hji is lief

Sterkte ermee meis...

We zijn beiden echt zo ontzettend druk, dat ik er soms bang van word. Maar we hebben afgesproken om morgen eens even goed bij te kletsen en echt samen te zijn, zonder vrienden/familie enz. Want we vinden het beiden niet leuk dat we allemaal belangrijke dingen meemaken zonder dat de ander daar iets van af weet.

Hoop dat we morgen weer up to date zijn en ik me beter voel

Zo herkenbaar! Nu we niet meer naar school gaan en allebei veel werken zien we elkaar niet zoveel meer. Hij heet weekenden dat hij soms wel 32 uur werkt en dan nog door de week.
We hebben nu standaard iedere week minstens één vrije dag samen met elkaar en dan gaan we ook echt leuke dingen doen en tijd besteden aan elkaar.
Vreselijk, je agenda trekken om te kijken wanneer je tijd voor elkaar hebt

Het gaat nog steeds goed na 10 maandjes, al kun je wel merken dat ik een nieuwe school heb.
Hij zegt dat ik verandert ben, ik lach niet zoveel meer. Ik ben niet meer zo gek en hyperactief als dat ik eerst was. " Vind je het gek?" kan ik dan alleen maar zeggen. Maar hij heeft wel gelijk. Elke dag heen en weer sjouwen en wennen aan een totaal nieuw systeem kost me fucking veel energie. Daarbij komt ook nog eens dat ik twijfel over de keuze die ik heb gemaakt over deze opleiding.

Maar het komt allemaal wel goed, hoop ik.

Wat gaan er de laatste tijd veel relaties uit, herfst is coming. Of ben ik de enige in wiens omgeving dat gebeurt? Heel veel sterkte miekmuis en ChocLot!

OT: Bij mij is het helemaal omgekeerd. Het enige wat juist wel goed loopt is mijn relatie. Nieuwe studie, nieuwe stad. Alles is afgebroken wat ik vorig jaar heb opgebouwd. Nog geen kamer en dus voel ik me totaal uiteen gerukt tussen Utrecht en Amsterdam. Wat ik in Utrecht had heeft zijn waarde en intensiteit verloren (behalve vriend en een paar vriendinnen) en in Amsterdam is het hele groepsproces van een groep nieuwe studenten bezig. Zwaar vermoeiend en vooral vervelend. Ik wil niet meer in die beginfase zitten, laat me alsjeblieft drie maanden verder zijn. Echt, zo mat heb ik me in tijden niet meer gevoeld. Ik snap Flip wel een beetje.

Herfst: veel relaties gaan uit.
Winter (Kerst-Nieuw enzo): veel relaties gaan uit.
Valentijn: veel relaties gaan uit.
Lente: veel relaties gaan uit.
Zomer: veel relaties gaan uit.


Happens all the time.

hij heeft een baan bij mij om de hoek zowat

Dan heb ik de seizoenen in mijn hoofd. Dat ik in de lente alleen maar mensen samen zie komen en dat het in de herfst uitgaat. Mooi gegeven, zo'n seizoensbril.
Misschien moet ik voor mijn gemoedsrust in de herfst ook maar eens naar alle relaties gaan kijken die net aan zijn..

Overigens kan Valentijnsdag een goede reden zijn om je lief opeens te dumpen. Als je hoort wat sommigen voor hun vriend(in) doen.

Oeeeeeh die wil ik wel! Had ik maar meer lef om iets te ondernemen.

Het is wel weer duidelijk: visjes!

Oh, maar ze moeten ook terug aan gaan hé. En dat gebeurt ook all the time, alleen valt 't soms meer op, zoals bvb in de lente...


Ben zo ooit gedumpt op Valentijn, door m'n eerste vriendin, anderhalf jaar geleden. Wel klote, is ook m'n verjaardag. Ach ja, dit keer beter.

Oeh, sorry daarvoor. Maar wat een tactische blunder van haar om iemand te dumpen op Valentijnsdag (hoewel ik er een hekel aan heb..) en ook nog eens op zijn verjaardag.

Hehe, maakt niet uit, ben er al lang over. Heb me toen wel twee weken lazarus gezopen, 't was m'n eerste vriendin en die maakt 't dan zo belachelijk uit, ach ja...

supah toll maar ik wil nu naar hem toe en hij is nog niet thuis dus ik verveel me een beetje.

