Eetstoornis?

[RedRussia]

Ik had laatst een goed gesprek met een vriendin van me, en ik kreeg te horen dat ze regelmatig nadat ze iets gegeten heeft haar vinger in haar keel steekt om op die manier over te geven en dus niet aan te hoeven komen. Ze vertelde me dat dit dan was nadat ze bijvoorbeeld een reep chocola of chips had gegeten. Ik weet niet hoe lang ze hier al mee bezig is, en of ze het regelmatig doet, maar ik maak me hier toch best veel zorgen over.

Nu is mijn vraag, moet ik hier mee naar haar ouders stappen, of zal dit vanzelf veranderen? Moet ik het hier met haar zelf over hebben? Ik heb regelmatig verhalen gelezen over o.a. anorexia en boulimia en hoeveel moeite deze mensen hier mee hebben om er mee op te houden, en ben dus ook ontzettend bang dat ze er niet 1-2-3 mee op kan houden.

Moet ik eerst met haar er over hebben hoe lang en met welke regelemaat ze het al doet voordat dit te beoordelen is?

Ik weet trouwens niet of dit misschien op Psychologie thuishoort, als dit het geval is dan hoop ik dat een admin hem verplaatst.

[Vogelvrij]

Je schrijft zelf dat ze zei dat ze het 'regelmatig' doet. Dat is al veel te vaak dus het is wel logisch dat je je zorgen maakt. Hoe oud is ze? Ken je haar ouders? Misschien is het beter om nog eens met haar erover te praten en te kijken of ze zelf ook inziet dat ze fout bezig is, dan kun je aan haar vragen wat zij eraan wilt doen?

[missswho]

Ik hoop dat je vriendin hulp zoekt want overgeven is heel ongezond.
Misschien moet je haar maar vertellen hoe ontzettend slecht het is en dat je je heel bezorgd over haar maakt. Als ze geen hulp zoekt of stopt kun je haar vertellen dat je haar ouders gaat inlichten als ze het zelf niet doet.
Als je regelmatig kotst dan gaat het glazuur van je tanden afslijten en krijg je heel slechte tanden. Het kalium gehalte in je bloed wordt ook heel laag. Daar krijg je hartritme stoornissen van. Je kunt er zelfs een hartaanval van krijgen! Echt waar er zijn mensen die daar aan dood gaan!
En het stomste is nog wel dat het helemaal niet zo goed helpt. Het grootste deel van de calorien is al opgenomen in je lichaam voordat je overgeeft! Dus iedereen die dit overweegt als afslank methode denk nog een keer goed na! Je wordt er doodziek doodongelukkig van. Begin er niet aan!
Als je er al aan verslaafd bent zoek dan zo snel mogelijk hulp!

[xxChange]

Dat ze het tegen je gezegt heeft is al een goed teken. Dat betekend dat ze zelf ook beseft dat wat ze aan het doen is niet normaal is, en dat ze er misschien wel over wil praten. Als ik jou was, zou ik er met haar over praten, maar probeer wel voorzichtig te doen. Als ze echt een eetstoornis aan het ontwikkelen is, kan het namelijk zijn dat het overgeven echt een houvast voor haar is, en is het voor haar moeilijk wanneer iemand haar hierop veroordeelt.
Als je je na dat gesprek nog steeds erg bezorgt voelt, kun je het ook nog met haar hebben over het vertellen aan haar ouders. Vertel haar dat het een goed idee zou zijn het aan haar ouders te vertellen, want dan kan ze hulp krijgen om er af te komen etc. Maar praat eerst met haar, en ga dan eventueel naar haar ouder, anders kan het zijn dat ze zich verraden voelt. Succes!

[Balance]

Ik zou er zeker niet vanuit gaan dat het vanzelf wel over gaat. Het klinkt alsof ze de eetstoornis al heeft en meiden komen daar doorgaans niet makkelijk zelf vanaf. Heel goed dus dat je er over denkt haar te helpen! Misschien weet ze stiekem ook wel dat het niet goed is wat ze doet, aangezien ze het jou verteld heeft.
Een gesprek met haar aan gaan kan natuurlijk wel, maar hou er ook rekening mee dat ze daarin kan liegen over haar verdere eetgewoontes.

De keuze of je het aan haar ouders moet vertellen is wat lastig, want het kan betekenen dat ze zich vervolgens verraden voelt door jou. Als je toevallig op dezelfde school zit, kun je ook overwegen naar haar mentor te stappen. Je kan vertellen wat je weet en dat je je zorgen maakt, maar dat je niet wil dat ze weet dat jij het hem/haar verteld hebt. Diegene kan dan gewoon eens bij haar informeren hoe het nou met haar gaat. In dat gesprek kan diegene aansturen richting de informatie met betrekking tot haar eetgedrag.
Sowieso is het voor jou ook prettig als jij iemand hebt met wie je het er over kunt hebben, want het is best wel lastig zoiets van iemand te weten.

[Balance]

Oh en ik vind het inderdaad meer een psych-topic, dus ik verplaats hem even voor je.