niet meer lijden...

[Mu]

Als we de mens - of wat dan ook - bekijken in een groot geheel, bij voorkeur hét grootste geheel, namelijk alles, dan zien we dat er onmogelijk afgescheidenheid kan bestaan. Als de mens beschouwen in het alles, welk begrip kan er dan nog buiten dat alles zijn dat dingen van elkaar scheidt? Is het niet juist de mens zelf die de afgescheidenheid schept door het scheppen? Lijden wij niet door te lijden?

De mens heeft zoveel macht, namelijk, te geloven in het stoppen van het lijden en het lijden te stoppen, te geloven in eenheid en eenheid te scheppen.

Ik lijd
want ik lijd.
Ik adem
want ik adem.
Ik sterf
want ik sterf.
Dit ben ik:

[ranonkel]

EggeD schreef op 27-04-2004 @ 09:32 :

Ik vroeg al eerder: wat heb je er verder aan om je van je gedachten te distantieren en je te verenigen met het grote geheel ? Ik vind mijn gedachten vrij prettig, van "nutteloze gedachten" of "ruis" zoals je in het begin stelt, heb ik weinig last. Onthaast het misschien ? Leg dat me eens uit.

Er komt een blijvend gevoel van vrede en vreugde in je,het is de vreugde van het leven zelf en heeft niet te maken met je levenssituatie. Hierdoor ga je op een andere manier met je levenssituatie om,er kunnen dingen gebeuren die je prettig of niet prettig viindt maar dat kan je innerlijke gevoel van vrede en vreugde niet veranderen.
Gedachten kunnen ook prettig zijn maar het gaat met name om gedachten die je een idee geven dat je schuldig,ontevreden,jaloers,ontoereikend,hebberig, gekwetst enz enz bent,dat zijn alemaal ego gerichte gedachten en geeft je het idee dat iedereen afgescheiden is van elkaar.

[EggeD]

ranonkel schreef op 28-04-2004 @ 08:03 :
Er komt een blijvend gevoel van vrede en vreugde in je,het is de vreugde van het leven zelf en heeft niet te maken met je levenssituatie. Hierdoor ga je op een andere manier met je levenssituatie om,er kunnen dingen gebeuren die je prettig of niet prettig viindt maar dat kan je innerlijke gevoel van vrede en vreugde niet veranderen.
Gedachten kunnen ook prettig zijn maar het gaat met name om gedachten die je een idee geven dat je schuldig,ontevreden,jaloers,ontoereikend,hebberig, gekwetst enz enz bent,dat zijn alemaal ego gerichte gedachten en geeft je het idee dat iedereen afgescheiden is van elkaar.

Ik merk dat ik de laatste tijd geen of weinig van die door jou beschreven egogerichte gedachten heb. Misschien heb ik wel ondraaglijk geleden, ik kan in ieder geval zeggen dat mijn normen en waarden wat dat soort deugden betreft erg veranderd zijn. Ze doen toch niets goeds dan tijdelijke verdoving; puur bijgeloof eigenlijk, dus zijn ze langzaam verdwenen.

Kon ik maar even in je lichaam kruipen om een vergelijkend warenonderzoek te doen naar onze vrede en vreugde in het leven (:

[JaJ]

ranonkel schreef op 26-04-2004 @ 16:16 :
Als je naar iemand luistert zal je merken dat je in je hoofd al een antwoord aan het formuleren bent,je denk misschien'' hij heeft geen gelijk'' of ''wat een onzin'' .en je hebt behoefte om de ander aan te vallen.Dit overkomt de meeste mensen.
Waarom zou je niet echt met aandacht luisteren zonder in je hoofd al een antwoord te formuleren. Als je stil wordt van binnen,kom je vanzelf in contact met het hogere wezen in jezelf.

Het is geen negeren van lijden,er is in feite geen lijden meer als je in het nu leeft en het accepteert zoals het IS. Je valt op je knie en je bloedt...ok accepteer dat je pijn hebt,het is goed en je bent gevallen dat is gebeurd..ok. Maar wij reageren met boosheid''welke eikel heeft die steen hier neergelegd waar ik over gevallen ben'' ''wat een sukkel'' enz enz. Dat zijn allemaal reacties ontstaan uit nutteloos denken..
Accepteer pijn,verdriet, woede,jaloezie,vreugde enz als iets wat er mag zijn en je zal merken dat het verdwijnt zonder dat je het opkropt.Nee,geef er aandacht aan maar denk er niet over want dat geeft reacties die nutteloos zijn.

En ja,ik weet waar ik over praat want ik ervaar het.

dat formuleren van antwoorden, dat heet "informatie verwerken", en dat geeft aan dat je informatie binnenkrijgt, of met andere woorden: dat je naar die persoon luistert.
wtf, we hebben het over "met iemand praten", en blijkbaar luister ik verkeerd, want als ik naar iemand luister, kom ik niet in contact met het hogere. Luister: als ik met iemand praat, dan luister ik naar DIE PERSOON, dat is namelijk het hele idee van praten. als ik met het hogere in contact kom, terwijl ik eigenlijk naar de leraar had moeten luisteren, reken maar dat ik dan strafwerk heb. Hoe mooi het ook is, je ware ik ontdekken en iets hogers contacteren, het ijkt wel alsof je stopt met leven. waarom vind je het nodig iets anders te zijn? waarom kun jij zelf de tekortkomingen van de mens niet ACCEPTEREN. waarom vind je het uberhaubt een tekortkoming als iemand denkt, verwerkt, of leert van zijn omgeving.
met vallen op een steen precies hetzelfde. Pijn krijgen we omdat er iets misgaat met ons lichaam. natuurlijk moet je accepteren dat je gevallen bent, je kunt niet anders. het is echter belachelijk om daarna zonder er wat mee te doen verder te gaan. je lichaam heeft problemen, daar moet je wat aan doen. in ieder geval moet je er over denken om tot de conclusie te komen dat je beter moet uitkijken. het spijt me, denken is een van de basisprincipes van ons LEVEN, en van ons ZIJN, want zo zijn mensen. je kunt aan dit soort basisuitgangen geen waarde gaan hechten, je kunt er niet onderuit proberen te komen. als je ze niet had, was je wat anders.

je ervaart het zeg je. dat bedoel ik niet. ik BEN er ook, dat ervaar ik. maar jij hebt het ovcer DE manier van ZIJN. het is mooi om te zeggen, maar kun je ook uitleggen waar je het over hebt? waarom zou de ene manier van bestaan uberhaubt beter zijn dan de andere?

[JaJ]

ranonkel schreef op 26-04-2004 @ 16:23 :
Ja, het verleden bepaald je karakter en je gedachtenpatronen en heeft ook invloed op je emoties en je levenssituatie maar niet op wie jij werkelijk bent. Niets kan dat veranderen want je bent het al.Je kan stervan maar dan ben je het nog steeds.
Is het dan niet onzinnig om dat verleden steeds op te rakelen of te denken dat je in de toekomst een ander kan worden? Is dat niet vreselijk nutteloos?

weet je HOE het verleden jou denken bepaald? je hebt vroeger dingen meegemaakt, en daar heb je van GELEERD. NU denk jij op een bepaalde manier. daar is niks aan te veranderen, inderdaad, zoals je nu bent, zo ben je. echter, we weten zeker dat je LATER (dwz, over een seconde ofzo) alweer anders bent, en ook dan valt er niks aan te veranderen. opnieuw echter, jou gedachten patronen ZIJN je verleden, jouw gedachtenpatronen ZIJN de lessen die je hebt geleerd. jou gedachten patronen ZIJN je VERLEDEN. natuurlijk kun je niet veranderen hoe je NU bent, want hoe je bent hangt af van je verleden, en het verleden kun je niet veranderen.
het is geen kwestie van het verleden oprakelen, en de toekomst wordt zeker een ander. NU kun je je verleden niet veranderen, maar DALIJK IS je verleden a veranderd. Toekomst IS niks, het veranderd in NU, en dan is het nog steeds niks. pas als het verleden is, dan is het wie je bent.

ow, je gaat er vanuit dat je niet nutteloos kan zijn. tss, je hebt het over accepteren, maar je zou het niet eens kunnen accepteren dat je voor de rest van het heelal NIETS betekend, net als de rest van het heelal.

