Rester Nulle Part Quelque Part (Poète De Rêves en français)

[Dreampoet]

RESTER NULPART QUELQUEPART
Bien que il semblait de vivre comme la rose
qui surgit de l’or d’un matin grand en été
au pied d’un mur dur d’un château beauté
Pour que le simple puis atteindre l’inconnu

Ses lianes n’atteignent jamais la vie plus lion
Ses doigts vers, ils suivent la route difficile
par l’élévation faisant échapper aux mains
faisant en finir a l’infinité impossible d’enjamber

Voila, een gedicht van mij in die parelende taal... in het kader van een opdrachtje voor de franse les vertaalde ik 'Onkruidverdelgers' in de Franse taal. Vertalen van gedichten is, zo heb ik ergens gelezen, niet een kwestie van de woorden letterlijk over te nemen, nee alleen maar het idee, en een beetje dezelfde structuur. Zo komt het oorspronkelijke woord 'onkruidverdelger' niet eens meer voor.

Groetjes, Dreampoet

[ratsja]

allez, daar mijn frans niet goed is (maar 2 jaar gehad), kan ik nu niet veel zeggen, tis nog wel te volgen, maar iets zinnigs zeggen kan ik niet..sorry

[Dreampoet]

ratsja schreef:
allez, daar mijn frans niet goed is (maar 2 jaar gehad), kan ik nu niet veel zeggen, tis nog wel te volgen, maar iets zinnigs zeggen kan ik niet..sorry

Ik zal straks (deze avond) eens een woordenlijstje maken van woorden die ik zelf ook moest opzoeken, en die op het eerste zicht het gedicht er niet gemakkelijker op maken. Waarover het gaat, blijft hetzelfde: een mens die niet verder geraakt in zijn leven, die geen vrienden kan maken of dromen verwezelijken, alleen ging het oorspronkelijke gedicht veel verder: daar pleegt de persoon 'op geestelijk vlak' zelfmoord door zijn idealen en hoop op geluk te verbranden, en daarmee de wingerd (die nu een roos is geworden, het idee blijft).

Mes Salutations, Dreampoet

[Dreampoet]

Zoals ik dus beloofde: op een avond (wel eentje later, sorry ), maak ik dus een lijstje met de woorden die wel een vertaling kunnen gebruiken.

surgit: ontsprong
un matin grand: een vroege morgen
atteindre (ook vervoegde vorm: atteignent): bereiken

doigts: vingers (er staat dus: zijn groene vingers of dus zijn lianen, slingers, grijparmen van een rozelaar die hij is)
l'élévation: de hoogte
faisant échapper aux mains: laten de greep verliezen (op de muur, die hier staat voor de uiterst moeilijke levensweg naar de top van kasteel, ofte: het doel van ons leven (nieuwsgierigmakend maar ook onbekend, zonder een duidelijke waarom))
De laatste zin betekent iets als: vallend, dus het gevoel verliezen te kunnen leven en naar een doel (misschien de liefde) toe, vallend in een tijdloosheid, een oneindigheid waarin de 'ik' verdwijnt als in een zwart gat, en die dan een kloof wordt die niet meer te overbruggen valt.
Enjamber: overbruggen.

Zoals ik al schreef, ging het oorspronkelijke gedicht veel verder, maar dat einde wil ik niet meer opnieuw schrijven, want dat ik wil niet meer geloven. Dit is al persoonlijk genoeg

Groetjes, Dreampoet