Houden van
Ik ben een kopie van mijn moeder,
Ik kan moeilijk liefde geven,
Voor jou ga ik het weer proberen,
Want ik wíl een gelukkig leven.
Tussen mijn ouders wilde het niet,
Dat blijft altijd in mijn achterhoofd,
Misschien kan ik ervan leren,
En wordt de liefde niet gedoofd…
Toen je me zo doordringend aankeek,
En de verboden woorden tegen me zei,
Was ik even weer zo’n klein kind,
Die door moeders armen wordt bemind.
Was ik ooit dat kind, of kende ik ze,
Zij die wél opgehaald werden door mams,
Even voelde ik de warmte als een gezin,
Dat moment haalde jaren gemis in.
Uit het niets komend zei je wat je zei,
Zachtjes luisterde ik naar jouw stem,
Zo vaak heb ik de woorden gehoord,
Maar niemand zei het tegen mij.
Ik vloog, ik zweefde, ik was vrij,
En toch dichterbij jou dan ooit,
Woorden zo warm als je armen,
En allemaal gezegd door jij…
__________________
~ Maybe it won’t last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
|