Help advies

[DR.Avalanche]

Hallo allemaal.

Nou ik heb heel lang getwijfeld of ik dit hier zou posten, veel mensen die ik ken komen hier ook en ik vroeg me af of dit dan niet een beetje vreemd is.
Maar het kan me nu eigenlijk niet zo heel veel meer schelen.

Ik heb nu 2 jaar een vriendin, waar ik ongelofelijk gelukkig mee ben geweest, en eigenlijk nog steeds. Alleen nu is het geval dat ze sinds vorige week maandag twijfelt, "of dit wel is wat ze wil", opzich is dat iets heel logisch wat ik me wel kan voorstellen (zij is per slot van rekening 17 en ben 19). Maar nu wist ze het weer, ze wou me terug en niets liever dan dat. Vrijdag hebben we het samen uitgepraat, en goed gemaakt dat was een fantastische avond, heel romantisch en we waren allebei dolgelukkig.

Dan nog even de reden dat ze twijfelt (ze zei dat het een opwelling was), dat wist ze niet. Ze wist in ieder geval niet of ze nog wel gelukkig was met mij, op deze manier in onze relatie. eerst vond ze dacht ze alles te beklemmend etc, en dat we te anders waren. Logische dingen opzich, (al kan ik wel zeggen dat ik absoluut 100% niet jalours ben, en geef haar alle vrijheid). en ja zoals uitgelegd, maandag wist ze het niet, dinsdag was het definitief nee, woensdag was het: "ik wil weer met je, alleen wil ik dit en dat" en donderdag wilde ze me terug zonder dat er ook maar iets veranderd, je ziet dat ze iedere dag een nieuwe mening had... wat ook niet betrouwbaar is.

Maar nu twijfelt ze sinds zaterdag weer (dus de dag na die super fijne vrijdag), en ik kan er niet meer tegen het doet zoveel pijn, ik had ook besloten om het uit te maken, en zodra ze weet wat ze wil, mij dat laat weten (mocht ze willen dat het goedkomt hoor ik wel van haar, en zo niet dan niet).
Om nog wat toe te voegen, dat was tijdens het uitgaan, ze ging op stap met een vriendin (die haar 2 jaar geleden kei hard had laten vallen, en ik heb vanwege haar mijn vriendin daar maanden lang mee moeten troosten, omdat ze dat heel erg vond)
Nu gaat ze dus weer met die vriendin op stap: ik denk: "ok, leuk voor haar" al ben ik wel bang dat ze me strax weer niet wil (wat dus ook uiteindelijk gebeurt zoals je al eerder hebt kunnen lezen).
Dus ik zocht haar even op tijdens het uit-gaan (ze wou ook min of meer per se apart uit vanavond), kom ik haar tegen ze is hartstikke dronken, wat ik best vervelend vond, want ik had en heb het er nog heel moeilijk mee omdat ik als de dood ben dat ze me weer niet meer zou willen, of wat dan ook het voelde gewoon niet goed, het was niet onschuldig... (ik hoop dat je me hier kunt volgen)
In ieder geval, ze reageert alsof ik een complete onbekende ben, er komt helemaal niets liefs uit, en ik raak een beetje in paniek... omdat ik al aan zag komen dat ze me niet meer wilde.

We praatte wat, maar ze leek niet in staat om zich te kunnen in- leven in mijn situatie, en mij te kunnen troosten, want wat ik uiteindelijk wilde was een knuffel en bevestiging... tenminste daarom ging ik even naar haar toe maar trof dit aan.

Maar ben ik nu stom bezig als ik het nog ooit opnieuw zou willen proberen, en is het stom van me geweest om haar op te zoeken....? Het lucht in ieder geval al een beetje op om dit geschreven te hebben, en ik wil weten hoe jullie er tegen aan kijken, want ik ben te erg in de war.

bedankt...

[SRV]

dumpen.

[*sunrise1986*]

Neem een tijdje afstand van elkaar en kijk dan wat jullie allebei willen. Laat haar met rust voor een tijdje. Dan kunnen jullie in tussentijd er allebei over nadenken en kijken hoe het leven zonder elkaar is.

[Nebel]

even afstand van elkaar nemen zodat zij en jij het op een rijtje kunnen zetten, kijken wat je dan voor elkaar voelt, of je elkaar gemist hebt, wat je voelt als je haar ziet/zij jou ziet.. (en even geen contact hebben in die tussentijd)

[annetjuh]

Joosum schreef op 27-06-2004 @ 15:03 :
dumpen.

[Nebel]

Sassiefje schreef op 27-06-2004 @ 15:58 :
even afstand van elkaar nemen zodat zij en jij het op een rijtje kunnen zetten, kijken wat je dan voor elkaar voelt, of je elkaar gemist hebt, wat je voelt als je haar ziet/zij jou ziet.. (en even geen contact hebben in die tussentijd)

waarschijnlijk komt het dan toch niet goed.. dus je kan ook meteen dumpen, maar dan heb je misschien het gevoel dat je er niet alles aan gedaan hebt...

[DR.Avalanche]

Ja...