Thanks. En het klopt, ik hoor ook veel van breakups in de herfst.
Het meest ironische is nog dat ik op dezelfde dag ben gedumpt als bij mijn vorige relatie.
12 September 2002 en 12 September 2006.

Bad karma ofzo.

Mijn valt het helaas ook op dat er weer veel relaties uitgaan...Is volgens mij toch wel een beetje de tijd van het jaar, of loop ik ook met die seizoensbril?

En ChocLot, das wel heel bizar, twee keer op dezelfde datum! Sterkte ermee, ook ik kan alleen maar zeggen dat ik het totaal niet had verwacht..

could it be any worse? doubt it, but yet, its the truth.

Ik twijfel een beetje. Ik weet niet precies waarom, of misschien ook wel, maar ik voel me er niet prettig bij.

snap er niks van?! paar weken geleden was je nog zeker dat het niet meer uit zou gaan? succes hee!

ont: loslaten argh

@ Miekmuis: Damn, that really sucks! Sterkte!

@ ChocLot: Jij ook sterkte *aait*

OT: Ja, ik heb wel zin. Gewoon zin. In die nieuwe baan met vast een hoop nieuwe leuke en interessante collega's. In het weekend (standaard, natuurlijk) In de komende tijd op de uni, omdat de mensen daar toch best leuk zijn. Gewoon. In alles, eigenlijk. Neemt niet weg da'k nog steeds suf ben. Maar ook dat gaat over.

Krijg ik ineens een berichtje van m'n ex:

subject:
"I miss you. Can we be friends?"

M'n eerste reactie is STERF! Maar mss ben ik wel een bitch en moet ik hem een kans geven. Wat denken jullie?

@ TT: Wat jij wil. Als jij vrienden met hem wil zijn, leef je uit. Wil je dat niet, of nu nog niet, dan heeft ie pech, toch?

Ik heb er eerlijk gezegd geen behoefte aan. Ik mis af en toe wel dat ik iemand heb om zo mee te praten als met hem toen, maar aan de andere kant heb ik altijd zin om iemand voor z'n bek te slaan als ik z'n naam alleen maar hoor.
Het lijkt wel of ie me express will fucken zo.

Yup, zo dacht ik er over. Maar hij blijkbaar niet, al langer niet. En 't moet van twee kanten komen, dus ja, dan gaat het uit.

Nahhh! Komt 'ie op hangende pootjes aankloppen. 't Is jouw keuze, maar als ik je haatberichtjes van de afgelopen tijd herinner, is het dan wel zo goed om weer down that road te gaan? Als je er helemaal overheen bent kan het wel, maar anders weet ik niet hoor.

Who am I to talk eigenlijk, ik praat tot nu toe ook nog elke dag uitgebreid met m'n ex (huuu, ex)

Ik denk niet dat je het echt relationeel kan noemen (nog) maar we hebben het erg leuk samen Hij is gewoon geweldig!

Ja, hij zit sinds maandag op de 'uni' in een vreemde stad, dus hij zal wel eenzaam zijn ofzo. Of al z'n scharrels hebben 'm gedumpt. Jammer dan.
Ik heb 'm 2 maanden geleden voor het laatst gesproken en mijn laatste woorden aan hem waren 'Let me know when you've become a grownup'. Het lijkt me sterk dat dat nu al is gebeurd.

En dat jij nog steeds met je ex praat is logisch. het is toch pas net uit? In het begin sprak ik ook elke dag met m'n ex, tot ik merkte dat ik het gewoon niet aankon omdat ik hem eigenlijk terugwou en hij doorging. Zoals je mss wel hebt gelezen was ik echt maandenlang kapot. Bij jou zal het wrs ook wel even duren, maar als je er doorheen bent, dan ben je tenminste een sterker mens. 'What doesn't kill you makes you stronger', je kent het wel.

Heel veel sterkte ermee iedergeval. Gewoon lekker veel janken op de bank, veel van je afpraten en je voldouwen met chocolade ijs. *knuf*

Het lijkt me met deze gevoelens van jouw kant géén strak plan om nu al vriendjes te worden.

