|
Dude,
wij willen lange onzinberichten bij je over mij...maar ze hoeven niet over jou te gaan, als ze maar onzinnig zijn, zodat veel mensen niet doorhebben dat ze al hun waardevolle tijd verspillen aan nutteloze berichten. En dat is ook zo mooi iets in het leven he, dat je mensen met domme dingen hun kostbare tijd kan ontnemen, waardoor ze achteraf denken "waar ben ik in godsnaam mee bezig?!". Nou, zo doe ik ook wel eens, dan ga ik gewoon op straat naast iemand zitten. Op het station werkt dat meestal beter. En dan ga ik naast ze zitten, vooral als ze een boek aan het lezen zijn of iets dergelijks, zodat het lijkt alsof ze iets nuttigs aan het doen zijn en hun tijd ontnemen iets extra's meebrengt. Want de tijd afnemen van mensen die eigenlijk toch niks te doen hebben, dat is zonde van je eigen tijd en dat draait de hele zaak om. Dat is trouwens ook wel raar Dat je soms dingen doet, maar dat dat het omgekeerde effect heeft. Dat je bijvoorbeeld geld wil verdienen, maar daar moet je geld insteken en dan blijkt het te mislukken. Dan ben je maar mooi allemaal geld kwijt, terwijl je geld wilde verdienen! En zeker als het aankomt op geld, dan is dat mooi zonde! Want alles is in deze materialistische, kapitalistische wereld toch al zo gericht op geld, materie en prestaties en dat is best jammer. Vooral dat prestaties, want ook daar geldt weer dat het omgedraaide effect kan hebben. Neem als voorbeeld eens schoolexamens. Mensen gaan keihard leren, zijn uren kwijt aan het leren van die prut en dan hebben ze al heel veel tijd verloren aan details die ze misschien toch niet gebruiken. En dan zitten ze daar in de examenzaal en maken ze hun examen en dan zijn ze zo zenuwachtig dat de prestaties achteruit gaan. Dus dat is ook weer het omgekeerde effect! Of dat je zoveel leert dat je veel weer vergeet, ook het omgekeerde effect. Maar dat is niet het enige, want waar ik dan net aan dacht is dat je in je leven ook heel veel dingen leert waarvan je denkt "what the fuck moet ik hier nou weer mee?!" Voor iemand die later manager wordt van een ict bedrijf. Waarom zou die scheikunde moeten kennen?! En, om hans teeuwen eens aan te halen, wat kan het mij nou interesseren dat microscopisch kleine beestjes op de bodem van de oceaan zich onwelvoeglijk voortplanten....WHO GIVES A FUCK? Ik kom daar nooit!... En gelijk dat hij heeft. Want je leert zoveel onzin, waar je eigenlijk niks aan hebt. Dan neemt het dus ruimte in, die je voor nuttige dingen kon besteden! Zoiets als die zagen in die schuur. MAar het verspilt ook je tijd, want je moet al die dingen leren, waar je later niks mee doet. Waarom is er zo'n maatschappij gecreeerd waarin mensen verplicht worden gesteld dingen te leren, die ze (a) heel snel vergeten en (b) nooit meer gebruiken. Dan heb je een prestatiegerichte maatschappij op gezet en dan krijg je zulke onzin. Dat is echt zonde van je tijd. Maargoed, je zit dus naast een persoon op het station en begint zo’n onzinverhaal op te hangen. Het is enigszins zuur als die persoon niet naar je luistert en gewoon doorgaat met zijn of haar verhaal. Vrouwen zijn vatbaarder voor onzinverhalen, omdat dit emotioneler sneller aanhankelijk worden van je verhaal,w aardoor ze zich dus verplicht voelen om te luisteren, omdat het anders zo zielig is. Maar als ze dan luisteren, dan moet je ze soms ook een vraag stellen, zodat ze betrokken blijven bij je verhaal, want dan vinden ze het nog lulliger om te stoppen met de conversatie. Maar houd het voornamelijk een monoloog en geef ze niet al teveel tijd, om ze zelf een onderwerp te laten kiezen, want dan heb je de mogelijkheid dat ze zeggen dat ze niet meer willen luisteren. Als je ze direct een vraag stelt, dan geven ze vaak daarop antwoord. En als je het verhaal dan nog een beetje vaag maakt, en soms wat moeilijkere termen gebruikt, dan kijken ze je erg raar aan, denken ze even na, fronsen de wenkbrauwen en geven dan antwoord zoals “ja” of “nee”. Ze dneken dus dat ze snappen wat je vraagt, maar eigenlijk hebben ze geen idee. Als je hen daarna uitlegt wat ze nou eigenlijk gezegd hebben, in normale termen, dan kun je daar ook nog een lolletje uithalen. Maar als je ze laat merken dat ze in de zeik worden genomen, dan gaat het niet goed, omdat ze zich dan minder verplicht voelen om te blijven