Het uitmaken is wel het meest logisch, ook voor mezelf maar ik houd echt te veel van haar.
en ik wil er voor mijn gevoel wel alles aan gedaan hebben, al moet ik bekennen dat ik me dan wel een "trouwe hond" voel... en dat is niet positief want dat wil ik niet.
En als ik reeël moet zijn dan weet ik dat de kans klein is dat ze nog verder met me wil omdat ja... het wil wel iets zeggen als zoiets gebeurd. maar aan de andere kant... ik weet ook niet wat er aan de hand is... dus heeft het wellicht niets met mij te maken.

ik ben echt in de war , ik weet het niet meer... ik kan eigenlijk alleen maar proberen mezelf bijelkaar te schrapen en verder te gaan.

[arP-socialist]

die wispeltuurigheid van vrouwen ook

[Dzjes]

Als ik jou was zou ik gewoon afspreken om haar een tijdje niet meer te zien.. zodat jullie allebei alles op een rijtje kunnen zetten. Praat er eens over met haar, wat zij vindt, en besluit dan om elkaar bvb. 2 weken niet te zien of te horen. Op deze manier kan je alles op een rijtje zetten, allebei.

Mss ontdekken jullie wel dat je niet zonder elkaar kan, mss net het tegenovergestelde, maar ik zou niet teveel als een hondje achter haar aan lopen, 'hard to get' kan mss wel handig zijn hier, op deze manier krijgt ze niet het gevoel dat ze maar eens met haar vingers moet knippen om je naar haar te laten komen.

[marlies]

Mensch Machine schreef op 27-06-2004 @ 20:10 :
Ja...

Het uitmaken is wel het meest logisch, ook voor mezelf maar ik houd echt te veel van haar.
en ik wil er voor mijn gevoel wel alles aan gedaan hebben, al moet ik bekennen dat ik me dan wel een "trouwe hond" voel... en dat is niet positief want dat wil ik niet.
En als ik reeël moet zijn dan weet ik dat de kans klein is dat ze nog verder met me wil omdat ja... het wil wel iets zeggen als zoiets gebeurd. maar aan de andere kant... ik weet ook niet wat er aan de hand is... dus heeft het wellicht niets met mij te maken.

ik ben echt in de war , ik weet het niet meer... ik kan eigenlijk alleen maar proberen mezelf bijelkaar te schrapen en verder te gaan.

Allereerst sterkte, want je komt echt over alsof je veel van haar houdt en je het er moeilijk mee hebt (en dat is ook logisch)

Ik zou als ik jou was met haar gaan praten en goed overleggen wat ze nou echt wilt en ook goed duidelijk maken dat ze jou heel veel pijn doet met dat gegril.

Ik weet niet of het aan zal blijven of niet, ik wens je in ieder geval veel sterkte!

[Daevrem]

Als ik het laatste negeer zou ik zeggen, leg haar uit dat je in het leven beslissingen moet nemen en dat dat moeilijk maar essentieel is. Stel haar dan een deadline om er wat druk op te zetten en haar echt te laten realiseren dat je in het leven soms moet kiezen. Dit moet je heel meelevend doen, ten minste, dat zou ik zo doen.

Daarna zag ik de replies van andere mensen met "Dumpen!" Dat vond ik zelf nog al schokkend. Maar nadat ik het laatste stuk las moest ik voor mezelf tot de conclusie komen dat ik dat ook zou doen. Maar ik heb niet twee jaar lang een relatie met die persoon gehad. Ik zou nooit iemand dumpen als ik er twee jaar een relatie mee gehad heb. Maar ik ga er vanuit dat ik geen fouten maak. Misschien was die relatie gewoon een fout, ook al had je er beide twee jaar plezier van, want dat zegt opzich niets. Bijvoorbeeld als je snel tevreden bent(wat opzich een goede eigenschap is).

Ik vind al die verhalen over vrouwen die niet weten wat ze willen nogal vervelend eigenlijk. Al die zielige onzekere mannen die helemaal in de war zijn. Wacht dan toch ook tot je weet wat je wilt voordat je met en serieuze relatie begint. Tsss...

Ik denk dat je niets anders kunt doen dan afwachten.. 2 jaar geef je toch niet zomaar op.. het is wel ontzettend vervelend dat je haar op die manier tegenkwam. Ik kan me precies voorstellen hoe dat voelt.. je wil even merken dat ze toch nog bij je wil blijven en dan doet ze zo afstandelijk..

Het zal wel komen omdat ze op zich nog jong is en misschien te jong om zich al te "binden". Misschien heeft ze weer de behoefte om vrijgezel te zijn, maar wil ze jou ook niet kwijt, want ja.. die 2 jaar..

Even afstand van elkaar nemen vind ik ook geen slecht idee. het zal zeker wel moeilijk zijn, maar het is belangrijk dat zij er goed over nadenkt. Dat ze de ene keer weer wil en de andere keer weer niet doet ontzettend veel pijn. Ik zou nog een keer goed met haar gaan praten en het daar over hebben.. zoiets afspreken..
sterkte

[DR.Avalanche]

Ja, bedankt allemaal...

