jeugdzorg

[ilse]

ik heb gister een afspreek gemaakt met bureau jeugdzorg, zijn er mensen die daar ervaring mee hebben? vonden jullie het helpen? ik weet niet of ik dat wel kan, praten met een vreemde, hoe was dat bij jullie, moeilijker of makkelijker dan met een bekende? dikke kus ilse

[bitchy]

jeugdzorg zijn hufters. sorry, ik hoop dat ze jou wel goed helpen, maar ik heb het helemaal gehad met de hulpverlening in nederland.
probeer dan nog het riagg.
of gewoon je huisarts

[light fighter]

Heb zelf de intake gesprekken bij jeugdzorg net achter de rug. Viel mij heel erg mee. Over de hulpverlening daar kan ik nog niks zeggen maar wat ik zo hoor van die vrouw daar klinkt het wel goed en het is heel erg op jouw gericht dus van wat voor jouw het beste zou werken.

Persoonlijk vond ik het heel erg mee vallen om alles te vertellen aan een vreemde. Ik was heel zenuwwachtig en gespannen de eerste keer maar die vrouw waar ik gesprekken me had stelde mij heel erg op mijn gemak en was zelf heel rustig waardoor ik zelf ook rustiger werd.

wat ik prettig vind is dat een vreemde buiten je leven staat. Daardoor kan die persoon een heel andere kijk hebben op je problemen en dat werkte voor mij best wel verheldererend. En ja een vriendin die staat er toch ook een beejte in.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt
wanneer heb je het gesprek? en laat je weten hoe het gegaan is? des noods via pm of msn

[light fighter]

bitchy schreef op 18-03-2004 @ 13:20:
jeugdzorg zijn hufters. sorry, ik hoop dat ze jou wel goed helpen, maar ik heb het helemaal gehad met de hulpverlening in nederland.
probeer dan nog het riagg.
of gewoon je huisarts

ik weet niet of je het weet het riagg valt ook onder jeugdzorg!! en het riagg staat slechter bekent dan bjz. en waarschijnlijk heb jij gewoon pech gehad met die persoon lees mijn post maar

[ilse]

ik heb volgende week vrijdag een afspraak, en het lijkt mij heel vreemd, een vreemde die je dan van alles moet gaan vertellen...

Ik vond het ook raar dat ik met een vreemde moest praten toen ik naar jeugdzorg ging. Toch viel dat heel erg mee. Je praat toch gewoon 1 op 1 met iemand en diegene heeft beroepsgeheim. Ook weet diegene hoe hij/zij er mee om moet gaan. Niet te veel zorgen maken dus...daar schiet je toch niets mee op. ALs het niet klikt kan je als nog besluiten dat je niet alles vertelt, toch?

Ik vond het juist een voordeel dat ik die persoon van jeugdzorg niet kende...Diegene kon ook zeer objectief naar me kijken doordat ze verder geen achtergrond informatie had.

[light fighter]

illie1987 schreef op 18-03-2004 @ 16:00:
ik heb volgende week vrijdag een afspraak, en het lijkt mij heel vreemd, een vreemde die je dan van alles moet gaan vertellen...

ik weet niet waarom je daar heen gaat maar ik ga daarheen vanwege am. En uiteindelijk heeft ze daar maar twee vragen over gesteld. de rest ging allemaal over school, thuis, vertrouwen in mensen, hoe ik tegen het leven aan kijk dat soort dingen.

het idd vreemd om alles aan een vreemde te vertellen maar ze vragen veel. dus je hoeft eigenlijk heel weinig te vertellen uit jezelf. als je die vragen eerlijk beantwoord is het al geod.

