Binnenkort samenwonen

[Elmoo]

Hey allemaal,

Ik ga binnenkort (over ongeveer anderhalve maand) bij mijn vriend wonen, hij heeft een eigen huisje.
Ik heb nog niet eerder met iemand samengewoond (behalve dan met mn ouders )
Weet niet of hier al een topic over is hoor maar hebben jullie nog handige of leuke tips voor als je net samenwoont?

Alvast bedankt voor de reacties!

Jeetje, 17 en dan al samenwonen kvind het leuk voor je hoor, maar nee sorry, kheb geen tips voor je

succes en veel plezier in ieder geval

[Elmoo]

-nurvana- schreef op 10-06-2004 @ 19:05 :
Jeetje, 17 en dan al samenwonen kvind het leuk voor je hoor, maar nee sorry, kheb geen tips voor je

succes en veel plezier in ieder geval

Tnx En ben dan net 18 hoor

*wacht op reactie van bv Andijvie*

Ik denk dat je vooral goed met elkaar moet praten over de financiën etc. Dat is even het eerste wat mij te binnen schiet.

Loontjuh schreef op 10-06-2004 @ 19:16 :
*wacht op reactie van bv Andijvie*

Ik zag de titel en dacht meteen:'Ohh, hier móet ik reageren,'

Ik woon nu ongeveer twee jaar samen, geloof ik... Vanaf m'n 17de dus. Mijn vriend woonde eerst alleen in een studio (= één kamer met keukentje erin en badkamer erbij), vrij klein. Ik kwam er bij en dat was natuurlijk wennen. We moesten in het begin echt aan elkaar wennen. Ik had mijn manieren, hij de zijne. Dus vooral de eerste maand heel erg aan elkaars manieren wennen, bij elkaar logeren is toch heel anders namelijk. In het begin dus ook wel eens ruzie, best flink ook wel eens. Daar moet je doorheen, het hoort er een beetje bij imo Wen aan elkaar, bespreek elkaars gewoonten als het nodig is.
Dat was voor ons eigenlijk het grootste 'probleem'.
Zorg in het begin ook dat je dingen voor jezelf vindt, wees niet te afhankelijk van elkaar. Mijn vriend en ik werden in het begin wel gedwongen samen dingen te doen, of in ieder geval véél rekening met elkaar te houden (als de een wil slapen en de ander muziek wil luisteren in dezelfde kamer... dan moet iemand kiezen...), maar uiteindelijk konden we daar heel goed mee om gaan.
Verder... *denkt* Ja, verder veranderde er voor mij/ons weinig. We verdeelden de huishoudelijke taken en geldzaken (ik betaal álle boodschappen en andere huishoudelijke dingen, hij de huur bv, in verhouding klopt dat ongeveer wel).

Ik heb nu 1,5 jaar met mijn vriend, waarvan we nu ongeveer 8 maanden samenwonen. Hij woonde al op zichzelf en toen hij uit zijn flat moest omdat die gerenoveerd werd, zijn we samen op andere huurhuizen gaan reageren. Voor het eerste huis waarop we reageerden, hadden we veel te weinig punten. Dus we dachten gelijk, dit word niks! Dit word weer een flatje. Maar nee hoor, het tweede huis waarop we hadden gereageerd konden we bezichtigen! Het was zelfs nog mooier dan de eerste! Een heel gezellig rijtjeshuis, leuke buren enzo. Gelijk wisten we, dit is em! Wij moesten ook alles opnieuw verven en behangen enzo, maar dat ging zonder problemen. Allebei hadden we ongeveer dezelfde mening over de kleuren, en als de een het niet leuk vind, zochten we iets anders. We hebben een gezamenlijke rekening waar we elke maand een vast bedrag naar toe storten en daar worden alle rekeningen van betaald en de boodschappen. Verder hebben we allebei onze eigen rekening.

