Slaap jij met je gezicht of met je rug richting muur?

[Chick Rock]

Op m'n kamer met mijn gezicht naar de muur, bij m'n ouders juist niet. Want bedden kunnen nog wel eens anders zijn geplaatst.

Niemand slaapt op zijn rug?

Lisa schreef:

Niemand slaapt op zijn rug?

hihi dat zei ik vanmiddag ook tegen kazet.

[Chick Rock]

Ik slaap alleen op mijn rug als ik misselijk ben.

ik val alleen in slaap met mijn gezicht naar de muur

[Silo]

Ik slaap altijd in als ik op mijn buik lig, met mijn gezicht naar de muur en draai dan automatisch met hele lichaam richting de muur

Ik begin half op m'n zij, half op m'n buik, met rug grotendeels naar muur. Maar ik draai voor ik slaap minstens 10 keer (en dan van zij naar half op zij, half op zij naar buik, buik naar half op andere zij, helemaal op andere zij, via rugkant weer naar ene zij, etcetera). Welke kant op ik in slaap val weet ik dan niet meer. Maar die optie staat er niet bij.

Paranoide schreef:

Ik denk er ook over na. De reden dat ik bij de muur moet en Uice aan de andere kant is zodat eventuele monsters hem als eerst pakken. Dan kan ik ondertussen snel ontsnappen via het raam ar ar ar [afbeelding]
Tenzij hij mijn eer heroïsch gaat verdedigen natuurlijk, dan blijf ik. Om 'm aan te moedigen en vanuit mijn hoekje diverse zware voorwerpen naar de koppen van de monsters te gooien.

Vervolgens te missen, zijn hoofd te raken en zijn ondergang te bewerkstelligen?

[Slaapkopf]

Soms met het gezicht en soms met de rug richting muur.

Paranoide schreef:

Die mogelijkheid is sinds mijn vierde of vijfde levensjaar - want toen bedacht ik 'm - één van m'n onrealistische angsten, ja. Brr, muurmonsters. Met hun lange vingers.

Haha oh herkenbaar. Ik lag ook altijd (zo lang ik het volhield) met m'n rug naar de muur, want dan kon ik eventuele monsters zien aankomen. Maar dat had ook zo z'n problemen, want m'n voorkant is natuurlijk wel mijn meest kwetsbare kant, en als iemand je daadwerkelijk aanvalt met klauwen en tanden kun je beter met je rug die kant op liggen. Maar goed, ik zag ze toch liever aankomen. Ik beelde me ook altijd in dat er een groep monsters langs m'n deur kwamen, waaronder twee heksen. Je mocht niet je ogen open hebben, want als ze dat zagen, aten ze je op. Dus ging ik met m'n hoofd onder de dekens, want dat zagen ze niet. Behalve dan de ene heks, want die kon door de dekens heen kijken.. (ja ik weet het ook niet).

Wat die muurmonsters betreft, ik heb op iets te jonge leeftijd gremlins gezien dus bij mij zaten er altijd akelige kleine wezentjes met te veel klauwen en tanden onder m'n bed. Wat leidt tot de welbekende aanloop en sprong. Maar inderdaad, die konden ook via de spleet tussen bed en muur nog hun klauwen omhoog halen. Dus ik moest maar vertrouwen op de deken en een hoop visualisatie-tovenarij waarbij ik een beschermende koepel om mezelf heendacht, en vervolgens die vergrootte tot hij om het huis heen paste en alle monsters naar buiten geduwd waren. Als mijn broertje ergens anders logeerde, deed ik die soms ook nog. Stiekem moet dat soms nog trouwens

Jaja, het was veel werk om vroeger veilig te gaan slapen