Ja die twijfel die nekt me... maar wat er bij mij niet in kan, is hoe kun je ingodsvredesnaam 2 avonden lang, zeggen dat je van me houd, zeggen dat je verdrietig bent omdat je me bijna kwijt was...
en dat je ZO ongeloofelijk stom was.
Notabene, zaterdag avond nog met me naar bed gaan... en heel de avond niet van me af te slaan zijn. en zodra ze me tegen komt... (4 uur later) behandelen alsof we nooit iets hebben gehad... dan kan toch niet?

Ze zou me op zijn minst fatsoenlijk kunnen troosten... maar zelfs dat zat er niet in

[EciD]

mmmmm dat ze je niet kon troosten oid op die zaterdag avond. ligt dat niet aan de drank? Je vertelde dat ze erg dronken was.
Het is geen excuus natuurlijk, maar als ik dronken ben kan ik geen serieuze gesprekken hebben. Misschien ligt het daar aan? iig veel sterkte..

Jullie relatie is binnen 6 maanden over.

De eerste tekenen van twijfel geven aan dat de liefde aan het wegvagen is.

[EciD]

Mephostophilis schreef op 28-06-2004 @ 11:43 :
Jullie relatie is binnen 6 maanden over.

De eerste tekenen van twijfel geven aan dat de liefde aan het wegvagen is.

das heus niet altijd zo.
het kan mensen ook dichter bij elkaar brengen.
wie weet wat er met hun gebeurd, maar als je er moeite voor wilt doen (wat hij neem ik aan wel wil) dan komt t denk ik wel goed.. iig dat wens ik ze toe

[Eresh'kigål]

--->iemand heeft ingebroken en hier gepost en ik verdenk Evaa<---

[DR.Avalanche]

Nou ik zal jullie maar meteen inlichten, ze heeft besloten dat ze niet meer verder wil.
Ze vind zich zelf nog jong en wil weer op stap met vriendinnen en flirten etc.
Ze heeft zich zelf verontschuldigd voor alles, en we zijn als vrienden uitelkaar gegaan. Misschien kunnen we oer een tijdje weer normaal contact hebben. En als de vonk tussen ons over een tijdje overslaat dan gebeurt dat weer... maar voor nu gaan we alle twee weer verder.

Ja, ik heb er wel vrede mee

Mensch Machine schreef op 29-06-2004 @ 09:23 :
Ja, ik heb er wel vrede mee

Heh? Dan voelde je dus niets voor haar.

Ze zegt eigenlijk: 'sorry, maar ik ben een sletje'. Dat vind jij niet erg?

Hij heeft toch niet zoveel keuze, hij kan haar moeilijk dwingen.
Ik denk dat hij gewoon begrijpt wat ze bedoelt en tsja.. natuurlijk vindt hij dat erg.. maar veel anders dan het accepteren kan hij niet doen.

Mensch Machine schreef op 29-06-2004 @ 09:23 :
Nou ik zal jullie maar meteen inlichten, ze heeft besloten dat ze niet meer verder wil.
Ze vind zich zelf nog jong en wil weer op stap met vriendinnen en flirten etc.
Ze heeft zich zelf verontschuldigd voor alles, en we zijn als vrienden uitelkaar gegaan. Misschien kunnen we oer een tijdje weer normaal contact hebben. En als de vonk tussen ons over een tijdje overslaat dan gebeurt dat weer... maar voor nu gaan we alle twee weer verder.

Ja, ik heb er wel vrede mee

Het is allemaal ... Maar dit klinkt opzich wel ''goed''. Gewoon zo van het is uitgepraat, en zij geeft ook duidelijk aan wat ze wil. Opzich snap ik het ook wel, ze is ook nog jong... Zelf ik denk nog wel eens van hmmm wil ik dat ook niet liever dan mijn vaste relatie. Daarnaast vind ik het (in tegen stelling tot Mephostophilis) helemaal geen sletje ofzo... Het is toch vrij normaal om met je vriendinnen uit te gaan, en te flirten (dat vind ik echt niet sletterig hoor!!).

In ieder geval heel veel sterkte ermee!!!

[Chloe Siere]

Als ik veel gedronken heb en ik ben zonder mijn vriend uit, kan ik ook wel eens twijfelen in een opwelling. Aandacht van andere jongens is toch fijn en wil je je wel binden aan 1 persoon? Alleen bij mij is dit van zó'n korte duur en ik weet zeker dat ik me maar al te graag aan mijn vriend wil binden.

Misschien dat jullie relatie nog niet sterk genoeg is en dat zij het gewoon écht nog niet weet. Ze is wél hartstikke gek op je maar op de 1 of andere manier is ze gewoon bang. Uit elkaar gaan is goed, want ze heeft duidelijk tijd nodig om na te denken hierover. Misschien dat t goed komt, maar ga er niet vanuit. Ga gewoon weer je eigen gang en je ziet wel hoe het afloopt. Besteed alleen niet al te veel aandacht meer aan dr. Zíj moet hier uit zien te komen. Als je dr probeert over te halen gaat ze alleen maar meer twijfelen en misschien weer een fout beslissing maken.