Gelijk in het begin ging het hardstikke goed, geen ruzies, geen problemen enz. En nog steeds gaat het perfect, we doen eigenlijk alles met z'n tweeen. We koken vaak gezamenlijk, hij ruimt soms een beetje op en ik maak 1x in de week alles schoon.
Tuurlijk hebben we weleens kleine meningsverschillen (bijv. naar welke tv-programma we willen kijken, hij die, ik een ander) maar daar komen we altijd wel uit. En ja.. verder geen problemen eigenlijk! We zijn altijd bij elkaar, en dat vinden we heerlijk. Tuurlijk moeten we nu allebei op onze centen letten en daardoor zien we onze vrienden wel minder vaak, maar dat snappen ze wel gelukkig.

Samenwonen is heerlijk!!!!

Ja, geen haren in het doucheputje laten zitten, dan is het zo over.

[Drlove]

blehhh het idee al. Echt niet dat ik voor me 25ste samen ga wonen. samen wonen zuigt

Drlove schreef op 11-06-2004 @ 11:20 :
blehhh het idee al. Echt niet dat ik voor me 25ste samen ga wonen. samen wonen zuigt

Oh ja, jij weet er alles van he...

[Drlove]

iedereen zijn keus. Ik moet er niet aan denken, kan toch? ik ben na 2 dagen het al zat, en dan wil ik ff alleen chillen. niet heel de dag dat gezeur om me heen. niet elke nacht in bed met dezelfde vrouw. Mag ik een teiltje?

maar dat andere mensen er anders over denken, mij best.

[Sade]

Ik woon niet samen, vind me zelf ook nog niet oud genoeg om samen te wonen, maar ik zou wel heel graag willen weten hoe het is om echt 24/7 bij elkaar te zijn.
Ik kan je dus geen tips geven.

Lucky bastard

[ZerO]

Vraag jezelf maar eens goed af of je hier wel klaar voor bent, het lijkt allemaal leuk en aardig maar het heeft ook minder leuke kanten

Sade schreef op 11-06-2004 @ 13:36 :
Ik woon niet samen, vind me zelf ook nog niet oud genoeg om samen te wonen, maar ik zou wel heel graag willen weten hoe het is om echt 24/7 bij elkaar te zijn.
Ik kan je dus geen tips geven.

Lucky bastard

24/7 op elkaars lip lijkt me niets, eigen dingen doen 'samen' is fijn.
(Mijn vriend werkt zo'n 12 uur per dag, 7 dagen per week, veel dus, ik zie hem dus niet heel veel, 's ochtends even en 's avonds weer. En vakanties doen we dingetjes samen, maar ook nooit 24/7...)

Mja. Allereerst ben en blijf ik van mening dat het altijd beter is om voor je samen gaat wonen al op jezelf gewoond te hebben, zodat je die zelfstandigheid al kent.

Andijvie noemt bij hun 'problemen' alleen het wennen aan elkaar, maar als ik het me goed herinner was zij, een soort van gedwongen, al heel erg zelfstandig voor ze bij haar vriend ging wonen.

Ik weet niet hoe dat bij jou zit, of je al op jezelf gewoond hebt? En zo niet, wat thuis allemaal doet. Doe je elke dag iets aan het huishouden, kook je vaak, heb je zelf de verantwoordelijkheid over jouw financiële zaken.

Als dat allemaal niet het geval is, denk ik namelijk dat dat ook nog behoorlijk wennen zal zijn. Het is toch een hoop werk hoor, een huis een beetje netjes houden en dat echt allemaal zelf moeten doen. Ik moest ook echt heel erg wennen aan alle geldzaken die ik zelf moest regelen. Ineens zoveel rekening houden met wat ik wel en niet uit kon geven, heel goed opletten wat ik kocht en daarbij ineens alle vaste lasten op mijn eigen dak. Telefoonrekening, gas&licht, huur, verzekering etc. Schat dat niet te licht in want het kost je gewoon een hoop tijd (& geld).

Je zegt verder dat je bij hem gaat wonen. Let er dan wel op dat het ook jouw huisje wordt. Ik begrijp dat hij er dus al woont, het zal daarmee ook helemaal zijn plekje zijn nu. Ik denk dat het goed is de indeling een beetje te veranderen en zo jouw spullen echt lekker te integreren met de zijne. Gewoon, zorgen dat jij je daar ook écht thuis voelt en er ruimte is voor wat jij mooi en prettig vind. En ja, verder wat Andijvie al heeft opgenoemd.

