Samenwonen, wel of toch juist niet?

Dag lieve mensen,

Ik ben hier alweer een hele tijd niet meer geweest, maar ik heb even raad nodig van mensen die onbevooroordeeld zijn.
Het zit namelijk zo. Mijn vriend en ik zijn nu bijna 18 maanden samen, hebben beide een drukke studie en hij woont in Utrecht en ik in Amsterdam. We zijn 21 (ik) en 20 (alhoewel beide binnenkort een jaartje ouder), dus nog wel best jong, maar we hebben het plan opgevat om te gaan samenwonen. Wijzelf vinden dat een fantastisch idee, maar mijn vader laat duidelijk merken dat hij de tijd daarvoor nog niet rijp vindt. Hij vindt ons (vnl. hem) nog wat te jong en hij vindt vooral dat ik al te 'volwassen' leef en niet genoeg leuke dingen meer doe met vriendinnen buiten mijn vriendje. Nu heb ik anderhalf jaar (voordat ik mijn vriend ontmoette) flink gefeest en gedaan en hoef ik dat niet heel erg meer, al ben ik het deels met mijn vader eens dat ik wat meer zou willen doen met vriendinnen. Het probleem is alleen dat mijn vriend en ik elkaar dan niet zien op zo'n avond omdat we daarvoor te ver van elkaar afwonen en dan is het lastig om te zeggen: goh ik eet met jou, maar daarna ga ik ervandoor en ik ben laat thuis. Naar mijn idee zal dit juist makkelijker zijn als we samenwonen, omdat het dan het huis is van ons allebei en je samen een plek van thuiskomen hebt (en met elkaar gaat slapen en weer opstaat). Natuurlijk moet je dan ook tijd voor elkaar vrijmaken, maar ik denk dat dat mij (en ook hem) wel meer vrijheid geeft in dat opzicht. Mijn vader vindt dat het niet erg is als je elkaar af en toe een dagje niet ziet, maar mijn vriend en ik zien elkaar wel graag vaak.
Nu zou ik graag van jullie willen weten wat jullie daarvan vinden. Het zou natuurlijk kunnen dat ik (toch na 18 maanden) nog door een roze wolk kijk al heb ik dat idee van niet. Ik wil ook niet mijn relatie ermee verpesten, maar ik wil ook niet mijn relatie laten verpesten doordat we niet samenwonen, wel meer zonder elkaar gaan doen (én we krijgen het beide drukker vanwege onderzoek doen en co-schappen) en dat het dan daardoor kapot gaat.

Dankjulliewel!

Liefs!

Ik vind dat het de beslissing is van jou en jouw vriend. Als het voor jullie beiden goed voelt om samen te gaan wonen, dan moet je dat vooral doen. Jouw vader bedoelt het natuurlijk harstikke goed, maar be fair: Hij weet natuurlijk niet alles van jouw relatie met je vriend en kan alleen maar zijn mening als buitenstaander geven.

Ik zou zeggen: Ga ervoor. Jullie willen het allebei en ik denk inderdaad dat het wel makkelijker wordt als jullie samenwonen. Op dit moment moeten jullie namelijk kiezen. Of bij jouw vriend zijn, of bij je vrienden. Als je samenwoont kun je makkelijker een avond weggaan zonder dat je echt quality time met je vriend moet opgeven.

Ik heb ook een tijd een relatie gehad met iemand die 2 uur bij mij vandaan woonde, en we zagen elkaar alleen in het weekend. Dat betekende dus dat ik ieder weekend moest kiezen tussen hem en mijn vrienden. En de keren dat ik dan bij vrienden bleef, betekende het dus dat ik hem 2 weken niet zag. Als we samen hadden gewoond dan had ik niet steeds voor die keuze gestaan omdat ik dan sowieso veel meer tijd met hem door zou brengen. Dus ik begrijp jouw verhaal heel goed.

Gewoon doen.

lise_smiles schreef:

al ben ik het deels met mijn vader eens dat ik wat meer zou willen doen met vriendinnen. Het probleem is alleen dat mijn vriend en ik elkaar dan niet zien op zo'n avond

Oh noez!



Ga maar samenwonen, dit is volgens mij al niet meer te redden.

[Mobius]

Freyja schreef:

Oh noez!



Ga maar samenwonen, dit is volgens mij al niet meer te redden.

Exact wat ik dacht!

[Malossi]

Gewoon samenwonen. Dan leef je wat meer samen met je vriend en kun je dus makkelijker dingen met vriendinnen gaan doen. Ik zeg: Ga ervoor.

