chaotische gedachten
door flarden wijsheid
en stukjes geluk
met momenten zonder adem
maar een dag zoals deze
maakt alles weer stuk
pijnlijk is de zuurstof
die door mijn longen raast
blind worden mijn ogen
met moeite tracht ik te zien
mijn persoonlijke opstand
veroorzaakt door dit onvermogen
Ik kan jouw gedachten niet lezen
maar ik voel toch verdriet
dat je verstopt diep binnenin
ik durf je er niet meer naar te vragen
mijn onzekerheid laat me twijfelen
is dit dan het eind van ons begin?
__________________
take me for who I am, not for what I seem to be † Mamma mag het licht weer aan want alleen zijn in het donker is zo enorm eenzaam†
|