Eigenlijk heb ik geen enkel verstand verder van samenwonen hoor.

Dusjcrib schreef op 11-06-2004 @ 14:33 :

Andijvie noemt bij hun 'problemen' alleen het wennen aan elkaar, maar als ik het me goed herinner was zij, een soort van gedwongen, al heel erg zelfstandig voor ze bij haar vriend ging wonen.

Ja, klopt. Als je niet gewend bent om dingen thuis te doen, of om bijvoorbeeld al alleen te zijn (lijkt me heel belangrijk dat je alleen kan zijn namelijk) dan lijkt het me ook beter dat eerst zelf allemaal uit te vinden in een eigen kamer/huisje. Wen aan het op jezelf zijn.

[Chimera]

Elmoo schreef op 10-06-2004 @ 18:30 :
Weet niet of hier al een topic over is hoor maar hebben jullie nog handige of leuke tips voor als je net samenwoont?

Tip 1): Doe het niet.

Tip 2): Mocht je Tip 1 in de wind slaan, hou er dan rekening mee dat die relatie behoorlijk eindig is, en zorg dat je ouders niet je kamer gaan verhuren.

Chimera schreef op 11-06-2004 @ 14:52 :
Tip 1): Doe het niet.

Tip 2): Mocht je Tip 1 in de wind slaan, hou er dan rekening mee dat die relatie behoorlijk eindig is, en zorg dat je ouders niet je kamer gaan verhuren.

.. leg uit?

[Chimera]

Andijvie schreef op 11-06-2004 @ 14:53 :
.. leg uit?

Ik snap niet dat d'r ouders d'r geen stokje voor steken maargoed.

Zoals Duskcrib al zei: als je geen ervaring hebt met alleenwonen, en dus alles nog moet leren, lijdt dit geheid tot problemen. Waarschijnlijk wordt hij d'r binnen de kortste keren gek van half haar vaderfiguur te worden.

Daarnaast is ze 17, en op die leeftijd is je huidige vriend over 't algemeen niet die persoon waar je de rest van je leven mee samen bent. Samenwonen is een hele grote stap met een hele grote impact. Ze moet nog gaan studeren, dan veranderen d'r ook erg veel dingen, en de kans dat hun relatie overeind blijft is gewoon erg klein.

Chimera schreef op 11-06-2004 @ 14:56 :
Ik snap niet dat d'r ouders d'r geen stokje voor steken maargoed.

Zoals Duskcrib al zei: als je geen ervaring hebt met alleenwonen, en dus alles nog moet leren, lijdt dit geheid tot problemen. Waarschijnlijk wordt hij d'r binnen de kortste keren gek van half haar vaderfiguur te worden.

Daarnaast is ze 17, en op die leeftijd is je huidige vriend over 't algemeen niet die persoon waar je de rest van je leven mee samen bent. Samenwonen is een hele grote stap met een hele grote impact. Ze moet nog gaan studeren, dan veranderen d'r ook erg veel dingen, en de kans dat hun relatie overeind blijft is gewoon erg klein.

Dat vind ik ook wel weer heel erg ver gaan. Ik denk niet dat samenwonen meteen de hele relatie op het spel zit. Ik vind het lijken alsof jij dit puur baseert op bepaalde ervaringen aan jouw kant (correct me if I'm wrong). Lang niet in elke relatie zal de jongen een half vaderfiguur zijn/worden voor het meisje.

Maar goed, ik zou het inderdaad ook niet doen. Ik zou graag met mijn vriend samenwonen hoor, maar ik denk dat ik qua persoonlijke ontwikkeling nog niet in staat ben om dan even onafhankelijk te blijven als ik nu ben. Ik heb nog een hoop te leren wat dat betreft en daarbij geen enkele haast. Ik wil eerst hem, zonder samen te wonen, alle vrijheid kunnen geven die hij nodig heeft en daarbij zelf gewoon verder ontwikkelt zijn in mijn persoonlijkheid. Hij is op veel gebieden gewoon een stuk zelfstandiger en heeft veel minder nodig van anderen. Dat is denk ik het verschil wat een relatie zou kunnen nekken wanneer je samen gaat wonen. Als dergelijke dingen echter totaal niet aan de orde zijn, hoeft het geen probleem te vormen en kan wennen genoeg zijn.

