Vriend gaat op kamers. Wat moet ik?

[Guinie]

Als (maar daar gaan we wel vanuit natuurlijk haha) we ons diploma gehaald hebben zijn we 2,5 jaar samen. Hij is 18 en ik 17. Maar hij vertrekt voor zijn studie naar Rotterdam, en ik heb de keuze uit hier blijven of ook naar Rotterdam gaan, mijn studie zit zowel hier in de buurt als in R'dam. De keuze is eigenlijk hier blijven en elkaar nog maar een keer in de week zien, als dat al te halen valt, of samen op kamers en elkaar elke dag zien.
Mijn moeder zegt me te steunen in mijn keuze, maar heeft ondertussen wel allerlei argumenten waarom ik vooral NIET op kamers moet en maar vooral lekker thuis moet blijven wonen. Denk hierbij aan financiële redenen en 'dan raakt je relatie al snel in een sleur', 'je studie lijdt eronder', 'je bent nog erg jong', 'zijn moeder is er vast ook niet blij mee' en meer van die dingen. Mijn vriend zelf lijkt samen op kamers gaan erg leuk, en ik wil niet alleen hier achterblijven.. Ik vind het nou al jammer als ik hem 'n dag niet gezien heb, en straks zie ik hem dan misschien nog een keer in de week.
En ja, ik weet dat ik nou reacties ga krijgen van mensen die hun vriend/vriendin sowieso maar een keer in de week/maand zien, en die vinden dat ik niet moet zeuren, maar wij zien elkaar bijna elke dag en dan is die switch naar een keer in de week niet leuk en ook geen leuk vooruitzicht.
Weet momenteel dus even niet wat ik moet doen en wat ik moet kiezen.

[Telesmurf]

Meegaan.

[Meesterlijk]

Mee op kamers. Natuurlijk je relatie kan kapot gaan, maar gaat hij niet kapot til je hem weer een niveau hoger.

[sanni]

En buiten dat je mee gaat met je vriend (ik neem aan niet samen maar ieder een aparte kamer) is op kamers ook weer een ervaring. Ik zou het niet willen missen.

Wel op kamers, maar niet samen. Jullie zijn inderdaad nog erg jong en de studententijd zet veel veranderingen in gang...

Je bent zeventien, hm? Nee, niet doen. Eerst een tijdje het zelf redden, zien dat je het alleen kan, dan bij je vriend intrekken.

[Balance]

Wat is 'hier'? Want het ligt er nogal aan of je 20 km verder woont of 200 km verder.

Op kamers gaan, maar niet gaan samenwonen. Je moet leren op je eigen benen te staan. Als je ouders je nou helemaal niet kunnen steunen op financieel vlak, begrijp ik het wel dat ze dat zeggen.
Verder is het onzin dat je studie er meteen onder gaat lijden en dat je relatie in een sleur komt. Maar ik zou gewoon niet meteen gaan samenwonen, want anders heb je nooit alleen of met andere huisgenoten gewoond. In welke stad je dan moet gaan wonen... tja. Als de opleiding beter is of soortgelijk aan de opleiding (in Rotterdam) die je op het oog had, dan zou ik dat kiezen. Mocht de studie niet beter zijn of zelfs slechter zou ik wel de andere opleiding kiezen in de buurt van waar je nu woont. Een relatie is leuk nu, maar een goed en vlot lopende studie is dat zeker ook.

Op kamers gaan, maar niet samenwonen. Iedereen tevreden.

Ik zou ook de keuze maken om wel in Rotterdam op kamers te gaan, maar niet om gelijk met je vriend te gaan samenwonen.

Bartezz schreef:

Wel op kamers, maar niet samen. Jullie zijn inderdaad nog erg jong en de studententijd zet veel veranderingen in gang...

Freyja schreef:

Op kamers gaan, maar niet samenwonen. Iedereen tevreden.

Kikaa schreef:

Ik zou ook de keuze maken om wel in Rotterdam op kamers te gaan, maar niet om gelijk met je vriend te gaan samenwonen.

Waarom zou je niet gaan kunnen samenwonen? Of zijn we allemaal vandaag traditioneel bezig. Dat moet je per relatie bekijken, maar als je gaat vragen aan ons..betekent dat je twijfelt en bij twijfel, niet doen.