[Iduna]

Ik vraag me af of je daadwerkelijk meer met je vriendinnen zou gaan doen, als jullie eenmaal samenwonen. De verleiding wordt (voor jullie) juist groter om alleen met elkaar om te gaan. Ik hoop van niet natuurlijk.

[miekmuis]

Iduna schreef:

Ik vraag me af of je daadwerkelijk meer met je vriendinnen zou gaan doen, als jullie eenmaal samenwonen. De verleiding wordt (voor jullie) juist groter om alleen met elkaar om te gaan. Ik hoop van niet natuurlijk.

Dat is dus precies wat ik me afvraag. Ik heb bij mezelf het idee, dat als ik ga samenwonen met mijn vriend, ik meer met vriendinnen ga ondernemen, omdat ik toch altijd weer thuiskom bij hem. Maar ik vraag me af of dat een naieve gedachte. Ervaring anyone?

[Luna]

@miekmuis: Hangt ervan af hoe je vriend is. Als die actief is en veel met vrienden doet zul jij dat ook met vriendinnen doen. Maar als hij veel thuis is, wil je hem ook niet alleen op de bank laten zitten, denk ik??

[bramxp]

volgens mij ben ik de eerst die van mening is dat het mischien nog iets te vroeg is

ik denk dat het mischien verstandig is te wachten met samen wonen tot jullie studies klaar zijn en een vast inkomen hebben

nog ff over die vriendinnen als je bang bent contact te verliezen plan je toch gewoon een girls-only nachtje in denk dat je vriend daar ook geen bezwaar op heeft kan hij ook iets leuks doen met zijn vrienden en zo ook weer contact onderhouden

ik heb gesproken

dit is enkelt maar mijn advies doe er mee wat je wilt desnoods stop je het direct in het ronde archief

Luna schreef:

@miekmuis: Hangt ervan af hoe je vriend is. Als die actief is en veel met vrienden doet zul jij dat ook met vriendinnen doen. Maar als hij veel thuis is, wil je hem ook niet alleen op de bank laten zitten, denk ik??

Meen je dat serieus? Mocht ik een vriend hebben die uit zichzelf nooit iets onderneemt, dan heeft die mooi pech... alsof ik thuis ga zitten omdat hij niks beters te doen heeft? Ik ga me echt niet schuldig voelen als hij dan op de bank zit; zo hij echt heel graag thuis is, dan vermaakt hij zich wel, en anders heeft ie een mooie motivatie om ook in de benen te komen.

[x-spekkie-x]

lise_smiles schreef:

al ben ik het deels met mijn vader eens dat ik wat meer zou willen doen met vriendinnen. Het probleem is alleen dat mijn vriend en ik elkaar dan niet zien op zo'n avond

Wat ik me afvraag, zie je je vriend nu elke dag/avond? En kun je geen avondje zonder hem? Dan denk ik dat als je samenwoont daar ook geen verandering in komt. Dan ben je juist blij dat je elkaar zo vaak ziet en doe je al helemaal geen moeite meer om er op uit te gaan.

Freyja schreef:

Meen je dat serieus? Mocht ik een vriend hebben die uit zichzelf nooit iets onderneemt, dan heeft die mooi pech... alsof ik thuis ga zitten omdat hij niks beters te doen heeft? Ik ga me echt niet schuldig voelen als hij dan op de bank zit; zo hij echt heel graag thuis is, dan vermaakt hij zich wel, en anders heeft ie een mooie motivatie om ook in de benen te komen.

Juist

[Nienna*]

Maar waar gaan jullie dan wonen? Als de een in Utrecht woont en de ander in Amsterdam, dan creëer je toch hetzelfde probleem, maar dan niet met elkaar maar met jullie vrienden? En als jij nu al zegt dat jij je vrienden eigenlijk te weinig ziet, dan werkt dat alleen maar in je nadeel.

[I C U]

A: het gaat erom wat jij wil, niet wat je vader ervan vindt. Hij kan alleen zijn mening geven en dat is natuurlijk prima, maar dat betekent niet dat het dan voor jou opgelost is.
Jullie zijn wat mij betreft niet te jong om samen te wonen, of iemand er klaar voor is of niet is iets wat ieder voor zich moet bepalen.

B: Naar mijn idee moet je prima een dag zonder je vriendje kunnen. Dat gaat verdomd goed, tenminste, bij ons wel.