[Yummie]

ranonkel schreef op 25-04-2004 @ 17:19 :

Bewustzijn is de enige oplossing om een einde te maken aan de collectieve onbewustheid oftewel krankzinnigheid. Word maar eens stil van binnen en laat die eeuwige gedachtenstroom eens stoppen...dan ervaar je wie je werkelijk bent...

Makkelijker gezegd dan gedaan. Je draagt je verleden nu eenmaal mee en ik geloof niet dat jij daar geen 'last' van hebt of dat je niet bezord bent over de toekomst omdat alleen het NU bestaat..

[Yummie]

Als je in de knoop zit na alles wat je hier gelezen hebt:

Denk niet na, leef gewoon..

[JaJ]

Yummie schreef op 28-04-2004 @ 14:16 :
Als je in de knoop zit na alles wat je hier gelezen hebt:

Denk niet na, leef gewoon..

idd, en leven doe je OA door na te denken

[Yummie]

JaJ schreef op 28-04-2004 @ 14:24 :
idd, en leven doe je OA door na te denken

Oke, correctie:

Denk niet te veel na, leef gewoon..

[Daboman]

Ik krijg hier een beetje het idee dat de 2 partijen langs elkaar heen praten. Ik heb zelfs ook een soortgelijke discussie gevoerd op een ander forum waar we ook langs elkaar heen hebben gepraat.

Ik denk dat ranonkel niet zozeer bedoelt helemaal niet meer denken. Dat kan natuurlijk gewoon niet. Maar meer dat je moet stoppen met het denken dat dat lijden veroorzaakt. We hebben namelijk functioneel denken en nutteloos denken. Laten we eens zeggen dat je struikelt over een steen. Nu kun je een aantal dingen denken.

Een gedachte is dat iemand die steen heeft neergelegd om jou te laten struikelen. Ik denk dat ranonkel probeert te zeggen dat je dit dus juist niet moet doen. Goed zij plakt er een etiket aan vast, namelijk DE manier van leven. Voor mij valt het onder het kopje nutteloos denken. Maar ik denk dat ze het goed bedoelt. Het is heel moeilijk dat te verwoorden en het komt al gauw zweverig over.

Een andere gedachte is dat die steen daar gewoon toevallig lag. De rest probeert denk ik te zeggen dat je ervan kunt leren en dat je de volgende keer uitkijkt. Voor mij valt dit onder het kopje functioneel denken. Hiermee kun je veel meer. Deze gedachte zal in tegenstelling tot de vorige niet voor vervelende gevoelens zorgen.

Je kunt ook helemaal niets denken maar dat lijkt me weinig functioneel. Dan gebeurt het gewoon de volgende keer weer. Je hebt dan wel geen vervelende gevoelens, maar we moeten ook niet hebben dat je steeds over die steen blijft struikelen want uiteindelijk blijft er dan niet zoveel van je over.

Ik hoop dat deze post niet al te vaag over komt...

[JaJ]

Daboman schreef op 28-04-2004 @ 20:18 :
Ik krijg hier een beetje het idee dat de 2 partijen langs elkaar heen praten. Ik heb zelfs ook een soortgelijke discussie gevoerd op een ander forum waar we ook langs elkaar heen hebben gepraat.

Ik denk dat ranonkel niet zozeer bedoelt helemaal niet meer denken. Dat kan natuurlijk gewoon niet. Maar meer dat je moet stoppen met het denken dat dat lijden veroorzaakt. We hebben namelijk functioneel denken en nutteloos denken. Laten we eens zeggen dat je struikelt over een steen. Nu kun je een aantal dingen denken.

Een gedachte is dat iemand die steen heeft neergelegd om jou te laten struikelen. Ik denk dat ranonkel probeert te zeggen dat je dit dus juist niet moet doen. Goed zij plakt er een etiket aan vast, namelijk DE manier van leven. Voor mij valt het onder het kopje nutteloos denken. Maar ik denk dat ze het goed bedoelt. Het is heel moeilijk dat te verwoorden en het komt al gauw zweverig over.

Een andere gedachte is dat die steen daar gewoon toevallig lag. De rest probeert denk ik te zeggen dat je ervan kunt leren en dat je de volgende keer uitkijkt. Voor mij valt dit onder het kopje functioneel denken. Hiermee kun je veel meer. Deze gedachte zal in tegenstelling tot de vorige niet voor vervelende gevoelens zorgen.

Je kunt ook helemaal niets denken maar dat lijkt me weinig functioneel. Dan gebeurt het gewoon de volgende keer weer. Je hebt dan wel geen vervelende gevoelens, maar we moeten ook niet hebben dat je steeds over die steen blijft struikelen want uiteindelijk blijft er dan niet zoveel van je over.

Ik hoop dat deze post niet al te vaag over komt...

de post is geenszins vaag. ik denk alleen dat het niet eens nutteloos is om even jezelf af te vragen of iemand die steen daar heeft neergelegd, zo van: wees waakzaam. dat zal dan een restje overlevingsinstinct zijn.

ik denk dat denken niet nutteloos is, ik denk dat je niet een waarde kunt toekennen aan denken, je kunt het niet nutteloos noemen, nietr leuk, niet lachwekkend, je kunt het eenvoudig niet beoordelen. waarom niet? omdat het is wat je bent. We zijn "iets" dat denkt, en soms denken we gecontroleerd (functioneel?) en soms geemotioneerd(nutteloos?). Want dat is waar Ranonkel toe oproept: accepteer, zet je woede over boord, doe niet zo ondoordacht. Dat is belachelijk. er wordt hier gevraagd om je emoties te vernietigen, maar die emoties zijn eenvoudigweg een deel van ons, een groot deel. Als woede nutteloos is, is liefde net zo nutteloos, en je denkt er minstens zo verblind door.
ik wil niemand die de behoefte heeft te stoppen met nutteloos denken tegenhouden hoor, begrijp me niet verkeerd. maar als ze zichzelf op zo'n belachelijke manier willen verminken, dan hoop ik dat ze maar vooral slagen.

[ranonkel]

Daboman schreef op 28-04-2004 @ 20:18 :
Ik krijg hier een beetje het idee dat de 2 partijen langs elkaar heen praten. Ik heb zelfs ook een soortgelijke discussie gevoerd op een ander forum waar we ook langs elkaar heen hebben gepraat.

Ik denk dat ranonkel niet zozeer bedoelt helemaal niet meer denken. Dat kan natuurlijk gewoon niet. Maar meer dat je moet stoppen met het denken dat dat lijden veroorzaakt. We hebben namelijk functioneel denken en nutteloos denken.

Ja, dat klopt maar dat schrijf ik ook,denk over iets en zet dan de knop even uit waardoor er een einde komt aan die eeuwige ruis. Hierdoor kom je in contact met de stilte in je waardoor je ervaart dat je deel bent van het grote geheel.In die stilte maak je plaats voor een veel groter intelligentie en wijsheid,het bewustzijn zelf.Ik denk dat doordat je dit gaat ervaren,het gevoel van afgescheidenheid vervalt,je gaat inzien dat wij allen EEN zijn. Is dat niet de oplossing voor veel lijden in de wereld?