Dat heeft niks met traditioneel te maken, maar alles met leren om voor jezelf te zorgen. Persoonlijk zou ik het een beetje stom vinden als ze op zo'n jonge leeftijd al gaan samenwonen en zij dus eigenlijk voor hem naar een ander deel van het land gaat en als het dan uitgaat, ben je mooi genaaid. Niet dat dat niet goed kan gaan, maar ik denk dat de kans groot is dat je een heel deel van je persoonlijke ontwikkeling mist als je zo jong gaat samen en de relatie (en je vriend!) moeten wel erg goed zijn als jullie dat kunnen vermijden. Als je gewoon op jezelf gaat, leer je hoe het is om alleen te zijn, om je eigen rekeningen te betalen, om samen met huisgenoten te moeten wonen, om je eigen motivatie te vinden etc. Dat is écht heel anders dan wanneer je gaat samenwonen. Dus wat de rest zegt, wel naar R'dam maar niet samenwonen!

Secret Agent schreef:

Dat heeft niks met traditioneel te maken, maar alles met leren om voor jezelf te zorgen.

En dat zou niet kunnen als je samenwoont? Ik moet je daar beetje gelijk geven en heb ook mijn mening klaar betreft vroege relatie en jeugdweggooien. Maar ontwikkelen doe je thuis en niet in de praktijk zonder handvaten. Zonder die handvaten ben je nergens. Die praktijk kan je ook samen uitvoeren.

je mag wel met huisgenoten samenwonen, maar niet samen wonen met je vriend?

Iedereen heeft een beslissing en weet zelf wat hij moet doen of niet. Ik denk daar het verschil in zit, hoe zeker je ben van bepaalde zaken. In dit geval is de TS er totaal niet klaar voor en sluit ik mij aan bij jullie mening.

[Catch]

Met huisgenoten samenwonen is heel iets anders dan met je vriend samenwonen. Ik zou het ook niet doen, omdat je op eigen benen leert staan door op jezelf te gaan wonen. Je kunt altijd nog de beslissing maken om samen te gaan wonen als je langer samen bent en blijft. Ik denk dat het wel goed voor je is om sowieso uit huis te gaan, dan kun je gerust in Rotterdam gaan wonen. Als je studeert is het prima mogelijk om elkaar veel te zien, als je dat wilt, maar wel je eigen leven op te bouwen.

Ik zou het vooral niet doen omdat circa 95% van alle middelbare-schoolrelaties uit gaan als je gaat studeren.

[Lente]

Ik zou vooral niet samen gaan wonen omdat je het alleen zou doen om hem vaker te kunnen zien, niet omdat jullie nou zo graag willen samenwonen. Als jullie allebei dichter bij huis waren gaan studeren, zou je nog even thuis blijven wonen en ook niet meteen iets voor jullie samen zoeken.
Kijk vooral waar je zelf het liefst die opleiding wil volgen, in welke stad jij je het meest thuis voelt en ga daar op kamers. Probeer die keus niet helemaal van hem af te laten hangen, want jij moet er de komende jaren doorbrengen. En jullie kunnen gratis treinen, dus je kunt elkaar makkelijk zien.

Boerkaboy schreef:

Maar ontwikkelen doe je thuis en niet in de praktijk zonder handvaten. Zonder die handvaten ben je nergens.

Hooo dit is sowieso een fabeltje voor thuiswoners. Niet iedereen die op kamers woont ontwikkelt zich, en niet iedereen die thuis blijft wonen is een kneus, maar gemiddeld genomen ontwikkel je je níet 'thuis'. En een groot deel van de highschoolsweethearts blijft niet samen. En waarschijnlijk is het beter als.. Allemaal gemiddeldes en kansen. Veel meer kunnen we hier toch niet aandragen. Maar de mens leert een hoop als ie plots elke avond alleen eindigt en zijn eigen centjes en was en boterham moet regelen.

1) Bij de lichtste twijfel ga je niet in een klap verder met samenwonen.
2) Als het ook maar een beetje kan, ga je wél het huis uit.

Boerkaboy schreef:

Maar ontwikkelen doe je thuis en niet in de praktijk zonder handvaten. Zonder die handvaten ben je nergens. Die praktijk kan je ook samen uitvoeren.

