ochtendpoes
Een kater houdt niet van water
zoals het kattig zijn beaamt
Toch spring ik in een krater
van spitter spetter spater
Zoals die rare eend uitkraamt
Onder de douche
Tefeloon maar niet op snooze
Spoel maar weg die ochtendpoes
Make way for the after booze blues
Hoi meneer het water
Vergeef je me mn flater
Als ik weer eens snater
Maak maar vast ontbijt
Ik kom een liter later
Miauw zei de poes en rende weg
Haarbal blijft achter, verdorie wat een pech
En hoe kun jij nou weten?
Wat ik gister ben vergeten
Een drankje bij het eten
Toen de kat mij had opengereten
In tweeën gespleten en opgegeten
Ik weet het liefje dat klinkt niet fris
Het riekt naar vis met kattenpis
Ik ben het inderdaad vergeten
maar dat hindert niet
Want ik ben klaas en jij bent piet
En het verschil tussen een stalagmiet en een stalagtiet
Klinkt interessant
Maar ik weet het niet
Ben jij een van die profeten?
Of hoe die knakkers tegenwoordig ook heten?
Zullen we het dan nooit leren?
Ons tot de grote god bekeren?
En ben je blij dat ik rijm?
Dat ik slijm
Dat ik deze woorden aan elkander lijm?
Of zal ik dan maar gaan rappen?
Net als die bro's met zonnekleppen
Over vrouwen met grote borsten
Over Negers met piemels als hemaworsten
Of wil je soms een dapper lied?
Over ridders en nobele vorsten
Met oorlogswonden vol pus en korsten
Misschien ook maar niet....
Zie de spiegel huilt boehohoeho
Vlucht maar weer naar bedje toe
Het glas was te diep, niet zo blij
Want ik had mijn klimgerei niet bij
Snurk verder, door dag en nacht
Er is vast weer een ochtendpoes die op me wacht...
Ik vind 'em erg sterk . Hij loopt prima zoals, precies zoals het zou moeten in zo'n gedicht; ongedwongen rijm. De opgeroepe sfeer is ook niet slecht, al vind ik het op sommige plekken niet al te goed; misschien toch een beetje te te.