Een groot verlangen
diep in mij
het knaagt van binnen
hoe zet ik het gevoel opzij?
Jou liefde benauwd me
keer op keer
Als je zegt ik: ik hou van je
Groeit het verlangen alleen maar meer
Is dit wat ik altijd al wou?
Ben ik nu echt gelukkig?
maar ik voel alleen maar kou
Die kou maakt me bang
en wederom komt de vraag
Heb ik nu alles?
Maar van binnen komt enkel geklaag
Ineens bedacht ik alles gaat voorbij
Ik wil een onbenauwd en vrij leven
Maar zal ik ooit de kracht vinden
Om dat mezelf te geven?
Mijn leven is nu al bepaald
wil ik mijn hele leven met jou delen?
dat is de vraag die steeds door me hoofd maalt
Dan komt het antwoord:
Houden van is niet genoeg
als je niet het leven hebt
waar je eigenlijk om vroeg...
Ik heb geprobeerd om midlife-crisis op papier te zetten, laat maar horen of het gelukt is..