verdrinken in gedachten

[geen dichter]

verdrinken in gedachten

verlangend starend naar het donkere water
daar waar de zon niet door dringt
daar waar de wolken het niet donkerder maken
zal je rust vinden op de vergeten bodem

je handen door lijden gebonden
wachtend tot iemand je laat vallen
ziet niemand je traan
in het duistere water vergaan

(met) je voeten door pijn gevangen
zink je in gedachten
vissen knabbelen je pijn weg
het koude water neemt je (lichaams) warmte mee
en doet je hart verkrampen

maar het zware verdriet
hangend rond je nek
is niet zwaar genoeg
licht door breekt je gedachten
en verlicht je verdriet

je houd je vast aan de laatste hoop
verlangend starend naar de blauwe lucht
daar waar ruimte is om te zweven
daar waar het licht overwint
zal je meer krijgen dan een andere dood?

----------------------

heyhey

ik heb wat woorden tussen haakjes gezet omdat ik niet weet of ik die beter kan weg laten of niet???
(ik heb "je handen door lijden gebonden" veranderd)

geen dichter schreef op 11-09-2004 @ 14:59 :
verdrinken in gedachten

verlangend starend naar het donkere water
daar waar de zon niet door dringt
daar waar de wolken het niet donkerder maken
zal je rust vinden op de vergeten bodem

je handen gebonden door lijden
wachtend tot iemand je laat vallen
ziet niemand je traan
in het duistere water vergaan

(met) je voeten door pijn gevangen
zink je in gedachten
vissen knabbelen je pijn weg
het koude water neemt je (lichaams) warmte mee
en doet je hart verkrampen

maar het zware verdriet
hangend rond je nek
is niet zwaar genoeg
licht door breekt je gedachten
en verlicht je verdriet

je houd je vast aan de laatste hoop
verlangend starend naar de blauwe lucht
daar waar ruimte is om te zweven
daar waar het licht overwint
zal je meer krijgen dan een andere dood?

Waarom grijpen mensen toch altijd naar die lelijke onvoltooide deelwoorden als ze dichten? Het lijkt misschien poëtisch, maar het ziet er alleen maar heel knullig uit. Een gedicht wordt er zo stroperig van...

En verder: omschrijf het lijden, omschrijf het verdriet, omschrijf het verlangen. Vertel het niet alleen; laat het ons voelen!

Oh, en waar is de interpunctie?

[Diary of Dreams]

geen dichter schreef op 11-09-2004 @ 14:59 :
verdrinken in ellende

verlangend starend naar het donkere water
daar waar de zon niet door dringt
daar waar nooit een lichtpunt is
zal je rust vinden op de vergeten bodem

je handen gebonden door lijden
terwijl je steeds dieper valt
ziet niemand je traan
in het duistere water vergaan

je voeten door pijn gevangen (geen 'met')
zink je in gedachten
vissen knabbelen je pijn weg
het koude water neemt je al warmte weg (geen 'lichaams')
en doet je hart verkrampen

maar het zware verdriet
hangend rond je nek
is niet zwaar genoeg
licht door breekt je gedachten
en verlicht je verdriet

je houd je vast aan de laatste hoop
verlangend starend naar de blauwe lucht
daar waar ruimte is om te zweven
daar waar het licht overwint
zal je meer krijgen dan een andere dood?

ik vind 'em echt mooi (vooral qua inhoud) helemaal omdat het tog weer goed komt

@alluman: ik vind die 'onvoltooide deelwoorden' niet zo lelijk hor (niet dat ik het verschil zie tussen die en voltooide deelwoorden om maar wat te noemen, maar tog), welke woorden zou jij dan gebruiken ?
waarom zou hij de ellende moeten omschrijven ? ik mis het er niet in...
interpunctie is niet verplicht en ik vind het meestal (let op: meestal, niet altijd) mooier staan

Klein Konijntje schreef op 11-09-2004 @ 17:04 :
@alluman: ik vind die 'onvoltooide deelwoorden' niet zo lelijk hor (niet dat ik het verschil zie tussen die en voltooide deelwoorden om maar wat te noemen, maar tog), welke woorden zou jij dan gebruiken?

Onvoltooid deelwoord.
Voltooid deelwoord.
Ik vind onvoltooide deelwoorden te passief en probeer ze zo veel mogelijk te vermijden. Zelf maak ik liever gebruik van een actievere stijl.

Klein Konijntje schreef op 11-09-2004 @ 17:04 :
waarom zou hij de ellende moeten omschrijven ? ik mis het er niet in...

Wat raakt je als lezer meer? Als ik je simpelweg vertel dat ik me verdrietig voel? Dus: "Ik voel me verdrietig".
Of als ik het omschrijf? Dus: "Mijn buik scheurt in een onheelbare trog, terwijl tranen daar binnenstromen als een bijtende, barre zee. Ik stroom leeg en ik tegelijk vol" (Alluman).

En verder: zie deze link.

Klein Konijntje schreef op 11-09-2004 @ 17:04 :
interpunctie is niet verplicht en ik vind het meestal (let op: meestal, niet altijd) mooier staan

Ik ben van mening dat interpunctie het verschil kan maken tussen een goed en minder goed gedicht. Soms kan een punt of een komma een wereld van verschil maken.
Dit gedicht heeft helemaal geen interpunctie, wat ik storend vind.