[ilse]

ik weet niet wat je met am. bedoeld. ik heb andere topics gehad waarin me problemen stonden maar er is iig heel veel gedoe thuis met me ouders en stiefmoeder. ik dnek dat dat wel echt iets is waar ze naar gaan vragen, want dat is dan toch het probleem?

illie1987 schreef op 18-03-2004 @ 16:39:
ik weet niet wat je met am. bedoeld. ik heb andere topics gehad waarin me problemen stonden maar er is iig heel veel gedoe thuis met me ouders en stiefmoeder. ik dnek dat dat wel echt iets is waar ze naar gaan vragen, want dat is dan toch het probleem?

wil je zelf wel geholpen worden dan? als je geholpen wilt worden voor de situatie thuis, dan zou je er toch over moeten praten. Als je dat niet wilt moet je helemaal niet gaan. Je kunt je moeilijk laten helpen als je het er niet over wilt hebben...

[ilse]

ja, ik wil wle praten. want anders weet ik helemaal nie meer hoe ik hier uit moet komen, maar ik kan het me moeilijk voor stellen om met vreemden te praten. vraag me af of ik dan nog wel weet wat ik wou zeggen enzow... hoe gaat dat eigelijk zo een intake gesprek??

Nouja, bij mij duurde het een uur, en moest ik alle verschillende problemen apart noemen, heel zakelijk eigenlijk, maar wel nodig. Zo kan je structuur aanbrengen en gericht aan het werk gaan.

Ze gaan dan kijken wat voor soort behandeling je nodig hebt. Ik had een kort ambulant contact, dat zijn 5 gesprekken met een hulpverleenster (vaak dezelfde als van de intake) waarin geprobeerd wordt je weer op weg te helpen. Je hebt geloof ik ook spoedhulp en begeleid kamerwonen, etc.

Het is niet iets om je druk over te maken eigenlijk.

[ilse]

okeej, klinkt niet angstaanjagemnd . ik wil gewoon een paar keer met iemand praten, want met mijn vrienden kan ik dit niet. Ik denk dat het daarom ook is dat ik naar jeugdzorg wil, want als ik met vrienden over mijn problemen begin, sla ik of dicht, of ik voel me schuldig dat ik ze ermee lastig val...

maar bij jeugdzorg zal ik niet denken dat ik ze lastigval want die mensen zijn er daarvoor.. dat lijkt me wel een opluchting, van alles vertellen zonder dat je je er schuldig over voelt...

[light fighter]

illie1987 schreef op 18-03-2004 @ 17:24:
ja, ik wil wle praten. want anders weet ik helemaal nie meer hoe ik hier uit moet komen, maar ik kan het me moeilijk voor stellen om met vreemden te praten. vraag me af of ik dan nog wel weet wat ik wou zeggen enzow... hoe gaat dat eigelijk zo een intake gesprek??

bij mij duurde het idd ook een uur net als wat bugge zei. Ik moest door de telefoon al aangeven wat het probleem was en mijn uiteindelijke doel. Tijdens het gesprek stelde ze heel veel vragen om mij zo goed mogelijk te leren kennen. Ik heb dan ook nog een tweede intake gesprek gehad omdat we nog lang niet alles hadden gehad.

als je bang bent dat je dingen vergeet die in jouw ogen belangrijk zijn. schrijf die dan op een blaadje en neem dat mee naar jeugdzorg! kijken ze helemaal niet raar van op. Ik had voor mezelf een groot kruis op mijn hand staan dat stond voor iets wat ik met haar wilde bespreken.

[ilse]

ja, dat van dat opschrijven vind ik wel een heel goed idee. al zal ik dan bij het opschrijven ook de helft wel vergeten . echt weer wat voor mij, maar ja. maar hebben jullie gepraat met een man of een vrouw???

