Dit is iets wat ik me al een tijd afvraag. Ik ken een hoop mensen waarmee ik gezellig iets kan doen, heb genoeg kennissen op m'n studie, ik ken muzikanten waarmee ik wel eens jam en ik zit in een klein schrijfgroepje. Geen van deze mensen zou ik echter een goede vriend noemen. Een 'goede vriend' klinkt voor mij als iemand waarmee je over alles en altijd kan praten, waarmee het eigenlijk altijd leuk is om te zijn, zonder dat daar per se iets extra's voor nodig is (bijvoorbeeld naar een film gaan oid). Volgens mijn eigen definitie zou ik dan vrijwel vriendloos zijn en daar denk ik veel aan, maar ik voel me tegelijkertijd niet eenzaam of niet-sociaal. Ik ben afgelopen zomer vier weken alleen op vakantie geweest en daar had ik vrijwel altijd contact, veel leuke gesprekken met vreemde mensen, dus de eerste stap van contact maken gaat me altijd goed af. Maar goede vrienden worden het nooit. Herkent iemand dit? Heb ik gewoon een te zware definitie van vriendschap?
__________________
Death is coming! Quick, put on the gold hat!
|