[/pl]:
Laten we eens zeggen dat je struikelt over een steen. Nu kun je een aantal dingen denken.
Een gedachte is dat iemand die steen heeft neergelegd om jou te laten struikelen. Ik denk dat ranonkel probeert te zeggen dat je dit dus juist niet moet doen. Goed zij plakt er een etiket aan vast, namelijk DE manier van leven. Voor mij valt het onder het kopje nutteloos denken. Maar ik denk dat ze het goed bedoelt. Het is heel moeilijk dat te verwoorden en het komt al gauw zweverig over.[/B]

Hebben wij mensen niet de gwoonte om iets of iemand de schuld te geven over iets wat er met ons gebeurt? Is het niet een persoon die die steen heeft neergelegd of het is die stomme steen zelf.Dat is juist het nutteloze,iets gebeurt in een groot geheel. Alleen door dat inzicht,ga je de wereld anders zien.Het is niet meer ik-alleen tegen de grote boze wereld,nee ik maak deel uit van alles.

[/pl]:
Een andere gedachte is dat die steen daar gewoon toevallig lag. De rest probeert denk ik te zeggen dat je ervan kunt leren en dat je de volgende keer uitkijkt. Voor mij valt dit onder het kopje functioneel denken. Hiermee kun je veel meer. Deze gedachte zal in tegenstelling tot de vorige niet voor vervelende gevoelens zorgen
Je kunt ook helemaal niets denken maar dat lijkt me weinig functioneel. Dan gebeurt het gewoon de volgende keer weer. Je hebt dan wel geen vervelende gevoelens, maar we moeten ook niet hebben dat je steeds over die steen blijft struikelen want uiteindelijk blijft er dan niet zoveel van je over.

Ik hoop dat deze post niet al te vaag over komt... [/B]

Misschien viel je wel over die steen omdat je niet bewust/alert genoeg was. Maar wat ik bedoel te zeggen dat als je het moment neemt en accepteert zoals het is(het vallen) heb je er innerlijke vrede mee.

[ranonkel]

Yummie schreef op 28-04-2004 @ 14:06 :
Makkelijker gezegd dan gedaan. Je draagt je verleden nu eenmaal mee en ik geloof niet dat jij daar geen 'last' van hebt of dat je niet bezord bent over de toekomst omdat alleen het NU bestaat..

Je kunt alleen maar last hebben of lijden ervaren van het veleden als je er over nadenkt in het nu.

Je zorgen maken over de toekomst kan alleen maar omdat je er over denkt in het nu. Is dat zinvol? Voegt het iets toe aan je leven? misschien een boel nutteloze stress en verdriet en zorgen.

[ranonkel]

JaJ schreef op 28-04-2004 @ 14:24 :
idd, en leven doe je OA door na te denken

Ja, OA maar denk en zet dan de knop even uit...

[ranonkel]

JaJ schreef op 28-04-2004 @ 13:51 :

je ervaart het zeg je. dat bedoel ik niet. ik BEN er ook, dat ervaar ik. maar jij hebt het ovcer DE manier van ZIJN. het is mooi om te zeggen, maar kun je ook uitleggen waar je het over hebt? waarom zou de ene manier van bestaan uberhaubt beter zijn dan de andere?

Het is de enige manier van ZIJN waar er plaats is voor de eenheid met het grote geheel. Het is het ZIJN wat een einde kan maken aan lijden in de wereld,is dat niet iets waar wij allen naar streven?
Natuurlijk BEN jij net zoals alles IS.
Maar wie ben jij dan?

[ranonkel]

EggeD schreef op 28-04-2004 @ 09:15 :
Ik merk dat ik de laatste tijd geen of weinig van die door jou beschreven egogerichte gedachten heb. Misschien heb ik wel ondraaglijk geleden, ik kan in ieder geval zeggen dat mijn normen en waarden wat dat soort deugden betreft erg veranderd zijn. Ze doen toch niets goeds dan tijdelijke verdoving; puur bijgeloof eigenlijk, dus zijn ze langzaam verdwenen.

Kon ik maar even in je lichaam kruipen om een vergelijkend warenonderzoek te doen naar onze vrede en vreugde in het leven (:

Misschien heb jij de sluiers van denken al van je afgegooid,je zal dan zelf ervaren wie je werkelijk bent.

[ranonkel]

JaJ schreef op 28-04-2004 @ 13:51 :
dat formuleren van antwoorden, dat heet "informatie verwerken", en dat geeft aan dat je informatie binnenkrijgt, of met andere woorden: dat je naar die persoon luistert.
wtf, we hebben het over "met iemand praten", en blijkbaar luister ik verkeerd, want als ik naar iemand luister, kom ik niet in contact met het hogere. Luister: als ik met iemand praat, dan luister ik naar DIE PERSOON, dat is namelijk het hele idee van praten. als ik met het hogere in contact kom, terwijl ik eigenlijk naar de leraar had moeten luisteren, reken maar dat ik dan strafwerk heb. Hoe mooi het ook is, je ware ik ontdekken en iets hogers contacteren, het ijkt wel alsof je stopt met leven. waarom vind je het nodig iets anders te zijn? waarom kun jij zelf de tekortkomingen van de mens niet ACCEPTEREN. waarom vind je het uberhaubt een tekortkoming als iemand denkt, verwerkt, of leert van zijn omgeving.

Probeer het gewoon eens:luister vol aandacht naar iemand die je iets vertelt,als je vol aandacht luistert ,is er geen plaats voor gedachten. En toch kun jij een antwoord formuleren en heb je ook alles opgenomen.Er is een verschil tussen denken en alert zijn.

[ranonkel]

JaJ schreef op 26-04-2004 @ 11:24 :

ow, en dan nog iets. je bent op het moment zo iemand die vage termen gebruik als "DE manier om te ZIJN"
heb je ENIG idee waar je het over hebt? idd

Het gaat om het ervaren van ZIJN ;om dat te ervaren is er alleen het moment NU ,je kunt niet ZIJN in de toekomst of het verleden. Dat bedoel ik met ''DE manier van ZIJN'' .
Het ZIJN van je kan door niets veranderen,het IS er altijd onder welke omstandigheid dan ook en het is je ware 'ik'.

[Mu]

Liefde in het verleden is herinnering
liefde in de toekomst fantasie
echte liefde leeft hier en nu

Boeddha

[EggeD]

Mu schreef op 29-04-2004 @ 12:42 :
Zelfmutilatie in het verleden is herinnering
zelfmutilatie in de toekomst fantasie
echte zelfmutilatie leeft hier en nu

Boeddha

Rare kwast, die Boeddha..

[Mu]

EggeD schreef op 29-04-2004 @ 13:26 :
Rare kwast, die Boeddha..

Zoals een bekende Koan luidt:
Vorig jaar een idiote monnik
dit jaar geen verandering

[ranonkel]

Mu schreef op 29-04-2004 @ 13:30 :
Zoals een bekende Koan luidt:
Vorig jaar een idiote monnik
dit jaar geen verandering

En volgend jaar ook geen verandering en over 10 jaar ook geen verandering want het WARE ZIJN van de monnik heeft niets te maken met idioot of monnik 'zijn'.