En nou ja. Ik heb nog een heel leven om bij hem te zijn. Dan doe ik liever eerst andere ervaringen op die niet meer mogelijk zijn wanneer ik samen met hem woon (zoals het op jezelf wonen), daarna komen die verdere stappen wel weer.

poe wat jong, toen ik voor de eerste keer ging samen wonen was de relatie met een half jaartje over, voornamelijk omdat mijn ex totaal geen kaas had gegeten van huishoudelijke taken, die ik wel kon, hetgeen resulteerde dat ik alles deed.
Bovendien was het idd te klein en zaten we 24/7 op elkaars lip, zonder kans op afzondering.

Maar laat je niet tegenhouden, voor hetzelfde geld werkt het voor jullie wel, kans acht ik klein maar toch succes

Op je 18e samenwonen? k hoop voor je dat het binnen 2 jaar uit is... ik zou nog eventjes een paar jaar genieten van je vrijheid

bertbart schreef op 11-06-2004 @ 15:09 :
Op je 18e samenwonen? k hoop voor je dat het binnen 2 jaar uit is... ik zou nog eventjes een paar jaar genieten van je vrijheid

Dat vind ik dan weer zulke onzinnige opmerkingen. Van welke vrijheid zou samenwonen je dan beroven?

[Marcade]

Dusjcrib schreef op 11-06-2004 @ 15:10 :
Dat vind ik dan weer zulke onzinnige opmerkingen. Van welke vrijheid zou samenwonen je dan beroven?

Vervelende opmerkingen van je vriendin als je halfnaakt op de bank zit een pornofilm te kijken met een hand in je broek terwijl je op het gekreun van de film zit mee te ruften en boeren te laten.

Dusjcrib schreef op 11-06-2004 @ 15:10 :
Dat vind ik dan weer zulke onzinnige opmerkingen. Van welke vrijheid zou samenwonen je dan beroven?

Jah absoluut! Minder uitgaan, minder vaak met je vriendennen kunnen afspreken, continue rekening houden met je vriend in alles wat je doet!

[Plusmarktboy]

bertbart schreef op 11-06-2004 @ 15:14 :
Jah absoluut! Minder uitgaan, minder vaak met je vriendennen kunnen afspreken, continue rekening houden met je vriend in alles wat je doet!

ben het niet helemaal met je eens bertbart.. het ligt uiteraard eraan met wie je samenwoon en hoeveel je betaal. Ik woon toevallig samen en betaal geen huur.. en dat gaat uitstekend !

[Chimera]

Dusjcrib schreef op 11-06-2004 @ 15:06 :
Dat vind ik ook wel weer heel erg ver gaan. Ik denk niet dat samenwonen meteen de hele relatie op het spel zit. Ik vind het lijken alsof jij dit puur baseert op bepaalde ervaringen aan jouw kant (correct me if I'm wrong). Lang niet in elke relatie zal de jongen een half vaderfiguur zijn/worden voor het meisje.

Dat klopt. De kans is aanwezig dat het prima gaat, maar dan moet je wel HEEL erg compatible zijn. Het ligt in mijn geval ook aan m'n karakter, ik heb heel erg m'n eigen dingen en vrijheden nodig.

Als ij denkt dat 't goed gaat, go for it, niet mijn probleem. Maar als ik kijk naar die mensen in mijn omgeving die wel zijn gaan samenwonen op een dergelijke leeftijd, die ik dat het meestal toch gewoon misgaat.

[Chimera]

Plusmarktboy schreef op 11-06-2004 @ 15:22 :
Ik woon toevallig samen en betaal geen huur..

Dan woon je dus niet samen.

Marcade schreef op 11-06-2004 @ 15:13 :
Vervelende opmerkingen van je vriendin als je halfnaakt op de bank zit een pornofilm te kijken met een hand in je broek terwijl je op het gekreun van de film zit mee te ruften en boeren te laten.

je vergeet de zak doritos en een flesje bier

bertbart schreef op 11-06-2004 @ 15:14 :
Jah absoluut! Minder uitgaan, minder vaak met je vriendennen kunnen afspreken, continue rekening houden met je vriend in alles wat je doet!

