Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #75

[laura]

ff rustig doen...alles gewoon even van me af laten gaan... ja

Ik ben aan het schrijven. Ik begin er echt in te komen en het leuk te vinden. <3

Alleen loop ik wel 3000 woorden achter, dat is een beetje jammer.

[Yana]

Tsja.

Het gaat wel weer eigenlijk

Gefeliciteerd Sonho en Leonoor!

heeft iemand een knuffel over?

[LiefsvanHier]

Hm, net naar zijn zusje geweest, allemaal wel leuk. Afsluiting van een kutweek. Morgen moet beter worden.

[darkfairy]

pff

[Saarah]

Verontrustend nieuws. M'n papa mag er niet mee stoppen!

Voor de rest was het best wel super vannacht. Leuk gewerkt, daarna goed gefeest en lekker gekust.

en @ sonho en leonoor: gefeliciteerd!

[Cherry Springs]

Repelsteel schreef op 05-11-2006 @ 15:35 :
heeft iemand een knuffel over?

*Geeft superdikke knuffel*

Dankjulliewel allemaal! Wat lief!
Op orkest waren de meeste het al vergeten, maar uiteindelijk door heel veel mensen gefeliciteerd. Moest ook wel want een hoornist zei tegen iedereen die een chocolaatje (mijn traktatie) pakte dat ze mij moesten feliciteren... (Huh, Sonho? Wie is dat?)
Mn tante was nog langsgeweest met een cadeautje (hoe lief!) en van mn oppasgezin kreeg ik een smsje. Jarig voel ik me niet ofzo, gelukkig, ik weet niet, ik heb het niet zo op verjaardagen. Want ondanks de extra aandacht (mensen die je nooit spreekt gaan ineens iets tegen je zeggen) en de cadeautjes was het een hele gewone dag.

Nou ja, *knuff* voor iedereen.

[Droomvlucht]

Ze hebben per ongeluk mijn harde schijf (ook de backup) gewist. Alles weg *huilt*

[rare kwast]

Aragnabite schreef op 05-11-2006 @ 18:40 :
Ze hebben per ongeluk mijn harde schijf (ook de backup) gewist. Alles weg *huilt*

*troost*

[Bob der Bär]

Wtf, anders negeert je oom je gewoon keihard. Hallo, je hoeft me niet aardig te vinden en mag me de hele tijd negeren maar geef gewoon even een handje. Of ben ik niet boeiend genoeg omdat ik geen economische studie doe en niet kan meepraten over aandelen, dikke auto's enzo?

Aragnabite schreef op 05-11-2006 @ 18:40 :
Ze hebben per ongeluk mijn harde schijf (ook de backup) gewist. Alles weg *huilt*

Dat is irritant!

[Meissiej]

En toen had ik dus de griep ( + verkoudheid nog steeds )

[darkfairy]

doen alsof alles goed gaat

[Roosje]

Kuttreinen, en wat een godvergeten gaaf weekend.

[Hawahaai]

Bracht ik Vriendje weg naar zijn collega, met wie hij mee kon rijden naar het vliegveld, rijd ik weg, gaat er ineens een lampje aan en klinken er piepjes... En dat hoorde niet. Fijn. Vriendje meteen maar weer opgebeld, weet ik veel verder. Uitzetten, opnieuw gestart. Niks te zien, dus toch maar naar huis gereden. Wel fijn, een Tomtom, scheelt een boel blaadjes-lezen-tijdens-het-rijden.
Nu thuis ook geparkeerd, hij staat fatsoenlijk, kan zo desnoods best tot vrijdag blijven staan. Als iemand anders zijn deur er tegen aan slaat, kan ik er niks aan doen. Ik weet alleen nog niet of ik nou dinsdag wel met de auto naar mijn diploma-uitreiking durf... Ik kan dat vast niet...
Belde Vriendje net, omdat hij zich zorgen maakte om mij/de auto... Of ik maandag naar de garage kan/wil gaan. *zucht* Ik durf niet...

[da leentjuh]

Tentamens deze week. Ik weet dat ik de intelligentie heb om ze te kunnen halen, aan de andere kan ben ik ervan overtuigd dat ik ze ga verknallen.
Ik had meer moeten leren, meer naar school moeten gaan. Ik ben ook zo slap.

