mijn koude lichaam gericht.

Heel even wil ik voelen,
voor de allerlaatste keer
Want morgen is het over,
dan schijnt de zon niet meer...


Kben geen genie, maar dit kwam vannacht zomaar in me op.
Tips en op- of aanmerkingen zijn altijd welkom...

[Dynamico]

Je brengt het enigszins kinderlijk, zo komt het althans op mij over. Dat is niet erg hoor. Het kan een complex gevoel simplificeren. Maar in dit geval is het dramatische er een beetje door vervallen. Verder is de grote antithese van beide strofen wat abrupt.

De tweede strofe vind ik op zich wel leuk trouwens.

O ja, stoor je niet teveel aan mijn negatieve commentaar, want dat geef ik altijd, tenzij het mij echt raakt. En om een aaneenrijging van woorden zo ver te krijgen moet er best wat gebeuren (hoewel het nog wel eens voorkomt hoor, dat ik nu niet overkom als een of andere kille kwast. ).

[Reynaert]

Ik vind hem geweldig. Dat was overigens niet zo toen ik net begon met lezen; de zon is immers al zo vaak in gedichten gebruikt. Verder lijkt het me voor het ritme beter als je deze zin zou veranderen:
haar stralen op mijn koude lichaam gericht.
(Suggestie: "haar stralen op mijn gezicht")

Klinkt beter naar mijn mening. Verder heb ik weinig aan te merken. Het einde vind ik erg mooi, daar doen die paar kleine minpuntjes niets aan af.

[Dynamico]

Renard schreef op 08-03-2004 @ 11:30:
Verder lijkt het me voor het ritme beter als je deze zin zou veranderen:
haar stralen op mijn koude lichaam gericht.
(Suggestie: "haar stralen op mijn gezicht")

'Haar stralen op mij gericht' komt dichter bij datgene wat ze al had.. maar je hebt gelijk.

[Órelindë]

Misschien omdat het dan beter overeenkomt met de 2e zin of niet? Hmm, maar ik vond die zin juist wel mooi. Maar misschien past hij inderdaad niet zo goed in het geheel. Kdenk er over na

[Snow White]

Ik vind hem heel mooi....
Hij is erg simplistisch, maar daar houd ik wel van op deze net-uit-mijn-bed dag.

Liefs Snowy

[lovetear]

Ik ben het met de rest eens, die ene regel die Renard voorstelde zou inderdaad beter kunnen, maar ik vind zijn suggestie persoonlijk iets te kort. Ik denk dat het het mooiste is als je 'koude lichaam' door een woord van een lettergreep zou veranderen, met de rijm is op zich niks mis namelijk .

[Dynamico]

lovetear schreef op 08-03-2004 @ 18:05:
Ik ben het met de rest eens, die ene regel die Renard voorstelde zou inderdaad beter kunnen, maar ik vind zijn suggestie persoonlijk iets te kort. Ik denk dat het het mooiste is als je 'koude lichaam' door een woord van een lettergreep zou veranderen, met de rijm is op zich niks mis namelijk .

In navolging van de tweede regel zou er niets mis zijn met een kortere vierde regel.
Ik verslikte me een beetje in het metrum bij de vierde regel zoals hij als eerst gepost werd, dus een verkorting zou voor mij niet onaangenaam zijn.

[xineof]

Ik vind de klankrijm in bloeien/voelen erg sterk, de eerste en tweede strofe vind ik op deze manier netjes aan elkaar geknoopt, taaltechnisch gezien, al was dit misschien niet eens de bedoeling . Verder vind ik de volrijm erg leuk, daardoor laat je het gedicht lopen als een trein. Ik vind, metrisch gezien, de tweede regel van de eerste strofe wat te kort, had daar eerder van gemaakt 'ja geven mijn leven weer wat licht', of 'weer' in de eerste regel weggelaten.

Ik vind de wending in de tweede strofe ook wel erg abrupt; het begint zo goed, en dan krijgt je gedicht plotsklaps zo'n negatieve wending. Hoewel ik de regel 'dan schijnt de zon niet meer...' erg goed vind, mis ik toch een beetje een overgang tussen de 1e en 2e strofe. Je beschrijft niet waaróm de zo niet meer schijnt, en dat vind ik eigenlijk zonde. Het is leuk om de lezer wat in het ongewisse te laten, maar ik denk dat het hier mooi zou zijn één/twee/meerdere regel(s) te wijden aan de oorzaak. Verder vind ik het een leuk gedicht om te lezen, en de gevoelens liefde/hoop/teleurstelling komen mooi naar voren.

[lovetear]

Dynamico schreef op 08-03-2004 @ 21:14:
In navolging van de tweede regel zou er niets mis zijn met een kortere vierde regel.
Ik verslikte me een beetje in het metrum bij de vierde regel zoals hij als eerst gepost werd, dus een verkorting zou voor mij niet onaangenaam zijn.

Mja, we zijn het er in ieder geval over eens dat het mooier is als die regel korter wordt, en hoe hij uiteindelijk wordt weet alleen de schrijver zelf .

[Órelindë]

Jouw woorden laten mijn wereld bloeien,
geven mijn leven weer licht
Jouw woorden laten de zon weer stralen,
haar stralen op mijn lichaam gericht.

Heel even wil ik voelen,
voor de allerlaatste keer
Want morgen is het over,
dan schijnt de zon niet meer...

Ik heb het nu een klein beetje aangepast.
Ben er nog steeds niet helemaal over uit. De laatste zin in het eerste stuk kan ook nog zo: Haar warme stralen op mij gericht. MAar kweet niet welke t beste is... *help*

[Reynaert]

Órelindë schreef op 09-03-2004 @ 18:10:
Ik heb het nu een klein beetje aangepast.
Ben er nog steeds niet helemaal over uit. De laatste zin in het eerste stuk kan ook nog zo: Haar warme stralen op mij gericht. MAar kweet niet welke t beste is... *help*

Mijns inziens ben jij de enige die het "beste" kan uitzoeken in dit geval, het hangt er maar helemaal van af wat je met dit gedicht precies wil zeggen, welke boodschap je door wil geven. Toch gaat mijn persoonlijke voorkeur uit naar "Haar stralen op mij gericht.", omdat het korter is en omdat ik vind dat het niet benadrukt hoeft te worden dat de zon warm is.