Dat is maar net hoe je relatie in elkaar zit. Als je dat laat gebeuren, dan ben je die vrijheid kwijt ja. Maar verder denk ik dat mijn vrijheid wat dat betreft juist zou vergroten wanneer ik samen zou wonen met mijn vriend. Rekening houden met elkaar doe je sowieso in een relatie en dat doe je wanneer je in hetzelfde huis woont natuurlijk wel iets meer, maar dat geldt voor elke huisgenoot.

Ik zou echt juist meer tijd hebben voor vriendinnen en dergelijke hoor, zou ik samenwonen.

[koekiemonstertje]

Samenwonen... neeee voorlopig echt nog niet! Eerst lekker zelf een huisje/kamertje en als ik 25 ben komt dat wel eens...

Marcade schreef op 11-06-2004 @ 15:13 :
Vervelende opmerkingen van je vriendin als je halfnaakt op de bank zit een pornofilm te kijken met een hand in je broek terwijl je op het gekreun van de film zit mee te ruften en boeren te laten.

Oh. Dat doet mijn vriend al, en we wonen niet eens samen Ik vind em alleen maar schattig dan.

[Marcade]

Dusjcrib schreef op 11-06-2004 @ 15:32 :
Oh. Dat doet mijn vriend al, en we wonen niet eens samen Ik vind em alleen maar schattig dan.

Dat is over 20 jaar wel anders

Marcade schreef op 11-06-2004 @ 15:35 :
Dat is over 20 jaar wel anders

Haha. Dikke kans inderdaad

Chimera schreef op 11-06-2004 @ 15:25 :
Dan woon je dus niet samen.

Dan parasiteer je op je vriendin.

bertbart schreef op 11-06-2004 @ 15:14 :
Jah absoluut! Minder uitgaan, minder vaak met je vriendennen kunnen afspreken, continue rekening houden met je vriend in alles wat je doet!

Denk je dat je dat niet meer kunt doen als je samenwoont?

Ontopic: ik ga ook samenwonen niet alleen met mn vriend maar met nog een jongen, met ons drietjes in een appartement, lijkt me erg gezellig.

[Gothic]

Krummeltje schreef op 11-06-2004 @ 17:01 :
Ontopic: ik ga ook samenwonen niet alleen met mn vriend maar met nog een jongen, met ons drietjes in een appartement, lijkt me erg gezellig.

Ow god, met 3 dat gaat gewoon bijna nooit goed... Vertel na een jaar samenwonen nog eens hoe het gaat.

[Drlove]

welke jongen wil in vredes naam samen met een meisje en haar vriend samen wonen? damn zeg.

Gothic schreef op 11-06-2004 @ 17:33 :
Ow god, met 3 dat gaat gewoon bijna nooit goed... Vertel na een jaar samenwonen nog eens hoe het gaat.

Ach, we zien wel. Het is een begin.

Drlove schreef op 11-06-2004 @ 17:59 :
welke jongen wil in vredes naam samen met een meisje en haar vriend samen wonen? damn zeg.

Een goede vriend van ons beiden? Wat is er nou zo raar aan?

[Zero-Zero]

vindik niet raar hoor

[Spacemonkey]

Een goeie vriendin van mij is nu 17 en woont nu denk ik zo'n half jaar (misschien iets langer) samen met haar vriend. Die is nu denk ik 19...

Gaat prima, ze zijn dan ook niet 24/7 bij ekaar. Haar vriend zit in Amsterdam op school, dat is vanaf waar ze wonen een paar uurtjes treinen. Zijn ouders wonen daar en als hij vroeg naar school moet ofzo blijft hij daar slapen.. Vinden ze volgens mij beide af en toe neit zo erg..