Tja, weer best ok vandaag, het alleen allemaal wat langzamer dan ik zou willen, maar goed...
Alleen een beetje ontdaan door het telefoongesprek van net, het lijkt wel of ik er niet tussenkom ofzo. En als ze dan uitgepraat is denk ik: 'Laat maar.'

Oja. Ik ben bang dat ik het leren helemaal verkeerd aanpak en er dan straks heeel veel tijd aan besteed heb, maar toch nix van het tentamen bak .

[WolterB]

Exit vrolijkheid

[~~dolce~~]

~lienepien~ schreef op 05-11-2006 @ 19:56 :
Ik ben bang dat ik het leren helemaal verkeerd aanpak en er dan straks heeel veel tijd aan besteed heb, maar toch nix van het tentamen bak .

same here..

[- KTFE]

Verdomme, net een kwartier op de deur staan kloppen en bellen, maar natuurlijk doet mn vader niet open omdat hij alweer dronken is en slaapt. 5x bellen op zn gsm, ook geen nut. De buur is er dan bijgekomen, ook wat staan kloppen op de deur en éindelijk deed ie dan open. Dan op zo'n heel verward toontje tegen mij: "vanwaar kom jij nu?..."

Grr, ouders.

[LadyChoi]

Ach, laat toch maar.

[Hawahaai]

En dan zie ik nu in het boekje, wat ik er maar even bij heb gepakt, dat het te maken heeft met een probleem in het remsysteem. Oef, ik heb dus 30 km gereden met een remsysteem waar iets niet goed mee is?! Ik heb niks gemerkt aan de remmen (gelukkig), maar goed. Dan morgen toch echt maar even naar de garage, hoe rot en eng ook... Brrrr.

En nog gefeliciteerd aan de jarigen!

[LiefsvanHier]

Ik val geloof ik overal tussen. Ik ben echt zo'n niemandsganger. Pfrt.

Ik geloof dat ik mensen moet gaan zoeken.

~~dolce~~ schreef op 05-11-2006 @ 20:17 :
same here..

Ook tentamen komende week?
Ik ga nog een paar dagen hard aan het werk en dan er maar het beste van maken. Heb aan de ene kant best vertrouwen erin op dit moment, maar ben bang dat op het moment supreme blijkt dat ik tóch de gevraagde dingen niet weet/beheers.

Maar succes in ieder geval

Zodadelijk nog even m'n aantekeningen inkijken om te zien hoeveel ik nog moet en dan dvdtje kijken

[Ann]

en toen zat ik weer thuis... dit weekend was geweldig, ik mis ze, en ik haat het thuis

[~~dolce~~]

~lienepien~ schreef op 05-11-2006 @ 20:46 :
Ook tentamen komende week?
Ik ga nog een paar dagen hard aan het werk en dan er maar het beste van maken. Heb aan de ene kant best vertrouwen erin op dit moment, maar ben bang dat op het moment supreme blijkt dat ik tóch de gevraagde dingen niet weet/beheers.

Maar succes in ieder geval

ja, donderdag tentamen over heeel veel ingewikkelde stof...
Als ik zo die paar vragen van vorige jaar bekijk denk ik dat het wel gaat lukken, maar ben ook bang dat ik het toch niet haal en alles wat ik heb geleerd straks vergeten ben

[darkfairy]

ik denk maar aan een paar dingen...

[rare kwast]

zit je dan te staren naar een leeg scherm..
ik wil luchten, maar er verschijnen geen lettertjes op t scherm..
ik wil praten, alles er uit gooien maar t blijft in mijn hoofd malen

tis gewoon

I feel fine

[kroot]

@ Leonoor: ook gefeliciteerd!!

Ben je blij? Nee!

Aargh, wat een weekend. Optreden was tof, feestje was nog toffer, alleen was ik even vergeten dat ik ongesteld moest worden - en dan kan mn buik niet veel hebben. Ook geen alcohol. Raar maar waar.