We hadden het vandaag toevallig over appartementjes en toen zei ik dat die alleen waren te betalen als je samen woont. Toen zei hij, wil je dat dan? Dus ik zo nee hahhaa gek daar ben ik nog helemaal niet klaar voor, je bent maar 1x student. Hij zo: oh ik vind het serieus wel een geweldige gedachte om met jou samen te wonen
We wonen allebei in een studentenhuis en we zijn er nog niet aan toe, maar wow wist niet dat ie zo gek op me is
en ik op hem...

ja, en nu hij gehoord heeft dat ik van een treffelijke familie ben komt ie opeens wel babbelen, daarvoor bleef het bij oppervlakkig flirten...
grrr, en het ergste is dat ik het helemaal niet erg vind omdat ie zo charmant is.
Woensdag gaan men beste vriendin hem en die knappe jongen uitnodigen om een tochtje te gaan paardrijden. Wie weet slaat een interesse om in verliefdheid

en dan is er nog mijn affaire, zucht, wat moet ik met hem aan? Wat baard staat hem echt wel goed, en hij heeft zo een heerlijke babbel, oh ja, en een vriendin!

Hij zou niet meer in mijn huis komen had ie gezegd, voor een lange tijd, waarom in hemelsnaam had hij het er dan over dat we samen een aardbeientaart moesten maken, volgende week dinsdag, dat we de ingredieenten gaan kopen en met zen drieetjes taart maken en eten

WAT WIL JE????

en wat wil ik?
ik denk dat een grote factor waarom ik niet kan beslissen wat ik voel mijn ouders zijn... als zij het niet eens zijn met zijn thuis dan mag ik het op voorhand al vergeten, en ik weet niet van welk thuis hij is, voor zover ik kan inschatten zou hij niet goed genoeg zijn...
soms vraag ik me af of die principe's van mijn ouders niet erg achterhaald zijn, en wil ik rebbeleren, wat maakt het uit of er een groot verschil is in niveau tussen hem en mij???
Maar de ervaring heeft me geleerd dat het geen zin heeft, zolang ik afhankelijk ben van hen hebben zij het laatste woord... nog zeker 4 jaar en misschien vind ik tegen dan wel iemand die voor beiden goedgekeurd is

je maakt een grapje?

meiske, wat wil je nu toch van me? je hebt al n vriend, zit niet zo met me te flirten. je hebt al n gozer, zit niet zo tegen me aan te rijden! je BENT niet interessant voor me, snap dat nu toch eens! ik heb een bloedhekel aan die 'white ass niggahs' en hiphop(pers), so get over it!


en wat had jij nu nog? je lacht in je vuistje, of je jankt je ogen uit je kop. anyway, je bent een onbetrouwbaar stuk vreten!

Ik ben jaloers op hem. Ik zie mn vriendinnen laatste tijd alleen in t weekend (ook niet altijd, maar mn beste vriendin wel min 1x per week) omdat ze overal in nl studeren en weinig tijd hebben enzo. Hij ziet zn vrienden (omdat ze heel veel tijd hebben en heel dicht in de buurt wonen) veel vaker. Dat wil ik ook
Hopelijk lukt het om ze vaker te zien.
Ow, en verder weet ik het allemaal ook niet meer. Hij gister: ''het gaat toch nooit meer uit tussen ons he?'' Ik weet ook wel bijna zeker dat we altijd samen blijven, we zijn nu al zo lang samen en hebben zoveel overwonnen, maar weet niet of ik daar zo blij mee ben. Straks ben ik van mn 16e tot mn dood met dezelfde persoon! Is dat niet saai? Je leven verandert natuurlijk wel steeds maar je relatie is toch een heel groot deel van je ;leven, als dat altijd het zelfde is.. Ik zal toch altijd wel nieuwsgierig blijven naar hoe het met iemand anders zou zijn. Maar miss (wil bijna zeggen hopelijk) gaat er ooit wel iets gebeuren waardoor we elkaar niet leuk meer vinden en gaat het wel uit.
Even voor de duidelijkheid: ik hou wel veel van m.

Aww zo schattig, mijn beste vriendje helemaal in de stress voor zijn feest zaterdag. Net heel erg boos omdat een vriendin van ons wat later komt door haar werk. Gelukkig een beetje kunnen bemiddelen en nou is het weer goed. Verdomde stresskippen allemaal. Drank,muziek en vrienden is al een feestje maar nee hij moet alles perfect hebben pff . Mijn walgelijke aanbidder irriteert me mateloos, ga lekker in je darth vader pak rondstuiteren en laat mij met rust kale sukkel .

Of een ticket naar Aruba boeken. Ja ik heb fijne vrienden.
Die andere dingen doe ik al. It helps!