Het huishouden bij hun is wel één grote ramp.. en het is echt maar een heeeeel klein huisje, dus houdt het een beetje bij enz

ik denk dat je het vooral heel goed met de centen moet regelen, zodat je daar geen ruzie over kan krijgen. neem zoals CrazyMoon zegt samen een gezamelijke rekening waar je ieder elke maand een bepaald bedrag op stort voor gezamelijke dingen zoals huur, rekeningen, boodschappen.
verder lijkt het me handig om de klusjes wat te verdelen in huis, zodat je ook geen ruzie daarover krijgt
en verder moet je veel rekening houden met elkaar. als je allebei op hetzelfde tijdstip iets wilt nemen, laat de een het dan kijken en de ander het opnemen ofzo
verder laat hem ook eens gewoon een jongens avondje hebben enjij je meidenavond. zeur niet te veel over kleine dingen, doe ook nog dingen apart, maar zorg wel dat jullie ook nog een aantal avonden gewoon samen zijn

veel plezier!!!!

[Shitonya]

Drlove schreef op 11-06-2004 @ 17:59 :
welke jongen wil in vredes naam samen met een meisje en haar vriend samen wonen? damn zeg.

Hier ben ik het mee eens, dit kan moeilijk lang goed gaan...


On topic: 17 jaar en dan al samenwonen Het kan goed gaan, maar toch...
Veel "plezier" en geluk in ieder geval.
Een tip: je ziet elkaar nu elke dag en dat kan snel saai worden of je aan elkaar irriteren. Probeer het "spannend" te houden. En kleine ruzies en ergernissen te voorkomen

[MissBi@tch]

ik ben 20 en woon nu ongever een jaartje bij mijn vriend en zn ouders in (wegens het gezeik en de problemen met mn moeder en omdat we bij elkaar wilden zijn)
inmiddels is het contact met mn moeder weer goed mara ik ben hier nu toch meer thuis ... 3mnd geleden zijn we verhuisd (zijn ouders kochten een supergroot huis...)
en hier hebben we de ruimte..
ga dus neit trug naar mijn moeder...

maar goed tis ook een soort samenwonen met alle irritaties erbij want ja soms wil ik maar al te graag dat ie ff ophoepelt uit mn gezicht maar goed..
dat heeft ook te maken met t feit dat zn ouders soms net iets teveel op onze lip zitten zich bemoeien met ons en me irriteren..
bv de was zij gebruikt keigoedkoop wasmiddel en heb al zoooo vaak gehad dat mn kleren helemaal grauw werden of dta dingen krompen en dan hangt ze ze ook nog aan de twee punten van een truitje aan de waslijn en daar heb je weer een ruzie omdat ik zoiets heb van mens laat me dat zelf dan doen...

dus ik wil a.s.a.p. onze eigen woning..
hopen dat mn vriend snel een contract voro onbep. tijd heeft dan gaan we kijken voor een koopwoning!

maarre jij alvast heel veel plezier !!!

[Elmoo]

Voor de mensjes die wat rare opmerkingen maakten (zoals 'ik hoop voor je dat het binnen twee jaar uit is' en 'dat haar ouders er geen stokje voor steken'...
Ik ben tegen die tijd bijna 2 jaar samen met mijn vriend en heb het samenwoongebeuren echt wel goed doordacht. Ook kan ik er nu normaal met mijn ouders over praten. Eerst waren ze wat geschrokken maar kan er nu goed over praten met ze.
En wat mijn studie betreft: ik leer gewoon verder, dat is allemaal al geregeld en financieel is het ook helemaal geen probleem.
Ik ben er gewoon klaar voor nu. De een is er nog niet klaar voor als ze 28 is en de ander al als ze 18 is. Zo gaat dat gewoon, that's life

Klaar zijn om samen te wonen heeft weinig te maken met ervaring opdoen met het alleen wonen.

Mijn oom en zijn vrouw zijn pas geleden gescheiden na een jarenlang huwelijk. Ineens is hij een 40-jarige man die nog nooit in zijn leven alleen iin een huis heeft gewoond.

Ik blijf gewoon van mening dat het voor je persoonlijke ontwikkeling en voor het echt kunnen genieten van het samenwonen onmisbaar is om te weten en te ervaren hoe het is om helemaal alleen in een huis te wonen waar jijzelf de enige bent die er voor je is.

[Elmoo]

Dusjcrib schreef op 12-06-2004 @ 15:35 :
Klaar zijn om samen te wonen heeft weinig te maken met ervaring opdoen met het alleen wonen.