Woon jij nog thuis? Wat Lusi zegt, je ontwikkelt je zeker wel als je uit huis gaat. Op een heel andere manier dan wanneer je niet op jezelf gaat wonen. Juist het zonder handvaten moeten doen, is datgene waar je zoveel van leert. Dat je een keer een avond te veel uit betn gegaan of tóch die dure broek hebt gekocht waardoor je de laatste week geen geld meer hebt om eten te kopen. Of dat je er achter komt dat de hele week de vaat laten staan en de vuilniszakken buiten de deur neer te zetten niet zo'n goed idee is omdat de beestjes over je aanrecht kruipen en de buurtkatten je vuilniszak hebben opengekrabt. En dat zijn misschien hele simpele dingen, maar die leer je wel pas als je op jezelf gaat wonen. Dan ga je vier keer heel hard op je gezicht en kom je er bij de vijfde keer achter dat een andere manier toch handiger is.
En ik zeg niet dat je je neit ontwikkelt als je thuis blijft wonen, maar wel dat de ontwikkeling heel anders als je op jezelf gaat wonen en dat je juist zonder handvaten het meeste leert. Tenmisnte, bij de mensen in mijn omgeving.

[Lorelei]

Bartezz schreef:

Wel op kamers, maar niet samen. Jullie zijn inderdaad nog erg jong en de studententijd zet veel veranderingen in gang...

[Guinie]

Wel naar R'dam maar dan niet gaan samenwonen is sowieso geen optie. Het is of meteen samenwonen, of thuis blijven wonen. Maar ik wil niet in een nieuwe stad gaan wonen vol mensen die ik niet ken, in een huis met mensen die ik niet ken. Nieuwe mensen leren kennen en meteen vrienden worden is niet mijn ding. Bovendien wordt de opleiding hier in de buurt beter beoordeeld dan die in R'dam..
Ik moet gewoon accepteren dat ik hem minder vaak zal zien, maar dat betekent niet dat ik dat leuk vind.

Guinie schreef:

Wel naar R'dam maar dan niet gaan samenwonen is sowieso geen optie. Het is of meteen samenwonen, of thuis blijven wonen. Maar ik wil niet in een nieuwe stad gaan wonen vol mensen die ik niet ken, in een huis met mensen die ik niet ken. Nieuwe mensen leren kennen en meteen vrienden worden is niet mijn ding.

Interessant en uitdagend leven zul je dan krijgen!

Maar als de opleiding thuis beter is, dan zou ik daar idd voor gaan. En evt in je eigen stad op kamers..?

Ja ga dan idd voor die opleiding.

En nieuwe mensen zul je toch moeten leren kennen. Al zijn het toekomstige collega's of iemand die je helpt in de winkel of je behandelaar als je ziek wordt. Mensen, they're everywhere.

Als de opleiding in je eigen stad beter is, idd sowieso de opleiding gewoon lekker in je eigen stad gaan doen. je bent 17, en natuurlijk is er een kans dat je vriend de liefde van je leven blijft, maar je opleiding is op het moment toch echt belangrijker voor de lange termijn. Hij komt misschien in het begin nog wel elk weekend terug, en als hij weekenden in Rotterdam gaat blijven, ga jij gewoon lekker weekendjes naar hem toe.

Mijn vriend en ik zaten op de middelbare school ook bij elkaar in de klas en zagen elkaar dus elke dag, maar ik ging in een andere stad studeren en op kamers en hij ging in onze 'thuisstad' studeren. Dat was vooral in het begin moeilijk - daarna wen je eraan, wordt het deel van het ritme van je leven en lijkt die vierenhalve dag apart zo lang niet meer. Het is echt maar net wat je gewend bent. Wij wonen inmiddels drie jaar samen en nu is het weer heel raar als we elkaar eens twee dagen niet zien ofzo, maar in de vijf jaar dat ik in Groningen woonde en hij in Enschede, was het geen enkel probleem om elkaar alleen in de weekenden te zien. En daarbij was het idd wel handig dat mijn ouders ook in Enschede woonden, zodat ik in de weekends niet hoefde te kiezen tussen mijn vriend of mijn ouders, maar voor jouw vriend geldt ook dat zijn vriendin in dezelfde stad woont als zijn ouders, toch? Dus dat gaat goedkomen