De Zon en De Maan
De Zon, daar aan die heldere lucht,
De Zon, die altijd straalt.
De Zon, die altijd vrolijk is,
De Zon, die nooit eens baalt.
De grauwe wolken aan de horizon,
Kijken naar het zonnetje dat straalt.
Langzaam gaan ze richting zon,
En hebben hem snel ingehaald.
Toch is het zonnetje er altijd,
Ookal zie je hem eens niet.
Maar zie je het zonnetje eens wel,
Zorg dan dat je ervan geniet.
De Zon is sterker dan de wolken,
Altijd is het zonnetje daar.
De wolken zijn er niet altijd,
Dat is toch eigenlijk maar raar.
Heel vaak is er hier op aarde,
Een hele grijze dag.
Op zulke dagen denk je snel,
Houdt het zonnetje niet de wacht?
Maar altijd is het zonnetje er,
Altijd houdt de zon de wacht.
Soms staat hij ergens anders,
Dan is het bij ons nacht.
Was ik nou maar zoals de zon,
Altijd vrolijk, altijd blij.
Zo ben ik alleen niet bepaald,
Maar ook wolkjes moeten er toch zijn?
Ik kijk uit het raam en zie de nacht,
Alles is donker en heel stil.
De maan en sterren houden de wacht,
Het is koud en het is kil.
De maan geeft nog wat licht af nu,
Maar verder is er niets te zien.
Ik lig in bed en ik wacht af,
Komt het zonnetje al, misschien?
Het mooist van allen is de maan,
Die in mijn leven heeft een grote rol.
Om bij weg te dromen is hij zeker,
Maar ook geheimzinnig, die witte bol...
__________________
Greetingz!
|