luisteren, omdat ze het gevoel hebben dat ze dus in de zeik genomen worden en dan verbreken ze het contact, waardoor ze minder emotioneel afhankelijk worden. Ok, dus je bent in een boeiend gesprek bezig met iemand die daar eigenlijk geen tijd en zin in heeft. Je stelt ze af en toe vragen, zodat ze je blijven volgen. Alles leuk en aardig, maar het effect op het einde is leuker. Als je ze een tijd bezig hebt gehouden en ze dus hun tijd verneukt hebben, met naar jou luisteren, terwijl jij daar alleen maar zat op die mensen bezig te houden. Missie geslaagd. MAAR het kan nog beter. Als ze door jou gesprek zelfs de volgende trein of bus missen! Dan ben je pas echt goed bezig, of als de mensen denken dat het een achterliggende gedachte heeft, zodat ze nog geboeider zijn dan de meeste mensen. En dan uiteindelijk tot de conclusie komen dat het nergens over gaat. Nou dit gaat dus over mensen op straat, maar het kan net zo goed gelden voor mensen op een forum. Ik zal daar nu even niet verder op in gaan. Want dat neemt de ruimte in beslag, die speciaal gereserveerd is op de harde schijf van het forum ofzo en dat is zonde, want die zit ik met zo’n verhaal te vullen. Dat is eigenlijk best jammer. Waarom zou iemand eigenlijk een gratis service aanbieden die geldt kost? Omdat het meer geld oplevert? Misschien misschien. Maar het lastige is, dat die mensen meer en meer willen en jij opde centen moet letten. Maar geef je hun niet wat ze willen, dan zijn ze niet tevreden en dan kunnen ze gaan, waardoor je inkomstenbron weg valt. Dat is juist precies wat je wilt voorkomen. Dus het is een soort van gulden middenweg zoeken tussen hun tevreden houden, maar toch niet teveel weggeven. Deze strategie kan overigens bij veel meer worden gebruikt. Zoals het spannend houden van een relatie in opkomst. Als je niet al teveel weggeeft, maar wel duidelijk maakt, dat er eigenlijk meer is, dan houd je zo iemand zeer geboeid. Dit heeft als effect dat ze meer van je willen weten en zo dus ook weer aanhankelijk worden en wie weet groeit daar iets uit verder. We hebben nu wel gezien dat aanhankelijkheid en een emotionele band iets zeer belangrijks is in zulke gesprekken. Maar geldt dit niet voor veel meer? Geldt dit niet voor alle omgangen? Hierop kunnen we geen standvastig antwoord geven, want het menselijk brein kunnen we daarvoor simpelweg niet goed genoeg onderzoeken. We kunnen wel testen doen om te kijken of het voor die personen geld, maar daarmee heb je geen universeel antwoord, maar hooguit de mensen die je daadwerkelijk getest hebt. Het is dan ook zonde om daar eigenlijk je tijd aan te verdoen, maar toch zijn er veel van zulk soort onderzoeken. En daaruit concluderen ze dan ook heel interessant wat de mens wel al dan niet zou doen in bepaalde situaties, met een bepaald percentage waarop het zou kunnen afwijkend en een marge waarin ze iets denken te kunnen concluderen over de mensheid. Maar moeten we zulke resultaten zomaar accepteren? Dat is denk ik zeer grote onzin. Want niemand doet onderzoek naar het effect van verschillende culturen op zulke onderzoek. Stel je neemt een onderzoek over wat mannen vinden van vrouwen met blonde haren. Dan zal er uit zo’n test komen dan 95% van de mannen vindt dat vrouwen met blonde haren mooier zijn dan vrouwen met andere kleuren haar zoals brunette, rood, of kaal ofzoiets. Maar in rare landen zoals japan, waar de cultuur anders is, vinden ze dat vast niet. Maar het kan ook emt genetica te maken hebben, want japanners zijn nooit van nature blond, waardoor japanners vrouwen met donker haar mooier vinden, anders zouden alle mannen in japan niet op vrouwen in japan vallen en dat is toch wel zonde, want dan loopt het hele voortplantsysteem in Japan mis. Dat is toch maar weer eens mooi uitgekiemd van de natuur! Maargoed, die mannen vallen dus niet op blonde vrouwen, dus dat onderzoek klopt dan gewoon weer niet, terwijl het wel in de psychologische boeken komen. Waarom zouden mensen uberhaupt zoveel over zichzelf te weten willen komen? Ook daar besteden we weer veel tijd aan het onderzoek doen naar dingetjes waar we zelf eigenlijk helemaal niet zoveel aan hebben, omdat we op zoek gaan naar uitersten. Die uitersten zijn niet uitersten for a reason. Het komt niet vaak voor! Wanneer komt het dan genoeg voor om sowieso