Mijn (hele leuke, lieve en zeer aantrekkelijke) vriend is echt het zonnetje in mijn leven. Ik ben stapelgek op hem, en ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten!
Hij heeft een dag voor we elkaar ontmoet hebben te horen gekregen dat hij een depressie heeft. De eerste paar maanden dat we met elkaar om gingen was hij hiervoor ook in therapie, en sinds het begin van onze relatie loopt hij bij een psycholoog.
Ik merk helemaal niks van zijn depressie. Hij zegt zelf ook dat hij sinds de therapie etc. heel erg is opgeknapt, en hij denkt dat hij bijna van zn depressie af is. Echter, soms heeft hij nog extreme dipjes. Dan zegt ie gewoon weinig meer, kijkt een beetje slaperig uit zn ogen en wil hij het liefst even zitten of liggen.
Ik weet niet zo goed hoe ik met zijn dipjes om moet gaan. Aan de ene kant wil ik hem gewoon even in zichzelf gekeerd laten, tot hij er weer klaar voor is om de wereld in zn hoofd toe te laten. Aan de andere kant wil ik er iets aan doen: hem zeggen hoe belangrijk hij voor zn familie/vrienden is, laten weten hoeveel ik van hem hou, over zn rug strelen wat hij erg fijn vindt .... Omdat hij dus tijdens zn dipjes alleen een beetje mompelt, krijg ik geen hoogte van wat hij wil. Waar heeft hij in godsnaam behoefte aan tijdens zijn dipjes?!
__________________
Rauchwürst ohne R ist auch Würst :')
|