Oké, ik heb het op een andere manier geschreven, maar ik weet niet of dit beter is.
Dat van dat liedje weet ik niet, heb het daar niet uit gehaald in ieder geval.
Trouw?
In het midden van de kamer,
Klinkt een harde klap.
Grote vaas met kleine roosjes,
Ligt in scherven op de grond.
Een hoofd verschijnt.
Kleine potjes hebben grote oren.
Het kijkt verdrietig, verloren,
En trekt zich terug.
Hij verontschuldigd zich.
Natuurlijk was het niet gemeend.
Ze knikt, mompelt, hoopt.
Haar handen trillen van angst.
Kracht ontspringt in haar hart.
Op een dag - hij is ouder,
Zal hij er niet meer zijn.
Hij heft zijn hand op.
Morgen een blauwe plek.
De man lacht,
Zij huilt, niet van geluk.