onderzoek naar te doen? Dat is dan weer zo’n zeer boeiende vraag waar je uren aan kunt besteden, maar waar je nooit antwoord op krijgt. Veel filosofische vragen zijn ook vragen waar je geen antwoord op kunt krijgen. Toch laten mensen zich leiden door zelf creeerde antwoorden. Ja je kunt natuurlijk wel antwoorden krijgen, maar je weet nooit of het klopt. Waarom willen mensen antwoorden op vragen, waarvan ze toch niet zeker zijn of het ook daadwerkelijk klopt? En waarom kiezen mensen zo’n antwoord? Zo loop je vanzelf ook weer tegen vragen van psychologische of filosofische aard, waar je dus geen vaststaand antwoord op krijgt. Maargoe,d hier ontkom je gewoon niet aan als je discussies of gesprekken wil voeren over een bepaalde groep mensen. Want ik wilde het weer over aanhankelijkheid en emotionele banden hebben, maar daarvoor moet ik natuurlijk weer een aanname doen dat het voor veel mensen geldt. Naja, laat ik dat eens niet doen en lekker in het midden laten. Wie weet gaat het helemaal over niemand, en zit ik dit stuk tekst dus gewoon voor niets te typen. Eignelijk best zinloos, want dan doe ik mee aan het onderzoek doen naar iets wat op niemand slaat, zoals die kutbeestjes op de fucking oceaanbodem. Die kent ook verder niemand, behalve ene gekke, nu dode, fransman met de de naam Jacque Cousteau ofzoiets. Die ken ik trouwens van RTL5 en/of discovery channel. Hij was dan altijd heel geboeid over kleine visjes op de oceaanbodem enzo. En heel prachtig vertelde die dan over hoe hij gebeoid was door visjes die eigenlijk alleen hij en een paar andere stervelingen zagen en verder nooit iemand. De rest van de mensheid boeide het verder ook geen ene flikker, maar dat maakt niet uit, want hij had er plezier in en hij wilde zonodig laten zien dat er ook nog dingen waren buiten ons gezichtsveld. Maar dat werd dus uitgezonden op discovery channel, wat een best leuke zender is. Vrij informatief. Je leert er vanalles over Egypte, de Grieken, auto’s, motoren, seks (Sences), natuurkunde, schrijvers, you naaaaaaaame it. Waarom zou een zender zoveel moeite doen om informatie over te brengen op mensen? Wat hebben die mensen er nou weer aan om ons iets te laten leren. Stel we leren er iets van en we gaan daarna met een natuurkundig gegeven aan de slag, dan kost het altijd nog jaren, om extra onderzoek te doen, theorien te bedenken, die te verifieren, te implementeren, te testen en dan uiteindelijk te gebruiken! Tegen de tijd dat het dus af is en daadwerkelijk gebruikt wordt EN ook nog eens goed verspreid wordt, dan hebben de overbrengers van de informatie van discovery channel er al helemaal niks meer aan. Maar ook dat brengt weer een puntje aan het licht. Moet alle acties, reacties hebben? Volgens de natuurkunde geldt er inderdaad actie = - reactie.
Oftewel, elke actie heeft een gelijkwaardige tegenreactie. Dit kun je al merken als je iets gaat kopen in de winkel. Jij krijgt het product en de winkel krijgt een gelijkwaardig product terug, wat dan toevallig in de vorm van geld is. Daar is het principe van ruilen ook op gebaseerd. Alles is gewoon ruilen. Het hele geld systeem is 1 grote ruilactie.
Maar voor verdere theorien verwijs ik je naar mijn volgende bericht. Ik heb je tot nu toe goed bezig gehouden, met onzinverhalen, en mogelijk heb ik veel van je kostbare tijd weggeplukt, en ga ik op weg naar een tweede bericht, dat een aanvulling is op dit bericht en wat je dus in het totaal gewoon nog meer tijd kost om te lezen. Het is allemaal zelf getypt, en er zullen geheid veel fouten inzitten. Zowel grammaticaal, kutconstructies, als typfouten, als gewoon slechts Nederlands. Maar ik moest snel typen, omdat ik ook niet alle tijd van de wereld heb (en eraan wil besteden, dat komt later wel als ik deel 2 typ) en ik meot denken aan mijn RSI pootjes. Ik wil Neti-Zen bedanken voor de inspiratie om dit bericht te typen en uw allen die dit gelezen hebben bedankt voor het nutteloos besteden van hun tijd. Als je het allemaal echt heb gelezen, reageer dan ff. Later komt dus deel 2, die hopelijk van ongeveer dezelfde lengte is en dan ga ik p naar de 50000 tekens, want meer ruimte wil Jon (of Koen) niet beschikbaar stellen, voor mijn prachtige theorien over tijd verneuken van andere mensen! Bij deze nog een prettige dag en een fijne reis.
|