Mijn oom en zijn vrouw zijn pas geleden gescheiden na een jarenlang huwelijk. Ineens is hij een 40-jarige man die nog nooit in zijn leven alleen iin een huis heeft gewoond.

Ik blijf gewoon van mening dat het voor je persoonlijke ontwikkeling en voor het echt kunnen genieten van het samenwonen onmisbaar is om te weten en te ervaren hoe het is om helemaal alleen in een huis te wonen waar jijzelf de enige bent die er voor je is.

Jij jou mening, ik de mijne. Ik ben zo van plan gelukkig te worden en lang van elkaar te genieten. Onze relatie heeft al heel wat probleempjes moeten doorstaan en daardoor zijn we alleen nog maar dichter naar elkaar toe gegroeid. Het voelt goed en ik kijk er onwijs naar uit

[Loesje]

MissBi@tch schreef op 12-06-2004 @ 14:31 :


dus ik wil a.s.a.p. onze eigen woning..
hopen dat mn vriend snel een contract voro onbep. tijd heeft dan gaan we kijken voor een koopwoning!

Okée samen wonen dat is 1 ding. Maar een huis kopen, das toch net weer iets anders. Weet heel goed wat je doet, want als het uitgaat zit je nog wel aan zo'n huis vast.

[Elmoo]

P.s Ik vroeg trouwens om leuke en handige tips
Voor degene die dat al hebben gedaan, tnx!

Elmoo schreef op 12-06-2004 @ 15:43 :
Jij jou mening, ik de mijne. Ik ben zo van plan gelukkig te worden en lang van elkaar te genieten. Onze relatie heeft al heel wat probleempjes moeten doorstaan en daardoor zijn we alleen nog maar dichter naar elkaar toe gegroeid. Het voelt goed en ik kijk er onwijs naar uit

Nou, ik wens je hoe dan ook heel erg veel plezier hoor en ik hoop echt dat het niet tegen zal vallen.

Je zult ook wel begrijpen dat het voor mensen die het om zich heen alleen nog maar mis hebben zien gaan met gaan samenwonen op de manier die jij nu doet, erg skeptisch zijn.

Weggaan uit je ouderlijk huis is gewoon zoveel meer dan alleen maar niet meer bij je ouders wonen. Je kunt het geluk hebben dat het bij jullie gewoon heel goed gaat hoor, dat er geen stress bij komt kijken want dan ontstaan er natuurlijk veel minder spanningen. Ik heb in 1 huis gewoond met een stelletje en rond dat huis was gewoon heel erg veel stress, dat had echt een naar effect op hun relatie. En twee anderen die samen gingen wonen direct vanuit het ouderlijk huis, wat de relatie echt bijna de kop heeft gekost. Zij is weer thuis gaan wonen en nu werkt het pas weer :/

Het is imo op die leeftijd gewoon een heel ander soort stap dan op je 25e ofzo. 17, dan ga je je gewoon nog zo ontwikkelen. Ik hoop echt dat dat goed gaat komen voor jullie

Hey, dat is toevallig, ik ga binnenkort ook samenwonen en trek bij mijn vriend in. Mijn eerste tip is: trek je niets aan van commentaar van anderen over bijv. dat je nog zo jong bent. Ik heb zelf nogal veel commentaar gekregen op onze relatie en het samenwonen omdat ik pas 19 ben en mijn vriend 35. Maar een buitenstaander kan hier echt niet over oordelen. Iemand die mij kent weet dat ik geen doorsnee 19-jarige ben. En dat ik bewust mijn keuzes maak.

Verdere tips: zorg voor een eigen plekje in huis, voor als je je wil terugtrekken. En ook: spreek samen een dag af om echt samen door te brengen maar spreek ook een dag af die voor jezelf is.

Ik ben van plan ook zelf dingen te gaan ondernemen want ik wil absoluut niet afhankelijk zijn.

Ik ben nu al ongeveer 4 tot 5 dagen per week bij mijn vriend dus we hoeven niet echt meer te wennen aan elkaars ritme en aan bijv. het samenkoken en boodschappen doen. Dat gaat onderhand wel goed.

In ieder geval veel succes