Monddood

[Man of Chrome]

Haar mond wijd open, maar de wereld lijkt een antoniem.
De reinste stilte vloeit als in een stortvloed uit haar keel,
waar haar prachtige stemgeluid had moeten klinken.
Telkens staat ze op, maar telkens blijft ze weer anoniem.

Haar ogen spreken, maar men ziet slechts de ambiguiteit.
De woorden niet naar haar waarheden geinterpreteerd,
maar niemand schijnt er het eindeloze dualisme in te zien.
Men ziet slechts wat men wil zien, voor hun eigen zekerheid.

Een zelfde mening, accepteren ze zonder slag of stoot.
Wanneer haar lichaamstaal verder dan wanhoop is gedreven,
sluit ze haar lippen en slaat ze haar ogen voorgoed neer.
Vandaag maken ze andere opinies enkel monddood.

[evanescence]

Ik vind het meer een verhaal als ik eerlijk mag zijn...veel moeilijke woorden, ik ben meer van het simpele....ik weet het niet zo goed....

[Man of Chrome]

Omdat je zo de gevoelens van het gedicht niet doorkrijgt?

Ik hou niet per se van iets, ik hou van experimenteren...

[Kip187]

om maar even zeer eerlijk te zijn; ik snap enkele woorden niet die je gebruikt. Hoewel ik de hoofdlijn wel kan volgen, en me erin kan vinden doet dit gedicht me niet heel veel. het is iets waar je beter niet te lang over kunt nadenken....
wel leuk en mind-boggling. De vorm vloeit niet echt en er zit geen Liefelijke/aandoenlijke conclusie alá Toon hermans in
Stijl, je eigen stijl. maar zoals je zegt experimenteer je en dan kan ik zeker zeggen, knap.

[xineof]

maar niemand schijnt er het eindeloze dualisme in te zien.

Vooral in deze zin, en eigenlijk ook in het gedeelte daarnaast, mis ik het ritme; ik raak dat vanaf deze zin een beetje kwijt, waardoor het imo nogal stroef leest; de concentratie op het woordgebruik vind ik erg hoog, maar het zou natuurlijk ook kunnen dat ik als lezer gewoon te veel concentratie moet opbrengen om het verhaal te kunnen volgen.

De inhoud en vooral het woordgebruik spreekt me wel heel erg aan, het beeld van een open mond en dat er niet uitkomt wat er uit had moeten komen, vind ik prachtig. Echt een 'stille schreeuw', zegmaar.

[Man of Chrome]

xineof schreef op 12-10-2004 @ 14:59 :
maar niemand schijnt er het eindeloze dualisme in te zien.

Vooral in deze zin, en eigenlijk ook in het gedeelte daarnaast, mis ik het ritme; ik raak dat vanaf deze zin een beetje kwijt, waardoor het imo nogal stroef leest; de concentratie op het woordgebruik vind ik erg hoog, maar het zou natuurlijk ook kunnen dat ik als lezer gewoon te veel concentratie moet opbrengen om het verhaal te kunnen volgen.

Wat ik zou willen zeggen voor het ritme.... Probeer die zin eens met de voorgaande strofe te verbinden. Ik weet niet goed hoe ik t moet uitleggen....

Maar als je het begrijpt, laat het me eens weten en natuurlijk wat je er dan van vind.