[JaJ]

ranonkel schreef op 29-04-2004 @ 08:31 :
Het is de enige manier van ZIJN waar er plaats is voor de eenheid met het grote geheel. Het is het ZIJN wat een einde kan maken aan lijden in de wereld,is dat niet iets waar wij allen naar streven?
Natuurlijk BEN jij net zoals alles IS.
Maar wie ben jij dan?


ook schreef zij:
Probeer het gewoon eens:luister vol aandacht naar iemand die je iets vertelt,als je vol aandacht luistert ,is er geen plaats voor gedachten. En toch kun jij een antwoord formuleren en heb je ook alles opgenomen.Er is een verschil tussen denken en alert zijn.


en even later schreef ze:
Het gaat om het ervaren van ZIJN ;om dat te ervaren is er alleen het moment NU ,je kunt niet ZIJN in de toekomst of het verleden. Dat bedoel ik met ''DE manier van ZIJN'' .
Het ZIJN van je kan door niets veranderen,het IS er altijd onder welke omstandigheid dan ook en het is je ware 'ik'.

a, je raakt een belangrijk punt. wie niet erg ver kijkt, zal inderdaad als doel hebben al het lijden uit de wereld te hebben. maar is dat wat we willen? driewerf NEEN. lijden betekent variatie. lijden is niks concreets. kijk: we leven, soms zijn we "vrolijker" dan anders, en de situaties waarin we het minst vrolijk zijn, die noemen we lijden. lijden geeft ons de mogelijkheid geluk te vinden, want als je kunt lijden, kan het ook beter met je gaan. lijden laat je het leven waarderen.
een wereld zonder lijden, betekend een wereld zonder variatie. leven is variatie -> geen lijden = niet leven.

wie ben ik? volgens de een een deeltje van een geheel, volgens de ander een verdorven ziel die naar de hel moet. Ik persoonlijk vind dat ik een mens ben, ik leef, en dat doe ik hier. ik accepteer de manier waarop ik ben, en probeer mijn wezen niet te veranderen. mijn leven kan ik veranderen, mijn "geest/ziel/mening/gedachtenpatroon" kan ik veranderen, maar wat ik ben: mens, denkend, emotioneel, breekbaar. DAT kan ik niet veranderen.

er zijn natuurlijk momenten waarop ik alleen maar waarneem. maar is dat een voordeel? je gedachten teveel op een ding focussen is niet goed. het contact met iets hogers mag dan prachtig zijn, je leeft nog steeds hier, en met je gedachten op EEN ding, verlies je je wereld uit het oog.
want je leeft HIER. ik vraag me echt af wat daar zo erg aan is

je kunt je zijn niet veranderen, maar je zijn is toch zeker steeds verschillend?

trouwens, wat ik vind he. jij stelt dat we allemaal uit een geheel komen zeg maar. Jij, ik, iedereen, alle mensen, we vormen een geheel. ECHTER, niemand WEET het. ik weet het niet, veel mensen weten het niet en weet je, als iemand niet WEET dat hij deel uit maakt van een geheel, dan MAAKT hij geen deel uit van het geheel.
en waarom leven wij op deze manier, als we iets anders zijn? is dat een boze truc van de een of andere badguy? of is het gewoon zo. als het gewoon zo is, ga dan eens na of er misschien niet een reden voor is.
want op de manier van de blinde, lijdende, emotionele mensen leven we. op jouw verlichte, niet lijdende, emotieloze manier leven we NIET.

wat jij wil is stoppen met leven, uit ontkenning van onze "mindere punten"

[Daboman]

Heel mooi gezegd JaJ

Natuurlijk willen we emoties niet uitschakelen. Het is zeker wel lekker om emoties eventjes te kunnen uitschakelen. Maar zeker niet voor altijd. Want zonder ze kunnen we niet meer relativeren inderdaad. En dan ontstaat er... eeehm, is daar een woord voor? goedheidsinflatie, is dat een woord? Door goedheidsinflatie zijn we dan nog verder van huis.

Ik raad ranonkel aan om brave new world eens te lezen

[EggeD]

JaJ schreef op 29-04-2004 @ 14:55 :
een wereld zonder lijden, betekend een wereld zonder variatie. leven is variatie -> geen lijden = niet leven.

Zonder ongeluk zou het woord geluk niet bestaan, omdat er niks anders dan geluk zou zijn. Er is dan niks om naar te relativeren en geluk zou net zoveel betekenen als tygop.

@Mu: Een monnik kan tegenwoordig electronische maskers dragen.

[JaJ]

Daboman schreef op 29-04-2004 @ 18:50 :
Heel mooi gezegd JaJ

Natuurlijk willen we emoties niet uitschakelen. Het is zeker wel lekker om emoties eventjes te kunnen uitschakelen. Maar zeker niet voor altijd. Want zonder ze kunnen we niet meer relativeren inderdaad. En dan ontstaat er... eeehm, is daar een woord voor? goedheidsinflatie, is dat een woord? Door goedheidsinflatie zijn we dan nog verder van huis.

Ik raad ranonkel aan om brave new world eens te lezen

gefeliciteerd, je hebt een prachtig woord bedacht. goedheidsinflatie

[ranonkel]

JaJ schreef op 29-04-2004 @ 14:55 :
a, je raakt een belangrijk punt. wie niet erg ver kijkt, zal inderdaad als doel hebben al het lijden uit de wereld te hebben. maar is dat wat we willen? driewerf NEEN. lijden betekent variatie. lijden is niks concreets. kijk: we leven, soms zijn we "vrolijker" dan anders, en de situaties waarin we het minst vrolijk zijn, die noemen we lijden. lijden geeft ons de mogelijkheid geluk te vinden, want als je kunt lijden, kan het ook beter met je gaan. lijden laat je het leven waarderen.
een wereld zonder lijden, betekend een wereld zonder variatie. leven is variatie -> geen lijden = niet leven.

De mens heeft zoveel macht, namelijk, te geloven in het stoppen van het lijden en het lijden te stoppen, te geloven in eenheid en eenheid te scheppen. Even een quote van Mu

Het gaat ook niet over ''de ongemakken'' van het leven ,het gaat mij om lijden wat ontstaat als mensen elkaar iets aandoen uit haat,wraak.Het vermoorden van iemand,oorlogen.Dit kan niet meer bestaan als de mens volkomen bewust is. Je gaat jezelf toch niet vermoorden,of neerslaan?? Er is lijden door de krankzinnigheid(lees onbewust ZIJN ) van de mens.

[/pl]:


wie ben ik? volgens de een een deeltje van een geheel, volgens de ander een verdorven ziel die naar de hel moet. Ik persoonlijk vind dat ik een mens ben, ik leef, en dat doe ik hier. ik accepteer de manier waarop ik ben, en probeer mijn wezen niet te veranderen. mijn leven kan ik veranderen, mijn "geest/ziel/mening/gedachtenpatroon" kan ik veranderen, maar wat ik ben: mens, denkend, emotioneel, breekbaar. DAT kan ik niet veranderen.

Als je sterft ben je geen mens meer,toch BEN je dan nog steeds.Niet meer in de beperking van dat lichaam en met je gedachtensluiers maar je bent puur bewustzijn.Dat ben je nu ook al maar je identificeert jezelf met het menselijk zijn cq gedachten,wat je bezit,wat je doet.

[/pl]:
[B
er zijn natuurlijk momenten waarop ik alleen maar waarneem. maar is dat een voordeel? je gedachten teveel op een ding focussen is niet goed. het contact met iets hogers mag dan prachtig zijn, je leeft nog steeds hier, en met je gedachten op EEN ding, verlies je je wereld uit het oog.
want je leeft HIER. ik vraag me echt af wat daar zo erg aan is

je kunt je zijn niet veranderen, maar je zijn is toch zeker steeds verschillend?[/B]

Nee,je ZIJN is EEN met al wat IS. Het is in vermomming verschillend.

[/pl]:

trouwens, wat ik vind he. jij stelt dat we allemaal uit een geheel komen zeg maar. Jij, ik, iedereen, alle mensen, we vormen een geheel. ECHTER, niemand WEET het. ik weet het niet, veel mensen weten het niet en weet je, als iemand niet WEET dat hij deel uit maakt van een geheel, dan MAAKT hij geen deel uit van het geheel.
en waarom leven wij op deze manier, als we iets anders zijn? is dat een boze truc van de een of andere badguy? of is het gewoon zo. als het gewoon zo is, ga dan eens na of er misschien niet een reden voor is.
want op de manier van de blinde, lijdende, emotionele mensen leven we. op jouw verlichte, niet lijdende, emotieloze manier leven we NIET.

wat jij wil is stoppen met leven, uit ontkenning van onze "mindere punten"

Als je weet dat je het leven zelf bent is er geen sprake van ontkenning en niemand heeft mindere punten,dat is een ego-idee dat de een mindere of betere punten heeft dan de ander.Dat werkt lijden in de hand.