[Diary of Dreams]

alluman schreef op 11-09-2004 @ 17:30 :
Wat raakt je als lezer meer? Als ik je simpelweg vertel dat ik me verdrietig voel? Dus: "Ik voel me verdrietig".
Of als ik het omschrijf? Dus: "Mijn buik scheurt in een onheelbare trog, terwijl tranen daar binnenstromen als een bijtende, barre zee. Ik stroom leeg en ik tegelijk vol" (Alluman).[/B]

zeg jij nu dat hij het op een 'ik voel me verdrietig' manier heeft (om)schreven ? daaar ben ik heeelemaal niet mee eens
kijk zelf maar:

"verlangend starend naar het donkere water" hij wil in het donkere water (of nog dieper) naar de 'vergeten bodem' (regel 4)
"daar waar de zon niet door dringt" dat geeft tog aardig de duisternis aan
"daar waar de wolken het niet donkerder maken"
"zal je rust vinden op de vergeten bodem" vergeten bodem is dus een plek waar niemand is, totale eenzaamheid dus <-- das dus een 'verborgen' beschrijven van de ellende

"je handen gebonden door lijden" hij kan niks (goeds) meer doen, alles valt uit zijn handen
"wachtend tot iemand je laat vallen"
"ziet niemand je traan" niemand let/houd op hem, heeft door hoeveel pijn hij heeft, weer eenzaamheid dus
"in het duistere water vergaan" zijn traan vergaat, en zo meteen hij ook

"je voeten door pijn gevangen" hij kan nergens meer heen, zit gevangen in z'n ellende/pijn enz
''zink je in gedachten"
"vissen knabbelen je pijn weg"
"het koude water neemt all je warmte mee" hij kent geen liefde/vriendschap enz. meer
"en doet je hart verkrampen" self explaining

"maar het zware verdriet" ...
"hangend rond je nek" als een galg
"is niet zwaar genoeg"
"licht door breekt je gedachten"
"en verlicht je verdriet"

"je houd je vast aan de laatste hoop"
"verlangend starend naar de blauwe lucht "
"daar waar ruimte is om te zweven "
"daar waar het licht overwint"
"zal je meer krijgen dan een andere dood?"

hij omschrijft de ellende volgens mij wel goed genoeg hor ^^

ps: als ik het verkeerd heb 'uitgelegd' moet je het zeggen hor

Klein Konijntje schreef op 11-09-2004 @ 18:06 :
zeg jij nu dat hij het op een 'ik voel me verdrietig' manier heeft (om)schreven ? daaar ben ik heeelemaal niet mee eens
kijk zelf maar:
[...]
hij omschrijft de ellende volgens mij wel goed genoeg hor ^^

Ik vind idd dat hij het allemaal wat simpel en recht toe recht aan vertelt.

Voorbeelden:

1. - "daar waar de zon niet door dringt" = cliché
   -"verlangend starend naar het donkere water" = puur vertellen dat hij verlangt.
   - "zal je rust vinden op de vergeten bodem" = cliché en te direct naar mijn smaak.
   - "je handen gebonden door lijden" = v r e s e l i j k e zin. 'gebonden door lijden' vind ik een lelijke en weinig creatieve personificatie.
   Et cet.

Ik vind het best dat jij het wel mooi vindt, hoor. Geen probleem. Maar ik vind het een matige poging - met hier en daar een aardige zin.

[geen dichter]

heyhey,

ik zal dan ook maar eens wat terug zeggen
@alluman:

Ik vind onvoltooide deelwoorden te passief en probeer ze zo veel mogelijk te vermijden. Zelf maak ik liever gebruik van een actievere stijl.

passief wat is daar mis mee??? (niet dat ik wel het verschil tussen onvoltooide deelwoorden en Voltooid deelwoord zie )

En verder: omschrijf het lijden, omschrijf het verdriet, omschrijf het verlangen

Het gaat mij in dit gedicht niet de reden van de pijn etc.
En het omschrijven maakt het weer erg langdradig

Ik ben van mening dat interpunctie het verschil kan maken tussen een goed en minder goed gedicht. Soms kan een punt of een komma een wereld van verschil maken.

owke daar heb je wel geleik in.

Ik vind idd dat hij het allemaal wat simpel en recht toe recht aan vertelt.

Voorbeelden:

- "daar waar de zon niet door dringt" = cliché
- "zal je rust vinden op de vergeten bodem" = cliché en te direct naar mijn smaak.
- "je handen gebonden door lijden" = v r e s e l i j k e zin. 'gebonden door lijden' vind ik een lelijke en weinig creatieve personificatie.

van mij mag je het best cliche vinden maar wil je dan ook nog even uitlegen waarom je het te simpel em recht toe recht aan vind???

@Klein Konijntje: moet ik de laatste twee strofes nog uitleggen
voor de rest prima uitgelegt

geen dichter schreef op 11-09-2004 @ 20:21 :
van mij mag je het best cliche vinden maar wil je dan ook nog even uitlegen waarom je het te simpel em recht toe recht aan vind???

...dat heb ik net in de bovenstaande posts gedaan.

[Diary of Dreams]

alluman schreef op 11-09-2004 @ 18:13 :
Ik vind het best dat jij het wel mooi vindt, hoor. Geen probleem. Maar ik vind het een matige poging - met hier en daar een aardige zin.

precies, iedereen heeft een andere mening he ^^ (gelukig maar)