Ik voel me lelijk
en als ik in de spiegel kijk
zie ik niet een meisje
maar een monster
Ik voel geen warmte
en hoewel ik vaak lach
weet ik niet meer
hoe dat echt voelt
Ik voel de kilte
en het donker dat
me omarmt en
nooit meer loslaat
Ik voel pijn in mijn geest
maar de lichamelijke pijn
laat het even verdwijnen
heel even maar
Hij is niet geweldig, maar ik moest het even kwijt. Heb dit in 1 minuut geschreven, achter elkaar door. Zegt wel iets, nietwaar?
__________________
"Wie kommts, daß du so traurig bist, da alles froh erscheint? Man sieht dirs an den Augen an, gewiß, du hast geweint."