[ranonkel]

Daboman schreef op 29-04-2004 @ 18:50 :
Heel mooi gezegd JaJ

Natuurlijk willen we emoties niet uitschakelen. Het is zeker wel lekker om emoties eventjes te kunnen uitschakelen. Maar zeker niet voor altijd. Want zonder ze kunnen we niet meer relativeren inderdaad. En dan ontstaat er... eeehm, is daar een woord voor? goedheidsinflatie, is dat een woord? Door goedheidsinflatie zijn we dan nog verder van huis.

Ik raad ranonkel aan om brave new world eens te lezen

Mooi woord inderdaad! Maar ik heb het niet over onderdrukken van emoties...

Mag ik jou aanraden om ''De kracht van het nu'' van Eckhart Tolle te lezen? Dan ga ik op zoek naar Brave new world..

[ranonkel]

EggeD schreef op 29-04-2004 @ 19:23 :
Zonder ongeluk zou het woord geluk niet bestaan, omdat er niks anders dan geluk zou zijn. Er is dan niks om naar te relativeren en geluk zou net zoveel betekenen als tygop.

@Mu: Een monnik kan tegenwoordig electronische maskers dragen.

Er is een verschil tussen vrede/vreugde en geluk. Geluk heeft te maken met je levenssituatie en of er aan bepaalde verlangens voldaan is. De vrede/vreugde van ZIJN is blijvend.ook al gebeuren er in levenssituatie dingen die je vervelend vindt of je ongelukkig maken. Maar als je die situatie neemt zoals hij is (en je verzet dus staakt) dan ervaar je gevoelens van bijv verdriet maar daaronder is het altijd blijvende vredegevoel. Alsof de vrede het meer is en de verstoringen in je leven de rimpelingen op het water.

[EggeD]

ranonkel schreef op 30-04-2004 @ 22:36 :
Er is een verschil tussen vrede/vreugde en geluk. Geluk heeft te maken met je levenssituatie en of er aan bepaalde verlangens voldaan is. De vrede/vreugde van ZIJN is blijvend.ook al gebeuren er in levenssituatie dingen die je vervelend vindt of je ongelukkig maken. Maar als je die situatie neemt zoals hij is (en je verzet dus staakt) dan ervaar je gevoelens van bijv verdriet maar daaronder is het altijd blijvende vredegevoel. Alsof de vrede het meer is en de verstoringen in je leven de rimpelingen op het water.

Ik generaliseerde ook alleen maar om een ander punt duidelijk te maken. Ik snap verder wel dat geluk een complex begrip is. Je kunt in mijn voorbeeld elke tegenstelling invullen voor geluk/ongeluk. Dag en nacht bijvoorbeeld ? Als dat je beter staat.

[Daboman]

Ranonkel ik ben op een ander forum in een vergelijkbare discussie verzeild geraakt en volgens mij begin ik er iets van te snappen.

Is het sleutelwoord hier niet gewoon accepteren? Dus gewoon niet meer verzetten? Een citaat wat ik ooit gehoord heb is als je energie in een probleem steekt wordt het probleem alleen maar groter. Is dit niet al wat meer waar je naartoe wilt?

Om maar op de steen terug te komen, ik kan me er tegen verzetten, dit veroorzaakt via allerlei dingen uiteindelijk lijden. Ik kan accepteren dat ik gevallen ben en er verder niet meer mee zitten. Jij bedoelt dus dat tweede? Op het andere forum werd gezegd dat emoties helemaal niets te maken hebben met het zg accepteren van het nu. Dat zou betekenen dat het daarbij niet uitmaakt of ik me kwaad zou voelen.

[ThePinkFlamingo]

Black Rainbow schreef op 25-04-2004 @ 17:51 :
jah, allemaal wel leuk, maar tis makkelijker gezegt dan gedaan, als ik kon stoppen met denken had ik het al lang gedaan.

Inderdaad.

[EggeD]

Daboman schreef op 01-05-2004 @ 16:59 :
Ranonkel ik ben op een ander forum in een vergelijkbare discussie verzeild geraakt en volgens mij begin ik er iets van te snappen.

Is het sleutelwoord hier niet gewoon accepteren? Dus gewoon niet meer verzetten? Een citaat wat ik ooit gehoord heb is als je energie in een probleem steekt wordt het probleem alleen maar groter. Is dit niet al wat meer waar je naartoe wilt?

Om maar op de steen terug te komen, ik kan me er tegen verzetten, dit veroorzaakt via allerlei dingen uiteindelijk lijden. Ik kan accepteren dat ik gevallen ben en er verder niet meer mee zitten. Jij bedoelt dus dat tweede? Op het andere forum werd gezegd dat emoties helemaal niets te maken hebben met het zg accepteren van het nu. Dat zou betekenen dat het daarbij niet uitmaakt of ik me kwaad zou voelen.

Ik denk niet dat ze iets dergelijks bedoelt. Er is een verschill tussen "accepteren" en "stoppen met denken en een worden met het groter geheel". Het eerste doe ik meestal met groot gemak, hoewel aan het tweede een hele training aan vooraf zou moeten gaan. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je van de een op de andere dag iets dergelijks klaargespeeld krijgt.

[Daboman]

EggeD schreef op 01-05-2004 @ 18:55 :
Ik denk niet dat ze iets dergelijks bedoelt. Er is een verschill tussen "accepteren" en "stoppen met denken en een worden met het groter geheel". Het eerste doe ik meestal met groot gemak, hoewel aan het tweede een hele training aan vooraf zou moeten gaan. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je van de een op de andere dag iets dergelijks klaargespeeld krijgt.

Maar helemaal de uitknop indrukken op het denken gaat niet. Dat heeft ze ook al eerder gezegd.

Ik heb wel eens ergens een verhaaltje gelezen wat misschien wat meer kan duidelijk maken. Ik weet niet meer helemaal hoe het nou precies ging maar het ging over een paardenhouder. Hieronder zal ik het verhaal in m'n eigen woorden samenvatten

...Zijn allermooiste paard was namelijk verdwenen. Hij was misschien wel boos of verdrietig maar accepteerde de situatie en volgens mij had hij hem ook niet gezocht. Vervolgens kwam er een roversbende die z'n paarden mee nam. Een aantal dagen later was zijn mooiste paard weer terecht. Weer een aantal dagen later brak hij zijn been. Weer accepteerde hij gewoon de situatie en trok er verder ook geen conclusies uit. Een aantal dagen later was er een oproep om te gaan vechten in het leger...

En zo gebeuren er nog wel meer dingen. In dit verhaal schakelt de paardenhouder niet zijn denken uit maar accepteert hij wel de situatie. De dorpelingen in het verhaal denken dat hij een groot en wijs man is en alles van tevoren ziet. Maar eigenlijk accepteert hij alleen maar. "Het grotere geheel" laat ik in deze post verder buiten beschouwing.

[EggeD]

Ja, een mooi verhaal, komt ook terug in mijn leven. Je vermogen te accepteren neemt toe met nare ervaringen. Wat dat betreft zit je wel in hetzelfde straatje als ranonkel, alleen ben ik nog immer van mening dat jullie voor twee verschillende dingen plijten. Je vermogen te accepteren, wat mijns inziens met gewenning ed te maken heeft (kijk als je wilt gerust op een thread die ik laatst heb geopend: "Gewenning"), is iets compleet anders dan de zaken die zij uiteenzet. Er komt bij acceptatie helemaal geen gedachtenstop of groter geheel aan te pas; het is gewoon een mentale houding die je je aanleert en waar je veel aan kunt hebben. Je bent veel nuchterder, minder vatbaar voor de Pech. Dat is goed. Hier wil ik het vooralsnog bij laten...

