Gewoon iets geprobeerd.

[Kryptonite]

Volgens mij ben ik meer van de verhalen, maar ik ben toch erg nieuwsgierig naar jullie mening over dit probeerseltje:



Ik ga behoedzaam naast jou
die treurwurgt in het geel.
Kraaiend plezier ligt tussen je lippen.
Mijn lippen zijn paars en mijn hart ook.

Je giegaagt en mekkert, hoewel
jouw buik siddert als mijn hart.
De stilterammelaars om je heen
Je doet ze niet te horen.

Woeker klimt op in mijn netvlies.
Pas maar aan, want al spring ik niet
ik weet hoe ik mijn tong moet splijten
en ook papegaaien kunnen zwijgen.

[*nerwen elensar]

Als dit echt jouw allereerste gedicht is, is dit echt wel goed...en anders ook.
Er zitten knappe dingen in, vooral van de eerste twee regels in de eerste strofe en de twee middelste regels in de laatste strofe ben ik fan. Stilterammelaars en 'je doet ze niet te horen' vielen me ook op. Wat ik alleen jammer vind, is dat je tweemaal hart vrij dicht bij elkaar gebruikt. Ik kan moeilijk de associaties met de kleuren leggen, waarom juist die kleuren?

Verder, schrijf niet alleen proza zou ik zo zeggen

[Fayelinde.]

Ietsje te veel metaforen naar mijn zin. Ik vind dat je ook iets letterlijk mag verwoorden in een gedicht, zonder alles te gaan vergelijken. Maar ik vind het wel goed! Vaak hele mooie woorden die ik niet vaak lees, met 'giegaagt' als favoriet. 'De stilterammelaars om je heen / Je doet ze niet te horen.' vind ik heel raar. Het klinkt alsof het grammaticaal gewoon fout is, en met de dichterlijke vrijheid vind ik dat je toch een ruimte moet kunnen creeëren waar de fouten niet zo fout klinken. Ik bedoel maar: de rest van jouw gedicht is zo 'juist'. Na splijten mag wel nog een komma, en dat is zowat de enige kritiek die ik kan verzinnen. Goed gedaan dus!

[Sketch]

Je hebt een aantal hele toffe metaforen en vergelijkingen, maar ik mis de binding. Het komt nu meer over als een stapel metaforen. Je refereert naar planten en baby's en iets met kleuren, maar ik zie zo één twee drie niet wat het verband tussen baby's en planten is en waarom juist geel en die papegaai?
Je zou misschien ook meer met iets van ritme of rijm kunnen doen waardoor het meer als een geheel leest waar het nu nog wat losse zinnen zijn.
Misschien helpt het ook als je iets minder mooie vergelijkingen erin stopt en wat meer dingen om het te binden.

[Kryptonite]

Bedankt voor jullie commentaar en complimenten!
Ik weet dat dit gedichtje eigenlijk veel te veel metaforen bevat, maar ik wil het niet veranderen. Het gaat me er ook niet om dat het duidelijk of van een hoog niveau is, maar meer of ik er zelf iets mee kan (noem het asodichten).
Ik schrijf dit soort gedichtjes namelijk in mijn dagboek.
Ik heb daardoor al een hele hoop symbolen bedacht die telkens terugkomen. Zo staat geel voor de zon, het plezier en de trein. Paars staat voor letterlijke of figuurlijke kou; van de kou krijg je immers paarse lippen.
Ik had er inderdaad zelf ook al last van dat er twee keer 'hart' stond, zo vlak achter elkaar. Ik ga het denk ik veranderen in "jouw buik siddert als een slang".
"De stilterammelaars om je heen / je doet ze niet te horen" staat inderdaad wat vreemd, maar ik weet niet zo goed hoe ik dat kan veranderen. Ik wilde eigenlijk zeggen: je doet alsof je de stilterammelaars om je heen niet hoort. Misschien hebben jullie nog suggesties?

[Miekje*]

het is heel apart, het heeft iets... iets wat je niet snapt en aan de andere kant ook wel. het zet je aan het denken.. goed gedaan vind ik