Daaamn, ik was brak vandaag. Nu gaat het wel weer maar toch

[SoS-ClaiRe]

rare kwast schreef op 05-11-2006 @ 21:19 :

ik wil praten, alles er uit gooien maar t blijft in mijn hoofd malen

tis gewoon

same here.
het moet eruit! maar tegen wie moet ik praten

Vandaag was wisselend. Ik voel me klote, maar op zich was het wel leuk. Mijn nichtje was heel lief, echt een knuffeltje. Maar ik voel me zo klote. Ik voel me zwaar klote. Ik weet niet waar het door komt, maar het gaat gewoon niet meer. Alles komt terug en dat wil ik niet. Misschien moet ik maar weer een afspraak maken... Ik weet niet wat het is. Ik voel me zo futloos, zo ... ja, ik weet het niet. Misschien moet ik gewoon gaan slapen en niet meer gaan leren, maarja dat kan ik ook niet denk ik, want dan slaap ik gewoon niet. Aaarghhh!

Dat vreselijke wrange gevoel in mijn kop van zorgen, ik kan er niet meer tegen. Ik voel het echt in mijn hoofd, ik bedoel, ik voel exact waar in mijn hersenen de zorgen zitten. Ik zou mijn kop willen openbreken om met mijn handen dat stuk van mijn hersenen te bewerken. Het klinkt belachelijk, maar het is zo. Als het niet ophoudt, ga ik er ooit nog met een boor ofzo in zitten.

klinkt allemaal heel stom en puberaal, maar sorry zo voel ik me nu. Ik ben dat gevoel moe.

[WolterB]

Oké, ben weer terug vrolijk geloof ik, alleen geen zin om te gaan slapen.
Naja, komt vast wel goed, heb er iig weer alle vertrouwen in, ik moet niet zo stom doen soms

Cherry Springs schreef op 05-11-2006 @ 18:13 :
*Geeft superdikke knuffel*

dankje

[Redhair]

Dank je wel Mala.

Ik vlucht van huis, van thuis, van de plek waar papa hoort. Ik weet dat het fout is, ik moet me niet afzonderen van mama en mijn broer, maar ik wil niet thuis zijn.

Ik heb het steeds zo koud. Komt natuurlijk door de pep, ik eet en slaap nauwelijks. Ik las ook ergens dat kou een veel voorkomende klacht is bij rouwverwerking.
Gister was ik de hele middag alleen thuis. Ik zat achter papa's computer, leegte wisselde af met woede. Wat ik al die uren heb gedaan weet ik niet precies meer. Volgens mij heb ik vaak domweg naar het beeldscherm lopen staren, met papa in mijn hoofd, terwijl ik op zijn plekje zat.
Mijn pep was op, voor het eerst sinds papa dood is was ik nuchter. Dat maakte de leegte nog groter, pep kon het een beetje vullen.

Om acht uur ging ik naar J., was van plan niet te laat naar huis te gaan. Ik ging op zijn bank liggen, voelde me nog leger. Mijn god, nooit geweten dat er zo’n heftig gevoel bestaat. Kan je het eigenlijk wel gevoel noemen? Het is geen verdriet, het is niets, dood van binnen. J. vroeg steeds wat er was, ik bleef zeggen dat er niets was.
Ongeveer twee uur gelegen, toen nam J. wat speed en bood mij aan. Ik vulde de leegte, voelde me meteen beter. Maar de leegte sloop rond twaalf uur weer binnen. Ik was onrustig, er rolde soms een traan over mijn wang. J. was bezig en zag het niet, ik probeerde niet te huilen. Tot hij naar me keek, weer vroeg wat er was. Ik kon niets meer uitbrengen. Hij troostte me, zei dat ik het moest aangeven als ik me rot voel, als ik niets zeg kan hij er niet voor me zijn. Ik moest omschrijven hoe ik me voelde.
Leeg, alleen maar leeg en verschrikkelijk moe. We namen nog wat pep, ik ging me weer beter voelen. De rest van de nacht vooral wat games gespeeld op zijn pc. De nacht veranderde in ochtend, ik ging niet naar huis, liet niets van me horen. De ochtend werd middag, leegte bleef ik opvullen met pep. J. en ik gingen samen gamen. Hij deed weer heel lief, ik voelde me weer gelukkig. Daarna deden we wat cabaret op, maar van kijken kwam weinig. Hij zei zulke lieve dingen, mijn glimlach verdween niet meer.

Om half zes nam ik mijn laatste lijn en ging naar huis. Mijn moeder was niet eens boos dat ik de hele nacht, ochtend en middag was weggebleven zonder wat te laten horen.
Na het eten hebben zij, mijn broer en ik een gesprek gehad over onze gevoelens. Mama moest huilen, dat is verschrikkelijk om te zien. De rest van de avond heb ik me wel goed gevoeld, met mama wat sites over rouwverwerking bekeken. De pep is ondertussen al uitgewerkt, ik begin moe te worden. Ben bang voor het moment als de leegte terug komt. Ga nu maar naar bed, wil morgenochtend even naar school, om bij de stamgroepbijeenkomst te zijn.