[ranonkel]

EggeD schreef op 01-05-2004 @ 09:27 :
Ik generaliseerde ook alleen maar om een ander punt duidelijk te maken. Ik snap verder wel dat geluk een complex begrip is. Je kunt in mijn voorbeeld elke tegenstelling invullen voor geluk/ongeluk. Dag en nacht bijvoorbeeld ? Als dat je beter staat.

Je hebt in je menselijke verschijningsvorm met polariteiten te maken omdat je als mens niet volledig bent.Je bent man of vrouw.
Je ZIJN is wel volledig,compleet ;een eenheid en daar is geen sprake meer van polariteit.

[ranonkel]

Daboman schreef op 01-05-2004 @ 16:59 :
Ranonkel ik ben op een ander forum in een vergelijkbare discussie verzeild geraakt en volgens mij begin ik er iets van te snappen.

Is het sleutelwoord hier niet gewoon accepteren? Dus gewoon niet meer verzetten? Een citaat wat ik ooit gehoord heb is als je energie in een probleem steekt wordt het probleem alleen maar groter. Is dit niet al wat meer waar je naartoe wilt?

Om maar op de steen terug te komen, ik kan me er tegen verzetten, dit veroorzaakt via allerlei dingen uiteindelijk lijden. Ik kan accepteren dat ik gevallen ben en er verder niet meer mee zitten. Jij bedoelt dus dat tweede? Op het andere forum werd gezegd dat emoties helemaal niets te maken hebben met het zg accepteren van het nu. Dat zou betekenen dat het daarbij niet uitmaakt of ik me kwaad zou voelen.

Er zit zeker een stuk acceptatie bij ,maar het is acceptatie van het moment nu. Val je over de steen,accepteer de pijn of woede die je voelt in jezelf maar ga niet met je denken een reactie geven waarin je die gevoelens op iets of iemand anders projecteert. Aandacht geven aan de emotie,laat de emotie oplossen zonder dat je die woede of pijn aan iemand anders overdraagt.
Als je je emoties zou moeten onderdrukken,word je een hoge drukpan. De emoties stapelen zich en dat zal je geen gevoel van vrede geven.

.

[ranonkel]

EggeD schreef op 01-05-2004 @ 18:55 :
Ik denk niet dat ze iets dergelijks bedoelt. Er is een verschill tussen "accepteren" en "stoppen met denken en een worden met het groter geheel". Het eerste doe ik meestal met groot gemak, hoewel aan het tweede een hele training aan vooraf zou moeten gaan. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je van de een op de andere dag iets dergelijks klaargespeeld krijgt.

Als je echt alert en vol aandacht bent,is er geen plaats voor gedachten. Niet alle gedachten zijn zinloos maar wij lijden omdat we met onze gedachten het verleden of de toekomst gaan invullen. Als je angstig bent omdat je morgen iets moet gaan doen,is dat een gevoel onstaan vanuit je gedachten.

Natuurlijk is het een proces van inzicht,maar er zijn wel oefeningen voor om ''de waarnemer en het waargenomene'' te zien als 2 verschillende dingen. Observeer je gedachten maar eens..

[ranonkel]

Daboman schreef op 02-05-2004 @ 13:36 :
...Zijn allermooiste paard was namelijk verdwenen. Hij was misschien wel boos of verdrietig maar accepteerde de situatie en volgens mij had hij hem ook niet gezocht. Vervolgens kwam er een roversbende die z'n paarden mee nam. Een aantal dagen later was zijn mooiste paard weer terecht. Weer een aantal dagen later brak hij zijn been. Weer accepteerde hij gewoon de situatie en trok er verder ook geen conclusies uit. Een aantal dagen later was er een oproep om te gaan vechten in het leger...

En zo gebeuren er nog wel meer dingen. In dit verhaal schakelt de paardenhouder niet zijn denken uit maar accepteert hij wel de situatie. De dorpelingen in het verhaal denken dat hij een groot en wijs man is en alles van tevoren ziet. Maar eigenlijk accepteert hij alleen maar. "Het grotere geheel" laat ik in deze post verder buiten beschouwing.

Het gaat inderdaad om het accepteren van het moment NU :''hee,mijn paard is verdwenen'' en de emoties die erbij horen''ik voel me verdrietig en boos''. Richt hij zijn gerichte aandacht op die emoties dan lossen ze op en is er op dat moment geen plaats voor denken. Natuurlijk kan hij gaan zoeken naar zijn paard,het betekent niet dat je niet in actie mag komen.

Hij had ook de verdwijning kunnen merken en reageren met agressie of boosheid op degene die het hek verkeerd had dichtgedaan of degene die het paard misschien wel heeft gestolen. Allemaal reacties vanuit het denken.

Probeer maar eens heel gericht en met alle aandacht naar iets te kijken,er zijn geen gedachten. Vaak is onze aandacht maar half en geven onze gedachten commentaar.

[EggeD]

ranonkel schreef op 03-05-2004 @ 08:17 :
Observeer je gedachten maar eens..

Dat is iets wat ik al zowat mijn hele leven doe en ik neem aan dat het observeren, analyseren en leren van je gedachten niet uitzonderlijk is voorbestemd voor bepaalde personen. Doet iedereen dat niet ?

[ranonkel]

EggeD schreef op 03-05-2004 @ 09:53 :
Dat is iets wat ik al zowat mijn hele leven doe en ik neem aan dat het observeren, analyseren en leren van je gedachten niet uitzonderlijk is voorbestemd voor bepaalde personen. Doet iedereen dat niet ?

Veel mensen denken dat ze bewust zijn van hun gedachten.Als je je gedachten zou kunnen beheersen(dus bewust bent),zou het voor jou makkelijk zijn om geen gedachten toe te laten. Er zou plaats zijn voor stilte,luister eens naar de stilte.
Een geluid zou niet mogelijk zijn zonder stilte,als je naar iemand luistert(met aandacht en zonder commentaar van je denken) kun je stilte horen tussen 2 woorden of zinnen. In de stilte kun je je ware ZIJN ervaren. In die stilte is er ruimte voor het diepe weten,wijsheid.

Als je je gedachten gaat analyseren ,ben je met denken bezig.
Het verstand is een krachtig instrument maar is ook heel beperkend wanneer het je leven helemaal gaat beheersen,wanner je niet beseft dat het maar een klein aspect is van het bewustzijn dat je bent.
Word eens stil van binnen,heel stil en vol aandacht,zoals een kat die voor het muizehol zit te wachten en pak je eerste gedachten. Kijk eens wat er gebeurt.
Aandachtig,alert zijn heeft niets met denken te maken.Het is totaal aanwezig zijn. Kijk eens naar een boom of dier,de boom IS en geeft zich over aan het leven,ervaar de stilte in deze boom.
Een dier maakt zich geen zorgen over morgen of gisteren,het leeft volledig in het NU,het IS.

[Daboman]

ranonkel schreef op 03-05-2004 @ 08:10 :
Er zit zeker een stuk acceptatie bij ,maar het is acceptatie van het moment nu. Val je over de steen,accepteer de pijn of woede die je voelt in jezelf maar ga niet met je denken een reactie geven waarin je die gevoelens op iets of iemand anders projecteert. Aandacht geven aan de emotie,laat de emotie oplossen zonder dat je die woede of pijn aan iemand anders overdraagt.
Als je je emoties zou moeten onderdrukken,word je een hoge drukpan. De emoties stapelen zich en dat zal je geen gevoel van vrede geven.

Aha ik denk dat dat is waar veel mensen moeite mee hebben. Iedereen heeft daar wel neiging toe, ook ik moet ik bekennen.

Ik wou even zeggen dat een leuke oefening is in dit verband om eens op je volgende gedachte te wachten. Heel gek maar die schijnt dan niet te komen. Probeer maar eens.