Ik ken het, hij is altijd zo druk met zn vrienden enzo en heeft na 2 weken nieuwe studie gelijk een complete nieuwe vriendengroep waarmee ie al stapt enzo. En omdat ik uni doe zie ik mijn nieuwe vrienden gewoon een stuk minder dan hij op zn hbo. En mn vrienden van thuis studeren overal en nergens, dus tsja het is atm een beetje behelpen soms.

Pff ik mis hem nu al en ik moet nog 2 weken zonder hem. Misschien als het lukt dat ik hem zondag eventjes zie maar dat begint steeds onwaarschijnlijker te worden. En na een beetje een rot dag vandaag wilde ik zo graag bij hem zijn. Maar ja het is niet anders gelukkig bestaat er zoiets als een telefoon...

Verder is mijn huisgenootje in mijn nieuwe huis heel leuk. Kan het erg goed met hem vinden en dat is een hele verbetering na een jaar in een huis te hebben gewoond met mensen waar ik totaal niks mee had.

Haha, dit is best vermakelijk.

@ Trimm Trabb: Zolang je nog met stoelen door het raam wilt gooien zodra je zijn naam hoort en STERF schreeuwt zodra je een bericht van hem krijgt, zou ik het niet doen. Als ik in jouw positie zou zitten zou ik allang blij zijn dat ik van hem af ben.
Wie weet later nog eens, als het allemaal wat minder wordt. Maar goed, uiteindelijk is het natuurlijk aan jou
@Choclot: Vergeet vooral de Lush niet

Ontopic: Vanmiddag uitgebreid in de winkel bezig geweest om een nieuw geurtje uit te zoeken voor hem. Helemaal lol hebben met de gedachte hoe hij zou reageren.
Blijf het gewoon super vinden om dingetjes voor hem te doen en te halen, hij verdiend het gewoon!

Hm, nu is het weer niet uit, maar ik weet niet of ik daar nog blij mee moet zijn. Hij gaat niet veranderen, ik durf te wedden dat ik voor de week voorbij is weer een verzoek om te vertrekken krijg en daar zal ik dan vast bij vermeld krijgen dat ik triest ben, zielig ben, oid. Ik geloof niet dat ik daar nog heel erg op zit te wachten.

Gister begon ie er ineens over dat het maar zielig is dat ik geen baan heb. Ja hallo, ik studeer toch? Hij was geloof ik van mening dat ik nu niks met mijn leven doe

Bij mij ging het juist in de lente uit

Niet doen, hij verdient het om je een tijdje te missen. Wat nou bitch, weet je hoe zo'n hufter hij is (geweest). Hij mag ook wel even zielig zijn, hoor.

En verder is het hier nog steeds leuk. Ook wel gaaf dat het eigenlijk ook wel erg leuk is met zijn vrienden. Dat was natuurlijk ondertussen ook wel zo voor het uit ging, maar sinds het weer aan was heb ik de helft niet echt lang gezien. Maar het is nog steeds wel tof. En ze lachen zo leuk hard als ik kutopmerkingen maak, dat doet verder niemand hier

Vanavond zien we elkaar weer. Kan ik weer even tot rust komen bij hem na een week vol eh.. chaos.

We hebben gepraat gisteren.. op de luchtige manier die gebruikelijk is in onze 'gesprekken'. Hij vond dat ik het gewoon aan niemand had moeten vertellen (niet erg realistisch) en ik heb gezegd dat het van mij niet zo had hoeven gaan enzo. Dus nu kunnen we ophouden met ongemakkelijk doen en wordt het zaterdag vast gewoon gezellig.

Maar zijn houding, zijn manier van praten en aandachttrekken... blijkbaar zat hij er wel mee. Hij valt me in ieder geval 100% mee in zijn manier van problemen/misverstanden oplossen.

Voorlopig neem ik genoegen met het niet door hem gehaat worden.

Dat klinkt allemaal vreselijke neerbuigend....
Als mijn vriend tegen mij praatte in termen als triest en zielig zou hij echt ontzettende ruzie met me krijgen

haha pwned door je ouders

Laat dit je toch niet aandoen, joh... Ik vind het niet normaal.

Meid, ik zou als ik jou was de eer voor mezelf houden, zoals je zegt, 't lijkt me niet meteen 'n kerel die gaat veranderen plús 't is niet echt een kerel die me goed lijkt voor je zelfvertrouwen...