Ik wil naar J. en samen snuiven en me gelukkig voelen en papa vergeten. Ik wil niet het rouwproces doormaken en me weer leeg of rot voelen. Gek, want ik besef het nog niet echt, dat hij dood is. Ik weet het wel, maar het gevoelsmatig wil het niet echt doordringen. Of toch wel, ik weet het niet, ik voel me zo raar.

En fuck it, waarom school? Het voelt zo onbelangrijk, overbodig. Ik zie geen toekomst meer. Die zag ik voor zijn dood al niet echt, maar nu is het helemaal zo uitzichtloos. Het enige wat ik nog wil is bij J. zijn, onder invloed van pep. Maar ik zou even stoppen met pep en kan niet blijven vluchten van huis, ik kan niet steeds bij J. zitten, dat is niet goed voor mij, niet goed voor hem, niet goed voor ons en niet goed voor mama, mijn broer en mij. Leven is moeilijk, soms flitst de gedachte dat ik bij papa wil zijn door me heen. Godver, ik voel me echt raar, ik ken mezelf niet meer, alles is veranderd, nooit zal het meer worden zoals het was. Onwerkelijk, beangstigend, ik ben doodsbang.

Niet denken, niet denken, niet denken, nu naar bed, slapen, niet denken.

Help.

!!
geef mijn toetsenbord woorden, en hij zal ook niet meer weten waar 'ie het moet zoeken.
soms heb je ergens geen woorden voor
wat een dag vandaag

[Miracle]

Bah, waarom moet ik nou zo vroeg weg vandaag.

Het wordt een rare week, niet zoveel zin in, ik wilde dat het alweer weekend was.

[Hawahaai]

Ik vind het stom dat ik daarom vannacht zo slecht heb geslapen.

[Meissiej]

Bwuh. Ik verveel me nu al. Ik wil naar school maar voel me echt te brak (ze zijn overigens al begonnen op school wanneer ik dit schrijf). Beetje vaag geslapen. Ik heb gedroomd maar weet niet waarover. Het gevoel dat over is gebleven is onprettig.
Ik ben alleen thuis. Eigenlijk zou ik gisteravond weer naar m'n kamer gegaan zijn maar aangezien ik echt ziek ben zit ik nog thuis bij mijn ouders. Alleen is iedereen naar het werk of naar school. Daar zit ik dan. Een lege dag voor me. Wat ik zal doen?
Geen idee. Misschien straks maar de boekenkasten doorzoeken opzoek naar een boeiend boek. Altijd beter dan hier een beetje zitten niets doen. Wat uiteindelijk tot nog meer verveling en frustratie zal leiden.

Morgen middag samen met hem een gesprek bij de riagg, ik geloof dat ik nog een paar dingen duidelijk moet maken.

* Het gáát niet slecht. Het gaat stap voor stap beter. Ik ben tevreden met hoe het nu gaat. Ik kan gelukkig zijn. Ik kan voelen wat plezier is, kan lachen zonder pijn.
Dat ik tevreden hierover ben betekend niet dat ik niet langer naar verbetering streef. Geen doelen meer heb en alles laat zoals het is. Ja, het kan vast beter, misschien wel veel beter, maar zij weten niet van hoe diep ik kom. Ik streef nog altijd naar vooruitgang en die is er ook. - op school gaat het goed - sociaal gezien red ik me prima - het lukt me redelijk mijn grenzen aan te geven van wat ik wel en niet moet doen, wanneer iets teveel is - ik word stapje voor stapje opener -

* Ik gá geen extra hulp zoeken want dat heb ik niet nodig. Ik red me prima. Het gaat goed en als het niet goed gaat weet ik wat ik moet doen, weet wie mij kunnen steunen. En mocht het echt de verkeerde kant op gaan laat ik dat heus ook aan de hulpverlening weten. Bovendien heb ik geen tijd om nog meer gesprekken met hulpverlening te hebben. En die school van mij is ook een halve therapie. Het draait daar voor een groot gedeelte om zelfontwikkeling. Alleen lijkt iedereen die de school niet kent dat niet te willen zien.