[EggeD]

ranonkel schreef op 03-05-2004 @ 11:11 :
Veel mensen denken dat ze bewust zijn van hun gedachten.Als je je gedachten zou kunnen beheersen(dus bewust bent),zou het voor jou makkelijk zijn om geen gedachten toe te laten. Er zou plaats zijn voor stilte,luister eens naar de stilte.
Een geluid zou niet mogelijk zijn zonder stilte,als je naar iemand luistert(met aandacht en zonder commentaar van je denken) kun je stilte horen tussen 2 woorden of zinnen. In de stilte kun je je ware ZIJN ervaren. In die stilte is er ruimte voor het diepe weten,wijsheid.

Als je je gedachten gaat analyseren ,ben je met denken bezig.
Het verstand is een krachtig instrument maar is ook heel beperkend wanneer het je leven helemaal gaat beheersen,wanner je niet beseft dat het maar een klein aspect is van het bewustzijn dat je bent.
Word eens stil van binnen,heel stil en vol aandacht,zoals een kat die voor het muizehol zit te wachten en pak je eerste gedachten. Kijk eens wat er gebeurt.
Aandachtig,alert zijn heeft niets met denken te maken.Het is totaal aanwezig zijn. Kijk eens naar een boom of dier,de boom IS en geeft zich over aan het leven,ervaar de stilte in deze boom.
Een dier maakt zich geen zorgen over morgen of gisteren,het leeft volledig in het NU,het IS.

Misschien dat als de zon weer door de wolken komt en de buren hun cirkelzaag neerleggen, dat ik even buiten ga zitten en eens uit ga proberen wat je nu werkelijk bedoelt. Het komt namelijk allemaal over alsof je ergens omheen praat of iets niet helemaal kunt verwoorden, ik kan het zelf ook niet precies uitleggen.

Als ik dit typ denk ik toch ook alleen hetgeen ik typ, een gedachte over buiten zitten en naar een boom kijken daargelaten. "Word eens stil van binnen" zeg je altijd, wat bedoel je dan met de drukte ? Normaal als ik buiten ga zitten en ik staar ergens heen, ben ik ook stil van binnen. Je raadt dus aan om dan van te voren te zeggen dat ik ga letten op mijn eerste gedachte ? Dat is dus zoiets als voor het slapen gaan zeggen "laat me onthouden wat ik droom" of iets ? Maar goed, ik zal eens wat gaan rommelen

En tja, dat een dier vaak meer instinctief te werk gaat lijkt me vrij duidelijk.

[ranonkel]

EggeD schreef op 03-05-2004 @ 11:37 :
Misschien dat als de zon weer door de wolken komt en de buren hun cirkelzaag neerleggen, dat ik even buiten ga zitten en eens uit ga proberen wat je nu werkelijk bedoelt. Het komt namelijk allemaal over alsof je ergens omheen praat of iets niet helemaal kunt verwoorden, ik kan het zelf ook niet precies uitleggen.

Luister juist nu die cirkelzaag aanstaat naar de stilte,de stilte tussen het geluid. Kijk eens wat je doet met dat geluid;1)verwijt je de buurman dat hij op dit moment jouw rust verstoort en vindt je dat asociaal of 2 IS het moment zoals het is,het geluid van een cirkelzaag,ik voel wat irritatie bij dat geluid,geef aandacht aan de irritatie en het verdwijnt. In de eerste situatie komt er een reactie op het geluid waarbij een ander jou wat aandoet. In de tweede situatie IS het moment zoals het is.

Het valt niet mee om dit precies uit te leggen en te verwoorden,dat klopt.

[/pl]:Als ik dit typ denk ik toch ook alleen hetgeen ik typ, een gedachte over buiten zitten en naar een boom kijken daargelaten. "Word eens stil van binnen" zeg je altijd, wat bedoel je dan met de drukte ? Normaal als ik buiten ga zitten en ik staar ergens heen, ben ik ook stil van binnen. Je raadt dus aan om dan van te voren te zeggen dat ik ga letten op mijn eerste gedachte ? Dat is dus zoiets als voor het slapen gaan zeggen "laat me onthouden wat ik droom" of iets ? Maar goed, ik zal eens wat gaan rommelen

En tja, dat een dier vaak meer instinctief te werk gaat lijkt me vrij duidelijk. [/B]

De drukte is de eeuwige stroom van gedachten,jij bent aan het typen en toch zijn er gedachten over het weer,buiten zitten maar dat nu niet willen omdat die cirkelzaag enz enz.
Kijk eens met al je aandacht naar die boom,totaal alert,pak een blad vast en bekijk het. Ervaar je de stilte van de boom? Ervaar je dat er geen gedachten zijn?misschien maar heel kort maar dat maakt niet uit.

Het dier heeft een bepaalde intuitie omdat het altijd in het NU leeft ,kan het er gebruik van maken.
Wij hebben ook een intuitie maar maken er geen contact mee omdat het denken ons beheerst.Wij willen liever alles beredeneren.

[EggeD]

Luister juist nu die cirkelzaag aanstaat naar de stilte,de stilte tussen het geluid. Kijk eens wat je doet met dat geluid;1)verwijt je de buurman dat hij op dit moment jouw rust verstoort en vindt je dat asociaal of 2 IS het moment zoals het is,het geluid van een cirkelzaag,ik voel wat irritatie bij dat geluid,geef aandacht aan de irritatie en het verdwijnt. In de eerste situatie komt er een reactie op het geluid waarbij een ander jou wat aandoet. In de tweede situatie IS het moment zoals het is.

Het valt niet mee om dit precies uit te leggen en te verwoorden,dat klopt.

Eerlijk waar, de eerste optie was niet bij me opgekomen, ik had me er bij neergelegd en was van plan om even te wachten en vervolgens de rust alleen maar meer te waarderen.

De drukte is de eeuwige stroom van gedachten,jij bent aan het typen en toch zijn er gedachten over het weer,buiten zitten maar dat nu niet willen omdat die cirkelzaag enz enz.
Kijk eens met al je aandacht naar die boom,totaal alert,pak een blad vast en bekijk het. Ervaar je de stilte van de boom? Ervaar je dat er geen gedachten zijn?misschien maar heel kort maar dat maakt niet uit.

Het dier heeft een bepaalde intuitie omdat het altijd in het NU leeft ,kan het er gebruik van maken.
Wij hebben ook een intuitie maar maken er geen contact mee omdat het denken ons beheerst.Wij willen liever alles beredeneren.

Ah, misschien begint het een beetje door te dringen. Met stoppen met denken bedoel je meer stoppen met je overal druk om te maken, is het niet ? Zoals veel dieren, die inderdaad heerlijk onschuldig zijn omdat ze intuitief leven, zonder na te denken en daarbij slechte eigenschappen te verwerven. Je bedoelt dat je je dagelijkse beslommeringen van je af moet werpen en vrij moet zijn, doen wat je wilt doen, wat in je opkomt, in staat kunnen zijn langs iedereen maar toch met iedereen te leven.

Dat is zeker een mooi iets, en vooral de laatste tijd leef ik vrijwel constant zo. Dat zit zo: ik heb op het moment vrijwel geen verplichtingen, in een revalidatieproces zijnde van wat ziekenhuisbezoekjes heb ik de laatste maanden effectief gezocht naar rust en afleiding van de misere om me heen. Ik denk dat ik intussen hetgeen ik in bovenstaande alinea vaagjes heb beschreven heb aangeleerd, maar nog niet heb verfijnd. Mijn vermogen tot acceptatie is toegenomen, zoals ik een paar posts geleden zei.

Of bedoel je toch nog iets anders ?

[ranonkel]

EggeD schreef op 03-05-2004 @ 13:08 :




Ah, misschien begint het een beetje door te dringen. Met stoppen met denken bedoel je meer stoppen met je overal druk om te maken, is het niet ? Zoals veel dieren, die inderdaad heerlijk onschuldig zijn omdat ze intuitief leven, zonder na te denken en daarbij slechte eigenschappen te verwerven. Je bedoelt dat je je dagelijkse beslommeringen van je af moet werpen en vrij moet zijn, doen wat je wilt doen, wat in je opkomt, in staat kunnen zijn langs iedereen maar toch met iedereen te leven.

