passie alleen

[arP-socialist]

Gedreven door passie alleen,
zonderen wij ons af,
want al die anderen,
zijn niet zoals wij.

Zij zullen nooit voelen,
die leegte in ons hart,
mischien dat daardoor,
wij zo eenzaam zijn.

Zelfs met mensen om ons heen,
zullen wij immer en altijd,
zo alleen zijn in dit leven,
gebroken door angst.


commentaar gewenst

[Ratbout]

hmm, klinkt leuk, maar ik geloof dat ik je niet begrijp. Het gevoel dat het oproept lijkt een beetje op het hebben van een ongeaccepteerde relatie ofzo. Iedereen is tegen het feit dat er een 'jullie' bestaat, maar jullie leven dan maar zonder die rest door.

De stemmingswisseling is leuk.

[ILUsion]

Ik zie het nog iets eenzamer zelf: je hebt wel vrienden, veel vrienden, maar je voelt je toch eenzaam en helemaal verlaten (of moet ik die 'wij' wel letterlijk nemen en niet als 'ik' interpreteren?)
Zeer mooi overigens, het gevoel zelf komt echt wel over hier en je structuur is eenvoudig maar prachtig.

[arP-socialist]

Ilusion zit er het dichts bij, "omdat je anders bent dan de massa voel je je zelfs met al die mensen alleen, je vind echter iemand die net zo is als jou en zonderd je daarmee af"

samen eenzaam

"de leegte in ons hart" duidt aan dat er iets anders is, dat er iets gebeurt is met grote gevolgen, iets wat het gemiddeld mens niet meemaakt.

[ILUsion]

arP schreef op 14-07-2004 @ 19:58 :
Ilusion zit er het dichts bij, "omdat je anders bent dan de massa voel je je zelfs met al die mensen alleen, je vind echter iemand die net zo is als jou en zondert je daarmee af"

samen eenzaam

"de leegte in ons hart" duidt aan dat er iets anders is, dat er iets gebeurd is met grote gevolgen, iets wat de gemiddelde mens niet meemaakt.

Die andere persoon, dat is geen vriendin/vriend maar eerder een lotgenoot (nou ja, nog iets sterker: soul mate), als ik het juis voor heb, he?
Mag ik je vragen (eigenlijk zou dat eerder op psychologie horen)* :
- waarom verschil je van de 'anderen'?
- wat is er gebeurd?

* hoewel het op psychologie hoort, wil ik je die vragen stellen om je gedicht nog dieper te kennen. Daarnaast ben ik ook geen al te normale persoon (ik heb nogal afwijkende intresses, als ik me vergelijk met mijn vrienden en dus heb ik soms ook wel dat gevoel: op zoek naar iemand die je 100% begrijpt en die jou 100% begrijpt) en dus zou ik graag jouw verhaal kennen (je moet je overigens niet verplicht voelen een antwoord te geven, dat zijn nogal persoonlijke zaken en misschien wat moeilijk om in de groep te gooien (een PM is ook altijd goed, als je toch iets kwijt wilt))

Good luck!

[arP-socialist]

ILUsion schreef op 14-07-2004 @ 20:17 :
Die andere persoon, dat is geen vriendin/vriend maar eerder een lotgenoot (nou ja, nog iets sterker: soul mate), als ik het juis voor heb, he?....
Good luck!

inderdaad

en ik stuur je PM

[ILUsion]

Bedankt, arP.
Veel sterkte in ieder geval, en ik heb een PM met meer teruggestuurd.

[arP-socialist]

Ratbout schreef op 14-07-2004 @ 11:12 :
hmm, klinkt leuk, maar ik geloof dat ik je niet begrijp. Het gevoel dat het oproept lijkt een beetje op het hebben van een ongeaccepteerde relatie ofzo. Iedereen is tegen het feit dat er een 'jullie' bestaat, maar jullie leven dan maar zonder die rest door.

De stemmingswisseling is leuk.

jij struikeld over dat woordje "passie" daarin moet je niet een vurige liefde op het gewone vlak inzien, maar de passie voor elkaar omdat je elkaar begrijpt

[Dreamerfly]

Inhoudelijk duidelijk gedicht, eenvoud, ik mis de bijzondere-factor.