* Hij moet mijn problemen niet op willen lossen. Is onmogelijk, en bovendien wil ik dat ook niet eens. Ik moet me met mijn dingen bezig houden, hij kan zich beter inzetten voor zichzelf, bezig zijn met zijn eigen toekomst. Dat is voor iedereen beter. Volgens mij is het niet mogelijk dat hij de dingen voor mij oplost, ik ben de enige die dat kan. En afgezien van dat het niet kan zal ik het niet toelaten. Hij moet het niet willen. Uiteindelijk zal het niet werken, ik zal het als benauwend gaan ervaren en hem op afstand gaan houden.

* Ik wil best open tegen hem zijn. Probeer ik ook, is ook een doel van mij. Alleen moet hij wel begrijpen dat het tijd en moeite kost (gezien mijn verleden) beseffen dat ik echt op de goede weg ben. Zien dat ik op de goede weg ben. Ervaren dat er vooruitgang is. Vóélen dat er vooruitgang is .
En hij moet me de tijd geven. Hij kan me niet open bréken. Ik moet niet het gevoel krijgen dat hij meer van me verwacht dan waar ik op dat moment aan kan voldoen. Niet het gevoel krijgen dat hij sneller wil dan dat ik kan. Meer wil weten dan dat ik kan vertellen. Het zal alleen maar averechts werken. Ik zal dichtklappen en hem op afstand houden.

Waarom is er niemand die weet van hoe diep ik kom? Waarom is er niemand die ziet dat het nu zoveel beter gaat? Waarom is er niemand die tegen mij zegt dat ik nu zoveel vooruitgang heb gemaakt? Waarom kan niemand dat zien?

Of wíllen mensen het niet zien?

Ik ben niet meer bang om te vallen, ik heb geleerd op te staan en te klimmen.

ik heb de op de tafels gedanst
ja do'h, ik ben ook een geboren hoer, had je iets anders verwacht

hoerig en dom. ik voel me aangesproken

[Yana]

Meissiej schreef op 06-11-2006 @ 09:57 :

Waarom is er niemand die weet van hoe diep ik kom? Waarom is er niemand die ziet dat het nu zoveel beter gaat? Waarom is er niemand die tegen mij zegt dat ik nu zoveel vooruitgang heb gemaakt? Waarom kan niemand dat zien?

Of wíllen mensen het niet zien?

Ik ben niet meer bang om te vallen, ik heb geleerd op te staan en te klimmen.

Herkenning! Mijn ervaring is dat mensen heel graag vast willen houden aan het beeld dat ze van je hebben, en dat je alleen kan bewijzen dat je veranderd bent door je anders te gedragen - wat hun opmerkingen en gedachtes daarover ook zullen zijn. Uiteindelijk zullen ze het zien en geloven.

[Nona]

Zo, ingeschreven voor drie cursussen tegelijk (waar 2 standaard is). Spannend, ik hoop dat ik genoeg tijd heb voor alles.

pfoeh, soms heb ik het even niet meer. Vanwaar deze gevoelens ineens weer. Dit is niet goed. Nu ben ik op school, wat afleiding dat is wel goed. Als ik thuis zit ga ik weer nadenken en oude verlangens komen naar boven. Ik word af en toe een beetje bang van mezelf. Het is niet goed, ik moet doorgaan, niet hierin blijven hangen. Toch weer hulp zoeken? Misschien is het alleen maar slecht, blijf ik dan juist erin hangen. Aan de andere kant kan praten misschien wel helpen de dingen te verwerken. Nouja, ik zie wel.

ik word er lichtelijk gestoord van dat m'n ouders het maar niet kunnen accepteren dat ik niet perfect ben, dat we geen perfect gezin zijn en dat ik niet lijk op mijn broer die wél alles goed doet.

HaWaHaai schreef op 05-11-2006 @ 19:17 :
Belde Vriendje net, omdat hij zich zorgen maakte om mij/de auto... Of ik maandag naar de garage kan/wil gaan. *zucht* Ik durf niet...

Waarom niet? Omdat ie dan stuk kan gaan?

[ilse]

pap, het is gewoon niet realistisch wat je van me wil. zoek nou alsjeblieft hulp voor jezelf want die kan niet goed gaan.. echt niet..