Dat is zeker een mooi iets, en vooral de laatste tijd leef ik vrijwel constant zo. Dat zit zo: ik heb op het moment vrijwel geen verplichtingen, in een revalidatieproces zijnde van wat ziekenhuisbezoekjes heb ik de laatste maanden effectief gezocht naar rust en afleiding van de misere om me heen. Ik denk dat ik intussen hetgeen ik in bovenstaande alinea vaagjes heb beschreven heb aangeleerd, maar nog niet heb verfijnd. Mijn vermogen tot acceptatie is toegenomen, zoals ik een paar posts geleden zei.

Of bedoel je toch nog iets anders ?

Ik bedoel dat je gewoon kunt ZIJN..en dat houdt inderdaad in dat je je minder druk hoeft te maken over dingen in je levensituatie want dat is niet wie je werkelijk bent. Ga met de stroom mee en beleef iedere situatie NU en zoals hij is. Je bent een tijdelijke verschijningsvorm(mens) met een BEWUSTZIJN dat eeuwig en onveranderlijk is.
Dagelijkse beslommeringen horen bij je levensituatie,ze ontstaan in het NU en dan doe je gewoon wat je moet doen...de afwas,huiswerk,enz .Als je dat werk met aandacht doet,is er geen plaats meer voor je verstand dat in opstand komt tegen dat stomme klusje. De weerstand tegen iets kan alleen maar komen vanuit het verstand (ego)Door de aandacht ben je zonder gedachten;raak je steeds meer in de stilte,de leegte ,je ware zijn. Alles wat gemanifesteerd is,kan er alleen maar zijn omdat er leegte is.

[ranonkel]

Daboman schreef op 03-05-2004 @ 11:23 :
Aha ik denk dat dat is waar veel mensen moeite mee hebben. Iedereen heeft daar wel neiging toe, ook ik moet ik bekennen.

Ik wou even zeggen dat een leuke oefening is in dit verband om eens op je volgende gedachte te wachten. Heel gek maar die schijnt dan niet te komen. Probeer maar eens.

Leuk dat je die oefening hier geeft,ik heb hem ook al beschreven in deze topic.

Ja, voor veel mensen is het een totaal andere manier van benaderen,geen wonder want we indetificeren ons al zo lang met ons verstand. Maar je kan klein beginnen en het werkt !!

[EggeD]

ranonkel schreef op 03-05-2004 @ 16:32 :
De weerstand tegen iets kan alleen maar komen vanuit het verstand (ego)Door de aandacht ben je zonder gedachten;raak je steeds meer in de stilte,de leegte ,je ware zijn.

In studeertermen, voor zover dat bestaat, heet zoiets "in een flow" zijn.

[Halogeen]

Ik durf het zelfs nog anders te zeggen. Volgens mij ontstaat lijden niet uit denken, niet alleen uit denken in ieder geval. Lijden is het gebrek aan genietingen. Daarom, als wij ons willen ontdoen van lijden moeten wij zorgen om op een juiste manier genietingen te ontvangen.

Emoties zijn zinloos, als het zou kunnen zou ik nu al mijn emoties wegdoen.

Jullie redeneren allemaal (de meeste dan) vanuit de ratio. Men is vergeten hoe te redeneren vanuit het hart, want dat zou een hele andere discussie op gang brengen, namelijk geen discussie. Ons verstand is gevaarlijk. Ons verstand zorgt ervoor dat wij alleen beslissingen kunnen nemen die ons een zeker voordeel verschaffen. Daarom leidt denken tot lijden. Want ons voordeel gaat altijd ten koste van een ander. Als wij zouden genieten zonder een ander schade te berokkenen, zou er niets aan de hand zijn. Als ik zou kunnen zou ik er voor kiezen om op gevoel te leven.

Bovendien vind ik het zoeken naar stilte in jezelf gevaarlijk. Wij moeten niet wensen om niets te voelen, wij moeten zo veel mogelijk en zo verfijnd mogelijk wensen, zo zelfs, dat wij wensen om zelfs de Schepper te ervaren. Het gevoel van leegte geeft namelijk ook een soort van vrede en geluk, maar wel het tegenovergestelde van zoals het zou kunnen zijn.

EDIT: Was ik vergeten nog te zeggen: Wat wij waren, ZIJN wij NU. Daarom is het nutteloos om over vroeger na te denken, want vroeger IS niet meer. Wij hebben ook niet het vermogen om de toekomst in te kijken, dus waarom zouden wij ons daar zo druk over maken?

Wij waren ooit een, dat denk ik ook, en de reden dat wij het niet weten, is omdat dat zo moest. Als wij op de een of andere manier nog konden beseffen dat de mensheid ooit een eenheid was dan zouden wij nooit dit laagste punt, waar wij nu ZIJN, hebben bereikt.

[ranonkel]

Halogeen schreef op 11-05-2004 @ 08:55 :
Ik durf het zelfs nog anders te zeggen. Volgens mij ontstaat lijden niet uit denken, niet alleen uit denken in ieder geval. Lijden is het gebrek aan genietingen. Daarom, als wij ons willen ontdoen van lijden moeten wij zorgen om op een juiste manier genietingen te ontvangen.

Emoties zijn zinloos, als het zou kunnen zou ik nu al mijn emoties wegdoen.

Jullie redeneren allemaal (de meeste dan) vanuit de ratio. Men is vergeten hoe te redeneren vanuit het hart, want dat zou een hele andere discussie op gang brengen, namelijk geen discussie. Ons verstand is gevaarlijk. Ons verstand zorgt ervoor dat wij alleen beslissingen kunnen nemen die ons een zeker voordeel verschaffen. Daarom leidt denken tot lijden. Want ons voordeel gaat altijd ten koste van een ander. Als wij zouden genieten zonder een ander schade te berokkenen, zou er niets aan de hand zijn. Als ik zou kunnen zou ik er voor kiezen om op gevoel te leven.

Ja, door het denken ontstaat er een ego-gericht persoon. Je voelt jezelf beter dan de ander..de ander heeft jou iets aangedaan..

[/pl]:


Bovendien vind ik het zoeken naar stilte in jezelf gevaarlijk. Wij moeten niet wensen om niets te voelen, wij moeten zo veel mogelijk en zo verfijnd mogelijk wensen, zo zelfs, dat wij wensen om zelfs de Schepper te ervaren. Het gevoel van leegte geeft namelijk ook een soort van vrede en geluk, maar wel het tegenovergestelde van zoals het zou kunnen zijn.

EDIT: Was ik vergeten nog te zeggen: Wat wij waren, ZIJN wij NU. Daarom is het nutteloos om over vroeger na te denken, want vroeger IS niet meer. Wij hebben ook niet het vermogen om de toekomst in te kijken, dus waarom zouden wij ons daar zo druk over maken?

Wij waren ooit een, dat denk ik ook, en de reden dat wij het niet weten, is omdat dat zo moest. Als wij op de een of andere manier nog konden beseffen dat de mensheid ooit een eenheid was dan zouden wij nooit dit laagste punt, waar wij nu ZIJN, hebben bereikt. [/B]

Misschien is het 'zoeken' naar de stilte ook verkeerd; het is het opnieuw in contact komen met de stilte in jezelf. Met stilte bedoel ik: het niets dat je werkelijk bent. Dat is geen leegte maar een overstromen van LIEFDE, (en niet de liefde waar wij allen vaak over spreken) Het gevoel allen EEN te zijn. Eigenlijk is het niet met woorden te beschrijven omdat in woorden ook de polariteit bestaat.

We zitten nu inderdaad op een laag punt,een zwaar dieptepunt waarin mensen krankzinnig lijken. Bewust ZIJN of je natuurlijke staat(zoals Shoarmaschaap zo mooi beschrijft) kan alleen het tij keren.