Leeftijd voor vriendschap te groot ???

Schrijf haar anders een brief met al je gevoelens. Zij kan ook niet raden dat ze je veel pijn heeft gedaan.

[Tieneke]

Dat weet ze wel hoor...
Ik schrijf altijd naar haar ook per email en ik doe ook vaak leuke kaartje naar haar toe sturen maar op een of andere manier lukt het me niet om het fatsoenlijk te beschrijven hoe ik me voel
het is echt geen verliefdheid ofzo maar gewoon ze is een soort ouder voor me die ik altijd al heb willen hebben

gr,tieneke

[FreeZzze]

Tieneke schreef op 13-05-2005 @ 18:38 :
Dat weet ze wel hoor...
Ik schrijf altijd naar haar ook per email en ik doe ook vaak leuke kaartje naar haar toe sturen maar op een of andere manier lukt het me niet om het fatsoenlijk te beschrijven hoe ik me voel
het is echt geen verliefdheid ofzo maar gewoon ze is een soort ouder voor me die ik altijd al heb willen hebben

gr,tieneke

dat heb ik ook, alleen ik noem 'r m'n tante (ze is in de 60). En ja ik denk niet dat die vrouw niet met jou wil omgaan ofzo maar dat dit gewoon ter sprake kwam? Vraag haar iig om duidelijkheid

[Tieneke]

Ik wist niet echt niet dat er ook nog andere zijn .......
maare is het bij jou dan wel goed contact ????
Afspreken,bellen e.d
Maarja ik moet zo gaan trouwens heb een afspraak

knuf tieneke

[Yab-Yum]

Ik heb ook vriendschappen met oudere mensen, maar dat zijn uiteraard andere soort vriendschappen dan die je met leeftijdsgenootjes hebt. Vaak is het niet geheel gelijkwaardig, de jonge persoon komt met problemen en zaken bij de oudere, maar andersom in beperkte mate. Daarvoor praten ze toch liever met mensen van hun eigen leeftijd.
Ik druk het een beetje debiel uit, maar ik denk wel dat je begrijpt wat ik bedoel.

[Yab-Yum]

Tieneke schreef op 09-05-2005 @ 17:29 :
Vriendschap komt van twee kanten. De een moet zichzelf niet meer opdringen dan de ander.
Jullie hebben het leuk met winkelen en praten ook.

- Maar merk je geen generatiekloof tussen jullie?
- Mag ik vragen hoe jouw relatie met je ouders is?
- Heb je ook vriendinnen van eigen leeftijd? Zo nee, waarom denk je dat dat zo is?


Ik merk echt geen genaratiekloof tussen ons.Ik praat op dezelfde manier hoe ik tegen me andere vriendinnen praat bij haar is het alleen iets anders op het gebied van me problemen.
Bij haar durf ik open te zijn over me problemen.Bij andere mensen kan en durf ik dat niet.

Mijn relatie met me ouders is wel in orde.In de zin van goed maar ik merk wel dat me zus een betere band heeft me me ouders en dat mis ik ook wel maar het is niet zo dat ik dat bij haar zoek.

Zeker weten heb ik ook nog vriendinnen van me eigen leeftijd ik heb in mijn ogen ook genoeg vriendinnen maar ik kan hun niet genoeg vertrouwen.Ik vindt dat je met vriendinnen ook je problemen mee moet bespreken maar hun zijn der te klein voor,reageren er te kinderachtig op.

Komt het misschien omdat ik vroeger toen ik in groep 3 zat en altijd de verkeerde vriendinnetjes had (dat ze misbruik van me maakte en dat ze me bedonderde) sinds die tijd ben ik veel meer leuke dingen met me tante gaan doen die overigens toen al tussen de 30 en 40 jaar in zit.
Ik weet niet of dit de aanleiding tot dit is geweest.

gr,tieneke

Ik heb (ook) alleen echte vriendinnen van oudere leeftijd. Ik heb al sinds mijn 10e geen (vaste, in de buurt wonende) vriendinnen gehad van mijn eigen leeftijd waarbij we verder kwamen dan de dagelijkse beslommeringen. Ik noem dat geen vriendschap maar leuk contact, of kennissen. Mijn diepe zielenroerselen kan ik bij hen niet kwijt, ook al doe ik hier pogingen toe of geef ik aan dat ze met hun zorgen ook bij mij terecht kunnen, op een of andere manier gebeurt dat gewoon niet. Het echte contact wat ik onder de noemer vriendschap plaats heb ik alleen met mensen die ik al vanaf mijn geboorte ken; dan doel ik op oorspronkelijke vrienden van mijn ouders, petemoe's, suikertante's. Bij hen kan ik terecht. Ik weet ook heel veel van hun persoonlijke leven af en we praten ook over hun problemen maar ze komen toch niet bij mij om uit te huilen of met wat ook. Misschien dat dat ook wel nodig is voor zo'n relatie. Feit blijft alleen wel dat ik dat mis, en ook behoefte heb om iemand ANDERS eens te troosten, en mensen die ik ken van rond mijn leeftijd komen dan dus gewoon niet. Die relatie's blijven oppervlakkig. Zal wel weer aan mij liggen dan. Maar mijn beste vriendin is toch mijn kat, ze praat wel niet, maar zij komt bij mij en ik bij haar en bij haar is het echt zijn zoals je bent.

[Tieneke]

Yab-Yum schreef op 15-05-2005 @ 09:39 :
Ik heb ook vriendschappen met oudere mensen, maar dat zijn uiteraard andere soort vriendschappen dan die je met leeftijdsgenootjes hebt. Vaak is het niet geheel gelijkwaardig, de jonge persoon komt met problemen en zaken bij de oudere, maar andersom in beperkte mate. Daarvoor praten ze toch liever met mensen van hun eigen leeftijd.
Ik druk het een beetje debiel uit, maar ik denk wel dat je begrijpt wat ik bedoel.

Hey,

Ik weet zeker wat jij bedoeld maare ik verwacht dat van die persoon niet hoor ....zij heeft ook zo haar eigen dingetjes en die mag ze wel met mij bespreken maar weet toch dat ze dat neit doet daar heeft ze weer andere vriendinnen voor...
Het is inderdaad een andere vriendschap die je met elkaar hebt dan met een leeftijdsgenootje...echt anders.

gr,tieneke

[blacky]

Het verschilt denk ik per persoon hoe mensen er over denken. Zij kan het als een te groot leeftijdsverschil ervaren en misschien juist omdat jij haar bewonderet. Ik zou zelf geen moeite hebben met zo'n groot leeftijdsverschil aangezien een goede vriend van mij 40 is en ik 20 ben....ja hij had mijn pa kunnen zijn, maar we kunnen het gewoon heel goed vinden en heel erg lachen samen.