[light fighter]

illie1987 schreef op 18-03-2004 @ 17:49:
ja, dat van dat opschrijven vind ik wel een heel goed idee. al zal ik dan bij het opschrijven ook de helft wel vergeten . echt weer wat voor mij, maar ja. maar hebben jullie gepraat met een man of een vrouw???

ik heb met een vrouw gepraat.

nog een tip, begin met het opschrijven een keer ga er rustig voor zitten en als je dan niks meer weet stop je. ook als je weet dat je iets vergeet. houd het blaadje in zicht en bij de hand zodat zodra je het weet wat je nog meer wilde op schrijven dat je dat kan doen. Was een tip van mijn mentrix! werkte wel. Ik heb dat briefje vlak voor ik naar jeugdzorg ging nog ff doorgelezen. Had geen zin om het mee te nemen

[mathfreak]

illie1987 schreef op 18-03-2004 @ 16:39:
ik weet niet wat je met am. bedoelt.

AM is een afkorting van automutilatie, ofwel jezelf verminken.

Hoi Meis!!!
Ten eerste heel veel sterkte, sowieso omdat je er niet zomaar heen zal gaan. Ik heb zelf slechte ervaring met zulk soort hulpverlening(riagg), dit komt denk ik vooral omdat iets in mijn de mensen uitkiest die ik aardig vind. Zet mij op een rijtje tien mensen en ik kies diegene eruit waarmee ik zou willen praten.
Ik had echt een bloedhekel aan die vrouw, ze lachte steeds maar enzo
Je moet je iig niet druk, of gek laten maken. Zij/hij stelt je vragen. Eerst oppervlakkig(gezinssitautie, school, hobby's) vaak is zo'n gesprek dan al ten einde voordat je echt kunt vertellen waarvoor je komt. De gesprekken erna zullen wat diper gaan. Vaal krijg je daarna een soort van evaluatie over wat ze nu met je willen gaan doen. Zij/hij zal in het begin wel steeds aant schrijven zijn, dit was iets dat ik al heel storend heb ervaren mja.......
Ik ben jou niet. En zij is jou hulpverlener niet!!!
Sterkte meis........

[ilse]

ik hoop maar dat ik er geholpen wordt, want zo gaat het niet goed. ik moet gewoon de dngen weer op een rjitje krijgen, er gebeurd te veel. maar door te praten met iemand van hun hoop ik dat dat beter wordt... das tog wel een reden om naar jeugdzorg te gaan? maar aan de andere kant, hoe kan dat dan??

[Fantôme]

ik wordt morgen over een week gebeld als het goed is, ook voor de jeugdzorg, ben ook zuperzenuwachtig en kan dus niet echt wat zinnigs zeggen nu.

xxx en good luck!! (f) wen

[phensicske]

Zouden jullie ook willen vertellen om welke reden jullie gaan?
Of het me eventueel pm'n, want ik vraag me dit echt af en zou graag een vergelijking hebben, aangezien ik niet meer weet waar ik sta en zo...*verward*

[leucomelas]

ik heb 3 jaar bij bureau jeugdzorg gezeten. mijn eerste afspraak was vreemd, ik kende die meneer helemaal niet en daar moet je jezelf dan voor openstellen... heel moeilijk... de eerste paar afspraken waren dan ook vooral om kennis te maken en een beetje vertrouwen te creeren tussen ons. we begonnen langzaam, ik mocht vertellen waar ik problemen mee had en uiteindelijk heb ik hem alles verteld wat mij dwarszat. *zijn al een jaar verder*
het is wel fijn om met iemand te kunnen praten, ook al ken je hem niet door en door. hij luistert, geeft adviezen en werkst samen aan je problemen. helaas was het bij mij het geval dat ik wel hulp nodig had, maar niet dit soort hulp.
het is allemaal nogal passief, 1 keer in de week.. praten.... mij heeft het niet bijster veel geholpen...
ohja, en de reden: ik was depressief. liep weg, ruzie met ouders, automutillatie, school liet ik vallen etc etc

[light fighter]

phensicske schreef op 19-03-2004 @ 00:47:
Zouden jullie ook willen vertellen om welke reden jullie gaan?
Of het me eventueel pm'n, want ik vraag me dit echt af en zou graag een vergelijking hebben, aangezien ik niet meer weet waar ik sta en zo...*verward*

ik ga vanwege zelfverwonding maar dat is eigenlijk een uiting van problemen die in het verleden zijn ontstaan en ja daar moeten ze bij jeugdzorg achter zien te komen want ik weet het zelf niet.

