wat is er mis met me?

[angel--1987]

ik vel em gewon zo kut de laatste tjid!
me beste vriendin is dood! en alle sis kut!
ik vind mezelf echt te lelijk en dik....
omdat ik em zo kut voel moet ik eten terwijl ik niet wil eten, dan krijg ik weer zo een vreetbui
ik kan mezelf dan neit meer beheersen.
en na die vreetbui voel ik me alleen nog kutter!

en als ik een leuek jongen ontmoet heb en hji emt mij wil afspreken dan verzin ik elke keer een smoes om niet te gaan!
terwjil ik wel wil gaa....maar durf niet
ben bang dat ze me lelijk vinden teerwijl ze me al gezien hebben met uitgaan enzo....

zijn er meer mensen die zich zo voelen of weten wat ik eraan kan doen!
want word echt gek hier1 mijn leven is echt niet leuk meer...

Je geeft zelf al een mogelijke reden voor dat je je kut voelt: je beste vriendin is dood. Probeer er met iemand over te praten (je ouders, een leerkracht, je mentor, de vertrouwenspersoon op school, je huisarts, de buurvrouw, een oom of een tante, ...), blijf er iig niet zelf mee zitten.

[Quiana]

Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die zich hierin kunnen herkennen...

Kun je er met anderen over praten, over je beste vriendin?
Ik weet natuurlijk niet hoe het precies zat ed, maar ik neem
aan dat er ook wel andere mensen zijn die haar ook hebben
verloren, en waarmee je dus iig kan praten, je hart uit kunt
storten...?

Door niet te (willen) eten, is de kans dat je een vreetbui krijgt
groter dan wanneer je wél eet... Dat is iig mijn ervaring ermee.
Als je jezelf te dik vindt, probeer dan op een gezonde manier
te lijnen. Door te stoppen met eten, val je misschien wel heel
snel wat af, maar als je weer gaat eten (en op een gegeven
moment zal dat wel moeten), komt het er ook weer razendsnel
aan... Om nog maar te zwijgen over wat 't verder met je lichaam
en jou doet ed..

Het lijkt me iig belangrijk dat je hier niet in je eentje mee blijft
zitten: praat er met iemand (vriend(in), ouders, mentor, iemand
anders bij wie je terecht kunt?) over... Misschien lucht het iig
op dat je erover kunt praten, en kan die ander je ook steunen
en/of helpen oid..

Nou dit zijn toch wel de meeste kenmerken die op een echte puber lijken . velen hier zullen zich Daarom wel in jou herkenne. Tuurlijk zijn het niet alleen alle daagse problemen(van die vriendin bijv.) er komt een tijd dat ook jij de leuke dingen inziet en dat komt waarschijnlijk als je iets ouder bent(jaja ik moet nix zeggen ). Soms moet je je gewoon even rot voelen. En als je je niet rot wilt voelen maar het gevoel gaat niet over zul je er toch echt iets aan moeten doen. Je hebt bijv. een laag zelfbeeld, ga eerst eens bij jezelf na hoe dat komt, sinds wanneer en wat je er zelf aan kunt doen. Praat er dan eens met iemand over als je daar behoefte aan hebt(familie vrienden en evt. iemand op school). Het lucht echt op, en als je er echt verder mee wil is proffessionele hulp altijd een oplossing! Sterkte ermee

[Snow White]

Ik denk dat je je boven alles heel erg verdrietig voelt en ook heel alleen. Je denkt dat je de enige bent, maar geloof me; echt niet....Ik denk dat er zoveel mensen zijn die dit herkennen, en ook graag misschien erover willen praten maar dat net als jij niet doen.

Je probeert je gevoel 'weg te eten' of te zorgen dat je je verdriet niet voelt door je te focussen op je gewicht of niet te eten.
Dat hebben heel veel mensen.
Je voelt je uit het veld geslagen en dat is heel logisch denk ik. Je bent je vriendin verloren, dat is een hele zware klap.

Het is denk ik goed om je gevoelens op papier te zetten, te praten met iemand die vertrouwd. Je hóeft hier niet alleen mee te blijven rondlopen!

Sterkte
van Snowy

[littlegurl]

Hej!!

Ja ik voel me ook zo. Dik, lelijk en ik voel me alsof ik helemaal niks waard ben. Ik onderneem geen leuke dingen meer, misschien omdat ik bang ben om gekwetst te raken, want als je uitgaat heb je toch een beetje kleding aan waarin je je postuur kan zien, dus voel je je altijd kwetsbaarder en als je dan een rotopmerking krijgt....
Wat je er aan moest doen....wist ik het maar. Praten schijnt te helpen, maar dat is makkelijker gezegt dan gedaan vind ik altijd. Ik weet niet of het bij jou echt erg is, want dat kan ik niet echt afleiden maar anders misschien professionele hulp?? Je hebt kans, als je dat nog niet hebt dat je een eetprobleem gaat ontwikkelen.
Ikzelf heb professionele hulp, omdat ik een eetprobleem heb en depressief ben.Maar heel veel sterkte!!!!!

[angel--1987]

hey hey
ik heb inderdaad nog geen professionlee hulp,
ik durf het niet....ik wil niet weer alles vertellen wat er ooit gebeurt is en hoe ik me voel...
volgens eenmeisje bji mij op school heb ik b.e.d. die eetstoornis.
maar ik weet het niet meer...
ik zaqt net te denken hoe fjin het zou zjin als ik niet meer hefde te leven...en dat ik dan weer bij me betse vriendin kan zjn
het zou gewoon beter zjin als zouik er niet meer zijn denk ik..