Hm, ik houd niet zo van gedichten waarbij je het woord alleen maar herhaald: in een uitzonderlijk geval kan het ontroerend zijn, maar ik vind het hier storend worden.
Ik denk dat dat komt omdat je toevoegingen, waarvoor de ikpersoon bang is, nogal standaard zijn; het zijn dingen waarvoor iedereen vaak bang is. En dat maakt het gedicht niet bijzonder maar een beetje nietszeggend; het voegt niet genoeg toe naar mijn mening. Daarom zou ik als ik jou was proberen de gevoelens niet al te primair te verwoorden, maar juist specifiek opschrijven waarvoor de ikpersoon bang is, zodat het interessanter wordt voor de lezer.
__________________
eight days a week
|