[Fantôme]

phensicske schreef op 19-03-2004 @ 00:47:
Zouden jullie ook willen vertellen om welke reden jullie gaan?
Of het me eventueel pm'n, want ik vraag me dit echt af en zou graag een vergelijking hebben, aangezien ik niet meer weet waar ik sta en zo...*verward*

je hebt pm

Ik ging naar Jeugdzorg omdat ik me al tijden echt klote voelde. Toen het echt niet meer ging en ik dagelijks op school zat te janken en eigenlijk gewoon dood wilde, heb ik besloten er iets aan te doen. Ik kreeg toen les van een vrouw die ik wel tof vond en ik ging eerst met haar praten, maar ze kon me verder niet helpen en toen heeft zij voor mij jeugdzorg geregeld.

Bij jeugdzorg moest ik proberen zoveel mogelijk oorzaken aan te wijzen voor mijn sombere gevoel en ik dacht de situatie thuis, verloren contact met mijn broers, vrienden die me in de steek lieten en het verwerken van de dood van een vriend (al jaren geleden). Hier hebben we veel over gepraat maar later, toen ik bij jeugdzorg weg was, bleek dat er eigenlijk heel andere dingen aan de orde waren.

Ik miste echte aandacht, echte liefde, en kon mensen ook niets geven omdat ze geen aandacht voor mij hadden, en ik geen contact kon leggen...Ik was dus behoorlijk vereenzaamd en had enorm behoefte aan diepgang, contact leggen etc.

Dat is nu wel goed gekomen Jeugdzorg heeft niet mijn problemen opgelost, maar andere dingen waar ik misschien nog wat aan heb...

[ilse]

bugge schreef op 19-03-2004 @ 13:30:
Ik ging naar Jeugdzorg omdat ik me al tijden echt klote voelde. Toen het echt niet meer ging en ik dagelijks op school zat te janken en eigenlijk gewoon dood wilde, heb ik besloten er iets aan te doen. Ik kreeg toen les van een vrouw die ik wel tof vond en ik ging eerst met haar praten, maar ze kon me verder niet helpen en toen heeft zij voor mij jeugdzorg geregeld.

Bij jeugdzorg moest ik proberen zoveel mogelijk oorzaken aan te wijzen voor mijn sombere gevoel en ik dacht de situatie thuis, verloren contact met mijn broers, vrienden die me in de steek lieten en het verwerken van de dood van een vriend (al jaren geleden). Hier hebben we veel over gepraat maar later, toen ik bij jeugdzorg weg was, bleek dat er eigenlijk heel andere dingen aan de orde waren.

Ik miste echte aandacht, echte liefde, en kon mensen ook niets geven omdat ze geen aandacht voor mij hadden, en ik geen contact kon leggen...Ik was dus behoorlijk vereenzaamd en had enorm behoefte aan diepgang, contact leggen etc.


Dat is nu wel goed gekomen Jeugdzorg heeft niet mijn problemen opgelost, maar andere dingen waar ik misschien nog wat aan heb...

wow, als ik dit lees herken ik me er supergoed in. het is bij mij wel anders, maar op een of andere manier het gevoel... \

Nou bij mij was het om een onmogelijke liefde Daardoor is alles aan het rollen gegaan en zijn heeeeel diep weggestopte gevoelens bovengekomen(last van jongens; heel erg gepest; overlijden familieleden snel achter elkaar). Toen kreeg ik AM en toem moest ik naar jeugzorg. Toen ben ik gestopt en nou is er nog steeds nix verandert. Behalve dat ik nie meer snij