C: Als je samen eet met je vriendje en gaat daarna de deur uit, lijkt me dat ook geen punt. Dan heb je iig samen gekookt en gegeten, ook heel gezellig.

D: Of je je vriendinnen meer ziet wanneer je samenwoont, betwijfel ik, omdat je dan waarschijnlijk ook heel veel redenen hebt om die afspraak toch nog even uit te stellen. Voordeel is wel dat je na zo'n afspraak bij vriendlief in bed kruipt wanneer je samenwoont, dat is nooit vervelend.

Conclusie: doe wat je zelf lekker vindt, maar verwaarloos de andere mensen om je heen niet

Dankjulliewel voor jullie reacties. Ik snap dat sommigen van jullie zo reageren, maar het is niet zo dat mijn vriend en ik elkaar elke dag/avond zien en daar niet zonder kunnen. We zien elkaar 6 van de 7 dagen iig wel eventjes (al is het maar dat we samen wakker worden en daarna beide de deur uit gaan). We zijn vaak 4 of 5 avonden samen. Het enige is dat door het gereis dingen wat minder te combineren zijn (zoals samen eten en daarna sporten met vriendinnen bv). Ik heb wel vaste vriendinnenavondjes en ga regelmatig met mensen eten, maar ik zou dat wel graag meer willen. Het is niet zo dat ik nu nooit iets met mijn vriendinnen doe en ik denk dat mijn vader dat ook wel weet, maar hij had misschien liever gezien (hoe gek dat misschien ook klinkt) dat ik een wat wildere studententijd zou hebben, al heb ik dat anderhalf jaar ook wel gehad , maarja.
Ik denk dat Miekmuis wel een beetje gelijk heeft. Als je vriend veel thuis zit zal jij niet 5 dagen per week de deur uit zijn, omdat hij anders alleen maar thuis zit. Maar ik denk wel dat als je zo'n vriend hebt en jij niet zo bent het misschien al voordat je gaat samenwonen niet zo klikt.
Ik heb het er met mijn vriend zelf over gehad, qua hoe we er allebei over denken en we waren het helemaal eens, dus dat is heel erg fijn. Het voordeel wordt voor mij toch echt dat ik niet meteen naar huis moet als ik met mijn vriend heb afgesproken, maar dat de plannen wat meer veranderbaar zijn.
Maar goed, als iemand nog ervaringen heeft, kom maar op!

[Luna]

Freyja schreef:

Meen je dat serieus? Mocht ik een vriend hebben die uit zichzelf nooit iets onderneemt, dan heeft die mooi pech... alsof ik thuis ga zitten omdat hij niks beters te doen heeft? Ik ga me echt niet schuldig voelen als hij dan op de bank zit; zo hij echt heel graag thuis is, dan vermaakt hij zich wel, en anders heeft ie een mooie motivatie om ook in de benen te komen.

ik zou nooit een vriend willen die niks te doen heeft dus voor mij geldt het niet.
Zelf ben ik over het algemeen weinig thuis en mijn vriendje ook. Maar ik kan me voorstellen dat je als stel een beetje dezelfde levensstijl hebt zegmaar.

Ik ben graag thuis en heb niet zoveel behoefte aan enorm veel sociale contacten naast contact op school, met familie en met mijn vriend. Ik ben daar meestal te moe voor en doe liever mijn eigen dingen. Heb er ook weinig tijd voor doordeweeks. Als ik de hele dag mensen om me heen heb gehad heb ik er 's Avonds weinig zin meer in. Lullig maar waar
Mijn vriend spreekt wel graag met zijn vrienden af en dat vind ik fijn voor hem, en dan zit ik doordeweeks ook vaak alleen thuis. Maar daardoor ben ik niet zielig hoor Vermaak me prima en vind het juist lekker om het huis voor mezelf te hebben. Maar ik ben dan ook niet 'niks aan het doen'. Alsof socializen met vrienden alleen 'iets doen' is?

Ik denk dat het in jullie geval wel makkelijk is om samen te wonen en als jullie dat graag willen dan doen jullie dat toch? De tijd zegt wel hoe het dan gaat, daar kan je van tevoren over speculeren maar daar schiet je niet zoveel mee op.
Vraag me zoals hiervoor eerder gezegd alleen wel af waar jullie dan gaan wonen, Utrecht of Amsterdam. En of 1 iemand dan niet de dupe is met lang moeten reizen naar school/werk?

[SiemdeCyper]

Je vader wil je vangen voordat je valt.