geen controle over jezelf

[nijmegenaar]

Vandaag was zo hektisch op werk, waardoor het begeleiden van een client mis ging. Ik ging fouten maken en de client (autist) werd erg onzeker van mij. Zij uit dat in veel vragen stellen tot drammen. Ik wist niet meer hoe ik uit dat drammen van haar kon komen en ben weggegaan uit de kamer. Toen ik beneden kwam en ik mijn collega's zag, begon ik spontaan te huilen. Erg genant vond ik dat, maar het gebeurde zomaar. Een collega heeft die client verder begeleidt.

Ik heb er de hele dag een naar gevoel over, zo'n gevoel van gefaald te hebben. Vooral dat huilen vond ik erg genant.

Heeft iemand ook wel eens de controle verloren over zijn/haar werk en vooral de controle in haar/hemzelf?

[coopergirl]

Je loopt er stage, neem ik aan? Stages zijn om ervaring op te doen, te leren uit de praktijk.. Ik kan me best voorstellen dat het als een dooddoener klinkt..
Kun je het niet evalueren met je begeleider? Wellicht kun je tips opdoen hoe je een volgende keer met dergelijke situaties (anders) kunt omgaan? Wie weet komt dat je zelfvertrouwen ook ten goede, dat je weet de situatie een volgende keer wel aan te kunnen...

Sterkte!

[nijmegenaar]

nee ben er al 1,5 jaar werkzaam als medewerker. ben wel deeltijd student, maar dat doe ik in mijn vrije tijd.

Ik wilde weten of er meer mensen zijn die net als ik de controle wel eens verliezen over zichzelf.

Misschien bij jou ook wel eens gebeurd?

thanks voor de repley iig!

[-SoloWolf-]

nijmegenaar schreef op 25-05-2005 @ 18:02 :
Ik wilde weten of er meer mensen zijn die net als ik de controle wel eens verliezen over zichzelf.

Vaak, heel erg vaak. Vooral als ik het gevoel heb dat mij onrecht wordt aangedaan kan ik de controle kwijt raken. Krijg vrijwel altijd een gigantische stoot andrealine door me lichaam waardoor ik controle verlies. Meestal word ik dan agresief en loop ik (gelukkig) naar buiten. Later zie ik meestal in dat ik te snel conclusies heb getrokken en wil dan ook wel eens in tranen uitbarsten. Erg lastig allemaal maar ja, ik moet mezelf gewoon in een zekere mate moeten aanleren minder snel boos te worden etc...

soms heb ik dat ook en dan kan ik gewoon niksmeer uitbrengen..

of loop ik gewoon weg

[Warsocket]

nijmegenaar schreef op 25-05-2005 @ 18:02 :
nee ben er al 1,5 jaar werkzaam als medewerker. ben wel deeltijd student, maar dat doe ik in mijn vrije tijd.

Ik wilde weten of er meer mensen zijn die net als ik de controle wel eens verliezen over zichzelf.

Misschien bij jou ook wel eens gebeurd?

thanks voor de repley iig!

Oh je bent menselijk,
is dat zon ramp ?

hoogstens wat ongelegen op het moment

[soultodeny]

In het bijzijn van anderen kan ik me vaak groot houden, dus dat is dan wel weer gelukkig. Thuis weet ik dan vaak niet hoe ik het heb, maar huilen doe ik niet. Er zijn maar een paar dingen waar ik om kan huilen

[MTpower]

Ik ben wel eens de controle over mezelf verloren... dat resulteerde in dat er iemand in het ziekenhuis terrecht kwam met een hersenschudding, een paar gekneusde ribben, een kapotte kaat en een flink blauw oog....
Maarja, voelde me niet echt kut daarna... vond dat hij had gekregen wat hij verdiende.
Heb wel vaker dat ik totaal de controle over mezelf verlies, dan doe ik iets wat ik eigenlijk niet wil doen, maar hoeveel ik me er ook tegen verzet, het gebeurt toch...
Kan er nix aan doen, hooguit anderen waarschuwen
Gelukkig komt het niet al te vaak voor

[Carrioncrow]

werk zelf als verkoper in een dierenspeciaal zaak en soms hebben we ook van die moeilijke klanten . dan is het idd vaak moeilijk als ze blijven drammen enonzeker zijn over mij dat ik mezelf ook blijf moet inbabbelen ( in me zelf dan ) .
dit helpt altijd dan zeg ik zo altijd in mezelf van : kommen je kan die mensen overtuigen dat je te vertrouwen bent , enzv blijven zeggen tegen me zelf , heeft maar een keer niet gewerkt en baas heeft dan overgenomen om dat die mensen te grof kwamen ik ik me maar liet doen , dan heeft men baas zoals ik alzij overgenomen en die klant buitengezet omdat hij te grof werd .
ik doe ook leercontract en dit om te leren . dus dat zullen ze je wel niet kwalijk nemen .

veel sterkte .

mvg carrioncrow

nee, op dat soort momenten word ik, volgens anderen (doorgaans geen spiegel oid bij de hand, dus daar moet je het van hebben ) zeg maar, eng kalm.

wel een wat opgefokte verheffing van de stem, maar als mensen mij actef aan het opfokken zijn kan ik best heel eng zijn zo blijkt.

hij: "is dat een bedreiging"
ik: nee dat is een onvriendelijke tip.

dat soort dingen dus, perfecte maneiren om ruzies mee af te kappen.

wat betreft niet-ruzie dingen, nee, ik kan als ik wil praktisch alle emoties verbergen.

[dark princess]

Dat heb ik zelf ook wel regelmatig, gelukkig is het momenteel wat minder. Ik kan ineens een heel erg boos gevoel krijgen en dan geef ik iemand anders de schuld van mijn gevoelens en dan dan heb ik geen controle meer over mezelf, dat kan twee kanten op gaan:
- of ik sla helemaal dicht en ben ineens heel erg stil. Als iemand dan vraagt waarom ik ineens zo stil ben, barst ik in huilen uit.
- of ik geef iemand (meestal mn ex, die bel ik dan) de schuld en die geef ik dan ook de volle laag, ik heb geen controle meer over mezelf, dus ik zeg alles wat hem zo veel mogelijk pijn doet. daarna word ik meestal rustiger en barst ik ook in huilen uit...

Deze dingen gebeuren meestal op de minst goede momenten...dan zit je er al een tijdje mee en dan wordt het allemaal een beetje te veel en barst je zeg maar. Ik weet niet wat je eraan kan doen, misschien als je gewoon tegen mensen zeggen als je iets dwars zit dat je het kan voorkomen...maar daar ben ik zelf ook nog niet helemaal over uit.

Maar het is niet erg als zoiets gebeurt, het is wel heel rot voor jezelf, maar het kan iedereen gebeuren, dat weten je collega's waarschijnlijk ook wel.

sterkte meis